Morgunblaðið - 20.03.1969, Blaðsíða 18

18
MOBGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 20. MARZ 1969
Guðbrandur Halldórs-
son — Minningarorð
F. 22. jan. 1919. D. 24 febr. 1969.
ÞEGAR ég hugsa til þín, bróðir
minn, þá finn ég hvað lítill og
smár ég er Þú varst aðeins 11
ára, er þú axlaðir sjúkdóms-
kross þinn og losnaðir aldrei
fullkomlega við hann þau 49 ár,
sem ævi þín varð. Þá kom lausn
ardagurinn er Drottinn tók þig
frá öllum þjáningum þínum inn
í dýrð sína á himni.
Þú varst alltaf dulur, me'ð
veikindi þín, ekki gefinn fyrir
að tala um þau.
Þó að þú værir glaður í vina-
hóp, og hefðir ánægju af tónlist,
opnaðír þú ekki huga þinn til
að ræða um þá þjáningu, sem
þú barst ávallt. Þú kaust heldur
að ganga einn með þinn sjúk-
dómskross. En varst þú einn?
Snemma á veikindagöngu
þinni kynntist þú þeim sæmd-
arhjónum, Sigríði Sigurðardótt-
t
Móðir mín og tengdamóðir
Anna S. Guðjónsdóttir
lézt í Landspítalanum 19.
marz.
Helgi J. Sveinsson
Sigríður Sigurðardóttir
ur og Tómasi Jónassyni, sem nú
er látinn, í Sólheimatuhgu í
Borgarfirði. Eftir það var þetta
gæðaheimili alltaf opið fyrir
þér. Og þangað lá leið þín á
milli þrálátrar dvalar á sjúkra-
húsum.
Með hljóðlátri og hógværri
framkomu þinni áyannstu þér
vináttu annarra manna, jafnt i
sveitinni sem meðal hinna
sjúku, er þú varst meðal þeirra.
Ég sé það í huga mér, þegar vór-
fn voru að koma í Borgarfirði og
vaxtarbroddamir fóru að
springa út á trjánum um breiða
byggð, eftir snjóa og frostharða
vetur, hversu þú hefur þráð það
heitt, að finna þetta lífmagn
fara um heilsuþrotinn líkama
þinn. En það var þitt hlutskipti,
að ganga aldrei heili til skógar.
En samt sem áður, eða kannski
einmitt þess vegna, fagnaðir þú
vorinu með innilegri gleði. Lík-
lega var það vegna þess, að í
þinni fyrstu gerð áttir þú:
„Sumar innra fyrir andann, þótt
ytra herti frost og kyngdi snjó.“
Þegar þú nauzt vordýrðarinn-
ar þannig og sást fénaðinn með
ungviði sínu breiðast um haga
og hlíðar, þá hefur ef til vill
þinn hljóði hugur, minnzt 23.
sálms Daví'ðs:
Drottinn er min hirðir, mig mun
ekkert bresta.
Á grænum grundum lætur hann
mig hvílast,
t
Hjartkær eiginmaður minn
og faðir
Leó Jónsson
síldarmatsstjóri
Rauðarárstíg 20
andaðist á Landspítalanum
18. marz.
Unnur Bjömsdóttir
og Jón Leósson.
t
Lúther Guðnason
Eskifirffi,
sem andaðist 15. þ.m. verðuT
jarðsunginn frá Eskifjarðar-
kirkju laugardaginn 22. þ.m.
kl. 2 e.h.
F.h. barna og tengdabarna.
Sigríffur J. Tómasdóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir, fóst-
urfaðir og afi
Jóhannes Eiríksson,
vélsmíffameistari,
Hjarffarhaga 56,
lézt aðfaranótt 18. marz.
Clara Nielsen
Harry Jóhannesson
Kornelía Ingólfsdóttir
Krístján Bernhard
og bamaböm.
t
Faðir minn
Einar Th. Maack
Eskihlíff 81
andaðist í Borgarspítalanum
aðfaranótt 19. marz.
Jarðarförin ákveðin síðar.
Vera Maack.
t
Móðir okkar
Sóldís Guðmundsdóttir
Asgarffi 109,
andaðist að Elliheimilinu
Grund 18. marz.
Börnin.
t
Eiginmaðtu- minn
Guðjón Vilhjáhnsson
húsasmíffameistari
Úthlíff 11, Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Dóm-
kirkjunni föstudaginn 21.
marz kl. 1.30 síðd. Blóm vin-
samlegast afþökkuð, en þeim
sem vildu minnast hins látna
er bent á líknarstofnanir.
Guffrún Rósantsdóttir
böm, tengdabörn og
bamaböm.
t
Hjartkæra móðir okkar
Lára Jóhannesdóttir
Merkigerffi 12, Akranesi,
sem andaðist 13. marz verð-
ur jarðsett frá Fossvogskirkju
föstudaginn 21. marz kl. 13.30
e.h. Kveðjuathöfn fer fram
frá Akraneskirkju fimmtu-
daginn 20. marz og hefst kl.
2.00 síðdegis. Blóm vinsam-
legast afþökkuð, en þerm sem
vildu minnast hinnar látnu er
bent á Sjúkrahúá Akraness.
Börain.
hann leiðir mig að vötnum, þar
sem ég.má næðis njóta.
Hann hressir sál mína.
Leiðir mig um rétta vegu fyrir
sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman
dal
óttast ég ekkert illt, því að. þú
ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þú býr mér borð frammi fyrir
fjendum mínum,
þú smyrð höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér alla
ævidaga mína,
og í húsi Drottins bý ég langa
ævi.
þá sem nokkuð væri í því, er þú,
einmitt í þeirri ferð, baðst syst-
ur okkar að ganga frá kistunni
þinni að þér látnum, ef eitthvað
henti með þig innan tíðar. í
sömu ferð sóttir þú um legu-
pláss á Vífilsstöðum. Þar vildir
þú fá þann undirbúning, er þér
fannst þú þurfa, áður en þú
gengir undir stærri, alvarlegri
aðgerð. Þú komst svo að Vífils-
stöðum um miðjan desember.
Þótt við systkini þín þ ykjumst
vita nú, að þig hafi jafnvel þá
gruna’ð að hverju draga mundi
fyrir þér, þá var bróðurkær-
leikur þinn svo sterkur, að þú
tókst þér góðan tíma til þess að
vitja mín þar sem ég lá fyrir
dauðanum á Borgarsjúkrahús-
inu. Þá ræddum við oft saman
um einkamál okkar. Við rædd-
um um það, hve gleðilegt það
væri, ef læknisaðgerðin á þér
tækist svo vel að þú fengir
fulla heilsubót og gengir nú
loksins móti björtum framtíðar-
vonum. En kannski leyndir þú
því í þínum meðfædda hljóð-
leika, að þú eignaðist aðra heil-
brigði en ég sá fyrir augum mín
um, þótt þú vildir ekki láta það
í ljós er þú sást hve veikindi
mín voru alvarleg. En það er
svo satt sem segir einhvers stað-
ar: „Vort líf er í frelsarans
hönd.“ Sú höndin tók þannig um
líf okkar beggja, að daginn eft-
ir að Guði þóknaðist að taka þig
heim til dýrðar sinnar, 24. febr.
síðastliðinn, leyfði hann mér að
fara út af sjúkrahúsinu:
„Hversu órannsakandi dómar
hans og órekjandi vegir hans."
En í ljósi náðar Guðs, efast ég
ekki um að þinn lausnardagur
hafi verið mínum meiri, því að

ég trúi að hann hafi Ieit* pig í
himin sinn, þar sem enr^i þján-
ing er eða tár, og (■ .ginn ér
sjúkur, þar sem enéji nótt er
en eilífur dagur.
Drottinn blessi minningu þína
í hjörtum systkina þínna, ætt-
ingia og vina. Eg lýk svo þess-
úm fátæklega vitnisburði með
því að birta eftirfarandi sálm,
sem bæði við þessa jarðarför og
oft endranær hefur borið svo
mikinn vitnisburð til aðstand-
enda þeírra, sem burt hafa ver-
ið kallaðir:
Þegar ég leystur varð þrautun-
um frá,
þegar ég sólfagra landinu á.
Lifi og verð mínum lausnara
hjá.
— Það verður dásamleg dýrð
handa mér.
Kór:
Dásöm það er :,: dýrð handa
mér :,:
Er ég skal fá Jesú auglit að sjá,
Það verður dásamleg dýrð handa
mér.
Og þegar hann, er mig elskar
svo heitt,
indælan stað mér á himni hef-
ur veitt.
Svo að hans ásjónu ég augum
fæ leitt. —
Þáð verður dásamleg dýrð handa
mér.
Ástvini sé ég, sem unni ég hér,
árstraumar fagnaðar berast að
mér.
Biessaði frelsári, brosið frá þér.
Það verður dásamleg dýrð handa
mér.
Eiríkur Halldórsson.
Erlendur Helgason
— Kveðjuorð —
í þessari afstöðu trúi ég að
þú hafir verið, bæ'ði í því er
viðkom veikindum þínum og að-
komu dauðans. Ég minnist þess
er þú komst suður seint á síð-
astliðnu hausti til þess að vera
við jarðarför föður okkar, sem
lézt 28. nóv. þá 79 ára gamall.
Okkur systkinum þínum fannst
t
Útför eiginmanns míns
Ingvars Eiríkssonar
Efri-Reykjum
fer fram frá Torfastaða-
kirkju laugardaginn 22. marz
kL 2 eJi. Bílferð verður frá
Umferðarmiðstöðinni kl. 10
f. h.
Sigríffur Ingvarsdóttir.
t
Alúðarþakkir færum við öll-
um þeim, er auðsýndu okkur
vináttu og hlýhug við andlát
og jarðarför eiginkonu, móð-
ur og systur
Þórdísar Pétursdóttur
Vestnrgötu 30.
Gísli Guðmundsson
Guðmundur Gíslason
og systkini.
1 DAG fimmtudaginn 20. marz
verður gerð frá Fossvogskirkju
útför Erlendar R. Helgasonar.
Hann lézt eftir langvarandi
vanheilsu í Landsspítalanum
12. marz.
Erlendur var fæddur 8. ágúst
1894 að Klapparstíg 16 í Reykja
vík, sonur hjónanna Ástríðar
Erlendsdóttir og Helga Runólfs-
sonar steinsmiðs.
Erlendur fór snemma að basla
eins og drengjum var títt í þá
tíð, og unguT að árum fór hann
að læra járnsmíði hjá Gísla
Finnssyni, eins þekktasta járn-
smiðs í Reykjavík á þeicm tíma.
t
Innilegar þakkir færi ég öll-
um, sem sýndu mér samúð og
vináttu við andlát og jarðar-
för sonar míns
Sigurbjarnar Ketilssonar
Gesthúsum, Alftanes.
Sérstakar þakkir færi ég for-
ráðamönnum Bæjarútgerðar
Reykjavíkur, skipstjóra og
skipshöfn b.v, Hallveigar
Fróðadóttur.
Fyrir hönd aðstandenda.
Sigríffur Sigurffardóttir.
Að því námi loknu fór hann í
Vélstjóraskóla íslandg og lauk
þaðan prófi 1921.
Lá nú leiðin til sjós á togar-
ana, fyrst sem annar vélstjóri
og siðan fyrsti vélstjóri. Hann
var nýorðinn fyrsti vélstjóri á
togaranum Agli Skallagrímssyni
í byrjun febrúar 1925, er hann
lenti í hinu margumtalaða Hala-
veðri og fékk hann þar þá eld-
skírn, sem vel hefði getað bug-
að óreyndan mann, en svo varð
þó ekki með Erlend.
Ég sem þessi fátæklegu
kveðjuorð skrifa, þekkti Erlend
nær æfilangt, okkar fundum
bar fyrst saman í barnaskólan-
um, en það var löngu seinna að
ég kynntist dugnaði og skyldu-
rækni hans, er hann varð fyrsti
vélstjóri með mér, óslitið í 15
ár. Allan þann tíma vann hann
allt sem hann mátti mér til geðs
og þakka ég honum af alhug
alla samveruna og hans góðu
t
Innilegar þakkir færum við
öllum, sem sýndu okkur sam-
úð og vináttu við andlát og
jarðarför bróður okkar
Magnúsar Þorsteinssonar
frá Eyvindartungu.
Sistkin hins látna.
t
Innilégar þakkir til allra
fyrir auösýnda samúð við
fráfali
Matthíasar Ásgeirssonar.
Rósa Bjarnadóttir
Ásta Asgeirsdóttir
Asgeir Asgeirsson
Ragnar Asgeirsson
Kormákur Asgeirsson.
t
Innilegar þakkir sendurn við öllum er sýndu okkur samóð
og vináttu vegna hins snögga fráfalls eiginmanns míns, föður
okkar, tengdaföður og afa
ÞORKELS SIGURÐSSONAR
vélstjóra.
Anna Þ. Sigurðardóttir,
Ingibjörg Þorkelsdóttri, Guðni Þorgeirsson,
Salome Þorkelsdóttir, Jóel Jóelsson,
Sigurður Þorkelsson, Jóhanna Guðbrandsdóttir,
Kristin Þorkelsdóttir, Hörður Daníelsson,
og barnaböm.