Morgunblaðið - 19.01.1968, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 19. JANÚAR 1968

Hverfisgötn 103.
Símj eftir lokun 31160.
LITLA
BÍLALEIGAN
Ingólfsstræti 11.
Hagstætt leigugjald
Simi 14970
Eftir lokun 14970 eða 81748
Sigurður Jónsson
BÍLALEIGAIM
- VAKUR -
Sundlaugavegi 12. Sími 35135.
Eftir lokun 34936 og 36217.
LPÆtLgfí/3lf
RAUÐARARSTlG 31 SÍMI 22022
Nýr sími
23-222
SENDIBÍLAR HF.
Einholti 6.
BEZT að auglýsa
í Morgunblaðinu
AU-ÐVITAÐ
ALLTAF
'k Létt verk og löður-
mannlegt
Af Suðurnesjum hefur
Velvakanda borizt eftirfarandi
bréf:
„Hr. Velvakandi.
Sem alþjóð er kunnugt, var
á sínum tíma lagður breiður
vegur, fagurlega og traustlega
gerður, suður á Rosmhvalanes.
Okkur Rosmhvelingum er gert
að aka þennan veg, ef við
hyggjumst halda heim lir höf-
uðstaðnum, og ekki gefinn
kostur á öðrum þrengri. Við
vegbrúnina sitja tollheimtu-
menn og krefjast gjalds af
hverri bifreið, sem um veginn
fer. Þetta er öllum orðið kunn-
ugt af miklum deilum, sem
risu við upphaf þessa leiðinda-
máls, og verður skattskyldan
ekki rædd hér, þótt efni mundi
í svo sem sjötíu Velvakendur
á ári, unz umferðartakmörkun
þessari yrði aflétt.
Auglýsíng í Lögbirtingarblaði
er tilefni þessara skrifa. Þar er
auglýst laus til umsóknar staða
innheimtumanns í gjaldskýli
við ofangreindan veg. Menn
þeir, sem sinnt hafa þessum
störfum frá upphafi, hafa að
mínum dómi undantekningar-
laust verið prúðir og liprir við
þennan vanþakkláta starfa og
innt hann af hendi með sóma
í hvívetna. Á hinn bóginn hefur
mig og fleiri hér syðra furðað
á, hvers vegna ungir, sterkir og
hraustlega byggðir menn eru
látnir gegna svo léttum starfa.
Ég held, að aðeins einn þeirra
sé yfir fertugt að aldri, og
a.m.k. einn gegnir ábyrgðar-
stöðu sem „útkastari" í veit-
ingáhúsi í Reykjavík í hjáverk-
um.
Mér hefur því dottið í hug,
V iðskiptaf ræðingur
óskar eftir atvinnu. Tilboð merkt:
á afgr. Mbl. fyrir 25. þ.m.
,5251“ sendist
Gluggatjaldaefni
fyrirliggjandi
ÖNDVECI hf. Garðahr. s. 52374
Til sölu fokhelt raðhús
á bezta stað í Fossvogshverfi. Tilbúið til afhending-
ar strax. Tiiboð sendist Mbl. merkt: „Raðhús 2909“.
Afgreiðslustúlka
Reikningsglögg stúlka óskast til
afgreiðslu í vefnaðarvörubúð,
aðallega sem gjaldkeri. Tilboð
ásamt upplýsingum og meðmœlum
sendist Mbl. merkt: „Sumar 5472
fyrir 21. janúar
hvort hér geti eikki „Sjálfs-
björg“ fundið hæfiilegar stöður
fyrir meðlimi. Ef til vill mundi
okkur Rosmhveiingum þá ekki
þykja jafn súrt í broti að reiða
af hendi vegarskildinginn?
„Kosmhvelingur“.
'k Einn dagur á ári
ætti að nægja
„Kæri Velvakandi!
Ég las í blaði þínu bréf frá
„fimm alvarlega þenkjandi“.
Þær segja m.a., að stúikur
ættu að fá að bjóða upp á böll-
um. Mér finnst þetta ágætt að
vissu leyti. Þá kæmi fram
smekkur þeirra á karlmönnum.
En ekki mundi ég vilja dansa
við einhverja hlussu, sem
mundi bjóða mér upp.
Þær segja það ókuxteisi að
neita pilti um dans. Þá hafa
þær æði oft verið ókurteisar.
En annars er þetta réttur, sem
karlmenn vilja helzt halda.
feað mætti vera einn dagur á
ári, sem gæfi þeim tækifæri
tii að komast á „séns“. Það ætti
að vera nóg handa þeim.
Einn íhaldssamur".
★ Missir kjarkinn
„Kæri Velvakandi!
Ég las það, sem „Fimm alvar-
Jega þenkjandi" skrifa þér.
Mér finnst þetta vera alveg
rétt, ekki vegna þess að ég sé
svo latur, að ég nenni ekki að
bjóða upp stúlku (ég er sko,
strákur), heldur hitt, að ef mig
langar að bjóða upp stúlku,
mussd ég bara allan kjark. Ég
segi með sjálfum mér, eftir
dans, og svona gengur það, oft
út allt ballið. Jú, það væri
ósköp notalegt að geta látið
stúlkumar brjóta Isinn. Ef það
væri þá ekki eins á hinn veg-
inn, þetta með kjarkinn meina
ég. Þær segja þessar fy.rrnefndu
stúlkur, að þdð sé ókurteisi að
neita dansi. Nei, síður en svo,
en það er ekki sama hvernig
það er gert.
Vertu bless,
Árni P.“.
'jf Breytum til
„Kæri Velvakandi!
Dömurnar fimm, sem skrif-
uðu þér um daginn, kvörtuðu
sáran undan einkarétti herr-
anna á að bjóða upp í dans og
vildu fá álit okkar á þessu.
Kæru, ungu meyjar! Við er-
um ykkur svo innilega sam-
mála, að okkur liggur við að
tárast af gleði. Svo sannarlega
viljum við, að kvenfólkið
„hjóði upp“, rétt eins og við.
En þetta virðist vera gamall
siður, og enginn þorir að breyta
tn.
Unga fólk, því ekki að kippa
þessu í lag, og það í snatri?
Þetta tilheyrir afa gamla og
ömmu, en ekki okkar tíðar-
anda!
Þrír hjartanlega sammála".
■k Hver fann úrið?
„Heill og sæll, Velvak-
andi!
Dálka þína lesa svo margir,
og því sný ég mér til þín.
Dóttir mín, ellefu ára, varð í
dag, fimmtudaginn 11. janúar,
fyrir því óhappi að týna úrinu
SÍnu og kom heim hágrátandi
og nærri óhuggandi; er henni
þó alls ekki grátgjarnt. Lofaði
ég henni að skrifa þér og biðja
þig að minnast á úrið í dálk-
um þínum; lét hún þá huggast
og hélt vonglöð í skólann.
Leiðin, sem hún fór, er úrið
tapaðist, er þessi: lagt af stað
frá Engihlíð númer 7, gengið
sund milli hússins núrner 7 og
9 við Engihlíð. Eftir Reykja-
hlíð að húsi númer 12, þar yfir
götu og upp Drápuhlíð að húsi
númer 25. Þar veitti hún hvarfi
úrsins fyrst eftirtekt, sneri við
og leitaði lengi, en fann ekki.
Ég vona, að þú viljir hjálpa
henni og vii nota tækifœrið og
þakka dálka þína á undamförn-
um árum.
Hrafnhildur Bergsveinsdóttir,
Engihlíð 7, Reykjavík.

HADEGISVERBAR-
FUNDUR
Laugardagur
20. jan. kl. 12.30
Hannibal Valdimarsson,
forseti A.S.Í. ræðir um:
Islenzka verkalýðshreyfingu
HOTEL
FUNDARSTAÐUR:
Verzlunar- og skrifstofufólk, fjölmennið
og takið með ykkur gesti.