Morgunblaðið - 08.09.1967, Blaðsíða 22

Morgunblaðið - 08.09.1967, Blaðsíða 22
22 MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 8. SEPT. 1967 Adele Jónsson — Minningarorð — F. 3. febr. 1912. D. 1. sept. 1967. í DAG verður til moldar borin frú Adele Jónsson, Hjarðarhaga 23. Hún andaðist í Landsspítal- anum hinn 1. þ.m. eftir sérlega erfiða sjúkdómslegu. Adele var fædd hér í Reykja- vík 3. febrúar 1912, og átti hér heima nær óslitið síðan. Hún giftist hinn 25. des. 1935 Jóni Jónssyni bakara. >au eignuðust þrjú börn; tvær dætur, Idu og Dagnýju, sem báðar eru giftar og búsettar hér i borg, og einn son, Birgi, sem enn er í föður- garði. t Maðurinn minn og sonur okkar Tómas Guðberg Hjaltason lögregluþjónn, lézt af slysförum 6. þ. m. Guðný María Finnsdóttir, Valný Tómasdóttir, Hjalti Gunnlaugsson. t Móðir mín Helga Jónsdóttir frá Svínavatni, andaðist aðfananótt 7. sept. Jarðarförin auglýst síðar. Skúli Helgason. t Útför frænku minnar, frú Sólveigar Pálsdóttur, Kárastíg 12, Reykjavik, sem lézt í Borgarsjúkrahús- inu aðfaranótt 3. þ. m., fer fram frá Fossvogskirkju mið- vikudaginn 13. sept. Athöfn- in hetfst kl. 13,30. Fyrir mína hönd, vina og vandamanna. _____________Páll Sigurðsson. t Móðir okkar Þóra Emilía Grímsdóttir Fellsmúla 7, sem lézt í Landsspítalanum þann 3. °ept. verður jarðsung- in frá Fossvogskirkju laugar- daginn 9. sept. kl. 10.30. Hrefna Níelsdóttir, Sigríður Níelsdóttir. t Innilegar þakkir fænum við ölium, sem sýndu okkur samúð við andlát og útför móður okkar, fósturmóður, tengdamóður, ömmu og lang- ömmu Geirlaugar Stefánsdóttur, Ránargötu 16. Ingibjörg Guðmundsdóttir, Herdís Guðmumdsdóttir, Ragnheiður Guðmundsdóttir, Erna Stefánsdóttir Rubjerg, Þorvaldur Guðmundssoa, Valtýr Albertsson, barnabörn og barnabarna- bam. Ekki ætla ég mér að fara að skrifa hér ævisögu þessarar hug- þekku konu, heldur aðeins að minnast hennar með nokkrum orðum til þess að þakka henni fölskvalausa vináttu og tryggð, sem hún og maður hennar hafa sýnt okkur hjónum um áratuga- skeið, og sem aldrei hefir borið skugga á. Adda, eins og hún var jafnan kölluð, var á marga lund mjög óvenjulegur persónuleiki. Hún var ein af þessum hógværu góðu konum, sem fórna öllu starfs- þreki sínu fyrir heknili sitt og ásrtvini. Heimilið var hennar heimuir. Sá heimur var bæði bjartur og góður. Þar ríkti ein- hugur og friður hið innra, en smekkvísi og hreinlæti hið ytra. Þessi einfalda mynd af heimil- inu er í rauninni endurspeglun af húsmóðurinni sjálfrL — Þannig var Adda. Hún var alltaf áberandi snyrtileg í klæðaburði, og gilti það jafnt hvort sem hún var prúðbúin eða vinnuklædd, og hjartahreinni manneskju hefi ég naumast þekkt. Enda þótt Adda væri óvenju háttprúð kona, þá var hún létt í lund og naut þess að vera í glöðum vinahóp. Hún átti oft við nokkna vanheilsu að stríða, en efcki lét hún það hafa áhrif á sitt jafnaðargeð. Hún var fáskiptin um annarra ‘hagi, en fann þó jafnan til með þeim sem bágt áttu og sá aldrei ofsjónum yfir velgengni annarra. Aldrei heyrði ég hana niðra nokkrum manni, en lagði frekar gott til málanna. Nú er hún horfin af sjónar- sviði okkar mannanna, þessi hóg væra, fíngerða kona. En í hinni mjög svo erfiðu sjúkdómslegu sýndi hún undravert æðruleysi og hetjulund, og eins eftir að sýnt var að hverju fór. Allt fram til hinztu stundar reyndi hún að láta í ljós þakklæti til þeirra sem önnuðust hana eða heim- sóttu, jafnvel eftir að hún mátti ekki lengur mæla, þá með veik/u brosi. Hún lét það koma fram skömmu fyrir andlátið hversu þakklát hún væri bæði læknum og hjúkrunarkonum, fyrir allt það sem þau reyndu að gera fyrir hana. Ég og kona mín sendum 1 ér, kæra vina, beztu þakkir fyrir ógleymanleg kynni, um leið og við vottum eiginmanni þínum, börnum, tengdabörnum og öðr- um ástvinum innilegustu samúð okkar. Jökull Pétursson. KVEÐJA FRÁ VINKONU f litrófi haustsins lifir glóð sem lýsandi bros um hvarma. Úr leiftrun.um spinnur lífið óð með lokkandi von og harma. Þá lauk þinni för um lífsins stig í lognværum trúa.r bjarma. Þinn heimilis arin heitur var og hamingjan bjó þar inni, um ástvininn milda birtu bar og börnin í umsjá þinni. í órofa tryggð um árabil við áttum svo hugljúf kynni. Um víðáttur landsins vaxa strá sem vetrarins fannir hylja. Svo fölnaði eins þín bjar-ta brá sem blómin að Drottins vilja. En minninga ljósin merla skær og myrkvaðan hugann ylja. í kærleika vina, kveðja ber því konungur ljóssins fríða mun faðminn sinn opna fyrir þér þar fegurstu geislar líða. Því Drottinn á margan dýran lund sem döggvotar rósir prýða. E. J. E. ÞEGAR fregnir berast um látin vin, verður huganum reikað til minninganna. Þegar við lékum okkur sem börn, þá var oft glatt í vinahópi, Aldrei gleymi ég þessari fallegu stúlku, sem var svo hljóðlát, hún lét hljóma sín hjartansmál svo hlýtt frá sinni tungu, enda elskaði hún allt sem fagurt og gott var. Það var Adde eins og við köll uðum hana sem verður lögð til hinztu hvíldar eftir stranga sjúkdómslegu. Adele var fædd í Reykjavík 3. febrúar 1912. Ung missti hún móður sína. Var hún um tíma hjá nöfnu sinni Adele og Páli Tryggvasyni, kaupmanni, sem bjuggu að Skógum í Skerjafirði. Adele giftist eftirlifandi eigin manni sínum Jóni Jónssyni, bak ara, og áttu þau þrjú börn: Birgi, 16 ára, Dagný og ídu, sem báðar eru giftar. Þessi rólega fjölskylda lifði hamingjusömu heimili&lífi að Hjarðarhaga 23 hér í borg. Með þessum fátæku orðum vil ég votta mína innilegustu samúð til allra ástvina hennar i þeirra djúpu sorg. Um leið þakka ég vináttu og tryggð. Adda mín, nú ertu bliknuð hnigin, og sál þín yfir himinhöf í helgiljóma stigin. Og vertu sæl — þó horfin hér, sért hjartans vonum þreyðum, og freður drottins fylgi þér á fögrum himinleiðum. G. Þórhallur Bjarnason Breiðabólsstað -Minning Fæddur 1897. — Dáinn 1967. ÞANN 31. júlí sl. andaðist að heimili sínu, Breiðabólstað í Suðursveit, æskuvinur minn og leikbróðir, Þórhallur bóndi Bjarnason. Útför hans fór fram að Kálfafellsstaðarkirkju 8. ág. að viðstöddu fjölmenni. Hann var fæddur 22. ágúst 1897 að Borgarhöfn í Suður- sveit. Þar sem Þórhallur var, sérstaklega á síðari árum ævi sinnar, mikið fyrir fróðleik og ættvísi, þá þykir mér hlýða að rekja að nokkru ætt hans og uppruna. Maður er nefndur Þórhalli Runólfsson, bóndi í Mörk á Síðu og síðar á Ytri-Ásum í Skaftár- tungu. Kona hans var Þuríður Jónsdóttir hreppstjóra hins sterka í Hlíð, ein hinna mörgu kunnu Hlíðarsystkina. Meðal barna þeirra Þórhalla og Þuríðar var Runólfur, d. árið 1900, orðlagður frískleikamaður, sem lengst af bjó á Hnappavöll- um í Öræfum, en var þó um skeið með frænda sínum séra Sveini Eiríkssyni í Sandfelli. Kona Runólfs var Róshildur Bjarnadóttir frá Heiði á Síðu, en móðir Róshildar var Rann- veig Jónsdóttir frá Hlíð. Þau hjón voru systrabörn. Börn Run- ólfs og Róshildar er upp komust voru þrjár sygtur er allar búa í Öræfum, og Bjarni, er lengst af bjó á Kálfafelli í Suðursveit. — Það sagði mér Páll mennta- skólakennari Sveinsson, að hann minntist þess sem unglingur, að ekki hafi hann séð jafn glæsileg ar systur og þær þrjár Runólfs- dætur, enda bera afkomendur þeirra þess órækan vott. Sem áður segir bjó Bjarni lengi á Kálfafelli. Kona hans var Steinunn Jónsdóttir snikk- ara frá Hátúnum í Landbroti, en móðir Steinunnar var Matthild- urdóttir séra Jóns Sigurðsson- ar, er talinn var launsonur séra Jóns skálds Þorlákssonar á Bæg- isá. Börn Bjarna og Steinunnar voru fimm, sem upp komust. Sigurður, verkamaður, enn á lífi á Norðfirði, háaldraður, Run ólfur, múrari á Höfn í Horna- firði, Sigurrós á Höfn, ekkja Gísla Jónssonar, bónda á Smyrla björgum, Matthildur, ekkja Þórð ar Bergsveinssonar á Norðfirði, þau voru foreldrar Bjarna bæj- arstjóra. Yngstur þeirra systkina var Þórhallur sem hér er get- ið. Einna hugstæðastur af eldri bændum í Suðursveit frá ung- lingsárum mínum var Bjarni á Kálfafelli, enda var hann næsti nágranni foreldra minna um fjölda ára og náin vinátta var milli heimilanna. Hann var mik- ill að vallarsýn með höfðings- svip og allur var maðurinn hinn fyrirmannlegastL Alltaf var hann glaður í viðmóti, hress í lund og uppörvandi og kjark- menni í hvívetna. Um langt skeið var hann for- maður við brimsandinn í Suður- sveit. Var það ekki heiglum Framhald á bls. 21 Stefanía Þórný Einarsdóttir - Minning Hjartanlega þafcka ég öll- um vinuan mín.um, börnum og barnabörnum fyrir vináttu og hlýhug mér sýndan á átt- ræðisafmæli mínu. Sérstak- lega þakka ég Hreyfilsfélög- um mínum og stjórn Frama og óska þeim alls þess bezta á ókomnium árum. Ólafur Einarsson. Enn er hann kominn herrann sem hlýða ber. Hafi „ann þökk fyrir lausnina er veittist þér. Þitt mikla þrek er brotið en baráttan harða ber þér sigur í eilífan minnisvarða. í DAG verður borinn til hinztu hvíldar Stefanía Einarsdóttir, Köldukinn 18, Hafnarfirði. Stefanía var fædd 25. nóvem- ber 1891 að Hítarneskoti í Kol- beinsstaðahreppi. Foreldrar henn ar voru hjónin Einar Einvarðs- son og Guðbjörg Arnadóttir er þar bjuggu. Stefanía fór snemma úr for- eldrahúsum til þess að vinna fyrir sér eins og þá tíðkaðist hjá öllum almenningi. Lífsbarátt- an var hörð og allir urðu að vinna hörðum höndum. Árið 1918 flyzt hún til Hrafn- arfjarðar og giftist þar Birni Benediktssyni, dugnaðar og myndarmanni. Þau eignuðust 3 börn, sem öll eru á lífi. Börn þeirra Stefaníu og Björ^s eru: Einara Guðbjörg, gift Hálfdáni Þorgeirssyni bifvélavirkja. Hjá þeim dvaldi Stefanía, þar til viku áður en hún dó og naut frábærrar umönnunar og að- hlynningar alla tíð. Og ekki hvað sízt í sínum erfiðu veik- indum nú síðustu árin. Ingibjörg ekkja Þórðar heitins Guðbjörns- sonar, bifreiðarstjóra, búsett á Holtsgötu 11, Hafnarfirði, og Benedikt, húsgagnasmiður, gift- ur Ólöfu Guðnadóttir, búsettur að Goðatúni 32, Garðahreppi. Stefanía var frábær húsmóðir og móðir. Hún unni börnum sínum og barnabörnum, um fram allt annað og hún var barna- börnum sínum meira en venju- leg amma, hún var líka trúnað- arvinur þeirra og félagi. ÖH hennar hugsun fram á síðustu stund snérist um velferð þeirra og hamingju. Ég kom til hennar á sjúkra- húsið 2 dögum áður en hún lézt, þá var mjög af henni dregið, en hún gat þó spurt um börnin og áður en við fórum sagði hún við dóttur sína. „Það hefði verið gaman að sjá þau, en þið megið ekki koma með þau og láta þau sjá mig eins og ég er orðin núna.“ Ég votta öllum hennar að- standendum, mína innilegustu samúð og sjálf þakka ég, af al- hug okkar alltof stuttu kynni. Eg enda þessar fátæklegu lín- ur með því að bera fram kveðj- ur og þakklæti frá börnum og barnabömum. Blessuð sé minning hennar. Við þökkum elsku amma öll þín kærleiks hót. Þau verða okkur veganesti á villtri lífsins brp.ut — og viðkvæm sárabót. Jóhanna Kristjánsdóttir. Öllum þeim mörgu, bæði frændfólki, vinium og kunn- ingjum er glöddu mig á sjö- tíu ára afmæli mínu hinn 17. ágúst siðastliðinn, færi ég mínar hjartanlegustu þakkir. Guð blessi ykkur ÖH. Margrét S. Sigurðardóttir frá Hofteig, AkranesL Hjartans þafckir færi ég öllum nær og fjær sem glöddu mig með heimsókn- um, gjöfum og skeytum á sextugsafmæli mínnu 2. sept. sl. og gerðu mér daginn ógleymanlegan. Guð blessi ykkur ölL Sigriður Jónsdóttir Pólgötu 8, ísafirðL Hérmeð sendi ég alúðar- þakkir til allra þeirra sem sendu mér gjafiir og heilla- óskir á sjötugsafmæli minu. Guðrún Pálína Guðjónsdóttir.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.