Morgunblaðið - 01.07.1970, Síða 19

MORGUNIBlLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 1. JÚLÍ 1970
19
Spjallað
við
ferðamenn
miðbænum
Norsku hjónin Hákon og Ing rid sögöust hafa komið aftur af
því að þeim líkaði svo vel í fyrra.
Astritl t.v. og Signa sögðust hafa lesið mikið um ísland,
(Ljósm. Mbl. Árni Jo'hnsen)
Undarlegt með allar þessar
flöskur í rassvösunum
hygli þieiinra „Og fólkiið er
svo vinaleg,t,“ bætti Hákon
við, ,,Jiá“ hélit fnúiin áfrimia,
„þetta er allt s*vo notalegt
hérna. Þessi ferski biær og
bara allt.“
Við sáum á eftir þeim inn
í leigubifreið, en þau ætluSu
að bregða sér til Hveragerðis
og skoða gróðurhúsm.
—O—
Á s>mábátabryg,gjunni við
Hafuarbúðir hictuim við fcvær
norskar stúlkur. Þær stunda
skólanám í Noregi á vetrum.
Signa er í félagsfræði og
Astrid er í kennaraskóla. Þær
vinna núna á skemmtiferða-
sikipimu Bergenstfjord.
Þær sögðiust báðar hafa haft
mikinn áhuga á íslandi allt
frá bernsku þegar þær byrj-
irðu að læra um landið. Þær
sögð'ust lí'ka hafa skrifað um
landið í skólanum og þess
vegna lesið meira um það en
inn með hestamönnum úr Vik
og einnig til baka. Það var
ótirúlaglt aið sjá hvaið miairiglair
brennivínsflöskur giáfcu skotizt
upp úr vöisum hestamann-
anna. Það var furðuliegt. Rass
vasarnir voru eins og vín-
verksmið'jur.“
—O—
Bandaríkjamanninn Arnold
Thurm hittum við í Hafnar-
stræti. Hann var nýkominn
frá Vestmannaeyjum og þar
hafði homum þótt stórkostlegt
að v.era þrátt fyrir slakt veð-
ur. „Niáfctúrufeigurð Eyjanna
er geysilieig og fuglalífið ótrú
lega fjölbreytt," sagði hann.
Arnold sagðist fara héðan
til Noregs, en þetta er reynd-
ar í annað skiptið sem hann
kemiur hin'gað á tveim mánuð
um. í fyrra skiptið kom hann
sérstaklega til þess að hitta
íslenzka vini sína hér og eftir
þá för lainigað!! hanin að 'heim-
sækja landið aftur. Arnold er
kennari við listniskála í
Bandaríkjunum. Hann sa'gðist
nrifnas'tur af fossunum og
ómenguðu bæjunum.
Við spurðum hann hvort
hann gæti ekki kvartað yfir
einhverju. Hann sagðist ekki
geta það, sér lrkaði mjög vel
Borgensfjöröur lá á ytri höfn-
inni í gaerdag og fjöldi ferða-
manna fór í land á hraðbát-
um skipsins. Við römbuðum
um miðbæinin í gær og hitt-
um fejrðamenn að máli. Þeir
voru hver úr sinni áttinni,
höfðu mismunandi sjónarmið,
sumir höfðu komið áður til
íslands, ölium v;nr það sam-
eiginlqgt að líka heimsóknm
Sarah Mason, 20 ára gömul
frá Bretlandi, var á leiðinni
í Þjóðiminjasafnið þegar við
hittum hana. Hún er búin að
dvelja hér í 12 daga o,g hafa
mikla ánægju af dvölinni.
Sarah hefur farið vítt uim Suð
urland, að Geysi, Gullfossi,
Laugarvatni, Skálholti og
einniig dvaldi hún í Vík í Mýr
dal.

Nokkrar finnskar konur
hitfcum við einniig í miðbæn-
um. Þær sögðust vera hér í
20 manna finnskuim hópi o.g
fyrstu tvo dagana dvöldu þær
hjá reykvískum fjölsikyldum,
„Mín íjölskylda var sérstak
lega indæl,“ sagði ein þeirra.
„Mín líka,“ fflýtti önnur sér að
bæta við og svo brostu þær
svo skemmtilega eins og litlar
skólaste'lpur sem hafa báðar
fengið beztu afmæliS'gjafirnar.
Þær sögðuist sérstaklega
heillaðar af tæra loftinu og
hvað alls staðar væri hreint.
„Við munum örugglega segja
vinum okkar í Finnlandi að
fara til íslands, það er svo
sérstakt," sagði ein og hinar
bóku undir hver í kapp við
aðra á finnska tungu. Þær
höfðu farið til Krísuvíikur og
helztu staða á Suðurlandi.
„Ó, Guð,“ kallaðii ein á eftir
okkur þegar við höfðum
kvátit, „seigðu lílk'a aið miafcuir-
inm hérinia sé mjö'g góðuir, sér-
staklega fiskurinn.“
Sarah sfcundar þjóðfélags-
fræði í Br-etlandi, en í sumar
vinnur hún í sumarhúðum
fyrir fátæk börn úr fiátækra-
hverfum. „Ég er kokkur þar,“
sagði hún h'læjandi.
Þegar við spurðum hana
hvað henni hefði þótt sérstæð
ast á íslandi , svaraði hún:
„Það skemmitilegasta var þeg-
ar ég fór á sveitaball að Pét-
ursey skamimt frá Ví'k í Mýr-
dal. Ég fór ríðandi á dansleik
Sarah Mason var undrandi á
öllum flöskunum í rassvösum
hestmannanna
Norskir, finnskir og danskir lierramenn, rétt áður en þeir
sáu kvenfólkið og hlupu í þá átt.
elia. „Mjög forvitnilegt og
skemimtilegt," sögðu þær um
leið og þær kvöddu.
Skammt frá hittu'm við
hóp karlmanna. Þeir voru
sikrambi hressir og kátir, frá
ölluim Norðurlöndunum nema
Svíþjóð og þess vegna hafði
Daninn hæst og mest blés í
kring um hann. Hann var nú
líka reyndar elztur og hafði
komið hingað fimm sinnum
áður. Þeir iétu vel af ferða-
laginu hingað með Bergens-
fjord, en máttu ekkert vera
að því að tala við okkur
norð.an megin í Hafnarstræti
því sunnan megin götunnar
var hópur atf fallegu kven-
fólki og þeir máttu til með
að skoða það nánar.
Norsku hjónin Há.kon
Söras og Ingrid komu hingað
í fyrra og vegna ánægjulegr-
ar ferðar þá langaði þau að
koma aftur til landsins. Þau
eru með skemmitiferða-
skipinu Bergens-fjord, og búa
í Osló.
Landslagið annars vegar og
nýtízkulegur svipur í öllum
byggingarframkvæmdum hins
vegar hefur vakið mes'ta at-
Finnsku konurnar, sem áttu vart orð til að lýsa ánægju sinni
með fer ðina hingað
Arnoid Thurm. „Ekki yfir
neinu að kvarta hér.“