Morgunblaðið - 19.01.1968, Blaðsíða 23
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 19, JANÖAR 1968
23
Ingólfur Þorsteinsson varftstjóri
- KOM FYRSTUR
Framh. af bls. 24
ég ákvað að athuga þetta
nánar. Tók ég þá eftir því
að blóð hafði runnið út
um munnvik mannsins og
niður bringu og þar sem
það er ekki merki um al-
gengna orsök skyndidauða
sá ég að eitthvað var at-
hugavert.
Maðurinn var þegar lát
inn og farinn að kólna og
biðum við því ekki boð-
anna, en héldum rakleiðis
heim til föður míns og
hringdum í lögregluna.
Him bað okkur að hitta
sig við bílinn og fórum
við því þangað aftur.
Meðan við biðum eftir
lögreglunni hugaði ég
frekar að manninum, en
gætti þess þó að hrófla
ekki við neinu. Ég tók eft-
ir því að afturhurðin bíl-
stjóramegin var aðeins í
ytri læsingu, hálfopin og
fór ég þar inn í bílinn og
sá hlóð aftan á hálsi
mannsins. Þar var lítið
sár, sem blætt hafði úr.
Ég þreifaði eftir púlsi
mannsins. en fann eng-
an. Allan tímann var bíll-
inn í gangi og ég er sann-
færður um að maðurinn
hafi þegar ég kom að hon-
um verið látinn í eina
klukkustund, sagði Magn-
ús að lokum.
- MORÐIÐ
Framh. af bls. 24
greiðslu fyrir akstu.r eða gaf til
baka, hafði jafnan nokkuð meiri
fjárhæð að geyma, en það var
hvergi finnaniegt. Ég get því
ekki sagt annað en að mjög
stenkar líkur séu fyrir því að
þarna hatfi verið framið rán-
miorð.“
Ingiólfur hafði talað við nokkra
starfsbræður Gunnars og bar
þeim öllum saman um að hann
hefði ver'ð hinn bezti drengur,
prúðmenni og hjálpsamur. Hann
hefði ekið leigubifreiðum um
20 ára skeið.
Þórarinn Sveinsson, læknir,
sem krufði líkið taldi að Gunn-
ar hefði látizt svotil samstundis,
og allavega misst meðviitund
strax og skotið reið af. Það
hefur því verið hægðarleikur
-^fyrir morðingjann að hrifsa til
sín veskið. Hinsvegar var arm-
bandsúr Gunnars enn á hand-
legg hans oig ávísanahefti í ein-
am vasanum. Sem fyrr segir fór
kúlan inn úr hnakka hans neð-
arlega hægra megin og hefur
byssunni líklega verið beint að-
eins upp á við. Kúlan hafði ekki
komist alveg fram í enni, en
hún var mjög heilleg og lítið
flött, enda nikkelhúðuð.
Algengasta stærð skota sem
notuð er hér á íslandi er 22 cal.
og 32 cal. skot eru ekki notuð í
riffla. Skammbyssur eru ekki
ieyfðar hér á landi, nema með
einstaka undantekningum (fyrir
lögrrglumenn t.d.) og skotin eiga
því að vera ófáanleg í verzlun-
um, fyrir menn sem ekki hafa
leyfi. Bjarki Elíasson, yfirlög-
regluþjónn, hafði samband við
nokkrar skotfæraverzlanir í gær
og reyndist engin þeirra eiga
þessi skot til. Hins vegar mun
vera hægt að fá þau smygluð,
eins oig byssurnar sjélfar.
Mjög umfaugsmikil leiit er haf-
in að morðingjanum og m.a.
ræddi Björn Ingvarsson, lög-
reglustjóri á Keflavíkurflugvelli,
Þegar bifreiðin fannst stóð hún móts við húsið vinstri megin
á myndinni.
Þannig stóð gjaldmælirnn
reglan kom á vettvang.
í bifreið Gunnars þegar lög-
vlð rannsóknarlögregluna í gær.
Ingólfur Þorsteinsson sagði: „Við
'nöfum enga ástæðu til að gruna
hermenn af vellinum um verkn-,
aðinn öðrum fremur. Hinsvegar
eru allir minnstu möguleikar
tekuir til rækilegrar at'hugunar".
Morgunhlaðið hafði samband
við Hart, kaftein, yfirmann flug
vallarins, og staðfesti hann að
skammbyssur þær sem herinn
fengi mönnum sínum væru að-
eins í hlaupvíddunum 38 oig 4ð,
en ekki 32. Auk þess eru her-
mönnunum í Keflavík því að-
eins fengnar skammbyssur að
þeir séu við viarðs'töðu.
Rannsóknarlögreglan sfcorar á
alla þá sem gefið gætu einlhverj
ar upplýsingar sem leiddu til
þess að morðinginn næðist, að
gefa sig fram hið bráðasta, og
hika ekki við þótt þær kunni
að virðast smávægilegar.
SÍÐUSTU FRÉTTIR: Þegar
Morgunlblaðið hafði samband við
Ingólf Þorsteinsson, rétt fyrir
miðnætti síðastliðna nótt, hafði
ekki gerst neitt nýtt í málinu og
lögregluliðið var enn að störfutm
af fullum krafti.
32 kaliber skammbyssúkúla
- IÞROTTIR
Framh. af bls. 22
fram úr öllum vonum og áður
en leikirnir i undanúrslitun-
um voru leiknir höfðu þegar
fleiri áhorfendur sótit leikina,
en alla keppnina í fyrra og
ÚTslitaleikurin-n þar meðtal-
inn en hann sóttu 100 þúsund
áhorfendur, eða fleiri en úr-
slitaleik heimsmeistarakeppn-
innar 1966.
Næsti
sóttolundur
ó mónndog
SAMNINGAFUNDURINN, sem
sáttasemjari átti með útgerðar-
mönnum og fulltrúum bátasjó-
roanna í fyrr'nótt stóð til klukk-
an 6.30 um morguninn. Náðist
ekki samkomulag.
Næsti fundur hefur verið
Iboðalður á mán.udags(kvöld
klukkan 9.30.
RITSTJORN • PREIMTSMIÐJA
AFGREIÐSLA»SKRIFSTOFA
SÍMI 10«10D
Enginn í húsinu heyrii skothvell
Símastúlka
hjá Hreyfli
talaði síðast
við Gunnar
kl. 3,30
ÁSTA L. Jóhannsdóttir,
símastúlka hjá bitfneiðastöð-
inni Hreyfli, var síðasta
mannes'kjan, sem vitað er um
að hafi talað við Gunnar
heitinn Tryggvason, fyrir
utan farþegann, sem hann ók
heim frá SkálholtBistíg. Við
rædidum við Ástu, þar sem
hún var á vakt í aÆgreiðslu
Hreyf'iLs við Hl'emmtorg í
gærkveldi.
— Það var klukkan 3.30 að
hringt var hingað á stöðina
frá húisi við Skállholtisstíg og
beðið um bíl. Ég kallaði
GunnaT upp, og fór hann á
staðinn. Þá var allt með
eðlilegum hætti, en þetta var
það síðasta, sem ég heyiði til
Gunnars.
— Lláta bifreiðastjórarn-
:r stöðina ekki vita í talstöð-
ina, þegair þeir taka nýja
farþega upp í biifreiðina?
— Nei, hjá Hreyfli er þetta
öðru visi en hjá sumuim öðr-
um bílastöðvum. Bílstjórarn-
ir hér eru sjálfseignaribil-
stjórar, og geta þeir tekið
upp farþega, bæði af götu og
við stöðvunarstaura, án þess
að lóta okkur vita. Enda gera
þeir þetta yfirleitt. Við af-
greiðum héðan aðeins beiðr,-
ir, sem hringdar eru inn, út
Ásta (l.t.v.) við símaborðið hjá Hreyfli, en hún heyrði síðast U1 Gunnars kl. 3.30 um nóttina
til bílstjóranna um talstöðv-
arnar, en að öðru leyti höf-
um við lítið samband við þá.
Þess vegna heyrum við oft
ekki í lengri tíma frá bil-
stjórunum, og vitum oft ekki,
hvort- þeir eru við akstur eða
ekki.
— Vitið þér til þess að ein-
hverjir bíilstjóranna hér hafi
talað við Gunnar í gegnum tal
stöðina eftir að þér senduð
hann að Skál.holtsstíg.
— Nei, ég held að svo hafi
ekki verið. Hins vegar er ég
núna að gera lista yfir alla
.á bílstjóra, sem við afgreidd
um af stöðinni í nótt. Fær
lögreglan þennan lista til at-
hugunar ef svo kynni að vera,
að einhver þeirra hafi heyrt
eittihvað frá Gunnari eftir
þann tíma.
Urðu efkki vör við neitt
óeðlilegt um nóttina
í húsinu Bugðulæk 2, en
þar fyrir utan fannst Gunnar
í bíl sínum í gærmorgun, búa
fimm fjölskyldur. Heyrðu e.ng
ir íbúanna þar skothvell, né
urðu varir við neitt óeðlilegt.
Við ræddum við tvær fjöl-
skyldur í því húsi Fyrst hM.t-
um við að máli Frey Berg-
steinsson og konu hans. Þau
kváðust ekki hafa orðið vör
við neitt óeðlilegt um nótt-
ina, og sama væri að segj.a um
aðra ibúa hússins.
— Ég fór til vinnu klukkan
hálf átta í morgun, sagði hús-
móðirin, — en ég tók þá ekk-
ert ef.tir bifreiðinni. Hins veg
ar sá maðurinn hér á efstu
hæðinni, Steinar Freysson,
bifreiðina, en taldi sig ekki
sjá neitt athugavert við hana.
Hjá þeim hjónum var enn-
fremur stödd Sjöfn Þorgeirs-
dóttir, sem býr í kjallara húss
ins. Hún kvaðst hafa verið
snemma á fótum til að koma
börnum sínum í skóla.
- Ég var frammi í þvotta-
húsinu klukkan tæplega sjö,
en glugginn þax snýr úit að
götunni, þar sem bifreiðin
stóð. Ekki varð ég vör við
neitt sérstakt þá, og vissi
ekki um atburðinn fyrr en lög
reglan kom á vettvang.