Morgunblaðið - 01.08.1969, Blaðsíða 4

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 1. ÁGÚST 1360
MAGMÚSAR
4KIPH31TI21 «MAR 21190
eftirlokuntlmi 40381_
BÍLALEIGAN FALI1Rhf
car rental service ©
22-0*22-
RAUDARÁRSTlG 31
Hvérfissötu 103.
Siml eftir lokun 31160.
LITLA
BÍLALEIGAN
Bergstaðastræti 13.
Sími 14970
Eftir lokun 81748 eða 14970.
JÓHANNES LARJSSON, HRL.
Kirkjuhvoli, sími 13842.
Innheimtur — verðbréfasala.
Höfum fyrirliggjandi:
HESSIAN
fiskumbúDastriga,
bindigarn
og saumgarn
Ólafur Glslason
& Co. h.f.
Ingólfsstræti 1 A - Sími 18370.
Bremsuhlutir:
Bedford
Hillman
Commer
Vauxhall
Volvo
Trader
o. fl. teg.
Kristinn Guðnason hf.
Klapparstíg 27, sími 22675
Háaleitisbraut 12, sími 81755.
0 Ummæli biskups
um tunglförina
Biskupinn yfir íslandi, herra
Sigurbjörn Einarsson, skrifar eft-
irfarandi:
„Hr. Velvakandi.
í dálkum yðar á sunnudaginn
var bjóðist þér til að birta það,
sem ég sagði í fréttaauka út-
varpsins mánudaginn 21. júli. Ég
ætla að þiggja það. Ég á þessi orð
hvergi skrifuð, en fréttamaður-
inn, sem tók viðtalið, gerði mér
þann greiða að taka það upp af
bandinu, og fylgir það hér með
óbreytt. Ég efast að vísu um, að
þeir sem hafa ekki annað en ó-
gagn af því, sem þeir heyra, geti
haft gagn af því, sem þeir lesa.
Við sUku fæ ég ekki gert og læt
mér að öllu leyti á sama standa
um þá, sem „hneykslast" á þess-
um orðum mínum. Þér þurfið þv£
ekki að óttast, að ég leiti frek-
ar á yður af þessu tilefni.
Sigurbjörn Einarsson.“
„Viðtal við herra Sigurbjöm
Einarsson, biskup fslands, sem
kom i fréttaauka Ríkisútvarps-
ins mánudaginn 21. júll 1969.
Spurning: Herra Sigurbjörn
Einarsson, biskup íslands. —
Hvernig varð yður við, þegar þér
fenguð það staðfest, að nú eru
menn farnir að ganga um á tungl-
inu?
Svar: Ég get ekki sagt, að
lendingin sjálf hafi komið mér
neitt á óvart eða haft neitt djúp
áhrif á mig. Ég hygg, að flestir
hafi verið bjartsýnir á, að þetta
ævintýri myndi takast, og það er
búið að tala svo mikið um þetta,
menn voru búnir að taka eigin-
lega aUt út fyrir fram, og tóku
því þess vegna með tiltölulegri
ró og jafnaðargeði, þegar manns
fóturinn markaði sitt fyrsta spor
utan jarðarinnar. Nú, að öðru
leyti get ég ekki sagt, að þessi
frétt hafi haft gagnger áhrif á
mig, og ég get hugsað mér
fjarska margt, sem hefði orðið
mér meiri gleði að heyra, til
dæmis ef ég hefði frétt, að kom-
inn væri á friður ag sátt í Víet-
Nam eða í Nígeríu eða við Súez,
eða ef búið væri að finna lækn-
ingu við krabbameini, ég tala nú
ekki um, ef maður hefði fengið
að heyra það, að búið væri að
eyðileggja allar kjarnasprengjur
og tryggja, að slíkur ófögnuður
væri ekki framleiddur meira hér
á jörðinni. En svona á maður
auðvitað ekki að hugsa, maður
á að gleðjast og reyna að meta
jákvætt það, sem er, og auðvit-
að er mér ljóst, að hér er um
að ræða, getur verið um að ræða
tímamótaviðburð, en mér er
ekki fært að gera mér neina
grein fyrir, hversu stórvægilegur
hann er, hvað tunglið kann að
hafa upp á að bjóða, né hversu
þýðingarmikið þetta skref kann
að vera í því að leggja undir
sig geiminn, og hvaða ávinning
mannkynið kann að hafa af geim
siglingum yfirleitt. En á þessari
stundu er ekki annað eðlilegra
en að samfagna sjálfum sér með
að lifa þetta mikla skref á vegi
tækninnar og samfagna þeim, sem
unnu þetta afrek og óska þeim
góðrar afturkomu fyrst og fremst
til jarðarinnar og allrar gæfu af
frægð sinni og biðja þess, að
mannkyn megi, bæði aldir og ó-
bornir, hafa giftu af þessum við
burði.
Spurning: En þér hafið ekki trú
á, að þetta afrek þeirra muni
breyta lifsviðhorfum manna?
Svar: Ég hef ekki verulega
trú á því, að minnsta kosti trúi
ég alis ekki á neina skyndibreyt-
ingu í því. Mannkynið hefur lif-
að marga stóra tímamótavið-
burði, og það hefur ýmsu verið
spáð í sambandi við það. Ég hef
lesið það til dæmis, að þegar
fyrst var byrjað að fljúga, þá
spáðu menn þvi, að það myndi
hafa gagnger áhrif á mannkyn í
átt til einingar og hjálpa mjög
verulega til þess að átta sig á
sjálfum sér og koma sínu lífi eðli
lega og gæfusamlega fyrir á jörð
inni. Svo hefur það nú ekki
reynzt.“
0 Meiri rigning ...
og önnur saga
Baldvin Þ. Kristjánsson
skrifar:
„Velvakandi góður!
Aftur kný ég á náðardyr þínar,
að gefnu nokkru tilefni.
Eins og ég sagði Jökli vini
mínum Jakobssyni, þegar við
mættumst á fömum vegi einn
góðviðrisdaginn og hann leiðrétti
missögn mína um flutning kvæð-
isins „Rigning" eftir Einar Bene
diktsson — biðst ég auðmjúklega
afsökunar og þykir leitt að hafa
mishermt að því leyti. Samt
finnst mér þetta furðulegt, því
enginn var í bilnum mér til trufl-
unar, er ég hlustaði, nema Jök-
ull! Ég get nefnilega ekki trúað
því með honum, að ég hafi hlust-
að á kvæðið án þess að heyra
eitt einasta orð! Svo kalkaður
er ég nú ekki orðinn! En gaman-
laust hlýtur skýringin að vera sú,
þótt mér hrökkvi skammt til af-
sökunar, að ég mun hafa brugð-
ið mér út úr bílnum áður en lest
ur kvæðisins hófst, en oft má gera
ýmislegt á þeim hægfara tíma,
sem flytjendur útvarpsins eru að
dunda við að tengja sundurlausa
þætti sína úr öllum áttum. Það er
stundum fólk, sem dregur and-
ann rólega og hefir sama kaup
fyrir!
Víst er þessi missögn mín dá-
lítið atriði í orðaskiptum okkar,
en alls ekki mikið — eins og á
stendur — og sízt aðalatriðið.
Hins vegar lá auðvitað vel við
fyrir Jökul að hampa henni og
gera sér úr svolítinn mat, enda
bæði ofnotar hann hana og mis-
brúkar, hvernig sem á því stend-
ur, svo ánægður sem hann er með
„kynningu" sína á kvæði Einars,
er hann nú staðfestir kinnroða-
laust í Velvakanda s.l. laugar-
dag. Hann um það! Það var kynn-
ing Jökuls á kvæðinu, sem máli
skipti í athugasemd minni, en
alls ekki upplestur þess. Sjálfur
þurfti ég ekkert á þeim upplestri
að halda til þess að vita, hvað
ég ætlaði að segja með rökum,
því að ég kann kvæðið. Þar af
leiðir að snjallt dæmi hans um
drauga og uppvakninga er algjör
lega út í hött, og gildir mig einu
hvort horn eða tær vísa upp á
því fríða liði.
0 Steigurlátir
digurbarkar
Hvað er þá ósagt?
Raunar ekki annað en það, að
„fyrr má not rota en dauðrota".
Ég skil vel málefnalegan ágrein-
ing, hvort sem varðar bókmennt
ir eða annað. Hann er eðlilegur
og á fullan rétt á sér. En þegar
svo keyrir um þverbak, að
manni finnst jaðra við guðlast,
er ekki óeðlilegt, að þeir, sem
hneykslast, kveinki sér.
Einu sinni var ungur maður —
einn af þessum áberandi steigur-
látu digurbörkum, sem finnst
ekkert til um neitt eða neinn,
nema sjálfa sig — er í útvarpi
þjóðarinnar fyrir mörgum árum
viðhafði lítilsvirðingarorð í garð
Matthíasar Jochumssonar fyrir ó-
viðurkvæmilegan bölmóð og nið-
urdragandi vælutón, sem hann
kvaðst þó geta skilið frá erfiðum
eymdar- og niðurlægingarárum,
en ættu nú ekki lengur við, er
dagur betri tíma hefði runnið yf
ir land og fólk. Hann, þessi ungi
oflátungur — (það hefir nú samt
éinhvern veginn heldur betur
lækkað rostinn í þeim góða manni
síðan) — tilfærði svo hneykslun-
ar — og spillingarorðin, sem hon
um fannst hann vera rétti mað-
urinn til að fordæma. Þau voru
úr hinum alkunna sálmi Matthí-
asar, „Faðir andanna", og hljóða
svo; bænarorð skáldsins:
„ ... vertu oss fáum,
fátækum, smáum,
líkn í lífsstríði alda.“
Því miður skaut þessari sögu
einhvern veginn upp í huga mér
strax og ég heyrði umrædd kynn-
ingarorð Jökuls Jakobssonar á
kvæði Einars Benediktssonar,
„Rigning" og er mér þó vel ljóst
hvað á milli ber — Jökli í vil.
Með alveg tilhlýðilegri virð-
ingu, hversu djúpstæð sem hún
er.
Skrifstofa mín
verður lokuð frá 31. júlí til 10. ágúst vegna sumarleyfa.
Hrafnkell Asgeirsson, hdl.,
Strandgötu 1, Hafnarfirði.
TIL SÖLU
5 herb. íbúð á 2. hæð við Fellsmúla. Ibúðin er er 3 svefnherb.
og tvær stofur. Ibúðin er öll hin vandaðasta.
Upplýsingar á FASTEIGNASÖLUNNI, Óðinsgötu 4, sími 15605.
VELRITUiRSTULKA OSKAST
Opinber stofnun óskar eftir að ráða vélritunarstúlku sem er
vön vélritun.
Umsóknir sendist blaðinu fyrir 7. ágúst ásamt uppl. um aldur,
menntun og fyrri störf merktar: „Ritari — 93".
MARY QUANT
® KARNABÆR
KLAPPARST. 37. — SlWII 12937.
Snyrtivörudeild
k NÝKOMIÐ FRÁ M. QUANT
„THE NATURE TINT LOOK
MAKE-VARALITIR" —
LÖKK
■k EINNIG ÚRVAL AF ÖLLU
ÖÐRU FRÁ M. QUANT
★ HÁRTOPPAR NÝ SENDING
★ ÚRVAL SNYRTIVÖRUR
FRÁ FLESTUM ÞEKKT-
USTU MERKJUNUM.
Skódeild
FRÁ RAVEL OF LONDON.
NÝ SENDING SKÓR
Baldvin Þ. Kristjánsson."
Hlífum hundunum
við hundahöldurunum
Hundavinur skrifar:
„Ágæti Velvakandi!
í öllum þessum gauragangi
með hundana, langar mig að
skjóta þvi inn í, að það væri ekk
ert hundavandamál í þéttbýlinu, ef
„hundavinir" hefðu ekki tekið
upp á því, í trássi við lög, ná-
býlisfólk og vilja hundanna
sjálfra að halda þeim föngnum
og oft bundnum innan húss sem
utan. Enda virðist það bera vott
um sjálfselsku og tillitsleysi
manna. Það hefur því æði oft
mátt sjá og heyra hunda niður-
dregna af leiðindum, en krakk-
ar léku sér með þá eins og tusku.
Þess vegna langar mig að segja
við þá borgarbúa sem enn hafa
ekki „látið þetta eftir sér“: Hund
ar, og þá sérstaklega fjárhundar,
lifa ekki lífi sínu í borgum,
þeirra heimur er í hinu frjálsa
strjálbýli.
Hundavinur.“