Morgunblaðið - 18.05.1967, Side 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 1«. MAÍ 1967.
|©PIB JUlfWln. |Daa J ...
. 1 -f- rlj • 5 m m COSPER
— Það er svakalegt Siggi, að við skulum ekki ennþá
kunna að flauta!
UNDIR
VERND
— Það eru fáeinar girðingar
á leiðinni, sem ég fer venjulega
sagði hann. — En þó er ein, sem
rétt er að vara sig dálítið á, því
að hún er nokkuð há, en lágur
vegiur himumegin. Það er hægt
að fá byltu ef stökkið tekst ekki
veL
— Ég ætla að reyna við það,
sagði Paula. Hún sneri sér að
Mavis. — Eruð þér vön stökk-
um?
— Nei, svaraði hún.
Og hún sat heldur ekki vel
hestinn og Paula tók eftir því,
að oftar en einu sinni tafði hún
fyrir þeim hinum.
— Þú kannt svei mér að sitja
á hesti, Paula. — Alveg útfar-
in. Hversvegna sagðirðu mér
ekki, að þú værir svona vön?
Paula hló af gleði. — Það er
gaman að heyra þig segja það,
Davíð.
Rétt í sama bili varð henni lit
ið við og á Mavis, sem var spöl-
korn á eftir þeim, eða var það
bara af tilviljun að hún leit við:
Var það ekki öllu 'heldur hatrið,
sem skein út úr augunum á
Mavis, sem kom henni til þess?
Það er hægt að finna slíkt og
þvílíkt á sér.
— Hvað er að, Mavis? spurði
hún snöggt.
Davíð sneri sér í hnakknum.
eítir Maysie
Greig:
— Er nokkuð að, Mavis?
— Nei, alls ekki neitt. En svo
var eins og hún gæti ekki stillt
sig: — Hversvegna ætti hún ekki
að kunna að sitja á hesti, sem er
uppalin í sveit. Hún hefur til
skamms tíma ekkert haft að
gera nema ríða og leika tennis.
Hún sagði okkur það undir borð
um. Ég hef haft annað við tím-
ann að gera — ég hef þurft að
líta eftir öllu í húsinu og sjá um
öll þægindin þín, Davíð. Allt í
einu stanzaði hún. Hún beit á
vörina, þangað til næstum
blæddi úr.
Paula og Davíð litu hvort á
annað. Og svo varð löng, vand-
ræðaleg þögn.
— Afsakið þið, sagði Mavis
loksins. — Þetta hefur víst ver-
ið......ja, þú ert alltaf að hrósa
henni fyrir, hvað hún sitji vel á
hesti, Davíð.
— Já, en það gerir hún, sagði
Davíð lágt. — Þú verður að
vera skynsöm, Mavis. Hann
brosti meira að segja og bætti
við: — Við getum nú ekki öll
verið alfullkomin, skilurðu.
Þau riðu nú áfram og reyndu
að halda uppi einhvers konar
samtali en einhvern veginn var
það allt farið út um þúfur. Veðr
ið var jafngott og áður og gol-
an jafn hressandi, grasið grænt
og mjúkt undir fótum hestanna,
en samt var allt orðið breytt.
Og það hefur líklega verið gert
til þess að fá þau uppúr þessari
deyfð, að Davíð tók að tala af
mikilli hrifningu um stökkin.
Mavis reið við hliðina á
Stjarna. Fram undan þeim var
stór girðing. Davíð benti á hana
með keyrinu sínu.
— Ég ætla þarna yfir, sagði
hann. — Það er dálítið lágt hinu
megin, gamall lágur vegur —
varið ykkur á honuarn.
Hann þaut svo frá þeim, en
tók fast í taumana þegar hann
nálgaðist girðinguna. Svo æpti
hann: — Varaðu þig, Paula, í
guðs bænum! Þar er fallið tré
þarna.
Stjarni var að reyna að brjót-
ast áfram, og var samt eitthvað
að stillast þegar hann tók allt í
einu kipp, rétt eins og slegið
hefði verið í hann. Hann reif sig
áfram á harða spretti. Hún vissi
vel, að það var álíka vonlaust að
halda aftur af honum og að
stöðv hraðlest. Hann þaut yfir
girðinguna og fór svo beint á
hausinn um trjábolinn hinumeg
in.
*x*'X**x*<**x**i U v ':~>*:"X**x«*:**>*:
f nokkrar mínútur vissi hún
ekkert af sér, en þegar hún
komst til meðvitundar, hafði
hún logandi sársauka í fætinum.
Davíð hlaut að hafa heyrt óp
hennar, er hún féll, því að hann
hafði stokkið af baki og hlaup-
ið til hennar. Mavis var líka
komin af baki en sneri ekki
neitt til Paulu.
Þrátt fyrir sársaukann í fæt-
inum, gat Paula ekki annað en
tekið eftir svipnum á Mavis.
Hann var eintómt sigurhrós. Og
svo skalf hún öll, eins og hún
væri með krampa.
Davíð tók Paulu í fang sér.
— Hvað er að? spurði hann
og röddin var hás af hræðslu.
— Dattstu svona illa?
— Hesturinn prjónaði og þaut
af stað, allt í einu. Ég réð ekkert
við hann.
— Ég skal drepa þennan Wil-
son fyrir að senda mér svona
bykkju! Ég hefði ekki átt að
láta þig fara á bak honum, sagði
hann og beit á jaxlinn. — Mavis
verður hjá þér meðan ég næ í
lækni til að líta á þig. Og hann
var samstundis farinn.
Paula lá í grasinu og reyndi
að stilla sig um að gráta. — Ég
vona, að einhver nái í þennan
hest, sagði hún.
— O, hann ratar sjálfsagt
heim til sín, svaraði Mavis. —
Hann hefur gert það fyrr. En
um leið og hún sléppti orðinu,
kafroðnaði hún og varð vand-
ræðaleg á svipinn.
Paula svaraði þessu engu.
Hún lá kyrr á grasinu og lokaði
augunum, og reyndi að átta sig
á þessu öllu. Stjarni hafði að
vísu verið taugaóstyrkur, en
hún var engu að síður viss um,
að hún hefði haft fullt vald á
honum. Og hvers vegna hafði
hann þá svona allt í einu tekið
undir sig þetta stökk? Var það
ímyndun hennar, eða hafði ver-
ið slegið í hann, honum að óvör-
um?
Hún leit á Mavis. Hversvegna
hagaði stúlkan sér svona eim
kennilega? Hversvegna vildi
hún ekki koma til hennar og
tala við hana? Hversvegna stóð
hún þarna kafrjóð og skjálfandi
eins og hún hefði orðið fyrir
einhverju andlegu eða líkam-
legu áfalli?
— Það væri gaman að vita,
hvort hún hatar mig nægilega
til þess að sýna mér banatil-
ræði? hugsaði Pauia allt í einu
og skjálfta setti að henni.
Loksins kom Mavis ofurlítið
í áttina til hennar. — Er þetta
mjög sárt? spurði hún.
— Dálítið. Það er fóturinn k
mér, sagði Paula.
— Ég ætti ekki að snerta á
honum, sagði Mavis. — Ég gæti
gert einhverja vitleysu. Ég
kann ekkert í hjálp í viðlögum
eða neinu þessháttar.
Eftir nokkra stund kom Davíð
aftur. Hann tók hana í fang sér
og bar hana að bílnum, sem
beið. — ó, elskan mín, mér þyk-
ir svo fyrir þessu að við sem ætl
uðum að eiga svo skammtilegt
um helgina. Ég hefði aldrei átt
að fara að setja þig uppá þenn-
an bölvaða jálk. Ég veit ekki
hvað hann Wilson gamli hefur
verið að hugsa. Ég þarf heldur
betur að tala við hann. Svo bætti
hann við, eftir andartaks þögn:
— Ég er búinn að gera boð eft-
ir honum Tynnam lækni. Hann
verður kominn heim um leið og
við.
Paula svaraði þessu engu,
vegna sársaukans, sem hún
hafði, en brátt voru þau komin
heim og Davíð að bera hana inn
í húsið. Hann lagði hana varlega
á rúmið hennar og sagði:
Ég ætla að ná í lækninn, hann
er í setustofunni. Hann laut
snöggvast niður og kyssti hana
á ennið. — Elskan mín, sagði
hann lágt. — Mér þykir svo fyr
ir þessu.
Þetta er Liverpool-Iiðið fræga, enska
meistaraliðið. Þeir nota GOLA knatt-
spyrnuskó.
GOLA
knattspyrnuskórnir eru komnir aftur.
Einnig miög ódýrir æfingaskór fyrir
unglinga, kosta aðeins kr. 323.—
Póstsendum Laugavegi 31.
I dag er
K AFFIK YNNIN GIN t
í verzluninni
s
KOSTAKJÖR ®
Skipholti
O. JOHNSON & KAABER HF.
STORG í FÉLAGSE Aðalvinningur dreginn út í kvöld: NILFISK ryksuga Ferðaútvarp Gullúr. Allt einn vinningur. LÆSIIEET LOK tíÓI í KVÖLD FIMMTU ABINGO IDAG KL. 9 6 þús. kr. aukavinningur dreginn út í kvöld. 20 umferðir glæsilegasta bingó ársins. K.R.K
Clœsilegur framhalds- vinningur dreginn út í kvöld 10 ÚRVALS VINNINGAR.
20 umferðir glt esilegasta bingó ársins