Morgunblaðið - 20.06.1970, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGAItDAGUR 20. JÚNÍ 1OT0
3
ágæti sammnganna
rætt við fulltrúa deiluaðila
tel, að rétt hflfi verið að
slí'ðra sverðiin, endia iþótt ekiki
hafi allt, sem óstoað vai eftir,
nláðlsit.
Um tilhö'gium samning’avið-
ræðlniainnia sagðd Bjöm Jómis-
son: Að þeissiu sárnrai reyndum
við mýjiair leiðir með því að
hafa samninigainiefnidiiimiar fjöl-
meirunari og samminigagerðma
opraari. Ég tel, að ekki hafi
feragizt full reymisla á þesisa
tilhögiura, era á grumidvelli
þessa verðum við færari um
að bryddia upp á rýjum leið-
um í frarrutíðimhi.
Gunnar J. Friðriksson( for-
miaður Félaigls ísi. iðnrekienda,
Sagði: i— Sjálfsagt þuirfti ein-
hverjar kjarabætur, að mín-
MORGUNBLAÐIÐ hafði í
gaer sambanð við nokkra
fulltrúa þeirra aðila, sem
undanfamar vikur hafa seí-
ið að samningum um kaup-
gjaldsmálin. Voru þeir spurð-
ir um álit á samningunum og
fara svör þeirra hér á eftir:
Benedikt Grondal, formað-
ur sitjórraiar Vinrauveiterada-
sambaradis ísQiands, sagði:
Samtniinigiaímir emu ákiaflega
þuinigbæri r fyrir atvimrauveg-
iinia, sórsitaklega fyrir fiakut-
flutnimigimin. Mieðlaltailistöiur
frá Efmialhiaigsstofniumiimmi sýmia,
að siamniimiglarnir eru gerðir
mieð reikraimiglstagu tapi fyrir
Benedikt Gröndal
,
' f •sm
Sífcfe *
verðiur koisdð. Hitt er hims
vagar reyinislam, að samninga-
viðræður hiefjiast aldrei að
gaigmi, fyrr em kiomið er að
viinmiuistöðvuin oig veoða ekki
raunlhæfar, fyrr en setið er
á lönigum vökiufumdium. Hve
mær e'itthvert anmiað ráð
fiinmist þessu til bóta, þori ég
ekki að spá um.
Bjöm Jónsson, formiaiður
verkialýðBféla'glsiimis Eimiogar
á Alkuireyri, saigði: — Við
höfiuim máð veruleiguim áranigri
í að ná fraim þeim kröfiuim,
sem við settuim fram í upp-
hafi. Fyrsta og 'Siíðaista atriðd
þeirra voru veruleigiar kaup-
Bjöm Jónsson
frystiihú.siin. þag'ar á heiidimia
er litið. Er staða frystihús-
anima ruæst.a dap'urleg, þeigar
þaiu verð'a að verja þaminiig
fyrstia haignaði siinium á þrem
ur áruim og þagar rétt er
bvrjiað að rofa til hiá þeim.
‘En vedð'i að gripa til þeisis
ráðs að v'eáta þesisu út í verð-
’laigið verður það fljótt að
e”ðast. Vjisisulega vorum við
þeirrar skoðumiar eimis og aðr-
ir. að kauphækikamár ættu rétt
á sér, en kröfur ver'kalýðs-
félagEinmia voru alltof háar.
Við gleð'.iumst yfir því, að
verkföllin hafa leystst, því
að þau eru bæði kostnaðiar-
söm og sikaðleg á amnan
hátt.
Um tilhöguin saimmdmgavið-
ræðinian.na saigði Bemedikt: —
í>£S9i tiiihögum er him versta,
sem urant er að huigisa sár,
þegar svo m'argir hópar og
féiög kioma siamiam til við-
ræðma. í fyrra sáitu við saimra-
imigaborðið tveir atðilar, anm-
ar frá vimmuveiiteir.duim og
hinm frá laumlþagum. Nú sét-
uim við amdspæmiis sex aðilum
og samkiomulagið milli þeirra
vaT ekki alltaf eims og bezt
Runólfur Pétursson
Eðvarð Sigurðsson
hæikkiam'ir, og þær hafa fenig-
izt, ainrnað atriðið viar full
vísiitala á laium og vammist það
eiraniig, auk þess femigust ýmis-
ar leiðréttingar á fyrri samm-
iinigum, sem eru okkur til
bóta. Leinigra varð ekki kom-
izt miúma. Áframhaldandi
vimmuistöðvuin hefði borið
vafasiamiam áranigur. Og ég
uim dómi var þetta hins veg-
ar of istórt stökik, sem stigið
var niúma, hiefði verið betra
að takia það í áfönigurn, og
erfitt verður að mæita því
mieð aukimmd haigræðimigu. Þá
er ég eimniig hræddur um, að
vísitö'liuibindimigim verð: íljöt-
lega til þess að vinda upp á
siig.
Hæíkkamir á verð’agi í út-
flutmdnigslönduim okkar gera
að vísu auðveldara fyrir iðn-
aðinn að mœtia þessum aukna
kostniaði. Þær iðnigrei'nar,
sem niú starada hölliustuim fæti,
eru þær, sem þurfa mestam
mammafla til framteiðslu simn-
ar. Framte’iðisiliukostnaður
þeirra hækkiar mieist við kaup
hœkkainimar. Voniandi tekst
að mœta hækikuraum með auk
inmd haigræðiragu, en hækki
aðrir rekstrarliðir jafn mikfð
verður það ókteift.
Rumólfur Pétursson, for-
maður Iðju, félaigs verksmiðju
fólkis í Reýkjavik, sagðdst vera
hiarðámeegður með sammiinig-
araa srvo lainigt sem þeir næðu.
Sérkröfur félaigsiins hefðu
ekki allar náð fram að gamga,
em himis vegar hieí'ði flokka-
Gumnar J. Friðriksson
kerfimu verið breytt. í>etta
kerfi er byggt á starfsmati
og voiru áður 6 flokkiar í því,
mú var samið um, að flokk-
arnir skyldu verða 3. Ekki
koim til verkfalls hjá Iðjufé-
löigium, en hiras vegar lagðist
vimmia í moiklkruim fyrirt'ækjum
niður veglrna efraiissikorts. Iðja
mium hialda furad félagsmianna
í diaig kl. 2,30 í Iðnió til að
ræða siammiinlgama.
Eðvarð Sigurðsson, formiaó-
ur verkiamiaininiafélaglsins Daigs
brúiraar: — Við stefindium að
i Frá undirritun samningsins í fyrrinótt. Björgvin Sigurðsson skrifar undir samninginn, honum á
| vinstri hönd er Eðvarð Sigurðsson, en til hægri sjást þeir Xorfi Hjartarson og Hermann Guð-
mundsson í Hlíf í Hafnarfirði.
Björgvin Sigurðsson
þvi í þessari baráttu að vinm'a
upp iþá sikerðinigu, siem orði’ð
hiefur á lauraumum — þ. e. 15
—16% á lægri töxtumum, em
meára í hærri töxtumiuim og
yfárviminm. í öðru laigi þuifti
að ledðrétta visiiltölumia og í
þriðja lagi voru ýmis rétt-
imdamál, svo isiem að tryggja
beitu.r áunmdn réttindd verka-
miamma mieð tilliti til atvinnu-
leysiist.kn'abilsdms. Okkur heí-
uir tetkizt að ná þesisiu mark-
miiðd að miklu leytd mieð kaup
gjialdsbaráttunmi.. Með tilliti
trl þeisis verð ég að seigja að
éig er ámæigður mieð samining-
ama, þó að ævimlega séu til-
fiininimgaraitrið'i ýmis konar,
sem mia'ður hefðd viljað kioma
áleiðis.
Björgvin Sigurðsson, fram
kvæmdaistj óri Vinmiuvedt emda-
sambandis Islamds: — Allir
eru sammála um aið léttir er
að þv'í, þegar miklum átök-
um í þj'óðfélaginu lininár. Ég
tel þó, að vinimufriðurinin hiafi
í þetta sinn verið dýrkieypt-
ur. Verðlaigsfoiæitur þeer, sem
sammimigurintn gerir ráð fyrir
eru hættulegar vegnia verð-
bólguéhriifa, em samminigstím-
anm, sem nú er leoigri en áð-
ur — þ.e. til 1. október 1971
Framhald á bls. 31
STAKSTEIAIáfi
Enn ii m
kærleiks-
heimilið
Það bar svo viS, að enn kastað
ist í kekki milli minnihluta-
flokkanna á fundi borgarstjóm-
ar í fyrradag. Að þessu sinni
reis ágreiningur á milli þeirra
vegna kosninga í nefndir borg-
arstjórnar. Við kosningu í borg-
arráð fyrir tveimur vikum
höfðu fulltrúar Framsóknar-
manna og kommúnista með sér
samstarf. Við það tækifæri upp
lýsti einn af borgarfulltrú-
um Framsóknarflokksins, að
þess væri fastlega að vænta, að
enn víðtækara samstarf tækist á
milli allra minnihlutaflokkanna,
þegar kæmi til kosninga í nefnd
ir borgarstjómar. Mátti skilja á
yfirlýsingu borgarfulltrúans að
reynt yrði til þrautar að efla
svo kærleikssamband minnihluta
flokkanna, að samkomulag næð-
ist, þó að það hafi ekki tekizt
við kosningu í borgarráð.
Vegna þessarar bjart-
sýni borgarfulltrúa Framsóknar-
flokksins, var ekki við öðru bú-
izt en, að þeir skriðu allir fimm
í eina sæng við nefndakjörið.
Ekki hefði það verið óeðlilegt,
eftir allar fjálgu yfirlýsingarn-
ar fyrir kosningar, þar sem þeir
hver í kapp við annan töldu
kjósendum trú um, að engin
hætta væri á því, að snurða
hlypi á þráðinn í kærleiksríku
samstarfi. Einkanlega höfðu Sam
tök frjálslyndra og vinstri-
manna í hávegum orðagjálfur í
þessum dúr.
En svo bregðast „krosstré"
sem önnur tré. Þegar enn á ný
reyndi á samstarfsvilja minni
hlutaflokkanna við nefndakjör-
ið í borgarstjórn í fyrradag,
hljóp fulltrúi Samtaka frjáls-
lyndra og vinstrimanna út und-
an sér og neitaði fyrir fullt og
fast öllu samstarfj á þeirri for-
sendu, að Framsóknarmenn og
kommúnistar hefðu ekki boðið
þeim fleiri nefndarstöður en Al-
þýðuflokknum. Alþýðuflokkur
inn féllst á samstarf við Fram-
sóknarmenn og kommúnista, en
Samtök frjálslyndra og vinstri-
manna gátu ekki sætt sig við
sömu býti, á því strandaði sam-
komulagið að þessu sinni. Nýi
flokkurinn vildi heldur eng-
ar nefndastöður en of fáar.
Vörn gegn
mengnn
A fundi borgarstjórnar á
fimmtudag var samþykkt tillaga
frá borgarfulltrúum Sjálfstæðis-
manna, þar sem lagt var til, að
borgarráð hlutaðist tii um samn-
ingu nýrrar reglugerðar um
störf og verksvið náttúruvemd
arnefndar borgarinnar. Tillagan
gerir ráð fyrir, að störf nefnd-
arinnar verði í nánari tengslum
við stjómkerfi borgarinnar en
verið hefur til þessa. f tillög-
unni segir m.a.: „Með vaxandi
þéttbýli á höfuðborgarsvæðinu
eykst nauðsyn á samræmdu nátt
úruverndarstarfi, sem stuðli að
auknum samskiptum manns og
náttúru, þannig, að ekki spillist
að óþörfu líf eða land, né meng-
ist umhverfið, hvort sem er á
sjó eða landi.“
Það er nú að verða æ ljósara
að grípa verður til skjótra ráða
til þess að koma í veg fyrir þá
vá, sem af mengun getur stafað.
Hin alvarlega reynsla, sem ýms
ar borgir erlendis hafa orðið fyr
ir vegna mengunar, ætti að
verða okkur hvatning til þess að
hefjast handa þegar í stað og
afstýra þessari ógn. Tillaga borg
arfulltrúa Sjálfstæðismanna mið
ar einmitt í þá átt og ber að
fagna, að borgarstjóm hyggst
taka þessi mál föstum tökum.