Morgunblaðið - 07.05.1967, Blaðsíða 14

14
JWJtWjíUWtíIjAfcHtí, SUmNUJJAUrUK 7. MAI 1967.
Margrét ríkisarfi Dana á fundi með fréttamönnum
Margrét ríkisarfi og mannsefni hennar, Henri greifi af Mon
pezat. Myndin var tekin í garðinum hjá sumarhöll Danakon-
ungs 1. mai sl.
HttirfjgttttMðfrtö
Útgefandi:
Framkvæmdastjóri:
Ritstjórar:
Ritstjórnarfulltrúi:
Auglýsingar:
Ritstjórn:
Auglýsingar og afgreiðsla:
í lausasölu kr.
Áskriftargjald kr. 105.00
Hf. Árvakur, Reykjavík.
Sigfús Jónsson.
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Þorbjörn ■Guðmundsson.
Árni Garðar Kristinsson.
Aðalstræti 6. )
Aðalstræti 6. Sím'i 22480. j
7.00 eintakið. j
á mánuði innanlands. 3
AFTURHALDIÐ ÍFRAM
SÖKNARFL OKKNUM
IT'rami&óknarflokkurinn hef-
ur allt frá upphafi vega
sinna verið afturhaldssinnað-
ur hentisbefnuflokkur. Það
sést m.a. glöggtega af því að
hann hefur oft á tíðum barizt
gegn mestu framfara- og um-
bótamálum. Hann rauf t.d.
Alþingi árið 1931 m.a. vegna
þess að Sjálfstæðisflokkur-
inn og Aliþýðuflokkurinin
höfðu komið sér saman um
virkjun Sogsins til raforku-
framleiðslu fyrir höfuðborg-
ina og nágrenm hennar.
Hann barðisit árum saman
gegn leiðréttingu á kjör-
dæmaskipun landsins, sem
hafði þau álhrif að Alþingi
var árum saman alger skrípa
mynd af viilja þjóðarinnar.
Hann barðist gegn félagsleg-
um umbótum þegar stærsta
sporið var stigið í trygginga-
málum þjóðarinnar undir
forustu nýsköpunarstjórnar-
innar árið 1946. Nú síðast
hefur Framsóknarflokkurinn
tekið upp harða baráttu gegn
hagnýtingu vatnsaflsins í
þágu stóriðju og fjölbreytt-
ari atvinnuihátta á íslandi.
Allt þetta sýnir og sannar
að Framsó'knarflokkurinn
skilur aldrei rödd hins nýja
tíma. Ástæða þess er ednfald-
lega sú, að öll hans barátta
miðast við valdabrask og eig-
inhagsmuni harðsnúinnar eig
inhagsmunaklíku, lætur sig
almenn þjóðþrifamál litlu
skipta, en hefur það að höf-
uðáhugamáli að misbeita op-
inberu valdi sér til fram-
dráttar.
Á undanförnum áratuguim
hefur Framsóknarflókkurinn
ýmist talið sig „milliflokk“
eða vinstri flokk. Afstaða
hans á hverjum tíma hefur
algerlega miðast við það
hvernig kaupin gerðust á
hinni pólitísku eyri.
Þetta er stórum hluta ús-
lenzku þjóðarinnar ljóst. Þess
vegna er yfirgnæfandi meiri
hluti kjósenda andvígur
auknum áhrifum Framsókn-
arflokksins, sem ævinlega
hafa í för með sér margskon-
ar höft, ofurvald nefnda og
ráða yfir fólkinu, spillingu
og pólitísk hrossakaup.
Það er af þessum stað-
reyndum ljóst, að aukin áhrif
Framsóknar eru andstæð
hagsmunum alls þorra al-
mennings í landinu.
Framsóknarflokkurinn hef
ur að vísu átt innan vébanda
sinna einstaka dugandi og
sanngjarna menn. Margir
myndarlegir bændur hafa
t.d. fylgt flobknum í þeirri
trú að hann væri sveitunum
ráðhollur og velviljaður. En
þessi ábyrgu öfl innan Fram-
sóknarflokksins ganga nú
mjög til þurrðar. Hentistefnu
mennirnir í flófeknum vaða
uppi. Þeir eru reiðubúnir til
samstarfs við Mókvukomm-
únista og álíta afturhalds-
stefnu og kommúnisma eiga
ljúfa samileið. En þeir eru
jafnframt reiðubúnir til þess
að braska í allar áttir.
Þessi mynd af Framsókn-
arflofeknum blasir við ís-
ienzkum kjósendum í dag.
Það er þess vegna auðsætt að
Framsóknarflokfeurinn og
leiðtogar hans geta ekki kom
ið með neina umbót í stjórn-
arfar þessarar þjóðar. Þeir
geta aðeins skapað glundroða
og afturför. Þeir skilja ekki
kall hinis nýja tíma, sem
krefst fyrst og fremst
athafnafrelsis og réttlætis í
þjóðfélaginu. Hin dugmifcla
íslenzífea þjóð vill njóta
krafta einstaklinga sinna tál
þess að halda áfram upp-
byggingunni og baráttunni
fyrir rúmgóðu og réttlátu
samfélagd.
Sjálfstæðisflokkurinn er
hið sameinandi afl íslenztou
þjóðarinnar. Hann hefur stað
ið í fylkingarbrjósti í baráttu
síðustu áratuga fyrir betra
og fullkomnara þjóðfélagi á
íslandi. Hann hefur lagt
grundvöll að stórstígum fram
förum og öruggri þróun á
sviði atvinnu-, félags- og
menningarmála. Hamn hefur
létt af fargi hafta og nefnda-
valds. Hann hefur gefið ein-
staklingunum ný og betri
tækifæri til þess að hagnýta
hæfileika sína heildinni til
hagsbóta. Þess vegna krefst
framtíðin þess, að hin frjáls-
lynda og víðsýna uppbygg-
ingarstefna fái að njóta sín
áfram en afturhalds- og henti
stefnu Framsóknarflókksins
verði hafnað.
ALLT í FRAMFÖR
¥¥ér í blaðinu birtist í gær
samtal við Ósk Óiafsdótt
ir, formann kvenfélagsins
Brautin í Bolungarvík, sem á
sæti á framboðslista Sjálf-
stæðismanna á Vestfjörð-
um. Þessi vestfir^ka húsmóð-
ir lýsir velmegun, framför-
um og umbótum í byggðar-
lagi sínu á síðustu árum. í
niðuriagi -samtalsins kemst
hún m.a. að orði á þessa leið:
„— Allt er í framför hjá
okkur, fólkið býr yfirleitt í
góðum og nýjum húsum og
mikið er um nýbyggingar. í
haust var tekin í notkun hjá
ofefeur myndarlegur barna- og
unglingaskóli. Þá tók til
starfa í fyrsta sinn lands-
prófsdeild.“
Þessi ummæli hinnar
greindu og hógværu húsmóð-
ur, sem haft hefur víðtæk fé-
lagsmálaafskipti í byggðar-
lagi sínu eru í raun og sann-
leika táknræn um það, sem
hefur verið að gerast á ís-
landi undanfarin ár. Allt er í
framför. Atvinnuvegimir til
lands og sjávar edgnast ný og
stórvirk fram'leiðslutæki, at-
vinnuöryggi hefur skapazt,
fólkið fær ný og betri húsa-
kynni, nýir og glæsilegir skól
ar rísa, vísindi og tækni eru
tekin í þágu bjargræðisvega
og menningariífs. Þetta er
vissulega ánægjuleg þróun
enda þótt íslenzka þjóðin eigi
við ýmis vandkvæði að etja í
dag, eins og jafnan áður. En
sú saga gerist í öllum þjóð-
félögum hvort sem þau eru
ung eða gömull.
íslenzkt fóik vi’ll að þróun
og uppbygging haldi áfram.
Það veit hvað það hefur öðl-
azjt á stjórnartímabili Við-
reisnarstjórnarinnar, en ekki
hvað það hreppir ef aftur-
halds- og hentistefna Fram-
sóknarflokksins feæmist tii
aukinna áhrifa. Það veit þó
að af því mundi leiða aukið
ófrélsi, meiri höft og bönn,
kyrrstöðu. íslendingar vilja
að alilt sé í framför í þjóðfé-
lagi þeirra, að þar rJki at-
vinnuöryggi, félagslegt ör-
yggi og réttlætL
ÚTVARPSSTJÓRA
FUNDUR
Cíðustu daga hefúr staðið
^ yfir hér í Reykjavík
fundur norrænna últvarps-
stjóra. Sl'íkir fundir eru
haldnir áriega. Þar bera for-
ráðamenn útvarps og sjón-
varps saman ráð sín, treysta
samvinnu hinna norrænu
þjóða á þessu sviði menning-
armála.
í samlbandi við þennan
fund hér á íslandi er nauð-
synlegt að það komi fram, að
íslendingar eru þakklátir
frændþjóðunum á Norður-
löndum fyrir mikilvæga að-
stoð við uppbyggingu ís-
lenzks sjónvarps. Þessi að-
stoð hefur verið okkur mjög
mikils virði. Þess vegna er
það ósik okkar og vi'liji að nor-
ræn útvarps- og sjónvarps-
samivinna eflist enn og haldi
áfram að færa hinar nor-
rænu þjóðir saman, treysta
menningartengsl þeirra og
auka þökkingu þeirra, etoki
aðeins hverrar á annarri held
ur einnig á hinni stóru ver-
öld. Útvarp og sjónvarp eru
menningartæki, sem á mifclu
veltur að beitt sé af ráðdeild
og framsýnL
„Ekkert fær skyggt á gleöi
okkar Henris brúðkaupsdaginn“
Kemur Anna María Crikklandsdrottning ein til brúðkaups
systur sinnar 10. juní?
Einkaskeyti til Mbl. frá
Rytgaard.
RÍKISARFI Dana, Margrét
prinsessa, sem ásamt mörg-
um nöfnum öðrum ber einn-
ig Þórhildarnafnið íslenzka
til minningar um það að sam
band íslands og Danmerkur
stóð enn er hún fæddist og
löndin áttu þá sameiginlegan
konung, hélt fund með frétta
mönnum nú í vikunni um
fyrirhugað brúðkaup þeirra
Henri greifa af Monpezat.
Greifinn var viðstaddur
fundinn og að sjálfsögðu
voru lagðar fyrir hann marg
ar spurningar líka. M.a. var
hann spurður hvort hann
myndi kasta kaþólskri trú
sinni og taka upp lúterska
trú konu sinnar. Anzaði
greifinn því til að hann hefði
það til íhugunar og vildi
gjarnan leggja áherzlu á að
þetta væri sér mikið alvöru-
mál. Einnig var greifinn innt
ur eftir því hvort honum
myndi falið eitthvert em-
bætti er hann væri orðinn
sem næst drottningarmaður.
Henri greifi svaraði og sagð-
ist vona að hann gæti feng-
ið eitthvað það að starfa sem
hann hefði áhuga á og sam-
ræmdist stöðu hans. Aðspurð
ur hvort hann hefði gert sér
ljósan mun þann sem væri á
lýðveldi og konungdæmi
svaraði greifinn að samband
fólks og samvinna einstakl-
inga i þjóðfélaginu væri ekki
önnur í Danmörku en ann-
ars staðar. Þá var greifinn
spurður hvaða stjórnarfyrir-
komulag honum þætti bezt
og svaraði hann því til að
hann væri hlynntastur þvf
stjórnarfyrirkomulagi sem
tryggði velfarnað flestra þjóð
félagsborgaranna.
Margrét prinsessa kvaðst
Framihald á bls. 26