Morgunblaðið - 30.11.1969, Blaðsíða 28

28
MORGTJNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 30. NÓVEMBER 1009
mannlega gert? Vaeri það ekki
sanngjamt, að hann beiddist aí-
sökunar á þessu framferði
sínu ... ?
— Haltu þér saman, Klara!
hvæsti Dirk. — Ég hef orð á
mér fyrir að vera undirförull
vissirðu það ekki? Hér er ekki
staður né stund til að koma
fram eiins og prúðmenni, skil
urðu? Hér er heiður fjölskyld-
unnar í veði, og mér er alveg
sama, hvað ykkur, þessum göf-
uglyndu bjánum finnst um það!
— Ég þoli ekki að heyra þig
tala svona við Klörut æpti
Graham, náfölur og með hend-
umar skjálfandi
Aftur greip Elísabet fram í: —
Bróðir þinn hefur á réttu að
standa, Graham. Ég er nú ekki
vön að taka svari hans, en í
þestta sinn er hann í rétti.
Þetta niðurlægjandi atvik hefði
aldrei átt að eiga sér stað, og
fyrir ykkar tilverknað. Þið hefð
uð átt að hafa vit á því, eða að
minnsta kosti Klana.
Klara brast í grát og flýbti sér
út.
Graham órólegur, en þó enn
óbuigaður, æpti: — Dirk
veitir alltaf betur. Síðan hann
var ferakki hefur alltaf allt ver-
ið látið eftir honum. En í þetta
sinn skal hann ekki kúga mig.
Ég hef beðið Rósu að verða kon
an mín og það tilboð stendur.
Hún kann að vera múlatti, en
hún er meira verð en þúsund
þessara úrkynjuðu ræfla, semég
hef fyrirhitt í Demerara. Þú kúg
ar mig ekki, og ekki heldur
neinn annar.
Frú Clarke vair á leiðinni til
dyraruna. — Komdu Rósa! Fún
Ilmandi jólabakstur — verulega góðar smákökur,
, já — þár er smjörið ómissandi.
< Til þess áð létta húsmæðrunum störfin og tryggja þeim
öruggar og Ijúffengar smákökuuppskriftir
höfum við fengið
Elízabetu S. Magnúsdóttur húsmæðrakennara
okkur til aðstoðar.
Hún hefur prófað og endurbætt
nokkrar sígildar smákökuuppskriftir, þar sem
smjörkeimurinn nýtur sín sérlega vel.
Uppskriftir hennar birtast hér í blaðinu næstu daga.
/
C}/s/~ry é/nj&iialan v
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Reyndu að vera dálítið íélagslyndur og gera gott úr deilum, sem
þú hefur átt í undanfarið.
Nautið, 20. apríl — 20. mai.
Það er auðvclt að vinna með öðrum i dag.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júni.
Það er þér fjötur um fót, hvað þú ert hrifnæmur.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Þú græðir meira á letidrolli og smábandtökum.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Þú getur sinnt eigin þörfum meira nú en áður, því að álagið er
miklu minna en áður.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Dylgjur um ástabrall gefa hugmyndafluginu lausan tauminn.
Vogin, 23. september — 22. október.
Þú hefur litið þrek aflögu í dag, en árangurinn er góður eftir at-
vikum.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvemöer.
Þú verður að hæta ráð þitt fljótlega.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Sameiginleg fjármál ber að ræða hið fyrsta.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Gerðu gott úr deilum og byrjaöu upp á nýtt. Haltu upp á vel-
gengni þína á einhvern hátt.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Þér verður sæmilega vei ágengt í dag, þótt ekkert sé til að guma af.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
Freistingin liggur í skemmtanafikn þinni á kostnað daglegra anna.
var sú eima, sem hafði varðveitt
virðtuleijk simn, ósfeertan.
Rósa hreyfði sig efeki. Hún var
aftur að ráðast að Dirfe. — Ég
ætlaði nú aldrei að láta mér
detta í huig að giftast
bróður þínum, en úr því að þú
hefur hagað þér eins og raun
er á, Dirk, þá hefur mér snúizt
hugur. Rétt til þess að sýna þér
hversu mikils, eða hitt þó held-
ur, ég met þetta fjölskyldustolt
þitt, íyrirlitlegt eins og það er,
ætilia ég að giftasit Gra-
ham. Ef hann vill eiga mig, þá
vil ég eiga hann! Hún stappaði
niður fseti og hristi hötfiuðið, og
augun voru eins og rafmagnað-
ar perlur. — Og ég sem hélt, að
þú hefðir eitthvað breytzt. Nei,
þú ent alveg sama grimma,
heimska, blóðkalda storiðdýrið
og þú vairst þegar þú varst lít-
ill! Fjölskyldan! Fja'ndinnhirði
þessa fjölskyldu. Ég er með blóð
hienmiar í mér, er það efeki?
Þú ert sjálfur búinn að berja
það inn í mig, ertiui búirun að
82
gleyma því? Hiuhertus frændi —
er það ekki hann, sem þú dýrk-
ar eins og einhvern guð? Jæja,
hann var nú faðir minn, var það
ekki? Ég er með eins mikið af
gamla ættarblóðinu í mér og þú,
og bverg vegna ætti ég þá að
þykjast standa þér eitthvað að
baki? Ég ætti kannski að fara
að auðmýkja mig fyrir þér og
muna eftiir stöðu minni! Aðeins
af því að maimma mín var
svört. Ég skammast mín alls ekki
fyrir svarta blóðið, sem í mér
er. Elf óg giftist Grahaim,
verður það á jafnréttisgrund-
velli. Það verður enginn heiður
fyrir mig. Ekki í mínum augum.
Ég skal verða eins mikið heima
hjá mér í Kaywanahúsinu og
hvaða hvít kona, sem hann
kynni að hafa valið sér og
kannski enn meir. Er það kannski
ekki húsið, sem faðir minn
bjó í? Er það ekki húsið þar sem
hún mamma mín sneæist kring
umn föður minn, eftir að
konain hans var dáin? Hún rak
upp hlátur. Þér skjátlaðist illi-
lega, Dirk, þegar þú sagðir mér
öll fjölskylduleyndarmálin.
Kannski feem ég til með að taka
Kona nokkur fór út 1 kjötbúð og
bað um hamborgara.
— Þeir kosta tólf krónur stykk-
ið, sagði kaupmaðurinn.
— Þeir kosta ekki nema tíu hjá
hinum kaupmannin.um, sagði kon
an með þjósti.
— Og af hverju keyptuð þér
hann þá ekki þar?
GUILL-IIVIN
SUÐURVERI — Stigahlíð 45
Djúpsteiktir kjúklingar
hálfir og heilir skammtar
Grillsteikur
Fish and Chips
Hamborgarar
Heitar samlokur
Franskar kartöflur
Salad
• Sósa
Is o. fl.
Sendum heim - sími 38890.
á móti þér í Kaywvanahúsinu!
Hún stikaði fram hjá honum
ogút.
Kvöldverðurinn var hreinasti
skrípaleikur, og fæstir gerðu
matnum niein skil. Þau sátu
fering um borðið af gömlum vana
en stormurinn geisaði enn. Gra-
ham var óbemjulegur og sakaði
þau um að hafa móðgað Klöru,
hina kæru, góðu vinkonu sína,
— Klara hafði farið í fússi til
Nýju Amsterdam, án þess að
kveðja einn eða neinn, að Gra-
ham undanteknum — hún ætlaði
að fá inni í einhverri krá, þang
að til hún fengi far til George-
town.
Elísabet, sem var stónreið en
þó stillt, sagði Graham, að Klara
hefði átt þessa móðgun fullkom-
— Hann var ekki til, sagði kon
an þá.
— Já, það skil ég vel, sagði kaup
maðurinn þá. — Ég sel þá líka á
níu krónur, þegar þeir eru ekki
til hjá mér.
— Viltu kyssa mig, ef ég gef þér
krónu, sa-gði gamla frænkan við
dreniginn.
— Ertu frá þér, frænka? sagði
dren-gurinn. — Ég fæ miklu meira
fyrir að taka laxerolíu.
Gamli frændinn sem var nauða-
sköllóttur kom í sunnudagsheim-
eókn, og bauðst til að fara í Indí-
ánaleik við litlu frænku sína.
— Það er ekki til neins, elsku
frændi minn það er búið að taka
af þér höfuðleðrið fyrir löngu.
lega skilið. Hún var ein þessara
kvenna, sagði Elísabet, sem
tækju á sig krók til þess að
láta móðga sig.
Og þannig hélt þetta áfram
allt þangað til Graham sagði
með beizkri en sigrihrósandi
rödd: — Ég er orðinn myndug-
ur, og ég hef ákveðið, að Rósa
verði konan mín, hvað svo sem
hver segir. Og svo fer ég héðan
áður en klukkustund er liðin. Ég
ætla að koma mér fyrir í Nýju
Amsterdam, þangað til ég er bú-
inn að gainga frá mínum málum.
Og svo stikaði hann út úr stof-
unni.
Mér þótti leitt, að þú skyldir
kúga þau, sagði Cornelia og
stnauk honum um höfuðið, — en
nú er ég fegin, að hann skuli
enn vera áfeveðinn að giftast
henni. Fyrir þig er það að einu
lieytinu áfall, að hann skuli gift-
ast múlatta, en að öðru leyti er
það heppileg lausn fyrir okkur,
Dirk minn. Nú þurfum við ekk-
ert að vera hrædd uim hjóna-
band okkar. Hvað er ættar-
stolt samanborið við sevilanga
hamingju? Hefði hún orðið
ófiram héma í Berbice, hefði það
orðið þér eilíf kvöl. Ég efast
ekkert um, að þú hefðir orðið
mér trúr, en þú hefðir orðið
neyddur til að hitta hana öðru
hverju, og þá hefðirðu hrunnið,
h venær sem þú hefðir litið hana
augum. í Deimerara og sem kona
Grahams, verður hún skilin frá
þér fyrir fullt og allt, og þú
sættir þig við það og gleymir
henini . . .
Já, en hinu gfteymi ég aldrei
að hún hefur sett blett á ætt
ofekar, tók hann fram í og
Skinnhúfur
NÝ SENDING
enskar og amerfskar skinnhúfur
Hottabúð Reykjavikur