Morgunblaðið - 01.08.1969, Blaðsíða 24

MOHGUNBðLABIE), FÖSTUDAGUR 1. ÁGÚST 1Ö6Ö
Þórunn Björnsdóttir
- Minning
í>ÓRUNN Björnsdótir, fyrrum
húsAeyja á Kóreksstöðuim í Út-
mannasveit i Norður-Múlasýslu,
andaðist í sjukrahúsinu i Hafn-
arfirði 25. júlí sl. Hún varð nær
níutiu og tveggja ára að aldri,
fædd að Kolfreyjustað í Fá-
sflcrúðsfirði, 13. sept. 1877. For-
eidrar hennar voru hin merku
hjón, sem þar bjuggu þá, Bjöm
Stefánsson og Margrét Stesfáns-
dóttir. Var heimili þeirra i Döl-
um viðfrægt á Austurlandi á
þessum tíma fyrir myndar- og
hixfðingsskap þeirra hjóna, er
bæði voru einnig vel menntuð
og gáfuð hjón. Böm þeirra, Dala
systíkinin 6, voru einnig frábært
gjörfulerkafófk og lifa enn þrjár
systur á háum aldri. Árið 1900
giftist Þórunn Halli Björnssyni
á Kóreksstöðum, frábærum
gjörfuleikaimanni, og hófu þau
búsflrap á þeirri jörð sama ár.
Þarf meira en amá-blaðagrein
til að segja frá lífi og hæfileik-
umn þeirra hjóna, en þau voru i
LOFTUR H.F.
LJÓ3MYNDASTOTA
Ingótfsstræti 6.
Pantið tíma í síma 14772.
fremstu röð búandi fólks á Fljóts
daidhéraði langt til hálfa öid.
Kóreksstaðir eru höfuðjörð í
Utmannasveit, þingstaður og að
öllu miðstöð sveitarlífs og hafði
svo verið iwn aldir. Hallur var
hreppstjóri lengst af á þessum
tfcna og organisti kirkju sinnar
á Hjaltastað frá ungurn aldri og
til hins síðasta. Heimili þeirra
HaJls og Þórunnair var að öDu
miðsitöð sveitaarlífs. Þangað sóttu
allir um allt til fyrirgreiðslu,
því að Hallur var hér bezt mennt
aður maður um allt er snerti
félagslíf sveitar. Var hann þó
dulur og hlédrægur að eðflisfari,
þangað til komið var að hljóm-
listinni, hún var hans líf og
yndi. Hallur vaT hér í ertfðum
eftir gjörfulega foreldra sína, að
því er tók til að halda Kóreflts-
staði. Á þessu heiimiM gjörðist
Þórunn húsfreyja ung að áruim.
Hún gjörðist sfrax hin mesta
skörungskona, myndvirk og
hannyrðakona i bezta lagi. sinnti
tóskapmMn af alúð, þótt nú færi
hann að syngja sitt síðasta vers
á sveitaheimilum. Hallur var
hambleypa að vefa, og þessum
háttum hins gamla sveitalífs
ætla ég að mikVu lengst hafi
þau haldið á Kórekastöðuim, þvi
það var fram 3rfk 1940. Hallur
sló þó eflcki slöku við hljómlist-
ina og spilaði hann bæði á fiðlu
og orgel og kenndi mörgum
I FERÐALACID
KVENJAKKAR
margar gerðir.
SÍÐBUXUR
barna, unglinga og fullorðinsstærðir.
Wdy m
II bOiðir*
Laugavegi 31.
allar byggingavörur á einum stað
Lokað laugardag
2. ágúst
byggiimgavöruverzlun
^^7 KÓPAVOGS síjvji41010
hljóðfæraslátt fram á efstu ár.
Bústkapurinn var þó ekki van-
ræflttur og voru gnægtir í búi
fyrir manmmargt hefcnili og
bjargræði nóg fyrir vænt bú.
Minnast þese aiMr, sem til
þekfktu, hversu heimilið var
starfssaimt og önninni fylgt með
fjöiri og athygJi, en frjálsræði
og glaðværð með hljómlist og
háttprýði svo mikil, að hefcnilið
dró að sér alla, eims og segiull.
Fyrir þessu hefi ég hekníldír
ágætra manna, sem töluðu setíð
um Kóreflisistaðaheknilið með
sérstakri hrifningu allt fram að
3920, að ég fór sjálfur að þeickja
til. Þeiir, sem liðs þurftu að leita,
sögðu fallega sögu af manntkoet-
uim og ágæti þessara hjóna. Voru
þeir etklki taldir og verða það
elktki heldur á pappírnruim.
Þannig leið starflsdagur Þór-
unnar á Kóre/ksstöðuim og lotks
varð hún öldruð kona og elitin,
er hún fiuttist buirt þaðan fyrk
aidarf jórðungi.
Systkini Þórunnar voru Stef-
án prestur á Hólmum, Lára var
gi'ft Jóni Jónssyni á Fögrueyri
við Fáskirúðsifjörð og er hún lát-
in; Valgerður er átti Guðna
Stefáneson á Fáfkrúðsfirði;
Hólmifríður átti Halldór bónda,
rithötfund og fræðimann, Páls-
son frá Tungu í Fásðcrúðsfkði
oig Herborg er átti Stefán Þor-
steirasson bónda fyrr á Nesi í
IoðmundaTfirði. Þeirra synk
eru rithöfnndamÍT Þorsteinn og
Friðjón og sonw þeirra eimn er
einnig Björn, fyrrv. kaupfélags-
sf jóri á EgiSsstöðwn.
Björn í Döliwn, faðk Þórunn-
ar var sonur Stefáne umboðfe-
manns á Snartarstöðum í Núpa-
sveit, Jónssonar prests á Helga-
stöðum, Stefánseomar preete
Laufási Halldórssonar, en móðir
Stefáns uimboðlsimanms, stðari
ktrna Jóns prests var Helga
Magnúsdóttir bónda f
Myrkárdal, Jónasonar prests á
Myrfká, Ketilssonar. Jón prestur
var langafi Grím® ‘Wiosnsen.
Ketill prestur á Svalbarði, sem
úti varð 1690, var faðir Jóns, en
faðk hams var Eirikur prestur i
Vallanesi Ketilsison, er var sonar
sonur Óflafe pirests og sfttálds á
Sauðanesi Sigurðssonar. A/rrwma
Stefáms á Snartairstöðum var Þór
unn yngri Sigurðardóttk um-
boðsmarwiis á EyjóJÆsstöðumn
Guðmundssonar sýslumanns i
Krossavík: Péturssonar. Dóttir
þehra og systir Björms í Dölum
var Ingunn móðir Þorsteins
skálds og ritstjóra Gíslason ar.
Margrét móðir Þórunnar, kona
Björns í Döliwn var dóttk Stef-
áns prests á Kolfreyjustað,
Jónsson ar skálds á Hjaltastað
Guðmundissonar bónda á Kýr-
umnamstöðiam í Eyjafirði, forföð-
ur Stephans G. Stephanssonar
sfltálds. Guðmundur var bróðk
Benedikts skálds eldra og séra
Þóraríns skálds í Múl<a. Var
þetta fólk mikið gáfufólk, ‘komið
frá Guðmundi lögréttumanni í
Flatatungu og konu hans Guð-
rúnar Björnsdóttur frá Laxa-
mýri, en Björn var dóttumsonur
séra Sigurðar á Grenjaðainstað,
Jónssonar biskups Arasonar.
Kona séra Jóns á Hjaltastað og
móðir séra Stefáns á KoHkeyju-
stað var Margrét Stefáms-
dóttk preists á Sauðaneisi,
Einairssonar prests á sama
stað Árnasonar, en kona Stefáns
var Anna frá Reynistað, systk
þeirra bræðra, er úti urðu á
Kili. Kona Stefáns preste og
móðkr Margrétar í Döluim, var
Guðríður Magnúsdóttir bónda í
Hríeey JónsKOnar, eystir hins
meifka bónda Halldórs á Sand-
brekfcu i Hjaltastaðaþhnghá.
Móðk þeirra var Herborg Magn-
úsdóttir frá Teigi í Vopnafirði,
RunóMssonar. Rr hér uim merfltt
bændaíóík að ræða, kamið frá
greifanuim af Rantzau í Hol-
stein, Jóhanni Villemssymi, er
bjó á EgilsBtöðum í Vopnafirði
um Tniðbik 17. aldar. Gelkk Her-
borgarnafnið í ættinni, kotnið
frá Herborgu Rögnvaldsdóttur
móður Gottskálks bi^ktups Niiku-
láseonair, norslkTar konu að
þjóðerni, er bar það fyrst hér á
landi.
Þau Kóreflrsstaðáhjón eignuð-
ust sjö börn. Dóu tvö þau
fynstu í bermslku og drengur á
í
Skrifstofuhúsrsœði
til leigu
Til leigu er skrifstofuhúsnæði í húsinu Laugavegi 76.
Húsnæðið er á 111. hæð. um 890 ferm. að stærð, 4 herb.
og katfistofa.
Nánari upplýsingar gefun
Málflutningsskr'rfstofa
Einar B. Guðmundsson. Goðlaugur Þorláksson,
Guðmundur Pétursson og Axel Einarsson.
Aðalstræti 6, símar 1-2002, 1-3202 og 1-3602.
HÆTTA Á NÆSTA LEITI eftir John Saunders og Alden McWilliams
'ORTy MINUTES 1 THERE'*
UATE AGAIN /„. I BEEN
ITL TALK TO / ENOUQH
HIM/ Jt/TALK.,LET ME
HANDLE IT/
Danni og Troy láta fara vel um sig í
flngvélinni sem flyiur þá heim að verki
loknu og stytta sér stundir við spil.
— Þu tapar aftrr, Troy, þorir þú í ann-
að?
— Nei, þakka þér fyrir fljótabátur, þú
ert of heppinn fyrir mig.
— Ekki ailtaf.
— Hann er 40 mínútum of seinn enn
einu sinni, nú tala ég við hann.
— Það er búið að t&la nógu oft við
hann, leyfðu mér að taka honum tak.
fertmimgaraldri er Einar hét,
mikið maiineefni. Hin eru: Aðal-
steinn kennari, nú í Rejrkj avöt;
Stefán skólaistjóri í BrautarihoMi
á SSteiðum, búsettur i Kerflavik;
Védís Hóhnfríður sem er sjúflú-
ingur og Margrét kona Lofts
Þwflteissonar, fyrr bónda á Arn-
órsstöðum á Jökuldal, nú í
Kópavogi..
Eins og fyrr segir brugðu þau
Kórefltsstaðahjón búákap 1944.
Fluttu þau þá til Reykjavikur.
Hallur var þá 74 ára en Þórunn
67. Tvefcn árum siðar fluttu þau
aftur austur að Arnónssitöðum til
Margrétar dóttur sinnar og
manns hennar, sem fyrir stuttu
höfðu hafið þar búsfltap og var
jörðin föðurleifð Lofts, sem
hann hafði keypt að hálfu. Þau
Kóreksstaðáhjón voru sæmilega
efnum búin, er þau hættu bú-
skap, en Attu þó ekiki Kórete-
staði. Sú jörð vair í margar fyrir-
farandi aldir Kristsfjárjörð, er
eigi mátti selja. Höfðu þar oft
búið hinir merkustu bændur,
þar á meðal forfeður þeirra
hjóna á 18. öld.
Þessi hjón voru hvenrar sveit-
ar prýði og höfðu foma hætti
og allra virðingu. Kenndi Halhir
orgeli&Iátt emn um stund. Hann
andaðist á Amórsstöðuim í júni
1953, tasplega 84 ára og hafði
verið sénstaíkt hraushmenni tH
sálar og líkama. Þórunn hafði
verið sfcorin upp við hættulegu
meíni ákönmmu eftir giiftiingu af
Jónaisi heítnum Kri&tjánssyni á
Brekku í Fljótsdal og lá þá rúm-
föst um eins áns sikeið. Með vor-
dögum bar Jónas hana sjaMur
út í sólslkinið og hét á Guð að
gefa henni legukoistnaðinn, ef
hún næði fullum bata, því að
hann áleit skiurðaðgerðina ganga
kraiftaverki naest. Árið 1961
hættu þau hjón búskap á Am-
órsstöðum og hefur Þórunin dval-
ið fyrst að Melgerði 15 í Kópa-
vegi hjá dóttur sinni, en síðustu
ár á Sólvangi í Hafnairfirði. Síð-
ustu 6 árin hafði hún eíklki ferli-
vist. Hallur var jarðsungimn að
Hjaltastað, en Þórunn verður
iai &=aingin í dag.
Benedikt Gíslason
frá Hofteigi-
- MINNING
Framhald af bls. 22
ánægjulegri með árunum. Á Tið-
andi stund við glaðværð og ham-
ingju, höfum við ekfci hiugisað una
skilnað eða, að Skarð kætni evo
fljótt og óvænt í litla vinahóp-
inn. Gun-ný veiktiist fyrir tvekn
mónuðuim, mjög skyndilega og
óvænt og átti efltlki aftuxkvæmt
af sjúkrahúsinu. Nú eir hún horf-
in nfldkur í bili.
Fædd var hún í Reykjavík,
einkadóttir foreldra simna, en
varð fyrir þeirri rmiklu reymslu
að missa móður sína img. Ólst
hún eftir það upp með f'óður
sínum og var honum ómetanleg
stoð alla tið siðan. Verður hann
nú að sjá á bak dóttur sinni i
blóma lrfsins. Eigimmaður henn-
ar er Sigurþór Guðmundsson og
kvnntist hún homwn veturinn,
sem við vorurm í skólamwn, en
staðfesitu hjónaband sitt sáðar.
Þau urðu fyrir þeirri sorg að
missa dóttur sína nýfa?dda, en
önnur dóttir fæddist þeim seinna
og verður hún nú móðuriaus á
svipuðum aldri og Gunný var,
er móðir hennar lézt. Við vin-
konurnar söknum hennar og
sóimvistir fckkar við hana verða
nklkur alltaf minnisisfæðar. Þótt
snrgin að osis sæiki nú, skal því
ekfci gleyma. hversu minndngin
er okfcur mrkils virði og huggun
hanmi gegn. Þafltfklætið eitt með
fátæklegum orðum er okkar
kveðia nú að leiðarlokum og
^ríinaði.
Við sendum eiginmanni hemn-
ar. dóttur og föðiiT, svo og öðr-
nem áistvinrmn innilegar eamúfter
kveSjur. Vonum við, að Guð al-
máttugur veiti þefan styrk 1
þeirra miklu sorg. Megi eigin-
manni og dóttur veitast gæfa til
að standa saman eins og Gunný
og faðir hennar stóðu ætíð sasn-
an.
Blessuð sé Tnirtnimg hennar.
Vtnhonar.