Morgunblaðið - 25.10.1969, Side 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 25. OKTÓBER 196®
einhver aðkenning af fjandskap
í framkomu hennar, enda þótt ég
þykist viss um, að hún sé hrifin
af mér. Aðeins ein kvenpersóna
sýnir mér fullkomna hreinskilni
og kemur frjálslega fram við
mig, án þess að sýna mér fjand-
skap, en hennar nafn má ég ekki
nefna, af því að innilegt sam-
band við hana gæti ekki komið
til neinna mála. Ég hafði nú
ekki ætlað mér að minnast á
þetta, svo að þér er bezt að
gleyma því strax og ekki fara
að koma með neinar spurningar.
Ég vil sem sé ekki ræða það.
Taktu það því sem í ógáti sagt,
og helzt vildi ég strika það út
strax, en það mutndi gera bréfið
mitt sóðalegt, en sóðaskap hef
ég andstyggð á, hvers kyns sem
er ..
Það var Cornelia sjálf, sem
bauð Rósu, einn júlídag síðdegis,
að koma með sér og Dirk í
skemmtiferð niður á skurðbakk-
ann, skammt frá Nýmörk. Þegar
hún sagði Dirk frá þessu, gretti
hann sig og sagði: — Þú veizt
mætavel, að hún stendur á lægra
þjóðfélagsstigi en við. Það hef
ég sagt þér, og enda þótt ég
kæri mig ekki um að amast við
henni, þá vil ég að minnsta kosti
efcki sækjast eftir samveiru við
hana. Það væri ekki til annars
en vekja henni vonbrigði síðar
meir. Hún giftist einhverjum,
sem er dökkur, eins og hún
sjálf, heldurðu ekki? Hvernig
gætum við boðið henni í sam-
kvæmi heima hjá okkur?
Hann hélt áfram að flétta sam
an fingurna á sér meðan hann
sagði þetta og gaut augunum sitt
á hvað, en hún horfði róleg á
haran, með ofurlítið bros á vör.
— Þú skalt ekki fást um þa@,
Dirk. Hún skilur þetta þegar
hún eldist. En í bili er engin
hætta á ferðum, þó að hún fari
með okkur út að skurðinum, sér
til skemmti.nar Ofurlítill
skríkjuhlátur hayrðist í henni,
líkast lítilli bjöllu sem glumdi
í ókönnuðum helli. — Og svo er
ég viss um, að þér muni ekki
þykja nærvera hennar neitt ó-
þolairtdi, e@a hivað?
Hann var í vann veginn að
hreyta úr sér einlhvenri refsi-
ræðu, en stillti ság, því að í þesisu
bili heyrði hanri kallað hátt ut-
an af stígnum, sem lá niður að
ánni. Þetta var Rósa.
Þau sátu nú saman á bakkan-
um, en ekkert þeirra hafði eðii-
lega framkomu nema Rósa. Þótt
lítið bæri á, voru bæði Dirk og
Comelia spennt. Enda þótt hún
sýndist róleg, þá sat hún samt
eitthvað óeðliiega upprétt, og
augnatillit Dirks var eitthvað ó-
eðlilega snöggt. Og Dirk hló ó-
þarflega hátt við stríðninni frá
Rósu. öðru hverju fór hann að
slá saman fingrui.um.
Þau höfðu haft með sér mat
og vín, en Rósa ein hafði veru-
lega matarlyst. Dirk sagðist ekk
ert vera svangur og Comelia
sagði: — Ég e • nú aldrei sér-
lega matlystug, þegar Dirk skor
aði á hana að gera matnum
betra skil. — Það veiztu mæta-
vel, svo að þú þarft ekkert að
vera að skamma mig.
Himdnniinm var dkýjiaðlur og sól-
in skein á þau heldur máttleys-
islega. Loftið var heitt og rakt
og enda þótt dagur væri, héldu
skordýrin áfram að smella og
tísta inni í runnur.um.
Þá kom Jakob til þeirra og
Dirk andaði lét.tar. — Ég hélt,
að þú ætlaðir aldrei að koma,
bölvaður sláninn þinn.
— Ég er nú vinnandi maður,
sagði Jakob, — og það er ekki
sunnudagur í dag
O, láttu ekki eins og þú sért
bundinn á höndum og fótum við
hefilbekkinn, sagði Dirk og hló,
um leið og hann benti á matinn
mieð þuimiallfiinigirinium, Sezitiu nið-
ur og hámaðu í þig því, sem þú
sérð hérna. Við Cornelia emm
ekkert svöng, svo að hún Rósa
hefur búið að því ein.
51
— Dirk er að fá hitasótt, sagði
Rósa og hló. — Hann hefur enga
matarlyst, veslingurinn. Við
verðum að flýta okkur að senda
eftir John lækni
—• Ég hef fréttir að færa,
sagði Jakob
— Hvað er það? Er búð að
myrða einhvern í landsstjórnar-
húsinu?
— Nei, það er hann Napóle-
on. Hann er búinn að tapa stiríð-
inu. Hertoginn af Wellington er
búinn að tvístra hernum hans,
einhvers staðar þar sem kallað
er Waterloo. Það var skipstjóri,
sem sagði mér þetta fyrir
klukkustundu.
Dirk skipti algjörlega skapi.
Næstu stundiri ar var hann
hugsi og þögull Jafnvel tilraun
ir Rósu til að stríða honum eða
draga hann inn í umræðumar,
vom árangurslausar. Hann taut-
aði bara fyrir munni sér: — Ég
verð að hugsa. Ég verð að gera
áætlanir. Einu sinni eða tvisvar,
gat hann staðið snögglega upp
og stikað fram á skurðbakkann
og staðið þar og horft niður í
dökkt vatnið, og Rósa sendi hon
Londvélar hf.
SÍÐUMÚLI 11 - SÍMI 84443.
Hjúkrunarfélag
íslands
heldur fund í Átthagasal Hótel Sögu mánudagirin 27. október
kl. 20.30.
Fundarefni:
1. Nýir félagar teknir inn.
2. Ragnheiður Guðmundsdóttir læknir:
Gláka og blinda á fslandi, erindi og myndasýning.
3. Guðrún Blöndal hjúkrunarkona:
Fræðslunámskeið trúnaðarmanna i Helsinki í maí 1969.
STJÓRNIN.
Tryggið
yður fyrir frostskemmdum
á steypu og notið Sika
frostvara.
J. Þorláksson & Norðmann hf.
\
IÍKI IxA RM AllNN
IIETM ■'

ASKUR
V
nVÐUK
YÐUB
glOðarst. GRÍSAKÓTELEITf IR
GRILLAÐA KJÚKUNGA
ROAST BEEF
GIjÓÐARSTEIKT LAMB
HAMBORGARA
DJÚPSTEIKTAN FISK
.tváurlatuUbraut U sími 38650
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Alls kyns misskilningur kemur fram, einkum í skriftum. Haltu
fast við þitt.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Reyndu að eyða ekki um efni fram. Vel gengur með vini og
venzlamenn.
Tvíburamir, 21. maí — 20. júní.
Þú ræður ekki við félagslífið fjárhagslega. Allir vilja endilega
tjá sig. Hlustaðu bara.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Erfitt er að komast að samkomulagi við félaga þína. Og það er
langvinnt.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
f>ú gerir úlfalda úr mýflugu. Betra cr að vera raunhæfur.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Gerðu þér grein fyrir eigin dómgreind í fjármálum, annars eyð-
irðu um efni fram.
Vogin, 23. september — 22. október.
Dagurinn í dag cr reyndar prófsteinn á sjálfstraust þitt.
Sporðdreltinn, 23. október — 21. nóvember.
Þér hættir til að karpa við vinnufélaga þína, en það gengur ekki
við vélar og aðra dauða hiuti. Þeim stendur nefnilega á sama.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Hvers kyns fyrirtæki gerast allt í einu fjárfrek. Fjölskyldan er
eitthvað mótfallin gerðum þínum.
Steingeitin, 22. desember —• 19. janúar.
Það er mikilvægara að ganga vel frá hnútunum heima fyrir.
Taktu þér frí, ef þú getur til að lagfæra, og sjá út, hvað mætti bctur
fara.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Vertu heima ef þú getur og reyndu að komast hjá óþarfa ferða-
lögum.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
Peningavandamálin, og styrrin, sem stendur um þau eru alltaf
ofarlega á dagskránni. Reyndu að vera dálítið mannlegur. Það er
óþarft að vera eins og vélmenni, gert út til að framleiða fé.
um þá einhverjar háðsglósur,
sem hann lét sem hann heyrði
ekki ... — Nú er hann að hugsa
um krókódílana Hvaða áætlanir
skyldi hann vera að gera fyrir
þeirra hönd? Jakob setti þá upp
þetta sviplausa bros sitt og
horfðist á við Comeliu sem sat
kyrr án þess að bregða svip, en
þó var augnaráðið eitthvað óró-
legt, er hún leit á þau Dirk og
Rósu á víxl.
Allt í einu sneri Dirk aftur,
úr einni þessara ferða sinna til
að stara ofan í skurðinn, og
sagði: — Þið vitið auðvitað ekki,
hvað þetta þýðir. Ef Napóleon
er búinn að vera, þá þýðir það
sama sem, að mikilvægar ákvarð
anir verður að geira innan fárra
vikna. Ég er alveg viss um, að
innan mánaðar vitum við fyrir
víst, hvort við eigum að vera
brezk áfram eða hverfa aftur til
HjoHeinidiiniga eða kanmislkii verða
sænsk eign!
— Það er naumast þú segir
fréttimar! sagði Rósa. Hún leit
þýðingarmiklu tilliti til Corne-
liu. — Þetta kalla ég frétt-
ir. Vissir þú tiil þeiss, Carnielia,
að við værum í nokkrum vafa
um hvaða ríki ætti að eiga þess-
ar nýlendur?
— Haltu kjafti! sagði Dirk
og stappaði niður fæti. — Ég ei>-
orðinn hundleiður á þessum glós
um þínum. Þetta háð þitt hefur
engin áhrif á mig. Þessi líka
bölvaður múlatta-fábjáninn!
Rósa dró snöggt að sér and-
ann og roðnaði, en eftir andar-
tak hafði hún náð aftur öryggi
sínu. Hún stóð upp, stökk að
Dirk, skók hnefann fnamah í
'hamin og sagði: Vertu elklki
svo djarfur að skamma mig fyr-
iir að vera miúiaitti, Dirlk. Það
skaltu ekki dirfast. Og þú veizt
hvers vegna. Á ég kannski að
segja þér það?
— Æ, snáfaðu burt sagði Dirk
og diró isiiig frá ihienmi. Hanin ieilt
snöggt á hana og sagði: — Ég
stökk bara upp á nef mér. Fyrir-
gefðu. Komidlu, Jabob. Við Skuil-
um skilja þær eftir og ganga
upp eftr stígnum. Ég þarf að
tala um nokkuð áríðandi við þig.
Komdu!
Dirk og Jakob voru varla
komnir út úr heyrnmáli, þegar
Cornelia sagði: — Þú ert ekki
neitt sérlega nærgætin við hann,
er það?
— Nei, það er ég aldrei, svar-
aði Rósa, — og vil ekki vera.
Hún horfði ögrandi á Corneliu
og röddin var ofurlítið háðsleg.
— En það er einmitt misskiln-
ingurinn hjá þér, að þú lætur
allt of mikið undan duttlungun-
um hans.
Cornelia brosti og reiddist
þessu ekkert. — Ég hef nú líka
Stærðfræðideildorstúdent
óskar eftir vinnu. — Tilboð merkt: „8472“
sendist afgreiðslu blaðsins.
Tilboð
óskast í Plymouth ’67 2ja dyra i því ástandi serh hann er i
einnig óskast tilboð í Dodge '51 yfirbyggðan vörubíl. Bílarnir
verða til sýnis í dag frá kl. 1—7 i skemmu F.I.B. Hafnarfirði.
Tilboð sendist Hagtryggingu h.f. fyrir 28. þ.m. Réttur áskilinn
til að taka hvaða tilboði sem er eða hafna öllum.