Morgunblaðið - 13.04.1969, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 13. APRÍL 1969
eina af stærstu bílasölum borgarinnar — góð bllastæði.
Mjcg góð 2ja herbergja kjallaralbúð á góðum stað I Túnunum.
Hef kaupanda að 5 herb. íbúð I Vesturborginni.
JÓN ODSSOIM, HDL.,
Sambandshúsinu við Sölhólsgötu
Sími 1 30 20.
SAMKOMUR
Boðun fagnaðarerindisins
I dag, sunnudag, Austurg. 6,
Hafnarfirði kl. 10 f. h. Hörgshlíð,
Reykjavik kl. 8 e. h.
HðRÐUR ÓLAFSSON
hæotaráttarlögmaður
skjalaþýðandi — ensku
Austurstræti 14
simar 10332 og 35673.
Viljum ráða
aðstoðarlyfjafræðing eða lyfjafræðing til útbreiðslu- og sölustarfa.
Um sjálfstætt vellaunað framtíðarstarf er að ræða.
Lysthafendur sendi umsóknir í pósthólf 869, Reykjavík, fyrir 20. apríl.
G. ÓLAFSSON H.F.
FRAMTÍÐARATVINNA
Traust fyrirtæki í Reykjavík vill ráða reglusaman og áreiðanlegan
mann á aidrinum 25 — 40 ára til að annast ýmis skrifstofu- og af-
greiðslustörf. Framhaldsskólamenntun æskileg. Góð vinnuskilyrði.
Mötuneyti á staðnum.
Umsóknir sem farið verður með sem trúnaðarmál, sendist afgreiðslu
blaðsins fyrir 20. apríl n.k. merktar: „Framtíðaratvinna — 2615“.
Vornámskeið
Vomámskeið Mímis hefst mánudaginn 21. apríl og stendur
til 30. mal. í vornámskeiðinu verða 24 tlmar, fjórir á viku.
Kvöldnámskeið fyrir fullorðna:
ENSKA, DANSKA, ÞÝZKA, FRANSKA, SÆNSKA.
ÍSLENZKA fyrir útlendinga.
Kennsla fyrir börn i ensku eftir „beinu aðferðinni".
Aðstoð við unglinga fyrir próf.
Innritun aðeins þessa viku kl. 1—7 e.h.
Slmi 7 000 4
MÁLASKÓLINN MÍMIR
Brautarholti 4.
N auðungaruppboð
sem auiglýst var í 1., 4. og 6. tölublaði Lögbirtingablaðsins
1969 á 1. hæð húseignarinnar Lindarbraut 8, Seltjarnar-
nesi, þingl. eign Arnar Haraldssonar, fer fram á eigninni
sjálfri, eftir kröfu Arnar Þór, hrl., Skúla J. Pálmasonar,
hdl. og Jóns Bjarnasonar, hrl., þriðjudaginn 15. apríl 1969,
kl. 4.00 e.h.
Sýslumaður Gullbringu. og Kjósarsýslu.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 54., 55. og 56. tölublaði Lögbirtinga-
blaðsins 1968 á húseigninni Klapparstígur 6, Sandgerði,
þinglesin eign Magnúsar Stefánssonar, fer fram á eign-
inni sjálfri, eftir kröfu Innheimtu ríkissjóðs miðviku-
daginn 16. apríl 1969, kl. 3.00 e.h.
Sýslumaður Gullbringu- og Kjósarsýsiu.
2
LESBÓK BARNANNA
LESBÓK BARNANNA
3
„Fuginn heitir ekkert,
Doddi. Hvað ætlar þú að
kalla hann?“
„Ég verð að hugsa um
það“, sagði Doddi.
Doddi var í 7 ára bekk.
Kennarinn hans hét Jóna
tan.
„Mér finnst gaman í
skólanum“, sagði Doddi.
„Og Jónatan er ágætur".
„Jæja, Doddi“, sagði
pabbi hans kvöld eitt.
„Hvað finnst þér
skemmtilegast í skólan-
um?“
„Frjálsi tíminn“, svar-
aði Doddi undir eins.
„Frjálsi tíminn?" spurði
pabbi hans. ,Hvað gerið
þið í frjálsa tLmanum?"
„Veiztu það ekki“.
sagði Doddi og hló. „Þá
eigum við að koma með
eitthvað í skólann og
segja frá því“.
„Fórstu með eitthvað
í skólann í dag til þess
að segja frá í frjálsa tím-
anum?“ spurði móðir
hans.
„Nei, ég hef ekki farið
með neitt ennþá", sagði
Doddi. „Ég ætla ekki að
gera það alveg strax“.
Það var gaman í frjáisa
tímanum. Þá gerðist allt-
af eitthvað spennandi.
Dag nokkurn kom Lóa
í skólann með leikbrúðu.
Hún lét brúðuna syngja
og dansa.
Annan dag kom Jóna
með fallega pottaleppa
Hún sagðist hafa búið þá
til og gefið mömmu sinni
þá í afmælisgjöf.
„Var mamma þín ekki
undrandi?" spurði kenn-
arinn.
„Ó, jú“, sagði Jóna.
Svo var það eitt sinn,
að kennarinn sagði: „í
dag er ég með dálítið,
sem ég ætla að sýna
ykkur“.
Það var stór kuðungur.
„Kuðuringurinn kom úr
sjónum. Gerið þið svona
við hann“, sagði kennar-
inn og hélt kuðunghum
upp að eymu,
Hann leyfði börnunum
að hlusta.
Doddi hélt kuðungnúm
upp að eyranu.
„Vá“, sagði hann. „Ég
heyri í sjónum".
„Er sjór í kuðungnum?"
spurði Dóra.
,,Nei,“ sagði kennarinn.
„Ykkur heyrist það
bara“.
Það komu allir með
eitthvað í frjálsa tíman-
um nema Doddi.
Dag nokkurn sagði
kennarinn: „Hvenær ætl-
ar þú að koma með eitt-
hvað skemmtilegt til að
sýna okkur, Doddi?“
„Ég kem bráðum með
Skemmtilegan", sagðli
Doddi.
„Doddi”, sagði kennar-
inn. „Þú ert eitthvað
ruglaður. Þú átt við að
þú ætlir að koma með
eitthvað skemmtilegt".
„Það er eittmitt það
sem ég sagði", sagði
Doddi. „Ég ætla að koma
með Skemmtilegari“.
Einn- daginn kom Siggi
með lítinn bát, sem hann
bjó til.
Og Sigrún kom með dá-
lítið .þurrt og fallegt.
„Þetta var í garðinum
mínum“, sagði hún.
„Hvað er það?“
„Það er eins og skinn
af einhverju“, sagði Jó-
hann.
„Alveg rétt“, sagði
kennarinn. „<Þetta er
skinn af höggormi".
„Hvar er höggormur-
inn?“ spurði Sigrún.
„Höggormurinn vex út
úr skininu“, sagði kenn-
arinn. „Þetta skinn hef-
ur verið orðið of lítið.
Og svo óx nýtt skinn á
höggorminn — alveg eins
og hárið vex á ykkur“.
Svo var það að kenn-
arinn sagði: „Doddi, lang
ar þig ekki til að sýna
okkur eitthvað skemmti-
legt“.
„Jú“, sagði Doddi.
„Bráðum kem ég með
Skemmtilegan“.
„Doddi“, sagði kennar-
inn, „hvaða vitleysa er
þetta í þér. Þú ætlar að
koma með eitthvað
skemmtilegt, ekki með
skemmtilegan“.
„Jú“, einmitt, sagði
Doddi og brosti út undir
eyru.
Dag einn kom Birna
•með hnetu í skólann.
„Hvað er þetta?“
spurði kennarinn.
„Veiztu það?“
„Nei“, sagði Birna.
„Ég tek þetta oft upp af
götunni. Sundum nota ég
það fyrir kaffibolla
handa dúkkunum mín-
um“.
„Þessi litla hneta er
fræ“, sagði kennarinn.
„Vitið þið hvað vex af
þessu litla fræi?“
„Rós“, sagði Jóhann.
„Tómatur", sagði Sig-
ný“.
„Nei“, sagði kennarinn.
Komið þið hérna út að
glugganum".
Börnin horfðu öll út
um gluggann.
En Doddi sá aðeins eitt
stórt tré.
„Þetta er eikartré",
sagði kennarinn. „Og
það hefur vaxið út af
fræi eins og þessu“.
Þegar Birna hafði sýnt
honum hnetuna voru all-
ir nema Doddi búnir að
sýna eitthvað.
Stundum horfði kenn-
arinn á Dodda eins og
hann vildi segja: „Hefur
þú ekki eitthvað til þess
að sýna okkur í dag?“
En hann sagði ekkert.
Dag nokkurn var Doddi
ekki kominn þegar hringt
var inn. Börnunum var
vísað inn í skólastofuna
og allir settust.
„Hvar er Doddi?“
spurði kennarinn.
„Hérna“, sagði Doddi
og opnaði dyrnar. „Ég
gat ekki flýtt mér í morg
un. Ég er nefnilega með
svolítið sem ég ætla að
sýna ykkur“.
„Hvað ertu með, Doddi,
spurði kennarinn.
„Páfagaukinn minn“,
sagði Doddi.
,,Páfagauk!“ Allir vildu
fá að sjá. „Sjáðu, alveg
alvöru páfagaukur".
„Hvers vegna sagðir
þú okkur ekki, að þú ætl
aðir að koma með páfa-
gauk?“ spurði kennar-
inn.
„En, ég sagði ykkur
það“, sagði Doddi.
„Hvað 'heitir fuglinn
þinn?“ spurði kennarinn.
„Viltu ekki spyrja fugl
inn?“ sagði Doddi.
Kennarinn horfði á
páfagaukinn og sagði
svo: „Hvað heitir þú?“
„Skemmtilegur," hróp-
aði fuglinn. „SKEMMTI-
LEGUR".
Allir ‘skellihlógu.
Mest af öilum hló kenn
arinn. „Nú skil ég“, sagði
hann. Þú ætlaðir að
koma með Skemmtilegan
og sýna okkur“.
„Ég var dálítið lengi
að kenna honum að segja
nafnið sitt“, sagði Doddi.
„Núna get ég kennt hon-
um að segja hvað sem
er“.
„Hvað ætlar þú að
kenna honum að segja
næst?“ spurði kennarinn.
„Ég ætla að kenna hon
um að segja: „Bull og
Vitleysa", sagði Doddi og
hló.
Hvert liggur
leiðin?
(ráðning úr síðasta blaði)
Leiðin liggur til WAS-
HINGTON í Bandaríkj-
unum.
Hvert er takmark
ferðarinnar ?
(ráðning úr síðasta blaði)
Gamla myllan er tak-
markið.