Morgunblaðið - 14.05.1970, Qupperneq 28

28
MORGXÍNBIAÐIÐ, FIMMTUBAGL’R 14. MAÍ' 1070
ina í Babin, sem fagnaði hon-
um með óeðlileguxn innileiik.
— Komdu inn, Mauvoisin. Við
vorum að búast við þér. Lofðu
mér að taka hattinn þinn og
frakkann.
Einihver ógreinileg manns-
mynd sást sem snöggvast halla
sér yfir handriðið uppi.
— Þú ratar, er það ekki?
Komdu upp. Hún vinkona okk-
ar, hún Armandine vildi ekki
fara að hátta fyrr en hún væri
búin að heilsa upp á þig.
Stofan var í hálfrökkri. Arm-
andine íklædd girnilegum nátt-
klæðum lá út af á legubekknum.
— Ég er nú bara bálvond við
yður, hr. Mauvoisin,, saigði hún
ertandi. — Ég vax fyrsta mann-
eskja í La Rochedle að vera góð
við yður, og þér hafið aldnei lit-
ið inn til mín.
Gilles gat ekki þolað gróður-
húsaloftið þarna inni. Þarna var
líka borinn fram drykkur, sem
hann neyddiist til að taka þátt í.
Svo var skrafað eitthvað um dag
inn og veginn, en þá gaf Babin
konunni bendingu og hún stóð
upp. __
— Eg ætla að yfirgefa ykkur
herrar mínir, sagði hún í gælu-
tón. — Það eru vindlar á árin-
hilJunni og viskí í skápnum.
Babin deplaði augum. Eins og
venjtáega var hann að reykja
sva-rtan vindil, sem litaðd á hon-
um yfirskeggið. Með þumalfing-
ur undir vestishlýrunum, ge'kk
hann um gólf, en sendi gestin-
um öðru hverju glettnistegt
augnatilliít. Þegar hann loksins
hóf máls, var það með rólegri
sjálfsánœgju.
— Jæja, drengur minn.
Vörin á Gilles skalf, eins og
alltaf þegar hann reyndi að sigr
ast á feimni sinni.
— Ég bjóst við að hitta allan
hópinn hérna, svaraði han,n
snöggt.
— Ekki svo bölvað! Hreint
ekki svo böl'vað! En við erum
nú ekki einungis einir, heldur
lofa ég háitíðlega að segja ekki
neinum frá þe'ssu samtali okkar.
Seztu niður, gerðu svo vel!
En Gilies stóð kyrr.
— Eins og þú vilt. Segðu mér,
hver færði þér fréttirnar?
Þögn.
XLV
— Gott og vel, gott og vel.
Það getur verið sama. Auk þess
fæ ég að vita það strax á morg-
un.
Hann hló, fyllti glasið sitt og
fór svo aftur að ganga um gólf.
— Ertu enn fjandsamlegur?
— Ég ski'l ekki, hvað þér eigið
við.
— Það var leiðinlegt. Þú ert
greindur piltur, og það hefði ver
ið hægt að gera eitthvað úr þér.
í síðustu fjóra mánuði hef ég
verið að hafa auga með þér, hr.
Mauvoisin. Viltu að ég segi þér
meiningu mína? Þú genigur öfuigt
að verkinu. Þú hefur ásett þér
að hlýða ekki ráðum ónefndra
manna, sem þú telur ver,a fjand-
menn þína, og þar af leiðandi
anarðu sjálfur í snöruna. Já, ég
veit, að þér er alveg sama um
það. Þú ert einmitt á þeim aldri
að fara að fremja sjálfsmorð fyr
ir smámuni, jafnvel fyrir smáveg
is bjánalegt ástarsevintýri. En
gallinn er bara sá að þú dregur
aðra með þér, sem langar ekikert
til að deyja.
Æstari en nokkru sinni áður,
greip GiLles fram í:
— Vitið þér, hver eitraði fyr-
ir hann frænda minn?
— Ekki svo bölvað! Hreint
ekki svo galið! skríkti Babin og
fitlaði enn við úrkeðjuna sín-a.
Hann gekk og opnaði litlar
dyr, og Gilles sá sem snöggvast
Armandine afk'lædda til hálfs, í
snyrtiherberginu sínu.
—• Afsakaðu . . .
Hann lokaði dyrunum vand-
lega, kom til baka og lét fallast
í hægindastól, fóðraðan silki.
— Seztu niður, Mauvoisin,
Dai'mler Benz notair Sachs
dempara (orginal) nýkomni'r i
flestair gerðir Mla.
H. Júnsson & Co.
Bra'utanholti 22, simi 22255.
seztu niður. Ég skal segja þér
það. í guðanna bænum vertu svo-
lítið rólegur. Taugarnar í þér
hrökkva sundur, ef þú spennir
þær svona mílkið . . . Svona nú!
Þetta var betra. Sittu hérma beint
fyrir framan mig. Vindiil? . . .
Nú, ekki? . . . sígareittu þá? .
Nú jæja, það getur verið sama
Hlustaðu nú bara á m,ig og
reyndu að vera eki bjáni.
Handan hurðarinnar barst
skvamp af rennandi vatni, og
svo var buslað. Jafnvel án þess
að sjá bera limina handan hurð-
arinnar, hefði ekki verið hægt
annað en vita, að þarna var
kvenlíkami. Svífandi í andrúms-
lofti litlu stofunnar var einhver
aðkenning af mj úku holdi og
girnillegum boglínum — eitthvað
sem var hvort tveggja í senn
mjög fíngert og mjög gróft, ein
hver bjarmi af holdlegri girnd,
sem allt þarna í húisinu laut.
Gilles sat djúpt í hægindastól,
sem v,ar allitof lágur og mjúkur
fyrir hans 'Smefck, og hnén á hon
um námu nœistum hærra en höf-
uð'ið. Hann horfði fast á mann-
inn, sem sat andspænis honum.
Hann starði svo fast — eins
og krakkar gera stundum að
gamni sínu — að allt, sem hann
raunveruiega sá, var glóðin i
vindlinum, bak við hvíta öskuna.
Og að baki þessari glóð, fór ann
að andlit smárn saman að taka á
sig mynd — varir, sem voru
þykkari en á Babin, kartöflunef
og úfinn hárbrúskur yfir lágu
enni — andilitið á Karensky,
leiikhússtjóranum, sem var held-
ur aldrei vindilslaus, með harð-
kúluhatt aftur í hnakka og hend-
ur fyrir aftan bak, og þannig var
hann alþekfct persóna á flestum
skemmtiistöðum Evrópu.
Það v,ar Karensky, isem var
um að kenna fyrstu vonbrigðin
í lífi Giíles. Hann var þá tíu
ára og á þeim mieyra a'ldri fannst
homum, sem efckert gæti jafnazt
á við föður hans, sem með ofur-
litlu sorgarbriosi gat spilað á svo
mörg hljóðfæri, og gert svo mörg
kraftaverk með fim,um höndun-
um.
Þau voru stödd í Kaupmanna-
höfn með fjölleikahóp Karen
skys. Og Gilles gat ekki s'killið,
hvers vegn.a faðir hans var ergi
legur út af því að vera fyrstur
á leikskránni.
Hann minntist baksviðsins í
þessu leikhúsi, hvað þar var
hræðilega kalt, og járnskrúfu-
stiigans, þar sem varð að fara
svo var/lega till þess að fótbrjóta
sig ekki, búningsiherbergisinis sem
þau urðu að hafa í félagi við
tvær litlar dansmeyjar — þær
voru tvíburar og svo líkar, að
það var e-kki hægt að þekfcja þær
í sundur. Hann minntist Karen-
skys, í kjólfötum og með kúlu-
hatt — því sá, sem er Karien-
sky, getur klætt sig að eigin geð
þótta — hann stikaði fram og aft-
ur og allir luitu homum með lotn-
ingu.
Eitt kvöldið og án þess að
nefna það einu orði, var atriði
Gerards Mauvoisin skorið niður,
ailfarið. Hann viissi ekki af þvi
fyrr en hann ætlaði að ganga
inn á sviðið. Hann fölnaði upp.
— Ég sk-al fara og tala við
hann, s.agði hann einbeittur,.
Nómskeið í heimilisþjónusiu
fyrir uldruðu
Félagsmálaráðuneytið gengst fyrir námskeiði fyrir konur, sem
hafa hug á að vinna við heimilisþjónustu fyrir aldraða á vegum
kaupstaða og annarra sveitarfélaga.
Námskeiðið verður haldið 4. júní til 3. júlí n.k.
Skriflegar umsóknir sendist fyrir 25. þ.m. til frk. Sigrúnar
Schneider, Tjarnargötu 11, Reykjavík, sími 18800.
Félagsmálaráðuneytið, 13. maí 1970.
Fleiri og lleiri
sanníærast
DR. KORTÉR SEGIR:
Flóru smjörlíkið frá Akureyri stenzt
allar kröfur, sem gerðar eru af
heilbrigðum smekk þeirra, sem kunna að meta
góða vöru. Þess vegna sannfærast fleiri og
fleiri um ágæti Flóru smjörlíkisins.
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Dugnaður þinn undanfarna daga, fer að bera ávöxt.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Láttu ekkl andstreymi dagsins koma niður á þínum nánustu.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Þú umgengst marga i dag. Forðastu alla árekstra og illdeilur.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Loforð eða samningar í dag, geta liaft ófyrirsjáanlegar afleiðingar.
Ljóniff, 23. júlí — 22. ágúst.
Þú ert viðkvæmur í dag. Láttu ekki orð vina þinna særa þig, því
þau eru ekki illa meint.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Einbeittu þér að smáatriðunum. Með því móti verður þér vel ágengt.
Vogin, 23. september — 22. október.
Viðskipti verða hagstæð í dag. Augu þin opnast fyrir mörgu sem
þér var ekki ljóst áður.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Þú lendir i skemmtilegum samræðum við jafningja þína í dag.
Bogmaffurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Þér verður vel ágengt þrátt fyrir ýmsar hindranir sem á vegi
þínum verða.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Láitu ættingja og tengdafólk ekki komast á snoðir um áform þín.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Hugsaðu þig um tvisvar áður en þú leggur út í nokkra tvísýnu.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20 marz.
Nú er tímabært að stofna til kunningsskapar við fólk í valdastöðura.