Morgunblaðið - 21.02.1970, Blaðsíða 27

MORGU'N'BLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 21. FEBCRIÚAR 11970
27
Svíi talinn 4.
bezti í heimi
„VERTÍÐ" innanhússmóta í
Bandaríkjunum stenður sem
hæst. Helgitia 5.—7. febrúar voru
haldin sex mót: í Okland, Dall-
as, Toronto, Seattle, Baltimore
og New York. Á mörgum af
þessum mótum kepptu Norður-
landabúar. Meðal þeirra voru há
stökkvararnir Altti Alaroutu og
Erkki Mustakari og norski lang-
hlauparinn Ole Olesen. Lund-
mark, Celion og Alaroutu keppa
fyrir Brigham Young Univer-
sity. Mustakari er á vegum
Fresno State College en Olesen
keppir fyrir University of Sou-
thern Califomia.
Olesen varð firmmti í mnlunni
í Baltimore á 4:11,8. í>að er sæmi
legur támi á þeirri braut, sem er
léleg. Hanis bezta grein er 5 km
hllaupið.
Finmaimir Alaroutu og Mustak
ari virðast eklki vera nálægt sínu
Vetrar-
mót KRR
VETRARMÓTI K.R.R. verður
haldið áfram á sunnudag. Mótið
fer fram á Melavellinum og hefst
fyrri leikurinn kl. 16.00. Leika
þá Þróttur og Fram, en strax á
eftir leika Víkingur og Ármann.
bezta ennþá. Alarouitu stökk 4,87
m í Toronto en það dugði þama
til 4. sætis. Mustakari fór yfir
4.74 m í Seattle, og varð þriðjL
Mustakari er betri stökkvari.
Hann átti bezt í fyrra 5.28 m
stöGdk í Kaliforníu. Alaroutu fór
yfir 5.20 m í fyrra.
Sændku hástökkvararnir virð-
ast vera í góðri æfingu. Ohris
Celion varð sjötti í Toronto með
2.08. Hann átti bezt á sumrdnu
sem leið 2.16 m. í keppni í Tor-
onto varð Kenneth Lundmark
annar með 2.16 metra stölkk. Sig
urvegarinn í keppninni varð
Reynaldo Brown á 2.19 m. Kenn
eth Lundmark átti bezt á árinu
sem leið 2.18. Þeir voru tveir
Svíarnir með þann árangur,
Lundmark og Bo Jonsson.
Ameríslka fþróttablaðið Track
and Field News telur Lundmark
vera fjórða bezta hástökkvara
heimtsins árið 1969. Á undan hon
um eru Gavrilov, Sovét, Burell,
U.S., og Azzaro ftalliu. Celion
er talinn vera sjöundi. Svíamir
eru taldir svona ofarlega vegna
þess hvað þeir ná stöðugt góðum
árangri í sánum beppnum.
Þorsteinn Þorsteinsson.
Kenneth Lundmark »
Golf í
sjónvarpi
í dag
í DAG fá golfunnendur uppfyllta
ósk sína hjá isl. sjónvarpinu. í
íþróttaþætti í dag verður að sögn
Ólafs Bjarka Ragnarssonar form.
GR tekin til sýningar ein af golf
myndunum í þættinum fræga
„Shell — wonderful world of
golf“.
í þessum þætti leiða saman
hesta sína Erik Brown sem ver-
ið hefur bæði skozkur meistari
og brezkur meistari og Gene
Littler sem unnið hefur meist-
aratitil áhugamanna í Banda-
ríkjunum og einnig opnu banda
rísku keppnina.
Leikurinn fer fram á Gene
Eagles golfvellinum í Skotlandi.
Þátturinn mun sendur út á eft-
ir knattspyrnuleik vikunnar.
Molar
Landslið Mexíkó í knatt-
spymu vann Iandslið Búlg-
| aríu í fyrrakvöJd meff 2-0. —
Leikurinn fór fram í Lena ení
þar verffa leikir riffils þess er]
I Rúmenar eru í í lokakeppni'
I HM.
Landsliff Rúmeníu vann liff.
‘ Casco de Gama í fyrrakvöld
} meff 2-0. Leikurinn fór fram'
l í Rio de Janeiro.
O

Af hverju ekki
NORDSPORT?
Samvinna Norðurlandaþjóðanna á
vettvangi íþrótta hefur verið glompótt
og óskipuleg svo ekki sé meira sagt.
Við íslendingar höfum oft fengið á
þessu að kenna. Oft hafa ísl. íþrótta-
leiðtogar gengið bónleiðir til búðar eftir
að hafa borið fram ósk um samskipti í
ýmsum greinum íþrótta. Stundum hafa
þeir hlotið náð fyrir augum leiðtoganna
í nágrannalöndunum eins og ölmusu-
börn, sem þeir hinir stærri líta til með
augum miskunnar og samúðar. Um langt
árabil féll allur kostnaður af norrænum
samskiptum íslendinga á sviði íþrótta á
okkur — við buðum liðum heim og
greiddum allan kostnað og við vorum
með erlendis EF við greiddum ferða-
kostnað fyrir okkar keppendur.
Samskiptin eru þó að síaukast og mál
in að breytast varðandi fjárhagshliðina.
Kemur þar til aukin geta íslendinga í
einstökum greinum. Keppendur annarra
greina sitja enn í sama bát og fyrr.
Frændur vorir á Norðurlöndunum geta
ekki aumkað sig yfir okkur, því fjár-
hagsgrundvöllur slíkra samskipta væri
óleysanlegur með aðgangseyri. Fólk á
Norðurlöndum sem annars staðar er
kröfuhart og vill aðeins sjá og borga
fyrir það bezta í hverri grein. Engum
dylst hins vegar að íþróttasamskipti
Norðurlandaþj óðanna mega ekki falla
niður. íþróttasviðið getur skapað nán-
ari kynni og tengsl milli hinna norrænu
þjóða en nokkur annar þáttur menn-
ingarviðskipta gæti gert. fþróttir ná til
fleiri íbúa landanna en nokkur bók,
nokkurt málverk eða nokkurt „sam-
ræmt“ ökuskírteini getur gert.
Jón Ásgeirsson íþróttafréttamaður út
varpsins vék að þessu máli á athyglis-
verðan hátt í síðasta íþróttaþætti sínum.
Hann sat fundi Norðurlandaráðs í
Reykjavík sem fréttamaður og fylgdist
því vel með öllu sem fram fór. Hann
kvað 37 ályktanir hafa verið samþykkt-
ar auk. fjölda annarra mála sem voru
rædd og fengu sum einhverja af-
greiðslu. En þó á þinginu sætu mæt-
ustu menn allra Norðurlandaþjóðanna,
var ALDREI minnst á íþróttir. Jón
færði að því mörg og sterk rök að þessi
málaþáttur hefði hreinlega gleymst. Að-
almál þingsins voru efnahagsmál og
menningarmál, en þrátt fyrir mörg orð
og heilu bunkana af skjölum varðandi
menningarmálin, datt engum hinna
mörgu fulltrúa í hug að nefna íþrótta-
mál.
Jón gat þess að varla hefði Per Bort-
en verið kominn til síns hótels er hann
skipti um föt, fór í íþróttagalla, setti
upp topphúfu og skokkaði út í Vestur-
bæjarlaug og fékk sér sundsprett. Þetta
gerðu hann og margir fleiri alla dagana
meðan þeir dvöldust hér. Það voru
myndir af þeim teknar m.a. sjónvarps-
myndir og sýndar í heimalöndum þeirra.
En að minnast á sund eða aðrar íþróttir
á þinginu gleymdist — eða hvað?
Jón benti réttilega á hinn mikla þátt
sem íþróttir eru í lífi nútímans. Aukin
velmegun, aukin kyrrstaða með aukinni
sérhæfingu í störfum hefur skapað
vandamál sem allar þjóðir, nema ísland,
hafa snúizt gegn vegna þess stórfellda
taps. sem slíkt hefur í för með sér fyrir
þjóðarbúskapinn sakir minnkandi starfs
hæfni þegnanna.
Um þetta mál ræddi þingið, og full-
trúar allra landa voru sammála, og sjálf
sagt koma íþróttir að einhverju leyti á
dagskrá þegar til framkvæmda kemur
þó þær hafi gleymst á sjálfu þinginu.
Jón sagði að mest hefði verið rætt um
tvær stofnanir á þinginu: Nordek og
Nordkult. Hann gerði að tillögu sinni
að komið yrði á stofn hinni þriðju og
ekki ómerkari stofnun, Nordsport.
Kvaðst tillögumaður hugsa sér að hún
starfaði á líkan hátt og Nordkult, og
virtist upplagt að vinna hvort tveggja
saman. Ekki ætti að verða mjög kostn-
aðarsamt að koma slíkri stofnun á fót,
eða slíku samstarfi, og miðað við gagn-
semi þess væri um smámuni að ræða.
Beindi hann tillögunni til isl. fulltrú-
anna sem sátu síðasta þing og sitjanæsta
þing.
Jón leiddi að því ýmis rök hve þetta
yrði til mikilla hagsbóta fyrir ísland
og gæti gjörbreytt aðstÖðu íþróttahreyf
ingarinnar hér. Norðurlöndin hin ættu
að hafa áhuga, enda margoft látið í
veðri vaka að þau vilji allt fyrir okkur
gera. Fjárhagur ísl. íþróttahreyfingar
fer árlega versnandi en á sama tíma
aukast tekjur íþróttahreyfinga hinna
landanna ekki sízt af alls kyns getrauna-
og veðmálastarfsemi auk tekna af sjón
varps- og útvarpslýsingum. Við íslend
ingar erum í algerri sérstöðu sakir fá-
mennis. Ef hinar Norðurlandaþjóðirnar
eignast lið á heimsmælikvarða eru
tekjumöguleikar þeirrar íþróttagreinar
tryggðir, en skapist slíkt lið hér þarf
að standa í almennri fjársöfnun, happa-
drætti, firmakeppni o.fl. til að koma lið-
inu sómasamlega á heimsvettvanginn.
Jón drap á listamannalaun hér, Um
100 manna og kvenna hefðu nýlegahlot
ið minnst 35 þús og margir 70 þús. kr.
hver. Um hæfni þeirra til sköpunar
listaverka væri mjög deilt og margir í
hópnum væru varla þekktir í sinni eig-
in götu, hvað þá meira. Á sama tíma
fengju íþróttamenn, t.d. þeir sem tækju
þátt í heimsmeistarakeppni og væru
þekktir víða um heim ekkert. Jón kvað
hvaða málara sem er geta haldið mál-
verkasýningu. Hver sem er getur skrif-
að bók hvenær sem er. Myndin og bók-
in eru annað hvort góðar eða slæmar,
seljast eða seljast ekki. Flestum er alveg
sama þegar um flesta er að ræða, fólk
gerir ekki svo miklar kröfur til sumra
svokallaðra listamanna og óhætt er að
fullyrða að það er tiltölulega mjög
þröngur hópur sem sýnir áhuga, nema
þegar viðurkenndir og færustu lista-
menn þjóðarinnar eiga hlut að máli.
En þegar listamenn á sviði íþrótta eiga
í hlut þá sýnir fólk áhuga og fólk gerir
kröfur ekki sízt þegar íþróttamenn eru
fulltrúar þjóðarinnar. Þess er krafizt
að þeir komi vel undir keppni búnir,
þeir verða að leggja á sig æfingar í
marga mánuði eða ár, þeir verða að
taka þátt í dýrum ferðalögum og æf-
ingakostnaði og þess er beinlínis kraf—
izt að þeir standi sig. Þeirra sýning,
þeirra bók, verður að vetra góð.
Hér gæti Nordsport bætt úr, sagði
Jón. Okkur er samstarf við Norðurlönd
mjög mikilvægt. Norðurlöndin hafa af-
hent okkur stórar fjárfúlgur til að efla
iðnað og norræni menningarsjóðurinn
hefur 36 millj. kr. ísl. árlega til styrkja
og starfsemi sinnar á Norðurlöndunum.
Norrænn íþróttasjóður yrði okkur fs-
lendingum til framdráttar svo um mun-
aði. Og þegar haft er í huga hve miklu
fé er varið á Norðurlöndum til eflingar
íþróttum, bæði almenningsíþróttum og
keppnisíþróttum, þá leikur ekki vafi á
því að með nánara samstarfi opinberra
aðila á sviði íþróttamála, yrði fslend-
ingum tiltölulega mest hagsbót að.
Ég hef tekið hér upp í þáttinn svo
mjög úr útvarpserindi Jóns Ásgeirsson-
ar vegna þess að ég er honum hjartan-
lega sammála. Jón á heiðurinn af að
bera þessa tillögu fram og ættu fulltrú-
ar íslands á Norðurlandaþingi eða þing
um framtíðarinnar að gera hana að sinni
tillögu. Hún er vel þess virði. Hún
myndi stórefla ísl. íþróttir. Hún myndi
auka tengsl Norðurlandanna innbyrðis.
Hún myndi leggja þungt lóð á nánari
kynningu þessara frændþjóða um leið
og hún stuðlaði að aukinni heilbrigði
þjóðanna í framtíðinni með aukinni
íþróttamennt bæði almennings og kepp
enda. Atli Steinarsson.