Morgunblaðið - 28.05.1967, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 2B. MAÍ 1967.
PHILIP MORRIS
með virjium viðarkols-íjölíilter,

HÚSGAGNAVERZLUN KRISTJÁNS SI6GEIRSS0NAR HF. LAUGAVE6113, SIM113879
að senda okkur ein'hvern al-
mennilegan mat. Ég borðaði
morgunverð klukkan sjö í morg
un, og er farin að verða svöng.
— Já, frú, sagði stúlkan, skefid
á svipinn.
Nokkrum mínútum seinna
kom frú Maitland sjálf til þess
að svara kröfu ungfrú Red-
monid.
— Agata frænka, þetta er frú
Maitland, ráðskonan hérna,
sagði Paula.
— Góðan daginn, sagði frú
Maitland án þess að brosa. Svo
sneri hún sér að Paulu. — Ég
heyrði, að gestur yðar sé ekki
ánægð með matinn,, sagði hún.
— Frænka mín hefur verið á
ferð allan fyrripartinn og er
svöng, svaraði Paula. — Kannski
gætuð þér fundið eitthvað meira
handa henni.
— OÞví miður er hádegisverðar
tíminn liðinn, sagði frú Mait-
land. Stúlkurnar eru komnar til
sinna verka. Mér þykir leitt, ef
maturinn 'hérna fellur gesti yðar
ekki í geð.
Þessi ósvífna framkoma ráðs-
konunnar gerði út af við síðustu
leifarnar af stillingu gömlu
konunnar.
— Með tilliti til þess, að
frænka mín er unnusta hr.
Hankins, og á bráðlega að verða
húsmóðir hér í húsinu, finnst
mér, að það minnsta, sem þér
getið gert sé að gera eins og
hún segir.
Frú Maitland snerist að henni
og var nú orðin ískyggilega rjóð
í framan. — Dirfizt þér að skipa
mér fyrir? Mér, sem hef verið
ráðskona hr. Hankins síðustu
tíu árin!
— Ég er hrædd um, að það sé
tíu árum oflengi, frú Maitland,
svaraði gamla konan kuldalega.
— Ég mun að minnsta kosti
ráða frænku minni til að gera
hér róttækar breytingar, þegar
hún er orðin húsmóðir hérna.
Ef yður þykir vænt um stöðuna
yðar, sem virðist vera þægileg
og ekki alltof erfið, mundi ég í
yðar sporum þjóta niður í eld-
hús og uppfylla óskir ungfrú
Redmond, eftir því sem hægt er.
— Ég hef nú aldrei heyrt ann-
að eins í þessu húsi, sagði frú
Maitland. — Hún frú Hankin
sáluga .......
— ÍÞað er óþarflega mikið tal-
að um frú Hankin sálugu hér,
greip gamla konan fram í. — Og
það er vægast sagt óviðeigandi.
Þér gerið svo vel að sjá um, að
hún verði ekki nefnd á nafn.
framvegis, í návist ungfrú Red-
mond. Þér getið farið.
Og svo undarlega vildi til, að
frú Maitland fór. En það var nú.
heldur ekki við lambið að leika
sér, þar sem Agata frænka var.
Jafnvel presturinn hafði stund-
um hjaðnað niður, þegar henni
tókst bezt upp.
— Ó, þetta var dásamlegt hjá
þér, Agga frænka! sagði Paula.
— Allt sem ég hef orðið að þola
af þessum kvenmanni, undan-
farna daga! Sú átti nú fyrir því!
Og svo hlógu þær báðar.
Þessi senna við frú Maitland
bætti þeim fullkomlega upp mat
arskortinn, og þegar svo teið
kom, fanngt Paulu það vera ein-
hver allra bezta máltíð, sem hún
hafði fengið þarna í húsinu, að
Davíð fjarverandi. Þessu hafði
gamla konan áorkað!
24. kafli.
Seinna um kvöldið heyrðl
Paula í bílnum hans Davíðs og
enda þótt 'hann kæmi ekki beint
upp til hennar, þá fann hún ekki
legur þessa hvimleiðu von-
brigðakennd vegna þess, sem
áður hafði verið.
- Ég er viss um, að nú er
Mavis að segja honum sólarsög-
una, sagði hún við frænku sína.
— Það kæmi mér ekki á óvart,
svaraði ungfrú Redmond, sem
sat álút við prjónana sína. En
andartaki seinna leit hún upp. —
Vel á minnzt, Paula, í þínum
sporum skyldi ég ekki nefna
þstta bréf frá honum Don við
unnustann þinn.
Paula starði á hana. — En
hvers vegna ekki það?
— Ég skyldi bara ekki nefna
það á nafn, endurtók gamla kon
an.
f sama bili barði Davíð að dyr
um og kom inn, og enda þótt
hann heilsaði ungfrú Redmond
með bros á vör, tók Paula eftir
því, að honum var eitt'hvað niðri
fyrir.
— Mér þykir verst, að þér
skylduð ekki láta okkur vita, að
þér væruð að koma hingað,
sagði hann við gömlu konuna.
— Þá hefðum við getað haft allt
tilhúið til að taka móti yður.
— Ég biðst afsökunar, svaraði
hún, — en þegar ég fékk bréfið
frá henni frænku minni og
heyrði, að hún lægi veik, fannst
mér réttast að fara tafarlaust.
Eins og þér vitið, er móðir henn
ar í Kanada, svo að mér finnst
ég bera ábyrgð á henni á meðan.
— Já, vitanlega skil ég það,
svaraði hann, — Og nú, þegar
þér eruð komin hingað, vona ég,
að yður finnist ekkert á skorta
gestrisni af okkar hálfu.
— Ég vil nú ekki vera til
óþæginda á heimilinu, og ég get
sem bezt sofið hérna inni hjá
henni Paulu, sagði hún.
— O, vitleysa, sagði hann. —
Hér er saum'aherbergi, sem
sjaldan er notað til þess, en er
oft notað sem gestaherbergi. Ég
er viss um, að það getur farið
vel um yður þar. Og þar er bað-
herbergi við hliðina.
— Þakka yður fyrir, sagði
gamla konan. — Ef þér vilduð
vísa mér á herbergið, vildi ég
gjarna taka upp eitthvað af dót-
inu mínu.
Fyrir
barnid
Barnahúsgögn, barnarúm,
barnastólar, barnagrindur,
burðarrúm og fl.
Litið inn þegar þér eigið
leið um Laugaveginn.
r
var barið að dyrum og stúlkan
kom inn með bakkann.
— Frú Maitland sagði mér að
koma með matinn handa
frænku yðar hingað upp, um
leið og yðar mat, sagði hún.
— Það var svei mér hugul-
samlegt af frú Maitland, sagði
gamla konan.
Maturinn var svipaður og
venjulega, vatnsborið egg,
skorpnuð salatblöð og tvær alltof
litlar smjörklessur. Það snörlaði
í gömlu konunni, þegar hún sá
þetta.
— Eruð þið á einhverjum
megrunarkúr hérna? Og ef þið
hafið einhverja eldabusku hérna,
er bezt að gera henni það ljóst
strax frá upphafi, að ég hef enga
þörf fyrir neitt slíkt. Ég hef
aldrei eyðilagt meltinguna mina
með neinum nýmóðins venjum.
— Ég er hrædd um, að frú
Maitland finnist þetta nægileg-
ur matur fyrir hvern sem er,
sagði Paula þreytulega.
— Hm! sagði gamla konan. —
Það skulum við at'huga betur.
Hún sneri sér að stúl'kunni, sem
var að koma bakkanum fyrir á
borðinu, við rúm Paulu. — Vild
uð þér ekki segja ráðskonunni,
að því miður hafi ég eðlilega
matarlyst, sagði hún — og
frænka mín eins. Fótbrot er eng
in ástæða til að svelta sig.
Viljið þér ekki biðja hana um
COSPEK,
Lauga frænka!
SKREFI A UNDAN . . .

Morris F,lTf:S
Gæðaframleiðsla frá Philip SVlorris Inc.
RÓSASTILKAR
birki ösp og limgerðisplötur
Ódýr gulvídir og glitviðir
Gróðrarstöðin Garðshorn
Fossvogi
UNDIR
VERND
eftir Maysie
Greig:
Paula brosti ofurlitið. Hún
var að hugsa um það, sem Lance
hafði sagt við hana, þegar þau
stóðu á gangstéttinni þarna um
kvöldið, að karlmaður þyrfti að
hafa konu til að gæta sín engu
síður en kona þarfnaðist karl-
manns til þess sama. Davíð þarfn
aðist hennar ekki til þess að
sjá um sig — það gerði Mavis,
með allri sinni reglusemi á heim
ilinu, sem hún hafði skipulagt
kring um hann. Og hann þyrfti
heldur ekki lengur að brjótast
áfram í heiminum. Þurfti ekki
að berjast fyrir tilveru sinni. En
nú greip frænka fram í hugsanir
hennar.
— Þrjú kortér í tvö og ekkert
að borða! Ránfuglsandlitið varð
hörkulegt. — Ég held ég verði að
fara niður .... En í sarna bili