Morgunblaðið - 17.04.1969, Qupperneq 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 17. APRÍL 196®
Guðrún Hafliðadótti
— Minning —
ÁÐ minnast þín, kæra frænka,
í einni grein er ógjörlegt, en að
rifja upp kærar endurminning-
ar á kveðjustund er gamall og
góður siður, sem við skulum
hálda.
Fyrir okkur sem sátum heima
hjá þér fyrir nokkrum dögum
til að halda hátíðlegan afmælis-
daginn þinn er erfitt að skilja
að þú skulir ekki vera lengur á
meðal okkar. Að þessi kvöld-
stund ætti að verða seinasta
skiptið sem fjölskyldan safnað-
ist saman hjá þér.
Föðursystir mín
Jónína Kristín Jonsdóttir
frá Naustum,
andaðist í sjúkraihúsinu á tsa-
firði þriðjudaginn 15. þ.m.
F. h. aðstandenda,
Ólöf Karvelsdóttir.
Systir mín
Stefanía Björnsdóttir
Lindargötu 11, Sauðárkróki,
sem andaðist 12. apríl, verður
jarðsungin frá Sau'ðárkróks-
kirkju laugardaginn 19. apríl
kl. 2 e.h.
Þorsteinn Bjömsson.
Eiginkona mín
Svanhvít Björnsdóttir
Ytri-Tungu,
verður jarðsungin frá Staða-
;stað laugardaginn 19. apríj kl.
2 e.h. Blóm afbeðin. Þeim
sem vildu minnast hinnar
látnu er bent á Staðarkirkju
eða félagsheimilið. Ferð frá
Umfer’ðarmiðstöðinni kl. 7,30.
Jóhannes Kristjánsson,
börn, tengdabörn og
barnabarn.
Jarðarför
Mariu Guðmundsdóttur
frá Skálanesi við Seyðisfjörð
til heimilis að Granaskjóli 23,
fer fram frá Fossvogskirkju
föstudaginn 18. april kl. 1.30.
Blóm afbeðin, en bent á
Krabbameinsfélagið eða aðr-
ar líknarstöfnani^
Óli S. Hallgrímsson
Valgerður Hallgrímsdóttir
Steinunn Hallgrímsdóttir
Margrét Hallgrímsdóttir
Hallgrímur Hallgrimsson
Hólmsteinn Hallgrímsson
Sigfrið Hallgrímsdóítir
Hulda Hallgrímsdóttir
Helga Hallgrímsson
Jakobína Hermannsdóttir
tengdabörn, barna- og
bamabarnabörn.
Frá því að ég man fyrst eftir
birtist mér hlýlegt heimili þitt
að Sólvallagötu 13. Þarna óistu
upp dóttur þína og systir þín
5 syni og þegar þau fóru að
týnast að heiman lágu allar leið-
ir á Sólvallagötuna. Þarna var
hjarta fjölskyldunnar og það
hjarta yar stórt og hlýtt. Það
var sama hvenær var komið,
alltaf var einhver heima og tek-
ið á móti mönnum með þeirri
alúð og gestrisni sem einkenndi
þig ,enda var þetta sjómanns-
heimili. Þar sem orðin „að
koma“ og „að fara“ höfðu sína
sérstöku merkingu.
Hlýja og alúð eru orð sem
sífellt koma upp í huga minn
þegar ég minnist þín, hvenær
sem eitthvert okkar átti í erfið-
leikum, sjúkdómar eða óhöpp
börðu að dyrum, var það alltaf
víst að þú varst á næsta leiti
til að létta okkur erfiðar stund-
Eiginmaður minn, faðir okk-
ar, sonur og bróðir,
Benedikt Vestmann,
Vesturgötu 140, Akranesi,
sem lézt 10. þ.m., verður jatð-
sunginn frá Akraneskirkju
laugardagiinn 19. apríl kl.
2 e. h.
Hrafnhildur Þorgeirsdóttir
Vestmann og börn
Einar B. Vestmann
og systkinin.
Þökkum innilega auðsýnda
samúð við andlát og jarðarför
för móður okkar
Ástríðar Jónínu
Eggertsdóttur
frá Haukadal.
Börn, tengdabörn og
barnabörn.
Þökkum innilega auðsýnda
samúð við andlát og útför
Kristjáns G. Sigurðssonar
Isafirði.
Sérstakar þakkir færum við
yfirlækni, hjúkrunarkonum
og starfsfólki Sjúkrahúss tsa-
fjarðar, ásamt frú Margréti
Guðbjartsdóttur fyrir frá-
bæra umhyggju í veikindum
hans.
Guðbjörg Kristjánsdóttir
Einar E. Hafberg
og dætur.
Fórnfýsi þín og hjálpariund
kom bezt í ljós, hve vel þú reynd
ist systur þinni og sonum henn-
ar þegar sorgin og erfiðleikarnir
knúðu dyra hjá þeim. Að ævi-
kvöldi átti það svo eftir að verða
hlutverk þitt, að vera máttarstoð
og styrkur dóttur þinnar og
barna hennar í þeirra miklu
sorg. Það var þungbært hlú1-
skipti að létta þéim erfiðar
stundir en þar brást þú ekki
frekar en endranær.
Nú ert þú horfin þeim, en ég
vóna að Guð gefí að minningin
um þig og það sem þú hefur
kennt þeim verði þeim styrkur
til að sigrast á érfiðleikum sín-
um.
Bróðir okkar
Guðmundur Ólafsson
bifreiðastjóri, Hverfisgötu 114,
verður jarðsunginn frá Foss-
vogskirkju föstudaginn 18.
apríl kl. 10.30.
Haraldur Ólafsson
Sæmundur Ólafsson.
Innilegar þakkir fiyt ég öll-
um þeim, sem veittu mér
hjáip og auðsýndu mér sam-
úð við veikindi og fráfall
Ásu dóttur minnar.
Sérstakar þakkir flyt ég starfs
fólki Múlaiundar.
Helga Helgadóttir.
Hjartans þakkir fyrir auð-
sýnda samúð og vináttu við
andlát og jarðarför eigin-
manns míns, föður okkar,
tengdaföður og afa
Þórðar Hjaltasonar
Safamýri 59.
Kristín Guðmundsdóttir,
dætur, tengdasynir og
barnabörn.
Fyrir okkur sem í dag fylgjum
þér hinzta spölinn, eru það þung
bær spor, en að frétta af frá>
falli þínu I fjarlægum heims-
hluta án þess að hafa nokkurn
möguleika til þess að kveðja þig
er erfitt hlutskiptL
Þess vegna færi ég þér hér
sérstaka kveðju frá föður mín-
um. Ég veit að þakklæti hans
til þín fyrir allt sem þú hefur
fyrir hann gert og okkur öll á
Unnarbraut 16 verður ekki orð-
að í neinni setningu.
Gunna mín, ég læt hér staðar
numið. Kveðjustundin sem eng-
inn umflýr er runnin upp.
Dauðinn er lífsins saga. Þess
vegna á það að vera takmark
hvers manns að skilja við heim-
inn örlítið betri en hann áður
var.
Þetta tókst þér og minningarn-
ar um fórnfýsi þína og göfug-
mennsku er arfur þinn til okk-
ar sem eftir lifum.
Við skulum vona að okkui
takist að varðveita hann og
ávaxta fyrir komandi kynsióðir.
M.G.
Á SUNNUDAGINN var, 13.
apríl, andaðist ekkjan Guðrún
Hafli'ðadóttir á sjúkraihúsi hér í
borg, eftir stutta legu, og verð-
ur útför hennar gerð í dag frá
Dómkirkjunni.
Með Guðrúnu er gengin góð
kona, sem öllum vildi gott gera.
Hún var vinföst og trygglynd,
og munu margir sakna vinar í
stað, þegar hún hverfur út í hina
miklu móðu, þar sem leiðír skilja
að sinni.
Guðrún var fædd 26. marz
1901 að Haugi í Flóa. Faðir
hennar var Hafliði Jónsson, ætt-
aður frá Álfstöðum á Skeiðum,
en hann lézt 1930, kunnur ma'ð-
ur hér í borg. Móðir hennar var
Vilborg Guðnadóttir frá Fram-
nesi í Holtum, en hún andaðist
1948. Voru þau af góðu fólki
komin og fór Guðrún ekki var-
hluta af’ þeim góðu eiginieikum
sem því fólki voru í blóð born-
ir, Guðrún var lengi í föðunhús-
um, og naut ástríkis foreldr-
anna, sem mótuðu hana, og gáfu
henni veganesti sem henni hef-
ur vel dugað.
Þegar hún fluttist úr föður-
garði, gekk hún að eiga Kristj-
án Kristjánsson, mikinn dugnað-
armann og aflasælan togaraskip-
stjóra.
Guðrún hafði sérstakt lag á
því að gera heimilið vistlegt og
friðsælt fyrir mann sinn sem
vafalaust hefur oft þurft á
góðri hvíld að haida eftir erfið-
ar veiðiferðir og langar vökur á
þeim tímum. Það mátti líka sjá
það á Kristjáni að heimilið var
honum heiiagt vé. Sambúð
þeirra var líka til fyrirmyndar,
því að hann kunni vel að meta
það sem kona hans gerði til að
varðveita hið góða heimilislíf.
Þar var hún hinn góði andi, sem
túlkaði það bezta sem góð hús-
móðir getur í té látið fyrir sína
nánustu. Mann sinn missti Guð-
rún 1958, og var það henni mik-
ið áfall.
Eina dóttur áttu þau, Vil-
borgu, sem greinilega mótaðist í
svipað mót og móðirin. Frá
fyrstu tíð hefur verið ákatflega
mikið og náið samband milii
Faðir okkar
Arsæll sveinsson,
útgerðarmaður,
Fögrubrekku, Vestmannaeyjum,
andaðist á Sjúkrahúsi Vestmannaeyja mánudaginn 14. apríl.
Jarðarförin fer fram frá Landakirkju í Vestmannaeyjum
laugardaginn 19. apríl kl 2 e.h.
Elia, Ásta og Lilja Arsælsdætur,
Lárus, Leifur og Arsæll Arsælssynir.
Hugheilar, hjartans þakkir
færi ég öilum sveitungum
mínum og grönnum, öðrum
vinum mínum víðsvegar og
vandamönnum öllum, fyrir
einstakan hlýhug, vinsemd
og rausn á sextugsafmæli
mínu þann 11. þ.m.
Ég þakka veglegar og góð-
ar gjafir, ég þakka vinhlý
or'ð, í bundnu máli og lausu
með fjölda skeyta og hér á
heimili mínu þá yndisstund
sem okkur veittist þetta
kvöld með heimsókn ýmissa
vina okkar.
Hafið öli éinlægar þakkir
og lifið heil. — í guðs friði.
Guðjón Jósefsson
Ásbjarnarstöðum.
þeirra í blíðu og stríðu, og hafði
Guðrún mikinn andlegan styrk
af dóttur sinni þegar jíristján
féll frá, en Vilborg var þá orð-
in fulltíða kona. Og þó Vilborg
giftist hélzt samheldnin órofin,
og amman varð amman góða í
bezta skilningi þess orðs.
Á sl. ári steðjaði óvenjuleg
sorg að heimili Vilborgar, og þá
reyndist Guðrún dóttur sinni sú
styrka sto’ð, að ekki verður með
orðum lýst.
Þó Guðrún bærist ekki mikið
á, var hún á slíkri stund sterk,
fómfús og stór. Manngæzka
hennar þar kom líka vel fram,
en það var ef til vill stærsti
þátturinn í skaphöfn hennar.
Þetta kom líka sterklega
fréun, þegar systir hennar missti
mann sinn frá fimm drengjum
og sá yngsti á fyrsta ári. Ungu
drengirnir fundu hvað að þeim
sneri. Þeir fundu vináttuna,
fórnfýsina í huga frænku sinnar,
þegar pabbinn var horfinn fyr-
ir fuilt og allt. Síðar hafa þeir
sagt, að þeir hafi litið á Guð-
rúnu sem sína aðra móður. Til
hennar gátu þeir snúið sér, við
hana gátu þeir rætt dagsins
vandamál, sem eðliléga voru oft
mörg. Þannig var Guðrún, til-
búin a’ð hjálpa þeim sem bágt
áttu, ef það var mögulegt.
Guðrún var að eðlisfari glað-
lynd kona, og naut þess að
gleðjast með glöðum. Hún var
vönd að vinavali, og tryggðin
sjálf, við alla þá sem henni bund
ust vináttuböndum. í eðli sínu
yar hún félagslynd, þó hún tæki
ekki mikinn þátt í félagsstörf-
um, en hug hennar áttu alltaf
Slysavarnafélag íslands og Ald-
an. Það vom félög að hennar
skapL
Undirritaður sem skrifar þessi
fátæklegu ort5, átti marga
ánægjulega stund á heimili Guð
rúnar, og náut hins yndislega
heimilislífs, sem þar ríkti í léttri
glaðværð, þó undir hatfi slegið
trúarleg atvara þegar til þess
kom. Að leiðarlokum eru henni
þakkaðar þessar stundir og
minningamar geymdar.
Þungur harmur er nú kveð-
inn að Vilborgu dóttur hennar,
og hjá henni er skammt stórra
högga á milli, og sárt mun ömm-
unnar saknað, sem svo oft gat
huggað og þrýst hendurnar með
áinni miklu hlýju.
En þótt söknuðurinn sé sár,
er það huggun að geyma minn-
ingar um góða möður og ömmu,
og hamingja að geta sótt styrk
í þær þegar á móti blæs.
Um leið og ég kveð þessa
ágætu konu, bið ég góðan guð
að gefa dóttur hennar styrk og
kraft til að standa stöðug I
trúnni á það, að öll él birti um
síðir.
Frímann Helgason.
GUÐRÚN Hafiiðadóttir er horf-
in úr hópi þeirra, sem kunna af
eigin reynslu að segja frá iffinu
í Vesturbænum í Reykjavík f
byrjun þessarar aldar. OkfcuT,
sem heyrðum hana lýsa því hve
Vesturgatan var sár undir fæti
á sauðskinnsskóm og sem hún
með litríkum frásögnum frá fyrri
dögum kenndi að skilja hve
heimurinn hlýtur að hatfa stækk-
að og breytzt í hugum þeirra,
sem fæddust hér um aldamótin,
—| okkur fannst hún ermiþá svo
ung, og nógur tími væri trl
stefnu. Við höfðum efcki nærri
lokið við að spyrja hana um allt
Þakka ykkur ölium innilega,
sem glödduð mig með gjöfum,
sikeytum og annarri vinsemd
á áttræðisafmælinu,
Kærar kveðjur.
Auðunn frá Vatnsleysu.