Morgunblaðið - 22.02.1968, Qupperneq 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 22. FEBRÚAR 1968
frammí, með furðulega skírri
röddu.
— Ida, það er ekki rétt hjá
þér, sagði maðurinn gramur.
Fimmtán mínútum fyrir tíu opn-
uðum við úvtarpið. Þá heyrðum
við fyrst að líkin mundu verða
sótt.
Nemetz andvarpaði. Það hafði
tekið hann rúman stundarfjórð-
ung að komast að því að þau
hjónin hefðu haldið vörð við
líkin frá því klukkan laust fyrir
tíu. Nú fyrst gat hann haldið
áfram.
— Þekkið þið fleiri hinna
látnu?
— Ekkert verulega, svaraði
maðurinn með varúð.
— Hún við hliðina á mömmu,
sú með krossinn, hún býr — ég
meina hún bjó í okkar götu,
sagði konan. Eg veit ekki hvað
hún hét. Sú næsta er frá Citrom.
Maður hennar hafði ávaxtabúð
í Marleg-götu. Dyravörðurinn
okkar bauðst til að gera fjöl-
skyldunni aðvart. En þau hafa
ekki sezt ennþá. Máske ekki ver-
ið heima. Eða flúin til landamær-
anna. Það gerir víst hálf Buda-
pest. En ég segi bara: hvaðvilja
allar þessar manneskjur til
Vesturlanda?. Halda þær að pen
ingarnir vaxi þar á trjánum?.
— Þekkið þér þessa græn-
klæddu?. Nemetz benti á Önnu
Halmy.
— Aldrei séð hana fyrr.
— Þegar þér komuð hingað
ofaneftir laust eftir tíu, var hún
hér þá?
— Auðvitað var hún það, svar-
aði maðurinn. Eða haldið þér að
líkið hafi fengið sér göngutúr?
— En hún var ekki hér, þeg-
ar þér komuð hingað í fyrra
skiptið. Var hún það?
Augnablik horfði maðurinn í
gaupnir sér. Síðan strauk hann
sér um augu og enni.
— Þér segið nokkuð. Það er
nefnilega rétt. Alveg áreiðan-
legt. Hún var hér ekki. Satt
að segja hafði ég eitthvað á til-
finningunni. Alveg víst — fyrst
voru þær fjórar og nú eru þær
fimm.
— Virðist yður það ekki ein-
kennilegt, spurði Nemetz.
— Einkennilegt? Maðurinn
hækkaði röddina. f þessum band
vitlausa bæ? Hér? Maður getur
ekki einusinni skroppið eftir
brauði, án þess að hætta lífi
sínu. Svo bætti hann við: Máske
hefur hún orðið fyrir skotinu
neðar í götunni og borin hing-
að, svo hún yrði flutt í burt
um leið og hinar.
— Sáuð þér hver kom með
hana?
— Við höfum engan séð, svar-
aði konan fyrir mann sinn. Þeg-
ar maður hefur sjálfur þungan
kross að bera, hefur maður ekki
svo miklar áhyggjur af annara !
manna vandamálum. Og nú fór
hún aftur að gráta. Hversvegna i
deyddu þeir mömmu? Hún hef- |
ur aldrei gert mús mein. Ég
hefði ekki átt að láta hana fara
út. Við áttum eftir hálft brauð.
Segið mér, herra sakamálafull-
trúi, hvers vegna varð hún að j
deyja?
Nemetz lét sér nægja að ypta j
öxlum. Hann beygði sig niður að ;
unglingsstúlkunni, sem allan tím I
an hafði setið hreyfingarlaus og
annars hugar. Hann strauk
henni létt um öxlina.
— Hve lengi hefur þú setið
hér, vina mín?
Hægt beindi hún skírum, fjör-
lausum augum sínum að Nemetz,
eins og hún væri að vakna af
mjög djúpum svefni.
— Já.. hvíslaði hún.
Mig langar til að vita hve
lengi þú hefur verið hér —
hér á götunni?
Hún hélt áfram að stara á
hann, eins og hún skidli ekkert
hvað fram færi, svo hann fór
að halda að hún væri máske
heyrnarlaus, eða þá útlendingur.
Hann endurtók spurninguna,
6
hægt og með áherzlu á hverju
orði, og þegar hann fékk enn
ekkert svar reyndi hann nýja
leið.
— Sástu þegar grænklædda
konan þarna var flutt hingað?
Stúlkan hristi höfuðið.
— Þekkirðu nokkra af hinum
konunum?
var líka allt og sumt.
Ida svaraði í hennar stað.
— Hún þessi ljósa. Hún benti
á háu konuna með fallega hárið,
hiýtur annaðhvort að vera móð-
ir hennar eða systir. Hún vill
ekki segja hvort heldur. Vesa-
lings barnið ,hún er alveg löm-
uð — ráðþrota. Ekkert að furða
sig á. Þessir dagar hafa gert
aila geðbilaða, jafnt börn sem
fullorðna.
— Þegar ég kom hingað fyrst,
sagði maðurinn, var unga stúlk-
an ekki hér. Það var fyrst þeg-
ar ég kom aftur með konu
minni. Þá sat hún hjá þeirri
ljósu og hélt í höndina á henni.
Þegar ég svo heyrði umferð í
Nadorgötu, varð ég smeykur um
að það gæti verið rússneskur
varðflokkur, og ég fékk hana til
Halldór Jónsson M.
Hafnarstræti 18 - Sími 22170.
að flytja sig hingað. Veslings
barnið, hún lítur út eins og hún
sé algjörlega búin að tapa sér.
Unga stúlkan var nú fallin
saman í 'hnipur eins og áður.
Hún grét ekki, fremur en áður,
en höfuðið var alveg fallið nið-
ur á bringu. Hún hríðskalf öll
og tennurnar glömruðu í munni
hennar. Nemetz beygði sig niður
að henni.
— Stattu á fætur, vina mín.
Þú deyrð sjálf í þessum voða
kulda. Hér getur þú ekkert gert
hvort sem er. Nú skal ég fylgja
þér heim.
Loks stóð hún á fætur. Nú
fyrst varð Nemetz ljóst hve á-
kaflega grönn hún var. Það var
sem hinn grái frakki hennar
væri fremur hengdur á mjótt
prik, en manneskju af holdi og
blóði. Hún leit út fyrir að vera
tólf, allra mest þrettán ára. Hún
starði stöðugt á hina dánu ljós-
hærðu konu, eins og hún vonað-
ist enn eftir lífsmarki.
Þau heyrðu skrölt í vörubíl,
sem nálgaðist. Þegar hann kom
fyrir hornið, sáu þau að hann
ók með hvítt flagg og tvo stóra
rauða krossa á hliðinni.
— Nú kemur vagninn að
sækja hinar látnu, sagði maður-
inn. Hann tók utanum konu sína
henni til stuðnings, en hún fór
að kveina hástöfum.
Bílstjórinn og með honum
breiðleitur, skeggjaður maður,
báðir í óhreinum kyrtlum, með
rauðakross armbindum, stukku
út úr bílnum og gengu að hinum
dánu. Sá skeggjaði tók upp vasa
ljós og lét geislann leika um
líkin.
— Já, það eru þær, sagði bíl-
stjórinn. Þeir beygðu sig niður
að þeirri ljóshærðu. Bílstjórinn
tók um herðarnar, en aðstoðar-
maðurinn um hnésbæturnar.
Hratt og óhátíðlega báru þeir
hana að bílnum, líkt og flutn-
ingamenn bera húsgögn. Unga
stúlkan tók eitt skref áfram,
eins og hún vildi kasta sér yfir
líkið, stirðnaði svo og rétti út
arminn.
— Hvert aka þeir henni?
Hvert aka þeir henni? Spurn-
ingunni var ekki beint að nein
um sérstökum.
Mennirnir voru nú komnir að
bílnum. Þegar þeir fjarlægðu
yfirbreiðsluna kom í ljós röð af
stirðnuðum líkömum. Þeir ýttu
Blómaskrey tingamaður
Maður eða stúlka vön blómaskreytingum óskast
til starfa nú þegar.
Upplýsingar um aldur og fyrri störf sendist Mbl.
fyrir 28. þ.m. merkt: „Blómaskreytingar — 5324“.
^Clceöning U}.
AUGLYSIR
,MAY FAIR“ Vinyl veggfóðrið fyrirliggjandi.
KLÆÐNING H.F.
Laugavegi 164 — Sími 21444.
tfartoitark uríi?
IIM IM I
ÖTI
BÍLSKÚRS
^ W..Y..X.V.. ... «■ ..
ýHHÍ- tr tftíkutÍíf H. □. VILHJÁLMSSDN
RÁNARDÖTU 12. SÍMI 19669
8PILAKVÖLD
Sjálfstæðisfélaganna í Hafnarfirði
í kvöld fimmtud. 22. febrúar kl. 20.30 í Sjálfstæðishúsinu.
Góð kvöldverðlaun. — Kaffiveitingar.
N E F N D I N .
22. FEBRÚAR.
Hrúturinn 21.marz — 20. apríl
Ekki skaltu takast á hendur nein ferðalög í dag. Sinntu verk-
efnum þínum af alúð og kostgæfni. Farðu til læknis.
Nautið 21. april — 21. maí.
Endurskoðaðu öll fjármál heimilisins og reyndu að kippa
þeim í lag. Sendu skuldakröfur til þeirra sem vanrækt hafa
að greiða þér skuldir.
Tvíburamlr 22. am í— 21. júní
Vertu rólegur og skapstilltur, þó að einhver þér náinn reyni
að espa þig upp með ósanngjörnu pexi og nöldri. Þú skalt
reyna að tala um fyrir honum og komast að niðurstöðu.
Krabbinn 22. júní — 23. júlí.
Nágrannar þínir eru úrillir í dag. Láttu það ekki á þig fá.
Stilltu til friðar ef með þarf, en blandaðu þér annars ekki
í deilur annarra.
Ljónið 24. júlí — 23. ágúst.
Safnaðu vinum þinum og starfsfélögum saman til fagnaðar í
dag og veittu af rausn. Vertu ekki alltaf svona dæmalaust
þröngsýnn og reyndu að rjúfa þann sjálfsblekkingarhjúp, sem
þú hefur gert umhverfis þig.
Jómfrúin 24. ágúst — 23. sept.
Mundu að vinir þínir eru kannski viðkvæmari í dag en venju-
lega. Vertu nærgætinn 1 tali, þegar þú bendir þeim á mistök
þeirra. Gerðu innkaupin fyrri hluta dags.
Vogin 24. september — 23. október.
Gott tækifæri til að auglýsa vöru þína í dag. Gerðu það
með glæsibrag og sparaðu hvergi. Skrifaðu fjarstöddum ættingj-
um bréf, það mun gleðja þá.
Drekinn 24. október — 22. nóvember.
Þú skalt ekki blanda saman kaupsýslumálum og heimiliseinka-
máltun í dag það kemur þér i koll. Skrifaðu bréf, gerðu hreint
eða hjálpaðu maka þínum við hreingemingar.
Bogmaðurinn 23. nóvember — 21. desember.
Þú færð góðar fréttir og skalt segja þær sem flestum. Skrf-
aðu bréf. Hvlldu þig síðari hluta dagsins og farðu snemma I
rúmið.
Steingeitin 22. desember — 20. jan.
Komdu reglu á ýmis mál i dag, sem þú hefur ekki hirt
lengi. Vertu hress í bragði og athafnasamur.
Vatnsberinn 21. janúar — 19. febrúar.
Njóttu lífsins i dag, en þó í hófi. Eyddu ekki miklum pen-
ingum, þeir koma sér betur eftir nokkra daga.
Fiskamir 20. febrúar — 20. marz.
Þú verður í eldlínunni í allan dag og verður því mikið um að
vera. Reyndu að vinna ekki of lengi fram eftir og ganga árla til
rekkju eftir þennan erilsama dag.