Morgunblaðið - 01.03.1969, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 1. MARZ 19G9
19
Albert Guðmundsson, íormaður K.S.I.
*
Axel Einarsson, formaður H.S.I.
Ég er sannfærður um, að þessi
fundur verður til mikils gagns
fyrir íþróttahreyfinguna og for-
ystu þeirra mála hér í Reykjavík.
Ég tel að Reykjavíkurborg eigi
að losa sig undan þeim kvöðum
er hún hefur komið sér í um
íþróttamálin. Þetta verður a'ð ger
ast ón þess þó að það skaði á
nokkurn hátt íþróttahreyfinguna.
— Hvort ég telji gagn af slík-
um fundi?
Ég tel tvímælalaust að svo sé
og það er lofsvert að slíkt fram-
tak og forysta komi frá ungum
mönnum. Að mínu áliti mætti
vera meira fjallað um málefni
iþróttahreyfingarinnar á opin-
berum vettvangi.
— Abótavant í Reykjavík?
Lengi má finna eitthvað sem
maður kysi að betur færi, eða
öðru vísi væri staðið að. Það sem
mér verður efst í huga er þó það,
áð starfandi félög ná ekki nægi-
i'ega til fjöldans. Að mínu áliti
þyrfti að koma til miklu nánari
samstarfs milli allra þeirra aðila
sem fjalla um æskulýðsmál og
íþróttahreyfingin gæti á þann
tiátt orðið virkari og sterkari afl
tii þess að leysa þau miklu verk-
efni, sem fyrir hendi eru, í sam-
bandi við æskulýðsmál. Þetta
mætti t.d. leysa með samstarfi
þessara aðila við byggingar tóm-
stundaheimila æskufólks, þar
sem að unga fólkið getur í senn
haft aðstöðu til íþróttafðkana,
leikja og dansa. Um slík hús
höfum við fyrirmyndir frá Norð
urlöndunum, einkum frá Sviíþjóð,
þar sem mál þessi hafa verið
leyst á skynsamlegan hátt og erv
til fyrirmyndar.
í dag kl. 13.30 efnir Heimdallur til fundar í „Bláa salnum“ að Hót el Sögu um það mál sem er eitt brýnasta hagsmunamál íslenzkrar
æsku í dag, ÍÞRÓTTAMÁLIN. Eins og svo oft hefur komið fram í skr ifum og umræðum um þessi mál, þá er það ýmislegt sem að þeim
málum er fundið. Heimdallur er félag UNGS fólks er hefur áhuga fyrir því að berjast fyrir hagsmunamálum sínum og því ekkert eðli-
legra en að einmitt Heimdallur boði til slíks fundar. Þar sem fundur þessi er sá fyrsti af þessu tagi þá hittum við nokkra íþróttamenn og
áhugamenn og spurðum þá álits á gildi slíks fundar og hvað þeim fyndist fyrst og fremst að í íþróttamálum borgarinnar.
Jón Ásgeirsson, íþróttafréttaritari
Ég svara þessu neitandi. Ég
á ekki von á því að þau mál sem
nú eru efst á baugi hjá íþrótta-
mönnum sjálfum og forystumönn
um íþróttahreyfingarinnar og
leysa þarf verði leyst frekar þó
svona fundur sé haldinn. Ekki
svo að skilja að borgaryfirvöldin
leggi ekki við eyrun, því það
tel ég víst, þó það fari að sjálf-
sögðu eftir þvi, hverjir tali og
um hvað. Einnig vegna þess, að
ég tel að borgarstjóri og hans lið
hafi fyrir því gilda ástæðu ef
ekki er aðhafst svo sem íþrótta
hreyfingin óski eftir. Hins vegar
er eins víst, að báðir aðilar hafi
af því nokkra ánægju að hittast
og skiptast á skoðunum og þvi
þá ekki að halda svona fundi?
En spurningunni eins og hún er
orðuð, svara ég neitandi.
Það er brýnast að brýna fólkið
í landinu til þess að iðka íþróttir
og það er verðugt verkefni fyrir
borgaryfirvöldin og íþróttafor-
ystuna, og þetta þarf að gera
strax. A tímum kyrrestu, sér-
hæfingar, i'ðnvæðingar, sérhlífni,
einhæfni og leti verður að hvetja
fólk til að hreyfa sig og þjálfa
til að auka afkastagetu líkam-
ans. Það er of dýrt fyrir lítið
þjóðfélag að hafa ekki nema
u.þ.b. helminginn af starfandi
fólki með fulla afkastagetu. En
svo er nú orðið í flestum sið-
menntuðum löndum heims. Þessu
hafa borgaryfirvöldin og
íþróttaforystan gleymt en
við svo búið má ekki standa.
Það eru almenningsíþróttirnar,
„public helth“, sem er brýnasta
verkefnið, á því er enginn vafi.
Atli Steinarsson, íþróttafréttaritari
Það er athyglisvert framtak
hjá Heimdalli að beita sér fyrir
fundi um íþróttamálefni höfuð-
borgarinnar, og ég tel varla vafa
leika á því, að hann ætti að geta
orðið íþróttalífinu til framgangs.
Allar umræður um þessi mál
hljóta að stuðla a'ð því, því það
er yfirlýstur vilji borgaryfirvald
anna að vinna sem bezt að þess-
um málum, og sannarlega hefur
mikið verið gert, svo jafnvel má
tala um byltingu í þessum efn-
um á sl. 10—15 árum.
Mitt álit er, að æðstu stjórn-
endur borgarinnar þurfi einmitt
að hlýða á raddir þeirra, sem
eru iðkendur íþróttanna hverju
sinni, til þess að öðlast þann skiln
ing, sem nauðsynlegur er til þess
að vega og meta óskir unga fólks
ins í þessum efnum, og geta
beint því fjármagni, sem fyrir
hendi er hverju sinni, til lausnar
þeim vanda sem mestur er. Ég
held að ráðgjafar í þessum efn-
um sem ö'ðrum, hversu góðir sem
þ§ir eru, veiti æðstu stjórnend-
um borgarinnar ekki jafn góðan
skilning á vandamálum líðandi
stundar, og einmitt svona fund-
ur getur gert.
Þegar fjallað er um það, hverju
sé ábótavant í íþróttamálunum í
höfuðborginni, kemur að sjálf-
sögðu margt fram í hugann. Með
miklu og síauknu alþjóðlegu sam
starfi íslenzkra og erlendra
íþróttamanna á undanförnum ár-
um, hafa óskir ísl. íþróttafólks
vissulega orðið stórar í sniðum,
og miðast að sumu leyti við þá
fullkomnu a'ðstæður, sem aðeins
stórþjóðir geta veitt þegnum sín-
um.
En það er þó furðulegt hve
margt hefur aflaga farið í fram-
kvæmdum íþróttamálanna hér.
Og hér vil ég nefna nokkur
dæmi:
1. Það er furðulegt að höfuð-
borgin skuli ekki eiga löglegan
handbolta- og körfuboltavöll með
áhorfendasvæði fyrir ca. 500
manns. Og þessi handvömm hef-
ur átt sér stað á sama tíma og
ótal íþróttasalir hafa verið reist-
ir og mörg íþróttahús félaga, og
þeim hreinlega settur stóllinn
fyrir dyrnar að skapa slíka að-
stöðu. Og nú þarf að leita í
önnur sveitarfélög í slíka höll,
því of dýrt og óþarfi er a'ð nota
3000 manna höll fyrir öll mót.
2. Það er furðulegt að bæjar-
yfirvöldin skuli ekki hafa haft
forgöngu um byggingu skauta-
svæðis með frystikerfi, annað-
hvort utanhúss eða innanhúss.
í stað þess hefur verið stólað á
Guð og gæfuna með veðurfar til
að skapa svell á Melavellinum
fyrir mikið fé. En nú er sýnt að
Melavallarins er þörf ef fram-
hald verður á vetrariðkun knatt-
spyrnu, sem sjálfsögð er.
Framhald á bls. 2)
r •_•
Agúst Ogmundsson,
Ég vona að á fundi þessum
komi fram, allt það sem liggur
íþróttamönnum á hjarta. Ég vona
að íþróttafólk notfæri sér þetta
einstæða tækifæri til að hitta
íþróttaforystuna. Einnig er ég
handknattleiksmaður
mjög ánægður með það framtak
sem Heimdallur sínir með þess-
um fundi og er ég þess fullviss
að hann hafi mikil áhrif á gang
þessara mála.
Það sem ég tel að sé mest
ábótavant er það samband sem
forystumenn Reykjavíkurborgar
í íþróttamálunum hafa við
íþróttahreyfinguna. Ég tel að það
verði að bæta verulega, til a'ð
gert verði eitthvað í þessum mál-
um. Mér finnst að Reykjavíkur-
borg eigi að reyna að fá íþrótta-
félögin til að vinna meira að
æskulýðsstarfseminni s. s. opnum
húsum í félagsheimilunum.
Annars er það ýmislegt sem að
er og vona ég a'ð þessi fundur
verði til þess að allra augu opn-
ist nú fyrir gildi íþróttahreyfing
arinnar.
Hermann Gunnarsson, knattspyrnumaður
Ég álít að almennir fundir um
íþróttamál séu nauðsynlegir hér
í höfuðborginni. Því miður man
ég ekki eftir því, að slíkur fund
ur hafi verið haldinn en von-
andi verður þessi hafður til eftir
breytni í framtíðinni. Auglýst
hefur veri'ð að helztu forsvars-
menn íþróttamála ásamt borgar-
stjóra muni mæta á fundinum og
tei ég það vel. Aðalatriðið er
auðvitað, að hlustað verði á sjón
armið íþróttamannanna, sem þar
munu leggja orð í belg, því ef
það hefði verið gert fyrr, er
ég sannfærður um að „endaleys-
an“ í Laugardalnum hefði ekki
hafizt.
Það fjármagn sem undanfarin
ár hefur runnið til íþróttamann-
virkja hefur, að mínum dómi
hreinlega verið sóað í tóma vit-
leysu, sbr. Laugardalsmannvirk-
1. Höllin: Við eigum hand-
knattleiksmenn á heimsmæli-
kvarða. Mjög gott landslið í
körfuknattleik og vel frambæri-
legt hvar sem er. En, þeir geta
vel leikið í sínum íþróttagrein-
um á löglegum völlum, þótt ekki
sé fleiri milljóna „kúlusukk"
yfir höfðum þeirra. Auðveldlega
hefði mátt byggja tvö til þrjú
gó'ð íþróttahús með löglegum
leikvöllum og áhorfendapöllum
í stað „Hallarinnar". Vandfund-
in er í Evrópu slík íþróttahöll,
en við erum vist svo efnaðir!
Nokkrir skólar eru í vandræð-
um með leikfimikennslu vegna
húsnæðisskorts. Ef til vill hefði
mátt hafa íburðinn minni og
sinna þörfinni!
2. Laugardalsvöllur: Hann var
vígður árið 1957 og ekki leið á
löngu þar til hefjast átti handa
við að byggja yfir áhorfenda-
stúkuna. Árið 1969 á verkið að
hefjast! Þar sem fólki'ð er, þarf
ekki yfirbyggða stúku.
3. Sundlaugin: Hún reis á
skömmum tíma og með mikl-
um glæsibrag. Sundmót sækir
lítili hluti fólks, því miður, ef
miðað er t.d. við knattspyrnu-
leiki, en engu að síður þótti
nauðsynlegt að reisa þar yfir-
byggða stúku fyrir milljónir
króna, því hún verður svo lítið
notuð.
Vonandi munu hinir vísu hafa
haldgóð rök gegn þessum
sleggjudómum mínum. Þrátt
fyrir þessa gagnrýni á fram-
kvæmd íþróttamála verður
fundurinn á Hótel Sögu vænt-
anlega til þess, a’ð íþróttamönn-
um sjálfum verði veitt meiri
þátttaka í áætlunum um gerð
íþróttamannvirkja í framtíð-
inni.