Morgunblaðið - 01.03.1969, Blaðsíða 10

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 1. MARZ 1969
10
NYJA Bíó á einasta eintakið,
sem til er af þessari kvik-
mynd, sem varð víðfræg á sín
um tíma. Hún var fyrsta kvik
Kvikmynd gerð eftir skáldsögu Gunnars Gunnarssonar
— sýnd í Nýja bíó eftir helgi
Ormarr (Guðm. Thorsteins-
son — Muggur) og Rúna.
Ormarr hefur forðað Rúnu
frá sjálfsmorði, er hún komst
að því að hún gekk með barn
Ketils.
myndin, sem leikin hefur ver-
ið á íslandi, tekin árið 19J 9
hér í Reykjavík, á Þingvöll-
um, í BoTgarfirði og austur á
Keldum. í henni léku m.a.
Guðmundur Thorsteinsson
(Muggur), Gunnar Gunnars-
son skáld, Martha Ka’.man,
Guðrún Indriðadóttir, Stefan
ía Guðmundsdóttir og fl. k-
lenzkir leikarar.
Það er því engin furða, þótt
uppi hafi verið fótur og fit í
Reykjavík árið 1919, þegar
hingað kom flokkur frægra
leikara og kvikmyndatöku-
tökumanna frá einu frægasta
kvikmyndafélagi heims, til
þess að taka hér alíslenzka
kvikmynd efti-r alíslenzku
handriti.
Þe-ssi myndataka var held-
ur ekki gerð í neinum hálif-
kæringi, því myndin varð
fræg víða um lönd og þótt
hún væri ein dýrasta kvik-
mynd, sem félagið hafði ráð-
izt í að taka þá, fór samt svo
að hún varð ein hin vinsæl-
asta og gaf félaginu drjúgar
tekjur.
Bjarni heitinn Jónsson bíó-
stjóri Nýja Bíós var fenginn
til að undirbúa kvikmynda-
tökuna hér á landi og sjá um
alla fyrirgreiðslu hér heima.
Til myndatökunnar hér í bæn
um leigði hann túnblett við
Hallveigarstíg og Ingólfs-
st-ræti, þar sem kirkja AðVent
ista er nú. Fyrir túnið varð
hann að greiða 25 krónur yfir
allan tímann og fannst dýrt í
þá daga. Bjami leigði síðan
yfir 20 hesta handa leikurun-
Orlygur á BOrg rífur skinhelgina af Katli syni sínum, og
sýnir sóknarbörnunum fram á það hver lygari
hann er.
Gestur eineygði (áður síra Ketill) og Bagga, dóttir ekkjunn-
ar á Bolla, sem Ketill hafði fo.ðum neitað að skíra.
og svikari
u-m og starfsfól'ki, en bifreið-
um var vart til að dreifa þá,
enda vegir ekki við þeirra
hæfi, en ferðalög urðu tölu-
verð, því sumt af myndinni
var tekið á Þingvöllum, anr.-
að að Reykholti í Borgarfirði
ög enn önnur atriði austur að
Keldum á Rang'árvöllum —
og svo auðvitað hér í Reykja
vík í „kvikmyndaverinu“ eem
þá var kallað.
Leikararnir sem komu voru
sjö, en auk þess kom ýmis-
legt fleira fólk til aðítoðar,
og einnig kom þá Guðmund-
ur Thorsteinsson (Muggur)
með Dönunum. Aðalleikandi
og lei'kstjóri var Gunnar
Sommerfeldt sem var leikari
og leikstjóri á heimsmæli-
kvarða, enda var NordisK
Film eitt bezta kvikmynda-
félag sem þá var til, og hafði
samiband um allan heim.
Bftir skamma dvöl hér i
bænum var haldið austur að
Keldum þar sem myndatak-
an fór fram að meetu leyti,
en eins og áður segír var kom
ið nokkrum sinnum til Þing-
valla og einnig að Reykholti
Má geta þess til gamans, að
Dörfum þótti Reykholt ekki
nægilega reisulegur staður til
að vera Borg í sögunm. en
þeir kunnu ráð við því. Sent
var niður í Borgarnes eftir
timbri og svo voru byggð tvö
þil fram á hlaðið i skyndi.
Sægur manna var fenginn til
að aðstoða við ýmis atriði, og
eins og Danir tefldu fram sín-
um beztu leikurum, svo sem
Sommerfeldt, Frederik Ja-
cobsen, Ingeborg Spangsfeldt
og fleiri, þá voru einnig
fengnir ágætir leikarar hér.
Auk G-uðmundar Thor-steins-
sonar, sem þegar er getið,
léku í myndinni Guð-rún og
Marta Indriðadætur, Stefa-
nía Guðmundsdóttir, Si-gurð-
ur Magnúsmn frá Flanka-
stöðum, Stefán Runólifsson og
höfundurinn, Gunnar Gu-nn-
arsson, lék sjálfur Jón Hails-
son lækni.
Þegar kvikmyndaleiðangur
inn kom aftur til Reykjavík-
ur eftir að hafa lokið störfum
fyrir austan, var allt undir-
búið fyrir töku þeirr-a atriða,
sem áttu að gerast í kirkjunni
og baðrtofunni. „Kvikmynda-
verið“ á Amtmannstúninu
kom þá að góðum notum, því
að þar voru „ki-rkja“ og ,bað-
stofa“ fullsmíðaðar. Síðan
var auglýst eftir fólki til að
fylla í eyðurnar og voru 100
menn ráðnir til að vera við
rnessu. Höfðu þeir venjul-egt
verkamannakaup þann tíma,
sem þeir voru við en alls stóð
þessi vinna í viku. Su-mt af
þessu fólki fékk þó enn
lengri vinnu, því að þá voru
eftir bað tofuatriðin, en þeim
var lokið á þremur vikum.
Nokkrir unglingar voru á
m-eðal þeirra, og fengu þeir
einnig laun, ea minni en full-
orðnir.
Nýja Bíó mun sýna Sögu
Borgarættarinnar næstu
kvöld kl. 5 og 9. Mun þetta
vera síðustu tækifærin sem
alm-enningi gefst kostur á að
sjá þessa vinsiælu 50 ára
gömlu k-vikmynd.
. A
Kvikmyndaverið á> Amtmannstúni. Það var algjörlega bannað
að taka ljósmyndir í kvikmyndaverinu, því kvikmyndafélag-
ið ætlaði sjálft að sitja að ölliim myndunum. Óskari Gíslasyni
ljósmyndara tókst samt að ná þar nokkrum mynduín, og hér
er ein þeirra. Baðstofan sést nær, en kirkjan er háreistari og
nokkuð fjær. Þarna er greinilega nóg af áhorfendum og mun
þó oft hafa verið fleiri.
— Utan úr heimi
Framhald af bls. 15
1967 hafði reynzt herfilega.
Verðlag á lífsnauðsynjum
hafði stórhækkað, o-g iðnað-
arfyrirtæki höfðu tekið að
flytja sig frá héraðinu.
Héraðinu var stjómað með
fors-etatilskipun í eitt ár, og
hafði það haft þau áhrif að
friður ríkti í iðnaðarmálun-
um, verð á rís hafði lækkað,
og því var staðfastlega trúað
í Delhí að þetta myndi hafa
sín áhrif. Þess í stað beið
Fjaðrir, fjaðrablöð, hljóðkútar
púströr o. fl. varahlutir
í margar gerðir bifreiða.
Bílavörubúðin FJÖÐRIN
Laugavegi 168. - Simi 24180
Kongressflokkurinn herfileg-
an ósigur.
„Skriðan til vinstri" í
V-Bengal veitti ekki aðeins
Sameininjgarfylkingunni yfir-
burðasigu-r, heldur jók hún
sæti Pekingsinnaðra kommún
ista á héraðsiþinginu úr 43
í 80, en samtals sitja þingið
280 merni. Það þarf engum
blöðum um það að fletta
hverjir það verða, sem kippa
í spottana í Kallkútta næstu
fimm árin.
Það eru lítil un-dur þótt
indverskir og eriiendir kaup-
sýslumenn séu uggandi vegna
þessara úrslita. Vestur-Bengal
er helzta iðnaðarhérað Ind-
lands. Nær helmimgur 400
milljón punda fjárfestin-gar
Breta í Indlandi, er í V-Ben-
gal. Og óeirðirnar og verk-
föllin frá 1967 hafa ekki
gieymzt.
í Delhí getur Indlands-
stjóm heldur ekki gleymt
hernaðarlegu mikilvægi V-
Bengal, sem deilir landamær-
um við óvinveitt Pakistatn í
austri, og er nærri Kína í
n-orðri. Jafnvel þótt Jyoti
Basu og Marxistar hans séu
e.t.v. ekki byltingarm-enm af
því tagi, sem í mestu uppá-
haldi eru hjá Mao Tse-Tunig,
er lítill vafi á þvi að úrslitin
í V-Bengal hatfa vatkið mik-
inm fögnuð í Pekimg.
Það er í sjálfu sér ein-
kenníl-egt fyrirbæri að tvö
þróuðustu héruð Indlands,
Kerala og V-B-en-gal, eru nú
í höndum Maxi-sta. Statfi þetta
Á MORGUN, sunnudaginn 2.
marz 1969, verður sérstök kirkju-
hátíð haldin hjá Ásprestakalli.
Hátíðin hefst með guðsþjónustu
í Safnaðarheimili Langholtssókn-
af aukinni menntum mamna,
sem síðan gremst hv-ersu lítil
tækifæri þeir fá til að starfa
og embætta, er þessi þróun
naumast glæsileg fyrir aðra
hluta Indlands varðamdi
framtíðima.
Fréttaritarar kynmu að
segja, að hr. Namboodirapad
í Kerala hafi öðlast ábyrgð
ásamt byrðum þeirn, sem
fyligja embætti hams. Þrýst-
ingurinn í Bengal mum verða
meiri, en það er ekkert sem
segir, að hið sama kunmi ekki
að vera satt þar.
ar, Sólheimum 13, kl. 2, en að
henni lokinni hefur Kvenfélag
Ásprestakails kaffisölu, eins og
undanfarin ár. Þarf ekki að fara
mörgum orðum um myndarbrag-
inn og þá rausn, sem þær, kven-
félagskonurnar, hafa sýnt við þá
framreiðslu, en í því efni er sjón
sögu ríkari.
Kvenfélag Ásprestakalls er nú
fimm ára gamalt, og verður þess
minnzt með sérstakri dagskrá
að íokinni kaffidrykkju. Kirkju-
kór Ásprestakalls syngur undir
stjórn organistans Kristjáns Sig-
tryggssonar, Úlfur Ragnarsson,
læknir, flytur ræðu. Síðan verð-
ur einsön-gur og tvísöngur, óperu-
söngvararn-ir frú Hann-a Bjarna-
dóttir og Kristinn Hallsson.
Undirleikari verður frú Hanna
Guðjónsdóttir. Sóknarpresturinn
flytur loka-orð og söfnuðurinn
syngur sálm.
Væntrnm við þess fastlega, að
sóknarbörn og aðrir velunnarar
Ásprestakalls komi til hátíðar-
innar og njóti heil helgistun-dar,
söngs og orðs, að ógleymdum
veitingum til styrktar kvenfélag'-
inu.
Grímur Grímsson,
sóknarprestur.
Kirkjudagur Ásprestu-
kulls ú morgun