Morgunblaðið - 13.08.1968, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ. ÞRIÐJ UDAGUR 13. ÁGÚST 196®
Guðjón Þorsteinsson
trésmíðameistari
GUÐJÖN Þorsteinsson trésmíöa-
meistari, Hellu andaðist 4. þ.m.
að Sólvangi í Hafnarfirði. Hann
var alla tíð heilsuhraustur nema
síðasta árið. Hann gekk undir
upp>skurð 1 nóvember s.l. en
fékk aðeins stundarbata.
Guðjón var fseddur að Beru-
stöðum í Holtum 22. febrúar
1888 og var hann því á 81. ald-
ursári. Foreldrar hans voru
sæmdarhjónin Ingigerður Run-
ólfsdóttir og Þorsteinn Þorsteins
son. Bjuggu þ§u lengi að Beru-
stöðum við mikla rausn og mynd
arskap og komu stórum og mann-
vænl'egum barnahópi vel tii
t
Tengdamóðir mín,
Ingibjörg Kristjánsdóttir,
andaðist að Elliheimilinu
Grund aðfaranótt 12. þ.m.
Klara Jónasdóttir,
t
Móðir okkar og tengdamóðir,
Hallgerður Nikulásdóttir
Dalalandi 8,
andaðist á Landsspítalanum
10. ágúst sl. — Jarðarförin
verður auglýst síðar.
Guðlaugur Guðjónsson,
Ingigerður Jónsdóttir,
Margrét Guðjónsdóttir,
Vilberg S. Helgason.
t
Elsku sonur og dóttursonur,
Guðbjörn Jón
Guðbjörnsson
Hlíðarbraut 2, Hafnarfirði,
andaðist sunnudaginn . 11.
ágúst á Barnaspítala Hrings-
ins.
Soffía Jónsdóttir,
Karen Gíslason,
Jón Bergmann Gíslason.
t
Þökkum auðsýnda samúð og
vináttu við andlát og jarðar-
för,
Halldórs Jónssonar
frá Arngerðareyri.
Aðstandendur.
t
Þökkum hjartanlega auð-
sýnda vináttu og hluttekningu
við andlát og jarðarför,
Hjálmars Jónssonar
frá Dölum í Vestmannaeyjum.
Sérstakar þakkir til lækna
og hjúkrunarlfðs lyfjadeildar
m C Landsspítalans, fyrir frá
bæra umönnun í veikindum
hans. Einnig viljum við þakka
lrÁlfseyingum“ fyrir vináttu
þeirra og tryggð. — Guð
blessi ykkur ölL
Aðstandendur.
manns. Guðjón ólst upp í for-
eldrahúsum og vann öll venju-
leg bústörf. Hann byrjaði ung-
ur að fara til sjós á vetrarver-
tíðum, eins og algengt var að
þeirrar tíðar hætti.
Hugur hans hneigðist tilsmíða
og byrjaði hann að vinna
við húsasmíði 19 ára gamall. Upp
frá því má segja að mikið af
hans tíma færi til ýmiskonar
smíðastarfa.
Árið 1918 giftist GuðjónBjarn
heiði Magnúsdóttur frá Arabæ í
Flóa. Sama ár hófu þau búskap
að Arabæ og búnaðist vel í
stuttri sambúð, þar sem Bjarn-
heiður dó árið 1921. Guðjón bjó
í Arabæ til 1924. Það ár flutt-
ist hann að Brekkum í Holtum
og bjó þar til 1941.
Árið 1923 giftist Guðjón öðru
sinni Margréti Halldórsdóttur frá
Sandhólaferju. Með fyrri konu
sinni eignaðist Guðjón eina dótt
ur, Kristrúnu, sem er gift Magn-
úsi Guðmundssyni, Mykjunesi.
Með seinni konunni átti hann 4
börn, Ingigerði, sem er gift Ósk-
ari Karlssyni, Miðtúni í Hvol-
hreppi og 3 syni, Pálmar, nem-
anda í Kennaraskóla íslands,
Bjarnhéðin og Sigurð, sem báð-
ir eru lærðir smiðir. Eru bræð-
urnir allir ókvæntir. Ásamt bú-
skapnum stundaði Guðjón smíð-
ar eftir því sem tími vannst til.
Hann var mjög eftirsóttur smið-
ur vegna dugnaðar og vand-
virkni. Árið 1939 missti Guðjón
síðari konu sína. Var yngsti son
urinn Pálmar þá tekinn í fóstur
að Syðri-Rauðalæk. Ólst hann
þar upp hjá því ágæta fólki,
Gunnari Runólfssyni og systur
hans Valgerði. Guðjón hætti bú-
skap árið 1941 og lagði þá ein-
göngu stund á smíðar. Árið 1943
byggði Kaupfélagið Þór á Hel’lu
trésmíðaverkstæði og flutti Guð
jón þá að Hellu og tók við for-
stöðu verkstæðisins. Var það mik
ið happ fyrir kaupfélagið og
sýslufélagið að slíkur maður sem
Guðjón var tók að sér þetta
starf. Þegar verkstæðið var
byggt efuðust margir um að það
væri rétt að stíga það spor. Tal-
ið var vafasamt að það svaraði
kostnaði, þar sem ólíklegt væri
að það hefði nægileg verkefni.
En það fór á annan veg, verk-
efnin urðu mikil og margvísleg
undir ötulli forstöðu Guðjóns.
Allir s'em áttu erindi við hann
fengu góða afgreiðslu. Verkstæð
ið fékk á sig gott orð vegna
þess að forstöðumaðurinn var
traustur og ábyggilegur. Guð-
jón sameinaði það tvennt að
gera sem bezt fyrir viðskipta-
manninn, um leið og hann gerði
sér grein fyrir því að kaupfé-
lagið varð að hafa nokkurn
hagnað til þess að geta haldið
t
Innilegustu þakkir fyrir sýnda
samúð og vinarhug við and-
lát og jarðarför,
Hólmfríðar Jóhannsdóttur
frá Isafirði.
Fyrir hönd barna, tengda-
bama og baraabarna.
Kristján H. Jónasson.
t
Þökkum auðsýnda samúð við
andlát og útför,
Ferdinu Stefaníu
Bachmann Ásmundsdóttur.
Magnús Gíslason,
börn, tengdaböm
og barnaböm.
Guðlaug Grimsdóttir.
uppi nauðsynlegri þjónustu og
gert verkstæðið vel úr garði.
Guðjón var mikill afkastamað
ur við vinmi, þrekmikill og
ósérhlífinn. Hann hafði gott lag
á því að fá aðra til þess að
vinna vel og ná góðum vinnu-
hraða. Guðjón gleymdi oft að
líta á klukkuna og vann áreið-
anlega oft lengur heldur en tíma
þann, sem á vinnuskýrsluna var
skrifað. Guðjón leit á verkstæð-
ið sem sérstaka stofnun sem
hann bæri ábyrgð á. Það kom
því ekki annað til mála en að
hann fengi að ráða á sínu starfs-
sviði. Það er mikill hagur fyrir
fyrirtæki að fá í þjónustu sína
mann með þeim kostum og skap-
gerð sem Guðjón hafði.
Guðjón var vinsæll í hérað-
inu sem eðlilegt var, kom það
hvað bezt fram þegar hann var
sjötugur. Þá sóttu hann margir
heim til þess að óska honum til
hamingju og þakka fyrir löng og
góð kynni. Hafa fáir fengið meina
fjölmenni á afmælisdegi heldur
en Guðjón í það sinn. Þótti hon-
um vænt um þær heimsóknir sem
hann taldi sýna vináttu og þakk
lætisvott héraðsbúa í hans garð.
Guðjón Verður jarðsunginn í
dag frá Oddakirkju.
HINN 8. þessa mánaðar var
gjörð útför ísaks Sakríssonar frá
Hafnarfjarðarkirkju. ísak var
sænskur að ætt, en járnsmiður
að iðn, og stundaði þá iðn ævi-
langt.
Fæddur var hann 18. febrúar
1887, en dánardægur 2. ágúst s.l.
Til íslands kom ísak 1926 og
dvaldi hér síðan, leugst af norð-
ur í Strandasýslu, en síðustu ár-
in í Hafnarfirði og vann þar í
vélsmiðju, sem ber nafn staðar-
ins.
ísak var kvæntur íslenzkri
konu, Hildi Vigfúsdóttur frá
Búðum á Snæfellsnesi, og eign-
uðust þau hjón eina dóttur,
Ragnhildi, sem gift ©r Lárusi
Jörundssyni rafvirkjameistara í
Reykjavík. En þau hjón eiga nú
11 ára gamlan ísak, sem saknar
nú afa síns og nafna.
ísak var mætismaður, vel met-
inn af vinnufélögum og öllum
sem honum kynntust, enda átti
hann orðið marga vini hér.
ísak átti dóttur, búsetta í Nor-
egi, Soffíu að nafni, og son hér
heima, áður en hann giftist,
Hauk, stýrimann í Hafnarfirði.
Er Haukur kvæntur Soffíu
Georgsdóttur frá Siglufiirði.
Guðbrandur Magnússon.
Rangæingar og fleiri vinir
hans munu fjölmenna við jarðar
förina og votta heiðursmanni
virðingu og þökk.
Menn koma og menn fara.
Ég vil enda þessar línur
með þeirri ósk að ávallt verði
fyrir hendi, menn með hugarfar
og trúmennsku Guðjóns Þor-
steinssonar. Á því mun þjóðin
þurfa að halda, ekki síður í fram
tíðinni heldur en verið h'efur
hingað til.
Ingólfur Jónsson.
- PRAG
Framhald af bls. 15
he,ld, að þekn mun fegnari sé-
um við, er okkur vegnar vel,
enda þótt það sjáist ekki svo
mjög á okkur t.d. eftir þessi
góðu tíðindi nú í kvöld.
Ég hef valið þann kostinn að
skipta mér ekki af pólitík. Mér
þykir mest gaman að fá mér
öLkrús ,horfa á fótbolta og ekki
hvað sízt, leika mér við strák-
ana mína þrjá.
Frelsið hefur hafið innreið
sína
L. Prouza, 67 ára, kvaðst hafa
orðið mjög feginn við ræðu Dub
ceks. Nú yrði haldið áfram á
þeirri leið til aukinnar þjóð-
félagsmannúðar og afnáms lög-
regluríkis, sem hafizt hefði í
janúar. Nú fyrst mætti fara að
búazt við því ,að almenningur
færi að læra frelsið og njóta
þess. — Sjáið þér til, sagði
Prouza. — Við erum orðnir svo
agaðir af 20 ára harðstjórn, að
við hnegðumst ekki lenigur við
eins og ef til vill eðlilegast hefði
verið og svo margar aðrar þjóð-
ir myndu hafa gert. Ef þetta
hefði verið í París, þá hefðu
sjálfsagt herskarar fólks komið
út á götumar til þess að láta
í ijós fögnuð siran.
Ég er það gamall maður, að
ég mara aðra tíma og betri fyrir
stríð. í heimsstyrjöldinni
var ég í brezka flughernum og
barðist, leyfi ég mér að segja,
af hörku gegn nazistum. Fyrir
dvöi mína og barátfcu í brezka
flughemum hef ég orðið að þola
beiraar ofsóknir og harðneskju
af kommúnistum, þessum sömu
mönnum, sem reyrat hafa og
reyna enn að telja heiminum
trú um, að þeir einir hafi barizt
gegn nazistum, já, beinlínis haft
einkarétt á því, því að aillir aðr-
ir hafi gert það af annarlegum
ástæðum.
Ég gef yður ekki 'heimilisfang
mitt,' enda hafið þér ekkert við
það að gera, en ástæðan er fyrst
og fremst sú, að hér í landinu
eru tvö öfl: annað framfarasinn-
að, hitt íbaldssamt. Hinir ihalds-
sömu dyljast enn í ýmsum mik-
ilvægum stöðum, enda þótt þeir
séu örugglega í miklum minni-
hluta. Ég verð að játa, að ég,
sem sá ýmislegt í sfcríðinu, el
með mér ótta gagnvart þessum
möranum, sem eru sterkari en ef
ti-1 vill flest annað, sem í mér
býr. Þegar maður hefur búið við
þennan ótta í 20 ár, mismunandi
mikinn að vísu, þá grefur hann
svo um sig, að hann verður
ómeðvitandi þáttur í sálarlífi
manns.
Frá því í janúar hefur líf hér
í Tékkóslóvakíu tekið að breyt-
ast mjög til hins betra, ef til
vill ekki efnalega, sem skiptir
ekki mestu máli, en frelsið hef-
u:r hafið innreið sína og það er
byrjað að losna um óttann. Ég
og flestir aðrir vonum, að þess-
um manni, Alexander Dubcek,
sem við treystum og fcrúum á,
hvorfc sem við erum kommún-
istar eða ekki, takizt að koma í
framkvæmd þeim vonum, sem
áður voru bældar niður, en hann
hefur vakið með okkur að nýju,
svo að við erum á leið með að
verða að nýrri þjóð.
Mín skoðun er sú, að Rússar
hafi ekki viljað beita hernað-
arvaldi gegn landi minu, sö.kum
þess að það hefði þýtt, að heims
kommúnisminn hefði liðazt al-
gjörlega í sundur. Sovétríkin
hefðu ef til vill 'haldið sínu hér
um ednhvern tíma sem stórveldi,
en kommúnisminn hefði beðið
rothögg ekki bara hér í Tékkó-
slóvakíu, heldur út um allan
heim. Við getum rétt ímyndað
okkur, hvað hefði gerzt í Frakk-
landi og Ítalíu. Þar eru komm-
únistaflokkarnir verulega öfiug-
ir, en þeir myndu hafa liðið und
ir lo-k.
Þá má ekki gera of lítið úr
stuðningi Júgóslavíu og Rúmen-
GUÐJÓN Þonsteinsson trésmíða-
íu. Það hefur heyrzt ag ég áiít
lagt Duboek og öðrum leiðtog-
um okkar að ganga alveg fram
á fremsta hlunn og sýna eins
mikið sjálfstæði gagnvart Rúss-
um og þeir frekast gætu. Rússar
myndu aldrei þora að grípa til
hervaldsins. Ég er sannfærðuT
um, að þeir Tító og Ceausescu
hafi verið okkur meiri liðsstyrk
ur, en nokkurn getur órað fyrir
í fljótu bragði. Ég held líka, að
okkar menn hafi teélt ja#n-
djarflega og raun varð á, ekfci
hvað síst vegna stuðnings
Júgóslavíu og Rúmeníu.
Lokað í dag
vegna jarðarfarar Þorsteins Guðlaugssonar.
Hárgreiðslustofa Steinu og Dódó, Laugav. 1S.
ísak Petter Sakris-
son — Minning
t
Alúðarþakkir færum við öll-
um þeim mörgu vinum sem
sýndu okkur samúð og vin-
áttu við andlát og jarðarför,
fsaks Petters Zakríssonar.
Hildur Vigfúsdóttir,
börn, tengdabörn
og barnabörn hins látna.
Ég þakka hjartanlega ykkur
öllum, sem heiðruðuð mig
með heimsóknum og gjöfum
á áttræðisafmæli mínu þann
16. júlí sl.
Jón E. Oddsson
Lunansholtl.
Innilegt þakklæti til allra
þeirra sem heiðruðu mig á 70
ára afmæli mínu 6. ágúst sL
Irma Weile Jónsson.