Morgunblaðið - 19.09.1968, Page 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 19. SEPT. 1968
— Ekki núna, sagði Jill, en
Sandra hló. Við aetlum bara að
komast til HotJel Ramuddin.
— Það er ekki langt í búðir-
nar og ég ek hratt, frú.
— Nei, þakka yður fyrir. Bara
beint til hótelsins.
Hann þaut af stað með rykk,
svo að þeim varð hverft við.
Jill gat ekki stillt sig um að
reka upp ofurlítið óp, en Sandra
hló. Eins og hún var nú í skapi,
fannst henni allt svo óskaplega
skemmtiiegt. Jill reyndi að brosa
til hennar, ien vissi sjálf, að eng
in hreyfing var á andlitinu, held
ur var það algjörlega stirnað.
2. Kafli.
Hotel Ramuddiin var gul kalk-
steins'byigging, sem lá í miðri
brattri götu. Þegar Sandra steig
út úr bílnum, rann hún til og
æpti: — Guð minn góður , þetta
er þá steinlagning! Jill þjarkaði
við ræningjann, og hélt um vesk
ið sitt með líbönsku pundseðlum,
en síðan litu báðar stúlkurnar á
heimilið sitt, sem átti að verða.
— Þetta er rétt eins og það
væri franskt, sagði Sandra. —
Rétt eins og húsin, sem maður
sér á Montmartre.
Jill hringdi bjöllunni og brátt
opnuðust dymar og svartleit lít
il kona, ofsafjörleg kom í ljós.
— Ég er frú Coup, sagði hún,
— og er húsmóðir héma. Þessa
leið, dömur mínar, gerið svo vel.
Þarna virtist allt skuggalegt
og gamalt og með einhverjum
kanielþef eins og líka frúin sjálf.
Hún flýtti sér að fylgja þeim
upp á þriðju hæð, og stanzaði
aldrei á henni munnurinn alla
leiðina. Svo virtust sem sextán
aðrar stúlkur, sem unnu hjá
Golíat, byggju þarna með eina
eldri konu, sem vemdarengil. —
Þið sjáið þær bráðum. Þær koma
úr skrifstofunni klukkan sjö.
— En nú er sunnudagur! sagði
Sandra og varð heldur en ekki
iilt við.
Frúin kinkaði kolli. — Sunnu
dagurinn er hvíldardagur hjá
kristnum mönnum, sagði hún. —
Hérna er herbergið. Hún hratt
upp hurðinni. — Ég hef sett
rúmin eins og fyrirskipað er. Og
svo er borðað í borðsalnum á
fyrstu hæð. Þar er borðað en
ekki leyft að matselda í her-
bergjunum. . og 'heldur ekki leyft
að taka herra með sér í her-
bergin. Þeir mega koma að kvöld
inu og bíða í litla salnum niðri
þangað til þið komið niður, skilj
ið þið?
Loks tilkynnti frúin, að ung-
frú Gilmore mundi koma og tala
við þær undir einis og hún kæmi
heim, og gékk síðan burt. Jill
lokaði á eftir henni og leit síðan
á Söndru, sem hafði skellt sér
niður á stokkinn á öðru mjóa
rúminu. — Jæja, þá erum við
komnar, sagði Jil'l, til þess að
segja eitfchvað.
— Þetta er nú greinilega plat
alltsaman, sagði Sandra kvíðin,
og það var eins og öll kætin
hennar hefði gufað upp á svip-
stundu. — Ég hélt að þetta væri
almennilegt hótel með bar og
karlmenn og allt og alllt, en ef
þú vilt trúa mér, þá er þetta
bara venjulegt greiðasöluhús.
— Æ, ég veit ekki, sagði Jill.
— Við fáum nú að sjá það. Jæja
við ættum að taka dótið okkar
og koma því frá, að minnsta
kosti.
Hvor þeirra hafði þarna komm
óðu og ofurlítinn fataskáp við
rúmið. Þar eð rúm Jill var næst
‘glugganum, lyfti hún rimlatjald
inu sem hlifði við sólinnii og
greip andann á lofti, er hún sá
útsýnið. Neðri hluti borgarinn-
ar og víkin blasti við þarna frá
iglugganum að húsabaki: Við húisa
garðinn, sem var þarna vorU tré
í blóma, mteð rjómagulum blöð-
um, sem gáfu frá sér yndisleg-
an fflm, þegar Jill hafði fcekizt að
opna glugigann, með nokkrum
erfiðismunum.
— Hvaða ilmur skyldi þetta
vera spurði hún.
Sandra gekk til hennar, horfði
og þefaði en sagði síðan: — þetta
eru sítrónutré.
— Virkilega? sagði Jill. —
Þau eru svo f alleg.
—Þú ættir að loka gluggan-
um aftur, annars verður herberg
ið eirns og bakarofn. í heitum
löndum má ekki opna glugga
fyrr en sólin er farin að setjast.
Viltu sjá þennan andstyggilega
spegil? Ég get ekki einusinni séð
sjálfa mig fyrir neðan mitti. Beir
út er bölvaður hundsrass. Ég
hata hana.
— Farðu nú ekki að sleppa
þér, sagði Jill, isem var enn að
nójta útsýnisins. Ég held, að borg
in sé töfrandi. Hún er eitthvað
svo sérkennileg útlits.
— Ég sé nú ekkert töfrandi
við hana. Og hér er varla hægt
að troða sér milli rúmanna okk
ar. Við komum til með að vera
sífellt að rekast hvor á aðra.
GETIÐ ÞÉR GERT BETRI
INNKAUP ?
Aðeins kr. 14,50 í smásölu
Husqvarna
eldavélasamstæður,
góðir greiðsluskilmálar
Opið til klukkan 10 í kvöld
Og hvar á ég að setja krullu-
járnið mitt í samband? Kannski
bannar frúin það teins og allt
annað. Nei, ég veit alveg, að ég
get aldrei þolað við í þessari
holu.
Jill lét til leiðast að loka glugg
anum og draga tjaldið fyrir.
— Við skulun nú bíða átekta.
sagði hún. — Þé.r snýst hugur
þegar þú ferð að venjast þessu.
Og það hljómar nú kannski skríti
lega, og koma frá mér, þar sem
þú, sem varst svo æst í að kom-
ast burt úr London.
— Manni getur nú líklega
skjátlazit. En við sjáum nú til.
Ég vona, að ég geti fá farið eitt-
hvert annað, ef þetta reynist
óþolandi.
Þær luku við að taka upp dót
ið, og rétt sem þær voru að
troða töskunum sínum inn und-
ir rúmin, var barið snöiggt að
dyrum. Á næsta andartaki var
hurðinni hrundið upp og kona
gekk inn óboðin.
— Svo að þið eruð þá komn-
ar, aagði hún. — Ég heiti Sara
Gilmore, og stjórna starfsfólk-
inu hérna. Komið þið sælar.Hvor
er hvor? . . . Gott. Þá þekki ég
ykkur í sundur.
Þetta var hávaxin, horuð kona
hátt á fertugsaldri, með skol-
leitt hár og hvöss augu að baki
gleraugunum. Hún var í gulleit-
um kjól úr lérefti og hælalaus-
um ilsskóm. Þegar Jill leit framan
í Söndru. Vissi 'hún samstundis,
að vinstúlka hennar mundi ekki
kunna við þennan yfirmann
þeirra.
Ungfrú Gilmore rétti þeim
prentuð spjöld viðvíkjandi borð-
unartíma og aðgang að baði og
svo hvar þær ættu að komast
í réttan strætisvagn til skrifstofu
Golíatfélagsins á morgnana. Hún
sagði þeim, svo sem meðal annars
að hennar herbergi væri yzt í
ganginum, næst stiganum. Síðan
leit hún á úrið sitt, tilkynnti
að kvöldverður væri til reiðu
og fór síðan á undan þeim nið-
ur og inn í stóra salinn. Hinar
stúlkurnar voru þar fyrir og
voru að ganga til sæta sinna við
þrjú borð.
— Þarna sérðu, sagði Sandra
við Jill. — Þetta er andstyggi-
legt matsöluhús. Hreinasta katta
bú.
Ungfrú Gilmore kynnti þær,
Sandra lét sér nægja að kinka
kolli kuldalega en Jill heilsaði
kurteislega með handabandi og
reyndi að leggja öll þessi fram-
anlegu nöfn á minnið. Sumar
stúlkurnar voru amerískar, aðr-
ar frá Frakklandi, Grikklandi
eða Líbanon, en þó var þarna
ein skrifstofustúlka frá Essex,
sem 'hélt blátt áfram Katie Mayer
Jill varð fegim að frétta, að þær
áttu að vinna í sömu skrifstofu.
19. SEPTEMBER.
Hrúturíun, 21. marz — 19. apríl.
Þú þarft að ráðgast við vini þína. Hróflaðu ekki við neinu að
nauðsyn.ialausu.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Hugsaðu fyrst, en segðu síðan meiningu þlna. Reyndu að forðast
allan misskilning.
Tvíburai-nir 21. maí — 20. júní.
Gættu heilsu þinnar. Farðu í svelt, ef þér er það fyrir beztu.
Vertu nákvæmur, og gakktu snemma til hvílu.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Geymdu allt fjármálastarf þar til þú hefur fengið betri upp-
lýsingar. Gættu að öryggisráðstöfunum heima fyrir og á vinnu-
stað. Farðu snemma að hátta.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Vertu samvinnuþýður. Reyndu að læra það sem hægt er af
reynslu annara. Aðhafztu ekkert strax.
Meyjan, 23. ágsút — 22. sept.
Gerðu ráð fyrir röngum upplýsingum allt í kringum þig. Bíddu
átekta, þú munt ekki veðra fyrir vonbrigðum.
Vogin, 23. sept. — 22. okt.
Gættu ýtrustu varúðar í mannlegum samskiptum í dag, þvi að
mikil hætta er á misskilningi.
Sporðdrekinn, 23. okt. — 21. nóv.
Mikil ringulreið er á hlutunum, sérlega varðandi fjármál. Vand-
lega yfirvegaðar athafnir eru uppi á teningnum.
Bogmaðurinn, 22. nóv. — 21. des.
Gakkíu hreint til verks, og forðaztu misskilning. Þér virðizt
ganga vel viðskipti við fólk, sem er fjarri.
Steingeitin, 22. des. — 19. jan.
Vinir og viðskipti eru betur aðskilin. Fasteignaumsýsla lítur
arðvænlega út.
Vatnsberínn, 20. jan. — 18. febr.
Eitthvað óvænt og gott heldur innreið sína í dag. Þú getur orðið
einhverjum nákomnum að miklu liði. Gættu tungu þinnar. Bættu
engu við.
Fiskarnir, 19. febr. — 20. marz.
Þú skalt búast við megnustu óreiðu, og vera þolinmóður. Þegar
þú hefur sigrazt á vitleysunni, verður auðveldara að fást við
annað fólk.