Morgunblaðið - 06.06.1968, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 6. JÚNÍ 1968
Greiðsla til útgerðarmanna
— vegna síldarfftutninga
verði fastákveðin
EINS og kunnugt er hafa verið
gefin út bráðabirgðalög um flutn
ing á síld saltaðri á sjó, og hefur
nefnd, er skipuð var til að kanna
það mál gefið út fullnaðarálit. f
'því segir, að nauðsynlegt sé, að
fastákveða greiðslu til útgerðar-
manna, sem flytji slíka síld til
íslenzkrar hafnar í veiðiskipi eða
móðurskipi. Verði þessi greiðsla
hin sama pr. tunnu og Síldarút-
vegsnefnd áætli að kostnaður
verði pr. tunnu við flutninga
nefndarinnar á fyrrgreindri síld.
Þá leggur nefndin til, að aukin
verði ísframleiðsla í Austfjarða-
höfnum, ennfremur að gerðar séu
tilraunir með ísun síldar í köss-
um um borð í veiðiskipum.
í samlbarudi við söl'tun á hafi
úti kannaði nefndin, hvort mögu
leiki væri á hentuigum vélum til
hauisunar o.g siógdrátts í fiisiki-
skiputm. Taidi niefndin sig eikki
geta mæit með neinni slíkrá vél,
en hvatt til útgáfu á ieiðbein-
50 þús. kr. heiðurslaun
Leikklúbburinn Bjallan á Akureyri
kynnir verk Kristjáns frá Djúpalœk
Akureyri 31 maí: — Nýstofn-
aður leikklúbbur, sem nefnir
>ig „BjöIIuna", hóf starf sitt á
þriðjudagskvöld með kynningu
á verkum Kristjáns skálds Ein-
arssonar frá Djúpalæk í félags-
heimilinu Bjargi. Formaður
klúbbsins, Sæmundur Andersen
flutti æviágrip skáldsins, en auk
hans lásu upp eða sungu, Helga
Hrönn Unnsteinsdóttir, Jórunn
Stefánsdóttir, Margrét Emilsdótt
ir og Svanhildur Leósdóttir.
í lokin var skáldið kallað
fram og hyllt með kröftugu lófa
taki. Þá kvöddu sér hljóðs Ei-
ríkur Sigurðsson, skólastjóri, og
Kristján frá Djúpalæk nokkrum
orðum og afhentu honum fimm-
tíu þúsund krónur.
Það vakti athygli á Akureyri
í vetur að úthlutunarnefnd lista
mannalauna gekk þá gjörsam
lega fram hjá Kristjáni, er út-
hlutun fór fram, en listamanna-
launa hafði hann þá. notið um
nærri tveggja áratuga skeið.
Þessvegna gengust nokkrir vin-
ir hans og aðdáendur fyrir sam-
skotum í kyrrþey. Varð þeim
vel til fjár og safnaðist framan-
greind fjárhæð á skömmum
tíma meðal fjölda fólks.
Kristján frá Djúpalæk þakk-
aði að lokum hinum unga leik-
klúbbi fyrir framtakið og einn-
ig öllum þeim, er hefðu sýnt sér
sóma, en minntist um leið ým-
issa skáldbræðra sinna, er sama
dóm hefðu hlotið og hann við
síðustu úthlutun listamanna-
launa.
Sv.P.
Hreindýrin við góða
Jíðan á Héraði
SAMKVÆMT upplýsingum
Björns Pálssonar flugmanns, sem
manna mest hefur fylgzt með
hreindýrunum virtust þau frísk
og fjörug fyrir um hálfum mán-
uði er hann skoðaði þau síðast
úr flugvél sinni. Voru þau þá
í nægilegu graslendi og virtust
vera að hugsa sér til hreyfings
inn á hálendið. Þar eru þó enn
miklar snjóabreiður og haglendi
ekkert.
Björn sagði að innan skamms
eða strax og aðstæður leyfðu yrði
farið í lieiðangur inn yfiir hirem-
dýrasllóðirnar og dýrin ta'lin. Eru
þau talin mieð því að taka af
þeim mynd, séu þau fleiri en 20
saman í hóp, en annaris er kastað
á þau tölu úr fkigvélinni.
Hákon Aðalstieinission, frétta-
ritari á Eg'ilsstöðum tjáði blaðiniU
að í fyrradag, er hann hafi verið
á ferð við Eiða hatfi þar verdð
um 20 dýr við íþróttavöllimn.
Vonu dýrin vei á sig komdn, feit
og tartfarnir orðnir vel hyrndir.
f Fagradal rakst hann einmig á
hredndýrahjörð og voru dýrin
svo gaef, að hann varð að flauta
á bíl símum til þess að þau færu
af veginum um leið og hann ók
hjá. Sagði Háikon að hann hefði
séð töluivert af hreindýramosa í
Fagradal og lét í ljós það á/lit,
að vegna beitar þar myndu dýr-
in ef til viH ílendast þar.
í Lóni kvarta bænduir mjög
undan hreindýrum — sagði
Hákon. Talja bændur þar að
hreindýrin hafi stórspiBHt gróðri,
m.a. á landi, sem unnið hatfðd
verið við að rækta. Var landið
þar að gróa upp, en gróður er
þar nú að rnestu eyddur.
IViestu aflamenn í Höfn
hlutu bikar sjómannad.
Höfn, Hornafirði, 19. maí —
Hátíðahöld sj ómannadagsins á
Hornafirði hófust kl. 10 með á-
varpi Arimbjiarnar Jónssonar við
Sindrabæ, þaðan var gengfö j
skrúðgöngu til kirkju og hlýtt
messu hjá sóknarprestinum sr.
Lokið Gagn-
fræðaskóla á
Patreksfirði
Patreksfirði, 29. maí-
Gagnfræðaskólanum var slit-
ið sl. summudag. Undir landspróf
gengu 6 nemendur. Stóðust þau
öll prófið. Hæstu einkunn hlaut
Hermann Guðjónsson, 9,27 í að-
al einkunn. — Trausti.
Skarphéðni Péturssyni. Útihátíð
hófst svo aftur kl. 2 og var fram
haldið í Sindrabæ, þar sem ýms
skemmtiatriði voru á dagskrá.
Heiðraðir voru tveir elztu sjó-
menn staðarins, þeir Ingólfur
Guðmundsáon og Runólfur
Bjarnason.
Um kvöldið var dansleikur.
Þar voru afhentir tveir verð-
launabikarar, annar fyrir mest
aflamagn á vertíð, hinn fyrir
mest aflaverðmæti á krabba-
veiðum. Hlaut Ástvaldur Valdi-
marsson, skipstjóri á Jóni Eiríks
syni, bikar fyrir aflamagn á
vertíð og Einar Björn Einars-
son, skipstjóri á Hvanney, fýrir
krabbaveiðar.
Sjávarkuldinn er óvenjumikill
enda bafís mikill til hafsins.
Vantar hinn hlýja straum hafs-
ins til að bera ísinn burtu — PP
imgarbækling um síWaTverkun.
Þá hafa að undirlagd nefndar-
innar verið hafnar athoganir á
öðrum og hentugri umbúðum ti'l
söltunar um borð í vedðiskipum
en trétunnum.
Nefndin ræðir eitnnig aðrar
l'eiðir til flutninga á síld og mœlir
með fleiri tilraunum með flutn-
inga á fersksíid í kæddum sjó.
Að lok'Um bendir nefndin á, að
ekiki sé seskilegt að fullsalta sídd
um borð í skipum og seija síðan
beimt á erlendan markað.
Segir nefndin, að samkvæmt
ath'Ugunum hafi komið í ljós, að
óheimilt sé fyrir erJiend skip að
nota norskar áhafnir til um-
hieðsl'U, Þá er einniig uppilýst að
sænskir munu ekki vilja
sjá síld, er þannig væri verk-
uð og flutt beint af miðum,
og að lok'um, að varhiugavert sé
að selja saltsíid á þennan hátt,
þar sem k&upandi fái óeðlilega
mi'kið sjálifdæmi vdð yfirtöku og
mat við atfhendingu síldarinnar.
DRUKKINN maður var sleginn
niður við gömlu verbúðirnar í
Reykjavík á hvítasunnudag og
gerði árásarmaðurinn tilraun til
að ræna hann, en í því bar fólk
að og flúði árásarmaðurinn þá
af hólmi. Hann náðist skömmu
síðar og reyndist vera ölvaður.
Strokumenn
sendir heim
UM hvítasunnuna sátu tveir
Spánverjar og einn Chile-búi í
Steininum við Skólavörðustíg.
Höfðu mennirnir hlaupið af
dönsku skipi, sem kom með efn
isvöru til Áburðarverksmiðjunn
ar. Neituðu þeir að fara um
borð aftur, og báru við slæmri
aðbúð og vinnuhörku, er lög-
reglan tók þá úr umferð skil-
ríkjalausa og peningalausa hér
í borginni. Var þá ákveðið að
geyma þá unz skipið færi aft-
ur út. Er að því kom neitaði
skipstjórinn að taka við mönn-
unum, en skipið fór héðan á
hvítasunnumorgun og sigldi
beint til Murmansk. Voru menn
irnir hafðir áfrarn í haldi til aíð
degis í gær, að þeir voru send
ir til Kaupmannahafnar með
flugvél. Þess skal getið að ann
ar Spánverjanna bar skírnar-
nafnið Jesú. Hefur það nafn
ekki áður verið skráð í gæzlu-
mannabækur „Steinsins“, að
sögn kunnugra.
Lengst til hægri er sölustjórinn Mak, þá L. Storr og fulltrúi
hans Axel Sveinbjörnsson. Myndin er tekin í verzlun Storr.
Gera svipaðar kröiur
til verkiæra og Svíar
HÉr hefur verið sölustjóri hinn
ar bandarísifcu verkfæraverk-
smiðju Stanley, en hann heifciir
Adrian Mak, sem fyrir 18 árum
fluttist fró Hollandi ag siettist
að vestra. Umboðsmaður fyrir
Staniey- verkfæri hér er Liud-
vág Storr, aðairæðismaður. Tíð
inidamaður frá Mbl. ræd'di litla
stund við söliustjórann í verzl-
un L. Storr, Laugavegi 15. Gat
söluistjórinn þass, að Staníey
verksmiðjurnar miðuðu aJila
iSÍna framleiðsliu við að mæta!
kr'öfiuim og þörfum iðmaðar-1
mannisins .Á þassu sviði hetfði!
orðið miikil byltinig á síðustu ár
um, og í vaxandi mæli notuðiu
iðnaðarmenn nú rafknúin verk-
færi. Eigi að síðuir munu enn
um langan tíma halida velíli hin
gamaLkunniU' handverkfæri tré-
smiðanna hvort heldur þeir e.ru
við húsaamáðar eða fínismíði
húsgagna. L. Storr saigði að
Stanl'ey verkfæri hefðá hann
byrjað að kaupa til landsins á
árunum fyrir síðuistu heims-'
styrjöJid og æ síðan. Á þessu
tímabiili hefuT margt breytzt í
gerð handvenktfæra, en hann
kvaðst telja það meðal þeiss
merkasta á þessu sviði, væri til
korna hinna rafknúniu fræsara
fyrir hverskonar trévinnu, svo
og hinar ratfknúnu slípL og
pússningavélar og sagir, svo
nokkuð sé nefnt. Nú gebur eng
inn smiður án þessara rafmagns-
verkfæra verið. Þurtfi smiður að
bora gat, grípur hann rafmagns
borinn í stað þess gamla hand-
s-núna. L. Storr sagði aðsporður,
að í verzluninni mætti nú finna
kringum 300 misrnunandi hand
verikfæri, — ekkii rafknúin.
Sölustjórinn fná Stanley sagði
að á lista fró verkismliðjiuinni
væri að finna kringum 3000
mismiunanidi hanidiverlcfæri. Við
höfum aMlfjölimennt starfislið
sem eingöngu fæst vá'ð að finna
upp ný og enidurbæta handverkf.
og á síðasta ári kornu fnam fimm
ný verkifæri, endunbættar útgáf
ur handverkfæra, t.d. ný gerð
mláfllbanda úr stáli og áhal-d til
að rnarka fyrir skrúfum og tiré-
töppum. Sölustjóriinn, Mak,
sagði að af kaupum íslenzkra
iðnaðarmanna á verikfærum,
mætti ráða að kröfiur þeiirra run
góð vertkfæri værd svipuð því
sem sænakir kolilegar þeirra
gera. Hann igat þess að af alllri
framlieiðsl'U Stanley verksmiðj-
anna á sviði verkfæra, fænu um
20% á markaðinn utan Banda-
ríkjanna og Kanada. Hiefði fyr-
iritækið reist venk'smiðju í
Bretlandi till þess m.a. að örva
og auðveida Evrópuviðskipti.
Hann kvaðst fagna því að hafa
ko.mi'ð hingað og kynnzt sjóltfuir
viðskiptaaðstöðu Stanley-vehk-
smiðjanna og markaðsmöguleík-
um hér norðúrfró og kvaðst vera
ánægður með förina.
Askorun Johnsons dró úr ferða-
lögum Bandaríkjamanna
— segir Sigurður Helgason, forstjóri Loftleiða í New York
UM þcssar mundir er að ljúka
aðalfundi Loftleiða. Hér i
Beykjavík er staddur forstjóri
skrifstofu félagsins í New York,
Sigurður Helgason. Mbl. náði tali
af Sigurði í gærkvöldi, en hann
hefur verið mjög önnum kafinn
meðan á fundinum hefur staðið.
Við spurðum Sigurð um
hvernág útlitið væri rnieð fkxg að
og frá Bandairí.kjiuinum og sagðist
honum frá á þesisa leið:
— Útlitið var orðið sæmiLegt,
þegar ég fór að vestan. Því er
hins ve,gar ekki að neita, að það
hflieypti aflilmiikiuim skreldk í fólk,
er Johnson forsieti efcoriaði á
landa sína að draga mijölg úir ferð
um sínum tái Evrópu og raunar
annarra svæða heime en Auist-
uiróilfu. Fór hann fraim á að fóflk
gerði þetta næstu tvö áriin og
samhliða þessu var lagt firam
frumvarp um ferðaskatt, er nema
átti aMverulegri upphæð. Þetta
frumwarp var hins vegar mjög
óviinisælt og náði ekki fram að
ganga, en allt þetta nægði samt
til, að mjög dró úx fyrirfram
bókunum hjá fjiugtféfllöguin'um.
Reiiknað haíði verið mieð venju-
liegum vexti í flutningi fóllkis að
og fná Bandaríkjiunuim, en hann
reyndist ekki einis mlikilfl, og
áætllað hatfði verið. En etftir þvi
sem ég veit bezt, mun flugfélagið
Air France hafa orðiið einna
verst úti í þessuim etfnumi, og
koma þar till óeirðimar heima í
Fi'akiklandi nú síðusbu vifcurnar.
Við höfuim einnig orðið varir vdð
að óeirðirnar í FraikkJandi hatfa
haft áhritf á flug okkar um Lux-
embumg.
Við mættum þessum sam-
dræbti með því að hierða mjög
söluóróðurinn og auglýstium nú
í fyrsta sinn í sjónvarpi. Þefcta
hefur l'eitt til þeissi, að við erum
nú komnir fram úr þeim bók-
umum, sem við höfðuim fenigið á
sama tíma í fynra. Við heyrðum
það hins vegair fró kolilegum
okkar, að þeir eru ekkii búnir að
ná sér enn sem komið er.
Það var einnig gent ráð fyrir
að ferðállög Evrópu'búa myndu
aulkast til Bandarík'jauna, en
vegna óeirða þar bæðd negra-
óeírða og stúdentaóeirða, varð
sú aukninig efcki eins mikil og
náð hatfði veríð fyrir gleirt.
Við spurðum Sigurð að -l'ok-
um, að því, hvort nok/kuð væri
hæft í söguisöguum um að Lotft-
leiðir ætluðu að feota kaiup á
þotu fyrir næstu jóll. Hann
kvaðst hvorki geta játað þessu
né neitað, en sagði þó Mtið upp
úr þessu að leggja, a.an.k. enn
sem korni'ð væri.
Sigurður ætlaði að haJda veist-
ur um hai í dag.