Morgunblaðið - 16.07.1966, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐJÐ
Laugardagur 16. júlí 1966
BÍLALEIGAN
FERÐ
Daggjald kr. 400.
Kr. 3,50 per lun.
SÍMI 34406
SENDUM
IMAGNÚSAR
skipholti21 símar21190
eftir lokun simi 40381
■ ^ s,MI3-|l-G0
mfíiF/m
Volkswagen 1965 og ’66.
LITLA
bíloleigon
Ingólfsstræti 11.
Volkswagen 1300 og 1300.
Sími 14970
BÍLALEIGAN
VAKUR
Sundlaugaveg 12. Sími 35135.
Daggjald 350 og kr. 4 pr. km.
Fjaðrir, fjaðrablóð. hljóðkútar
púströr o.fl. varahlutir
í margar gerðir bifreiða.
Bílavörubúðin FJÖÐRIN
Laugavegi 168. — Sími 24180.
B O S C H
Háspennukefli
6 volt.
12 volt.
Brœðurnir Ormsson
Lágmúla 9* — Sími 38820.
Einkennileg'
símaþjónusta
G. II. skrifar:
„Oft er þörf en nú er nauð-
syn að skrifa. Ég kynntist á
miðviku<laginn sl. þeirri aum-
ustu þjónustu, sem hægt er að
veita viðskiptavini. Um morg-
uninn hrmgdi eg í Landssím-
ann og bað um samtal vestur
á Snæfellsnes. Klukkan 10.15
er hringt tii rún og mér sagt,
að samtalið geti ég því miður
ekki fengið þa um morguninn,
þar sem svo mörg hraðsamtöl
hafi ver'ð íyrir. Bað ég stúlk-
una um að láta mig hafa sam-
talið um leio og stöðin opnaði
aftur kl. 16.00. Klukkan 16.30
var samtalið ekki komið, svo
að ég hringdi og spurði um
það. Samtalið góða fékk ég svo
loks kl. 16.45. Talaði ég fyrst
við ter.gdamóður mína, en
síðan fér hún til að ná í kon-
una mína. Fyrir bragðið þurfti
ég að bíða smástund. Kemur
þá stúlka inn á línuna og til-
kynnir, að mér sé óleyfilegt
að tala nema eitt viðtalsbil;
það sé svo mikið að gera. Ég
sagði stúlkunni. að ég væri
bara alls ekki búinn að tala.
„Það er alveg sama“, segir
hún, „það er ekki hægt að
halda svona línunni".
Nú fór að síga í mig fyrir
alvöru, og lét ég í ljós, að ég
vildi Ijúka samtalinu, sem ég
hefði pantað, og ekkert þar á
milli. Talaði ég síðan við kon-
una mína stutta stund. Þá er
tilkynnt, að tvö viðtalsbil séu
liðin, og andartaki síðar kem-
ur stúikan inn á línuna hjá
okkur og segir. allt annað en
elskulega' „Viljið þið gjöra
svo vel i-ð fara að ljúka sam-
talinu!“
Þá var mér öllum lokið, og
samtal okaar biónanna leystist
upp, þar sem stúlkan hafði al-
gjörlega ruglað okkur í rím-
inu með framkomu sinni.
Þegar ég hafði jafnað mig
eftir „samtalið“, hringdi ég í
Landsímann og bað um að fá
örstutt viðtal við stúlkuna
elskulegu. Ég fékk afsvar við
því.
Mér er spurn: Hvenær var
sett regla um þetta eina við-
talsbil? í öðru lagi: Hvnær
var sú regla afnumin, að síma-
stúlka mætti ekki undir nein-
um kringumstæðum blanda
sér inn í samtöl fólks, nema
til þess að tilkynna viðtalsbil?
Mið langar til þess að fá
svör við þessu, vegna þess að
ég veit., að það er hvorki vilji
né stefna Landssímans, að
þannig sé komið fram við við-
skiptavininn
G. II.“.
Þegar Viðtækja-
ver/lun ríkisins
lokar
„Viðskiptavinur“ skrif-
ar m. a.:
„Það vefst víst fyrir fleir-
um en mér, hvers vegna ís-
lenzka rík.:ð iætur sér sæma
að reka einkasölu („stats-
monopol“) með útvarps- og
sjónvarp'-t.æki. Mönnum finnst
undarlegt, að á því herrans ári
1966 skuli enn finnast hér
leifar af slíku ríkiseinokunar-
fyrirkomulagi. Þetta gerir all-
an innflutning viðtækja stirð-
ari í vöfum, og sýnt hefur ver-
ið frarn á það með rökum (í
„Frjálsri verzlun", að mig
minnir), að þessi ríkisrekstur
á engan rétt á sér lengur, hafi
hann þá nokkurn tíma átt rétt
á sér.
En sleppum hugleiðinguip
um þetta efni. Fyrst Viðtækja
verzlun ríkisins er enn við
lýði, verður að gera strangar
kröfur til hennar um full-
komna þjónustu. Þjónustuandi
hins opinbera einokunarfyrir-
tækis kenvur nú fram í því, að
loka á ver7luninni í þrjár vik-
ur (líklega vegna sumarleyfa),
og á meðan verður engin þjón-
ustu veitt, engin tæki fást flutt
inn og engir varahlutir!
Hvers konar vinnubrögð eru
nú þetta’ Var ekki hægt að
stilla svo til, að starfsfólkið
færi í sumarfrí til skiptis? Út-
varps og sjónvarpstæki eru
orðin svo algeng og svo mikill
þáttur í daglegu lífi manna, að
fólk á kröfu til að geta fengið
t. d. varahluti í tæki sín. í
þessar þrjár vikur verður það
tilviljunurn háð, hvort hægt er
að útvega varahluti. Hefði
einkafyrirtæki með einkaleyfi
á viðtækjasölu hegðað sér
þannig, hefði leyfið vitanlega
verið tekið af því. En ríkis-
einkasala má víst hegða sér
eins og henni sýnist“.
'k I>rasl í vínar-
brauðum
Maður hér í borg kom
í ritstjórnarskrifstofur Morg-
unblaðsins sl. fimmtudag.
Hann hafði meðferðis vínar-
brauð, sem keypt var i
ónefndri brauðgerð. Þegar vín-
arbrauðið var skoðað, kom i
ljós, að innan í því var út-
flattur tappi (,,form“) úr gos-
drykkjarflösku ásamt kork-
flögu. Var þetta drasl milli
laga í brauðinu Sami maður
skýrði frá því, að fyrir
skömmu hefði fundizt 25-eyr-
ingur inni í vínarbrauði á
heimili sínu.
Hvernig getur nú svona lag-
að komið fyrir? Þegar venju-
legt fólk tekur upp gosdrykkj-
arflösku, fleygir það tappan-
um þegar I stað í öskubakka,
ruslakörfu eða sorpfötu. Þyrsti
bakarinn hefur verið svo kæru
laus að opna flöskuna yfir
deiginu og skeyta ekkert um
það, hvar tappinn lenti. Svona
subbuháttur og kæruleysi
manna, sem vinna við mat-
vöru, er ófyrirgefanlegur. Það
er ekki nóg að kuiina að hræra
deig og hnoða; menn verða líka
að kunna skil á almennum
hreinlætis- og hollustuháttum.
Sækið RYSLINGE H0JSKOLE, Danmörku.
Valfrjálsar deildir: iþróttakennaradeild, tónlistar-
og leiklistardeild.
5 05 3 mán. námskeið
frá 3. maí.
5 mán. námskeið
frá 3. nóvember.
Alls 15 valfrjálsar námsgreinar.
Tyrirlestrar m.a. um hugmynda
sögu Evrópu.
Greiðsla sú sama sem á norskum
lýðháskólum.
Skrifið og biðjið um kennsluskrá og frekari upplýsingar.
Ryslinge Hþjskole, Fyn, Danmark.
In o4"<2 Vm) A^7 A
FRAMREIÐSLUNEMAR óskast strax.
Upplýsingar hjá hótelstjóra milli kl. 4—6
í dag. — (Uppl. ekki svarað í síma).