Morgunblaðið - 19.06.1969, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 19. JÚNÍ 19ft9
Tuckej skýrði frá því í stuttu
máli, en forðaðist að segja, til
hvers hefði átt að nota þetta
áhald sitt. Gabriel Anconi hafði
flutt með sér iðnaðar-demanta,
uin þrjátíu þúsund sterlings-
punda virði. Þeir höfðu verið í
sérstöku hylki, í sérstakri skjala
tösku, sem hann hafði skiljan-
lega ekki hirt um að taka með
sér í sjóinn.
En það var René Robert, sem
Pont hafði aðallega áhuga á.
Þegar frímerkjasafnarinn sagði
honum sögu sína, starði hanm
fast og lenigi á litla, vingjarn-
lega manninn, þangað til svitinn
spratt út um freknóttan skall-
ann á honium.
— Herra Robert, sagði hann,
varfaernislega. — Þessi frímerki
voru tryggð hjá félagi mínu. Það
er yður sjálfsagt kunnugt um.
Robert fálmaði eftir vasaklút.
Hann fylltist sektarkennd, af því
að hinir voru að horfa á hann,
og hanr. hafði aldrei á ævi sinni
framið neitt verulega rangt. —
Ég vissi, að þau voru tryggð,
en ekki hvar. Er eitthvað í veg-
inrnm?
— Með trygginguna? Pont
yppti öxlum. — Nei, ekki það ég
veit. En við fréttum fljótt um
slysið. Og þar sem um svona háa
kröfu gat verið að ræða, þá kom
ég hingað tafarlaust. Mér var á-
ríðandi að fá að vita um orsakir
slyssins.
— Og hver var sú orsök? Ég
vil bæta því við, að áhaldið mitt
var ekki fcryggt hjá yðar félagi.
Pont leit á Tuci er, rétt eins
og til þess að átta sig á honum.
— Yðar tjón kemur mér ekki
við, herra minn. Ég er aðeins að
leita upplýsinga, almenns trygg-
ingategs eðlliis. Og hvað silysið
snertir . . . Hann horfði á amman
slysafulltrúamn, sem kinkaði kolli
á móti — þá er ekki útilokað, að
hér hafi verið um ákemmdarstarf
semi að ræða, eins og blöðin
myndu segja. Hér verða að fara
fram vandlegar rannsóknir.
— Skemmdarstarfsemi? Tuck
er var hálfdrukkinn, og reiddist
þessari hugmynd. — Hvílíkur
barnaskapur! Véíarskrattinn
sprakk, vegna benzínleka eða ein
hvers þessháttar, og þar með
basta.
Slysafulltrúinm gekk fram,
granimur maður, mieð ofur-
lítið yfinskegg og yfcra útlit
hans aið öðru leyti gaf á
engan hátt til kyruna starf
hans. — Rannsóknininá er
síður en svo lokið, sagði hann. —
Þetta hér er aðeims undirbúnimg
ur. En það virðist ólíklegt, að
svona lieki geti sprengt gaf á
vélarskrokkinn.
Gabriel Anconi spurði, þunig-
ur á svip: — Er þetta kunimáttu-
manns álit eða aðeins tilgáta?
Fulltrúinn brosti kurteislega.
10
Skrifstofuhúsnæði til Ieigu
í gamla Miðbænum 100 ferm. 5 herb. Hentugt fyrir lögfræð-
inga, umboðsverzlun eða tannlækria.
Upplýsingar í sima 15119.
ÞOL - ÞOL
ÞOL
ÞOL er þakmálning.
ÞOL þolir alla veðráttu.
ÞOL er þakmálning fyrir íslenzka
veðráttu. — Gæðavara.
Iœ$nmg*i/
^ LAUGAVEGl 164^ '
SÍMI2I444
I?
n
n
n
ii
n
ii
11
ii
ii
ii
11
ii
n
n
il
ii
n
II
II
II
II
n
II
II
ll
ii
M
II
ii
II
II
II
II
II
II
n
II
II
II
II
ll
II
Engin er
góð ferð án
fjrirhyggju
Þvf aðeins njótið þér ferðagleðj að þér skiljið óhyggjumar eftir
heima. Vanir ferðamenn tryggja sig og farangur sinn óður en ferð
er hafin. Ekki þarf nema nokkur orð f tfma töluð — f sfma 17700
— og þér hafið ferða- og farangurstryggingu fró Almennum trygg-
ingum. Trygging er nauðsyn.
ENNAR TRYGGINGAR í*
PÓSTHÚSSTRÆTI 9 SlMI 17700
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
§ I I
II
I I
II
I I
I I
— Við getum kallað það kunm-
áttumannstilgátu. Senmilega sann
ast þetta aldrei til fulls, þar eð
það er útilokað að ná vélinmi
upp. Við erum aðeins að reyna
að komast að því, sem við getum.
Timothy Pont varð eitfchvað
miður sín við þessi orð. Hann
sneri sér að Robert og sagði: —
Við vissum ekki, að þér hefðuð
frímerkin með yður. Sérstök var
úð var höfð við að koma þeim um
borð, og þar átti ennfremur að
gæta þéirra.
René Robert fórnaði höndum,
gremjulega. — Hefðuð þér átt
að vita það? Var þetta ekki ein-
mitt ein varúðarráðstöfun í við-
bót við allar hinar?
Pont samþykkti þetta með því
að kinka kolli vingjamlega, en
var sýnilega ekki ánægður. Hann
sagði ekkert frekar og brátt var
þessum fundi slitið.
Við morgunverðiran næsta dag,
settist Pont hjá Tucker. Hann
bað um kaffi og hálfmána og
spurði Tucker, hvermig honium
liði.
Tucker sendi honum augnatil-
lit, sem var ekkert uppörvandi.
— Eigið þér nokkurt erindi með
þessari spumingu?
En Pont var of stilltur, til
þess að bregðast illa við. — Það
kann að vera, að þér þolið vel
áfengi, en kemur það ekki niður
á höfðinu á yður, daginn eftir.
— Það genguir ekkert að mér.
Tucker fékk sér í bollanm aftur.
— Vitanlega gengur ekkert að
yður. En sjáið þér til. Við erum
á svipuðum aldri og ættum að
vera á söm-u bylgjulengd.
— Ef svo er, hljótið þér að
vita, hvernig mér er innanbrjósts
út af þessu öllu saman.
— Eiramitt þess vagraa kom ég
líka til yðar.
Tucker fór að hræra hægar í
bollaraum sínum, og áhugi hans
vaknaði. Haran leit fast á magra
andlitið og tók eftir því, að mað
urinn mundi vera bæði greindur
og þéttur fyrir, en — einhvemra
hluta vegna — varkár. En það
var einmitt eiginleiki, sem hafði
forðað honuim sjáifum £rá
vanidræðum á flækninigi hams
uim heiminn. Hann saigði
vairtega: — Þér sögðuð sjálf-
ur, að þér hefðuð eragan
áhuga á neinni kröfu minini. Ég
sé því ekki, að við eigum neitt
sameiginlegt í sambandi við þetta
mál.
— Það höfum við nú einmitt!
Pont braut sundur hálfmánairan
með löngu fingrunum. Það er her
sýnilegt, hélt hann áfram, — að
þér lítið þetta tjón yðar mjög
alvarlegum augum. Var það til-
raunaáhald? Það er erfitt að
meta sannvirði slíkra hluta og
þér eruð hræddur um að trygg-
ingarfélögin hlunnfari yður?
Hann skolaði niður hálfmánanum
með heitu kaffi. — Slíkt er okkur
engin nýung, megið þér trúa. Ég
— Þrátt fyrir allt varstu ljónheppinn.
veit alveg upp á hár, hvernig
yður er innanbrjósts.
Tucker ýtti stólnum sínum frá
sér og leit framan í Pont á ská.
Andlitið á honum bar vott um
dulda tortryggni. ‘
Pont hélt áfram að drekka og
sagði: — Þetta þykir mér gott!
Hann veifaði hálfmánanum fram
an í Tucker. — Ég er nú ekk-
ert að reyna að plata yður, en
hvernig munduð þér bregðast við
ef ég segði yður, að ég trúi því
fullt og fast, að um skemmdar-
starfsemi á flugvélinni hafi ver
ið að ræða?
— Það fer eftir því, hvers
virði álit yðar er.
— Gott og vel. Ég er nú bú-
inn að vexa lengi í þessu starfi.
Og í bili er yður óhætt að trúa
því, að ég viti hvað ég er að
fara.
Tucker þagði sem snöggvast,
en sagði svo, undirfurðulega: —
Er álit yðar eingöngu byggt á
þeim lýsingum, sem þér hafið
fengið af slysiruu, eða liggur hér
eitthvað meira að baki?
Pont þurrkaði á sér varirnar
með munndúknum og augun voru
einbeitt í svipnum, sem hann
hafði sett upp. Hann var að
lesa á manninn sem sat and-
spænis honum. Þarna virtust
vera einhverjar mótsagnir um að
ræða. Hann velti því fyrir sér,
hvort þessi önugleikaköst hjá
honum ættu sér jafndjúpar ræt
ur og virtist. Maðurinn hafði
sýnilega mikið sjálfstraust en
var samt alltaf að gefa til kynna
að hann hefði sætt illri meðferð.
Kannski var þetta einhver göm
ul gremja, sem hann héldi sig
mundu bera með sér til æviloka.
Eitthvað var Tucker að gera sér
læti, en hvort það var til að
blekkja sjálfan sig eða aðra,
varð ekki séð — en það gat
verið orðið honuim eðlislsegt, þeg
ar hér var komið sögu.
— Já, sagði Pont, hér liggur
eitthvað meira að baki. En þér
hafið ekki enn sagt mér við-
brögð yðar .... hvernig yður
er innanbrjósts.
Andlitið á Tucker var eins og
steinrunnið og Pont gat séð reið
ina sjóða upp í honum, sem gat
samt ekki í bili hert sig upp í
það að tala. En svo, þegar orð-
in loksins komu, var það með
ákafa, sem ekki varð misskilinn.
— Ef einhver hefur framkð
skemmdarverk á flugvélinni og
ég næði í dónann, skyldi ég
steindrepa hann og þegar haran
sagði þetta var honum sýnilega
full alvara. — Þarna var gamalt
fólk í flugvélinni og sumir eru
dauðir og aðrir slasaðir. En svo

Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Hlustaðu á fjálga orðháka, en glöggvaðu þig líka á tilboðum
þeirra, áður en þú tekur þeim.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Gerðu ráð fyrir að þurfa að gera gott úr ýmsu, áður en þú gerir
samninga.
Tvíburamir, 21. maí — 20. júní.
Það ber ekki öllum saman al'ltaf, og auðvelt er að gefa loforð.
Krabbinn, 21. júní — 22. júií.
Þú ættir ekki að láta tilfinningar þínar eins oft í ljós, eins og
þú gerir. Leyfðu fólki að glettast við þig.
LjóniS, 23. júlí — 22. ágúst.
Ef þú vilt láta hlutina gleymast, skaltu a.m.k. ekki vera að festa
þá á blað.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Taktu fréttunum með fyrirvara, og reyndu að komast að því,
hver hafi sagt frá.
Vogin, 23. september — 22. október.
Neitaðu að gera samninga til langs tíma. Skilaðu því, sem þú
hefur fengið að láni, og svo skaðar ekki að láta gera við.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Ef þú þiggur lán hjá öðrum, skaltu hafa allt löglega skjalfest.
Gættu eiginhagsmuna í viðskiptum.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Nú ættu hornin að vera hlaupin af sumum, og mundu, að það
er svo óendanlega margt, sem er hagkvæmara að gera, en lenda
I illdeilum.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Eigur þínar, þ.á.m. iausafé þarfnast athugunar. Haltu þig á mott-
unni og gakktu skikkanlega frá vikuverkl þínu.
Vatnsberinn, 20 janúar — 18. febrúar.
Meðan þú ert aS gæta að heimlldum og leiðum, eru ýmsir útl
í hæ að japla á sögusögnum, og spinna upp nýjar lygar.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
Þig langar skelfilega til að láta ljós þitt skina, heima og heim-
an, en haltu þig við lægri hakkann, þvi að þú hcfur gleymt ein-
hverju, sem máli skiptlr.