Morgunblaðið - 04.09.1968, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 4. SEPT. 1968
15
Verzlunarhúsnœði
við Laugaveg
til leigu, einnig iðnaðar- og geymsluhúsnæði
80—100 ferm.
Upplýsingar í síma 21815.
SÖLVTURNAEIGENDUR
Félagsfundur verður haldinn á skrifstofu Kaupmanna-
samtakanna, Marargötu 2, föstudaginn 6. sept. kl. 20.30.
Áríðandi hagsmunamál á dagskrá.
Maetið vel og stundvíslega.
STJÓRNIN.
blaðbíírdárfolk
í eftirtalin hverfi:
LAUGAVEGUR 1—33
AÐALSTRÆTI
LINDARGATA
To//ð v/ð afgreiðsluna i sima /0/00
að BEZT
er að
auglýsa í
Morgunblaðinu
EINBÝLISHÚS
Til leigu er lítið einl^ishús nálægt Miðborginni.
Leigutími sex mánuðir. Einnig kemur til greina sala
á húsinu. Hagkvæmir greiðsluskilmálar.
Tilboð sendist Mbl. fyrir 8. sept. merkt „6490“.
Staðo héraðshjúkrunarkonu
I Patreksfjarðarlæknishéraði er laus til umsóknar.
Laun samkvæmt launakerfi opinberra starfsmanna.
Umsóknir með upplýsingum um menntun og fyrri störf
sendist sveitarstjóranum á Patreksfirði eða Þóri Arin-
bjarnarsyni, héraðslækni sem veita nánari upplýsingar,
fyrir 15. september n.k. Veitist frá 1. október 1968.
Patreksfirði, 1. september 1968
Sveitarstjóri Patrekshrepps.
Hafnarstræti 19.
Útsala á tœkifceriskjólum,
ullarkjólum og Crimpelinkjólum
4 LESBÓK BARNANNA
Á FLÓÐHESTAVEIÐUIU
ÞAÐ eru ekki nema rúm
bundrað ár síðain mönn-
um tókst að veiða lif-
andi flóðhest, til þess að
hafa í dýragarði — og
kom fyrsti flóðhesturinn
í Regent dýragarðinn í
London árið 1848.
Eftirfarandi frásögn
er af því hvernig flóð-
hesturinm var handsam-
aður:
Á þessum tímum var
það ei'tt mesta áhugaefni
dýragarða Evrópu, að
eignast flóðhest. Allar til
raunimar hinigað tii,
höfðu verið árangurs-
lausar, þrátt fyrir dýra
leiðanigursflokka og
mikla fyrirhöfn. Plóð-
heisturmn virtist ekki
vilja láta veiða sig lií-
andi.
Arið 1840 lofaði Abb-
as Rascha, egypzki vara-
konungurinn hinum
enska aðalræðismanni,
að hann skyildi gefa hon-
um flóðhest, sem vin-
áttutákn.
Herrnum, undir stjórn
yfirhers'höfðingjans, var
falið að veiða dýrið og
var yfirhershöfðingjan-
um jafnframt skýrt frá
því að ef honum tækist
það ekki myndi hann
verða hálshöggvimn.
En hernum gekk illa á
flóðhestaveiðunum. Þeir
reyndu að grafa alls
kyns giidruir og settu
upp útsýnistuma víðs
vegar, en flóðhesturinn
var bara allt of skynsam
ur.
Loksins hafði Hamet
Safi, kafteinn og flokk-
ur hans heppnina með
sér. Þeir urðu fyrir árás
kvenflóðhests, sem þeir
neyddust til þess að
að handsama ungan flóð
hest, sem vair þar með
skjóta, og tókst þeim þá
móður sinni. Með mikl-
um erfiðismunum og fyr-
irhöfn tókst þeim að
draga flóðhestinn niður
að bátnum. Flóðhestur-
inn ungi lét ófriðlega, og
svo fór að lokum að bátn
um hvolfdi. Heirmenn-
irnir, allur útbúmaður-
inn — og flóðhestuirinn
hurfu í hið grugguga
vatn Nílarfljóts.
Hinum ódæla flóðhesti
var þó aftur náð og ferð
inni haldið áfram.
Það var ekki fynr en
hálfu ári seinma að þess-
ari miki'lvægu sendiför
lauk í Kairó, þair sem
flóðhesturinn var afhent
ur aðalræðismanminum,
sem gjöf til enstou þjóð-
arinnar.
Plóðhesturinn var flutt
ur til Englands — og í
London var saman kom-
inn, fjöldi fólks til þess
að taka á móti honum.
En flóðhesturinn lét
þetta ekki á sig fá held-
ur lygndi aftur augun-
um og virtist þá þegar
ákveðinn í að láta sér
líða vel i hinu nýja um-
hverfi sínu.
'XesUh
22

12. árg.
Ritstjóri: Kristján J. Gunnarsson
September 1968
ASNINN HANS JÓA
EFTIR MARCARET SERVOS
STÓRA, græna og rauða
auglýsingin á aðaltorg-
inu hafði 'hangið þar í
rúman mánuð. Á henni
stóð, stórum stöfum, að
það kostaði aðeins tíu
krónur að aka í hring-
ekjunni.
Og 'þetta var líka stór-
kostleg hringekja, með
mörgum hestum — og
hún átti að koma alla
leið frá Mexíkó — yfir
stóra fljótiðt
Aildrei hafði nokkuð
þessu lí'kt átt sér stað í
litla þorpinu La Mesa —
og hringekjan átti að
koma eftir aðeins örfáa
daga!
Börnin í þorpinu biðu
óþolinmóð og töldu dag-
ana. Þetta yrði dásamleg
ur dagur, — þau fengju
að sjá 'leikbrúður, fengju
góðan mat að borða, —
og svo átti hljómsveit að
leika á laðaltorginu. En
aillra mest hlökkuðu þau
til þess að sjá hringekj-
una!
Og dag nokkurn kom
gamall flutningabíll
skröltandi inn í 'þorpið.
Hann var hl'aðinn með
tréhestum og 'hilutum úr
hringekjunni. Hann stanz
aði með miklum hávaða
og ökumaðurinn hoppaði
út úr bílnum. „Vaknið
letingjarnir ykkar!“
kallaði hann til tveggja
manna, sem sváfu uppi
á þaki bílsins. „Það er
kominn tími til þess að
setja 'hrihgekjuna sam-
an“.
Eftir skamma stund
höfðu þeir tæmt flutn-
ingabílinn og tóku nú til
við að setja hringekjuna
saman. Hópur barna safn
aðizt saman og fylgdist
með af athygli.
Og einmitt þá kom Jói
litli til þorpsins á asnan-
um sínum. iHann vissi
líka um hrin.gekjuna,
enda þótt hann byggi
langt uppi í fjöllum með
föður sínum. Hann vissi,
að hún var komin alla
leið frá heimalandi hans,