Morgunblaðið - 22.10.1967, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAG-UR 22. OKT. 1967
iMAGIMÚSAR
SKIPHOLTI 21 SÍMAR 21190
eftirlokun simi 40381 _

Hverfisgötu 103.
Sími eftir lokun 31160.
LITLA
BÍLALEIGAN
Ingólfsstrætí 11.
Hagstætt leigugjald
Sími 14970
Eftir lokun 14970 effa 81748
Sigurður Jónsson
BÍLALEIGAN
- VAKUR -
Sundaugaveg 12 - Sími 35135.
Eftir lokun 34936 og 36217.

RAUÐARÁRSTfG* 31 SfMI 22022
- I.O.C.T. -
Víkingur. Fundur annað
kvöld, mánudag 23. okt. kl.
8,30 e. h. í Góðtamplarahús-
imu. Þetta er fyrsti íundurinn
eftir sumarið. Félagar fjölsæk
ið stundvíslega. — Æt.
GÚSTAF A. SVEINSSON
hæstaréttarlögmaður
Laufásvegi 8, sími 11171
AUÐVITAÐ
ALLTAF
★ „Ábyrg stjórnar-
andstaða“
Oft er talað um það í lýð-
ræðislöndum, að stjórnarand-
staðan sé ekk: nógu ábyrg.
Lýðræði fylgir nefnilega það,
að þeir, sem undir verða í
frjálsum kosningum, geta látið
til sín heyra og spara þá venju
lega ekki gagnrýni á gerðir
meirihlutans, um leið og þeir
keppast við að yfirbjóða vald-
hafana með fyrirheitum um
það, sem gert skuli, ef vaida-
hlutföllin snúist við.
Velvakandi fór að hugleiða
það, hvort stjórnarandstaðan
í hinu nýstofnaða ríki, Basútó-
landi, væri ábyrg, þegar hann
las það í mynda- og fréttabók-
inni „Árið 1966“, að leiðtogi
stjórnarandstöðunnar í því
landi væri sjálfur konungur
landsins! Væntanlega er þar
um að ræða ábyrgustu stjórn-
arandstöðu í víðri veröld, —
og þó, það skeður margt
skrítið í þessum nýju ríkjum
í Afríku. En þau eru hins veg-
ar svo farsæl að teljast til
þeirra ríkja heimsins, sem
ekkert púður þykir í að gagn-
rýna. Þótt svartasti fasimi vaði
uppi um mikinn hluta Afríku
og Asíu og rauðasti kommún-
ismi í autsurhluta Evrópu, þá
þykir einhvern veginn ekkert
„fútt“ í þvi að mótmæla svo-
leiðiis löguðu, — En það er
önnur saga.
★ Fögur og nyt-
samleg bók
Alltaf er ánægjulegt að
handleika fallega bók, ekki
sízt ef hún er íslenzk. Undan-
farin kvöld hefur Velvakandi
verið að blaða í nýútkominni
bók, sem er í senn íslenzk og
alþjóðleg og heitir „ÁRIÐ
1966, stórviðburðir Ííðandi
stundar í myndum og máli með
íslenzkum sérkafla“. Þetta er
stórmyndarleg bók, bæði
fallega og giæsbiega gefin út,
— eins konar annáll ársins
1966. Á fjórða hundruð blað-
síður í stóru broti hafa að
geyma frásagnir af helztu at-
burðum ársins auk frásagna af
minni háttar viðburðum seim
eru á ýmsan hátt einkennandi
fyrir okkar tíma. Helzta gildi
bókarinnar feist í þeim ara-
grúa fréttamynda sem hana
prýða og eru mjög margar
þeirra í litum.
Fróðleg upprif jun
Við að fletta svona riti,
rifjast saga ársins öll upp, og
margt hálfgleyml kemur fram
í huganum. Fyrir okkur blaða-
mennina er auðvitað ómetan-
legt að hafa aðgang að slíku
heimildarriti og getá séð á
augabragði hvenær og hvernig
eitthvað gerðist. En fyrir allan
almenning er bæði fróðlegt og
skemmtilegt, að íáta myndirnar
rifja atburðina upp fyrir sér.
Þessi annáll kom líka út fyrir
árið 1965, og áframhald á að
vera á útgáfunni ,sem alþjóð-
legt fyrirtæki mun standa á
bak við, enda er naumast á
færi annarra en voldugra fyr-
irtækja að gefa jafnvandað
Eignarlóð
1200 ferm. eignarlóð við Miklatún til sölu ef við-
unanlegt boð fæst. Tilboð merkt: „2711“ leggist
inn á afgr. Mbl.
Veiðibann
Rjúpnaveiði stranglega bönnuð í Hvammslandi, án
leyfis.
Guðniundur Sverrisson.
verk út á hóflegiu verði. Með
tíð og tíma verður hér því um
merkilegt saíiirit að ræða, sem
sýnir okkur sögu hvers árs.
Velvakanda þekkir fátt
skemmtilegra en að skoða
gamlar fréttamyndir, því að
ekkert færir mann nær liðnum
tíma. Það ber því að fagna
því, að árbók á borð við þessa
skuli koma út á íslenzku.
íslenzkur sérkafli
Það eykur stórlega gildi
bókarinnar fyrir íslenzka les-
endur, að um 40 blaðsíður eru
helgaðar íslenzkum atburðum
og fréttamyndum eingöngu.
Hðan af verður hægt að grípa
til þessa annáls þegar upplýs-
ingar vantar um ákveðinn at-
burð, og sjá um leið helztu
frttamyndir ársins. Rit þetta
kemur út í tíu iöndum ( Norð-
urlöndiunum fimm, Bretlandi,
Þýzkalandi, Frakklandi, Hol-
landi og Ítalíu) og á jafnmörg-
um tungumálum, og er ís-
lenzka útgáfan hin eina, sem
hefur sérstakan kafla um land
útgáfustaðarins. Ber að meta
þetta framtak hins íslenzka út-
gefanda.
■£■ Ef stýrið er
réttu megin
Jón Helgason skrifar:
„Kæri Velvakandi!
Þess var getið hér í blaðinu
um daginn, að Breti nokkur
hefði þrisvar ekið yfir sömu
gangbraut á meðan blaðamað-
ur fylgdist með umferðinni, og
ávallt gefið bifreiðastjórum, er
á eftir honum komu, merki um
að stanza vegna umferðar
gangandi fólks, með því að
rétta út höndina. — Þetta þótti
blaðamanninum að vonum
mjög til fyrirmyndar. Þetta er
hægt, ef stýrið er réttu megin.
og verður væntanlega algild
regla eftir að hægri aksturinn
kemur til framkvæmda að
vori
Jón Helgason".
„Betri vai Eiríkur
járnhryggur en
atómf uglarnir“
„Hreinskilinn" skrifar og
hneyklast á „srvokölluðum
ljóðaþætti“, sem fluttur hafi
verið í útvarpið seint í sept-
ember og hafi verið „svo fár-
ánlega vitlaus, að hrein gdðgá
má teljast, að ráðamenn hljóð-
varpsins skuli bjóða hlustend-
um upp á slíka endileysu".
Segir hann atómskáldskapinn
leiðinlega vitiausan, en kveð-
skapur Æra-Tobba, Eiríks
járnhryggs og annarra leir-
skálda fyrrum hafi þó verið
skemmtilega vitlaus. Bréf
„Hreinskilins ‘endar þannig:
„Ef þjóðin væri svo vitur að
snúa bakinu við þessari
heimsku og þegia hana í hel,
væri vissulega vei farið. Atóm-
fuglarnir geta þá framleitt
þennan óþverra fyrir sjálfan
sig, ef þeim er að því hugsvöl-
un“.
Hlutdrægni?
„Ó. E. S.“ skrífar og
segir, að fréttaflutningur
blaða hljóðvarps og sjónvarps
og viðtalsþættir fréttamanna
um starfsemi“ (annar af tveim-
ur) i höfuð-fiugfélögum okkur
séu) ,,,oft á þann veg, að menn
hljóta að spyija sjálfa sig,
vhort fréttamennirnir séu í
rauninni starfsmenn fréttastofn
ánanna en ekki“ (umrædds fé-
lags), ,svo áberandi koma þeir
að sjónarmiðum þess við ýmis
tækifæri. Fréttan enn verða að
vera þeim vanda vaxnir að
gæta hlutleysis, enda þótt
þeim kunni að vera boðið í
skemmtiferðir við og við, sem
vafalaust eru einnig fróðlegsr,
og koma þeim þv: að haldi í
starfi“.
, Það er einkennilegt, hve við
blaðamennirnir erum oft
ásakaðir um að draga á ein-
hvern hátt taum aanars af okk-
ar ágæbu stórf.ugfélögum á
kostnað hins. Það er ekki bara
Velvakandi, sem fær að heyra,
að hann „standi með“ Flug-
félagi íslands, eða „sé að aug-
lýsa Loftleiðir", heldur heyra
allir blaðamenn þennan söng
annað veifið. Og skrítið er,
hve menn eiga bágt með að
koma sér saman um það, hvort
félagið hin einstöku blöð
„styðjiV Stundum á það að
vera F. í„ stundum Loftleiðir.
Ég hef fellt niður nafn félags-
ins í bréfinu frá Ó. E. S., og
veit ég með vissu, að kollegar
mínir hér á Mo.rgunblaðinu og
við önnur blöð geta með engu
móti gizkað á, hvort félagið
hann á við. Sannleikurinn er
líka sá, að blaða- og frétta-
menn unna báðum félögunum
alls góðs, enda held ég, að
þeim sé yfirleitt alltaf hælt
báðum fyrir það, sem þau gera
vel, en vitanlega er ekki alltaf
hægt að flytja frétbir frá þeim
báðum samtímis. Þótt annar
aðilinn sé lofaður háistöfum,
þýðir það auðvitað ekki, að
hinn sé um ieið lastaður 1
hljóði.
HORNSÓFASETT
Norsku hornsófasettin frá
NORDÁS eru komin aftur
í teak og palisander.
Stórglæsileg áklæða.
Pantanir óskast sóttar