Morgunblaðið - 01.09.1967, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 1. SEPT. 1967
31
- BRUNIItfN
Fraanlh. ai bls. 32
bjarga ^nhverju aí þeim vör-
um, sem voru £ útwkýli áföstu
skála nr. 2.
— Þ-að ligigur ekkert fyrir
ennþá um það, hversu mikið
vörumagn var í skálunum, eða
hvensu eigendurnir eru margir,
en trúlega skipta þeir hundruð-
um.
— Þegar er byrjað á því, að
bera saman skrár og skýrslur
uim vörurnar. Það verk mum taka
nokbra daga, en samrt mun það
ekki gefa mikla hugmynd um
verðmætin eða skaðann í heild.
— Tjónið er gifurlegt og
snertir sennilega marga aðila.
Vörumar, sem í skálunum eru
geymdar, eru ekki tryggðar af
okkur. Félagið tilkynnir öllum
' vörumóttakendum um kamu
vörunnar og óskað er eftir því
að þær séu teknar sem allra
fyrst, því löng geymsla skapd
aukinn kostnað, aukna áhættu
og geymsla þeirra skapi erfið-
leika vegna þrengsla í vöru-
geymsluhúsunum. I tilkynningu
okkar til vörumóttakenda stend
ur þetta m.a.r „Eimskipafélag
fslands h.f. ber ekki ábyrgð á
vörum, sem liggja í vömgeymsl-
um féiagsins og eru geymdar
þar að öllu leyti á ábyrgð vöru-
eigenda þannig, að félagið get-
ur ekki bætt fyrir skemmdir af
völdum frosts, bruna, rýrnunar
eða hvers konar annars tjóns,
sem fyrir kann að koma. Skal
vörueigendium því bent á að
tryggja vörur sínar gegn hvers
konar tjóni, sem hægt er ad
tryggja gegn, einkum brima-
tryggja vörurnar með því að við
vátryggjum ekki vörur, sem
liggja í vörugaymslum okkar og
sjótrygging varanna fellur jafn-
an úr gildi strax og vörur hafa
verið affermdar."
— Ég held, að sem betur fer
hafi flestir eigendur trýggt vör
ur sínar. Ég vona, að innflytj-
endur tryggi þær, hvar sem er
á landinu og hvort þær eru í
þeirra eigin vörzlu eða annarra.
— Skemmurnar eru tryggðar
hjá Húsatryggingum Reykjavík-
urborgar. Það er einnig mikið
áfall að missa skemmurnar
vegna þrengsla. Erum við nú að
kynna okkur, hvað unnt sé að
gera til að útvega geymslur til
bráðabirgða.
Gat höggvið á
frostlagartunmi
Blaðamðaur Morgunblaðsins,
sem fór á brunastaðinn snemma
í gærmorgun. hitti þar fyrir Sig
urð Jóhannsson, forstöðumann
vöruafgreiðslu Eimskipafélags-
ins. Sigurður sagði:
— Ég var nýkominn í bæinn,
þegar Valdimar Björnsson, yf-
irverkstjóri, hringdi til mín og
skýrði mér frá þvi að eldur
væri kominn upp í skemmunum.
Fór ég að sjálfsögðu strax á
staðinn.
— Mér finnst það mjög ein-
kennilegt, að eldur skuli hafa
komið upp hér. Ég get ekki séð
annað en að skýrmgamar séu
tvær, annað hvort sjálfsíkvikn-
um eða íkveikja.
— Eldurinn komi upp í norð-
vesturhorni skemmu nr. 2, þar
sem stykkjavara var geymd. Þar
á enginn eldnr að geta komið
upp.
— Vaktmaður var á ferli ut-
an húss og varð var við, að
búið var að höggva gat á tunnu
með frostlegi (sem er mjög eld-
fimur) sem var á vörupalli. Fór
hann að ná í vörnlyftara til að
reisa tunnuna við.
— Á meðan vaktmaðurinn var
að þvi sá hann eld gjósa upp
í norðvesturhorni skála 2.
— Það hefur einhver verið
þarna á ferð, það sannar gatið
á frostlagartunnunni.
— Sá háttur er á hafður á svæð
inu, að 5-6 klukkum er dreift um
það og verður vaktmaðurinn að
fara um svæðið til að vinda
þær npp. Við það gatast miði
inni í klukkunni, sem sýnir
hvenær það er gert. Vaktmað-
urinn kemst því ekki hjá því
að fara um svæðið, ca á klukku
stundar fresti.
— Missir skálanna er afskap-
lega tilfinnanlegt tjón fyrir okk
ur — mikið áfall, því að við er-
um alltaf í vandræðum með hús
næði. Skálamir sem brunnu eru
3—4 þúsund fermetrar að flat-
armálL
Sigurður Jóhannsson,
forstöðum. vöruafgreiðsiu E. í.
— f þeim voru geymd mörg
þúsund tonn af vörum, en ekki
er enn vitað með vissn, hversu
mikið magnið var. Þaraa voru
vörur úr 34 skipum, sem kom-
ið hafa á þessu ári, og búið var
að taka misjafnlega mikið af
vörnnum út aftur. Þarna var að
auki talsvert af vörum. sem
komu á árinu 1966.
í GR var hæg norðvestlæg Vesturland. 15—20 stiga hiti
átt víðast hvar á landinu og var yfirleitt í nálægari
heldur svalt, enda sólarlaust Evrópulöndum, en rúm 20
nema í Skaftafellssýslu. stig í Frakkíandi og New
Lítilháttar úrkoma var á York.
víð og dreif um Norður og
Eldhafið í Borgartúni eins og það var mest á fjórða tíma inm i fyrrinótt. Ljósm.: Sv. Þ.
— Þetta er áreiðanlega ein-
hver mesti bruni, sem orðið hef
ur, miðað við verðmæti.
„Það er mál
rannsóknar-
lögreglunnar46
Mbl. hafði tal af Ásgeiri Hall-
dórssyni, sem var næturvörður
í geymsluporti hjá Eimskip í
Borgartúni í fyrrinótt, og sagði
hann svo frá:
— Ég kom á vakt kl. 11 og
ytða um portið og skemmurnar
eru stimpilklukkur sem við
komum til og ©rum við því alltaf
á ferðinni um svæðið að nótt-
unni. Rétt fyrir kl. 11, þegar
ég er staddur í suð-austur horni
portsins á eftirlitsgöngu verður
mér litið heim að skemmunum
og sé þá láusan eld í norð-vest-
ur horni viðbyggingar skemm-
unnar. Þá var eldurtnn ekki mtk
ill.
Ásgeir Halldórsson,
næturvörðnr í Borgarskálum.
72 tóku þátt í
slökkvistarfinu
Tryggvi Ólafsson, varðstjóri,
stjórnaði slökkviaðgerðum á
brunastað undir yfirstjórn
slökkviliðsstjóra. Hann skýrði
Morgunblaðinu svo frá slökkvi-
starfinu.
— Útkallið kom kl. 23.23 og
var tilkynnt, að kviknað væri
í skemmu við Borgartún. Við
héldum þegar á staðinn í þrem-
ur dælubílum og flutningabíll
fór einnig.
— Þegar við komum niður
Nóatún sáum við eld standa upp
fyrir þakskeggið á skemmu nr.
2, í norvesturenda. Þá var allt
slökkviliðið kvatt út og beðið
um aðstoð frá slökkviliðinu á
Reykjavíkurflugvelli. Síðar var
beðið um aðstoð slökkviliðsins
á Keflavíkurflugvelli, semn sendi
slökkvibíl og 6 menn. Hafnar-
fjarðarliðið tók að sér að svara
öðrum útköllum í Reykjavík og
nágrenni. Alls munu 72 menn
hafa tekið þátt í slökkvistarfinu.
— Sem fyrr segir var mikill
eldur í norðvesturhomi skemmu
nr. 2, að utanverðu og inni í
skemmunni sjálfri. Slöngur voru
þegar lagðar í brunah-ana í ná-
grenninu og að báðum endum
skemmunnar. Það háði slökkvi-
starfinu, hversu langt var í
brunahanana, því það tók tals-
verðan tíma að leggja slöngurn-
ar að þeim.
— Um það leyti, sem því var
lokið, kom bíll frá Reykjavíkur-
flugvelli með aflmikla dælu og
vatnsegymi og var þá ráðizt að
eldinum, sem var orðinn mikill
í vesturenda skemmunnar. Var
ljóst, að við fengjum ekki við
neitt ráðið.
— Athyglinni var þá beint að
því að verja skemmur nr. 1 og
nr. 3 sem voru í ca. 20 metra
fjarlægð frá þeim, sem eldur
var í. Milli kl. 1 og 1.30 um
nóttina var okkur Ijóst, að tak-
ast mundi að verja skemmur
1 og 3 með þeim mannafla og
tækjum, sem við höfðum yfir að
ráða.
— Þá snerum við okkur aftur
að vesturenda skemmu 2 og
slökkvistarfi þar. Eldurinn var
gífurlega magnaður þar, enda
mjög eldfim efni geymd þar
inni. Sprengingar voru við og
við. Þarna voru m. a. gashylki
fyrir sígarettukveikjara, hár-
lakksbrúsar, mikið magn af
plasti, sem gífurlegur hiti staf-
aði frá, svo og hjólbörðum.
Reykurinn var mjög mikill.
— Á þessu stigi var reynt að
slökkva eftir því sem hægt var
og stendur slökkvistarfið enn
(seint á fimmtudag).
— Það háði slökkvistarfinu,
að.þak skemmunnar féll niður
í heilu lagi, svo vatnið komst
ekki undir það fyrr en við feng-
um kranabíl frá Eimskip til áð
lyfta því ofan af. Nokkrir
slökkviliðsmenn voru að starfi
í skemmunni nokkru áður en
þakið féll, en þeir komust
klakklaust út áður.
— Eldur kom fljótlega upp í
skemmu nr. 4, sem er áföst hinni
og í raun og veru um eina
skemmu að ræða, þar sem eng-
inn skilveggur er á milli.
— Engu tókst að bjarga úr
skemmunum nema lyfturum.
Ýmsar vörur voru geymdar í
útiskýli áföstu við skemmu nr.
2. Tókst að bjarga mestu af
þeim og voru lyftararnir notaðir
til að flytja þær.
— Nú síðdegis má heita, að
allt liðið sé að slökkvistarfi enn-
þá og hafa slökkviliðsmenn
ekki unnt sér hvíldar.
Merkur rústa-
fundur í Túnis
Ég hljóp þegar inn á. skrif-
stofu og hringdi á slökkviliðið
og opnaði portið og fór síðan
að eldinum. Hafði hann magnast
mikið þessar minútur sem ég
var að hringja og opna portið.
Segl er dregið fyrir skýlið og
þegar ég fór var það alveg
óbrúnnið, en þegar ég kom til
baka var það alelda. Þegar ég
sá það opnaði ég austurdyr
skemmu tvö og sá þá að mikill
eldur var í norð-vestur horni
skemmunnar. f þessu kom svo
slökkviliðið.
— Varstu var við eitthvað
óvenjulegt í portinu fyrir brun-
ann?
— Já.
— Hvað var það?
— Um það vil ég ekkert
segja, — það er mál rannsókn-
arlögreglunnar.
Róm, 31. ágúst. NTB.
A skaga einum um það bil
hundrað kílómetra austur af
Túnis hafa fundizt rústir róm-
verskrar borgar. Var skýrt frá
þessu í ítalska blaðinu „II
Messaggero“ í viðtali við
foraleifafræðinginn og prófess
orinn Sabatioo Moseati, sem
stjómaði leiðangri skipuðum
ítölskum mönnum og túnis-
ískum, er rústirnar fundu.
- KÍNA
• j»jmh. af bls. 2
staurum eða á öðrum tiltækum
stöðum.
Skólar eru óvirkir víða , land
inu, eins og nærri nrtá geta, og
nemendurnir hafa fengið riffla
í hendur til að nota gegn and-
stæðingum Maós.
Prófessorinn upplýsir, að
rústirnar hafi fundizt fyrir
nokkrum vikum, er lei'öang-
urinn var að kanna nákvæm-
lega strönd Túnis andspænis
Sikiley. Telur hann hugsan-
legt, að um sé að ræða rúst-
ir borgar, sem i grískum
heimildum er kunn undir
nafninu „Magalopolis", sem
þýða mun „stórborg“.
Með mikilvægustu hlutum,
sem fundust í rústunum voru
stórt eldstæði, sigurbogi —
hinn fyrsti sinnar tegundar,
sem finnst í Túnis, og tveir
grafreitir, sem sýna að þarna
hefur verið stór og fjölmenn
byggð. Yfirleitt benda rúst-
irnar til þess að þarna hafi
verið blómleg borg á annarri
e'óa þriðju öld eftir Krist,
að því er prófessorinn segir.