Morgunblaðið - 22.07.1970, Blaðsíða 14
MORiGUNBLAÐIÐ, MIÐVIICUDAGUR 22. JÚL.Í 1970
14
Útgefandi hf. Arvakur, Reykjavik.
Framkvæmdastjóri Haraldur Sveinsson.
Ritstjórar Matthías Johannessen,
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Ritstjórnarfulltrúi Þorbjöm Guðmundsson.
Fréttastjóri Bjöm Jóhannsson.
Auglýsingastjóri Ami Garðar Kristinsson.
Ritstjóm og afgreiðsla Aðalstraeti 6. Sími 10-100.
Auglýsingar Aðalstræti 6. Simi 22-4-80.
Askriftargjald 165,00 kr. á mánuði innanlands.
I lausasölu 10,00 kr. eintakíð.
ERLENDUM FERÐAMÖNNUM
FJÖLGAR
TlJ'óttaka ferðamanna er að
1T1 verga verulegur þáttur
í atvinnulífi landsmanna.
Ferðamönnum, sem hingað
leggja leið sína, fjölgar í sí-
feilu, og aillt bendir til þess,
að þeir verði fleiri í ár en
nokkru sinni fyrr. Mikið starf
hefur verið unnið í þeim til-
gangi að fá hingað erlenda
ferðamenn og sýnist það hafa
borið góðan ávöxt. En um
leið og ferðamenn taka að
steryma hingað í stórum hóp-
um, verður að vera fyrir
hendi aðstaða til þess að taka
á móti þessum gestum á
sómasamlegan hátt. Á mörg-
um helztu sögustöðum og’
ýmsum þeirn stöðum, sem
sakir einstæðrar náttúrufeg-
urðar laða til sín fjölda er-
lendra ferðamanna, er jafn-
vel hinni einföldustu snyrti-
aðstöðu í mörgu áfátt. Þetta
eru atriði, sem koma verður
í lag, þar sem ástandið í þess-
um efnum er víða ailsendis
óviðunandi.
Á fyrstu sex mánuðum
þessa árs hefur farþegum,
sem farið hafla um Keflavík-
urflugvöll, fjölgað um 40 af
hundraði. Á sama tíma hefur
söluaukning í Fríhöfninni orð
ið nærri 40 af hundraði. Frá
ársbyrjun þar til í lok júní
komu til landsins 20197 er-
lendir ferðamenn, en á sama
tímá í fyrra voru þeir 16284.
Hér er um að ræða aukningu
um 24 af hundraði. Tekjur af
þessum erlendu ferðamcnn-
um í beinum eyðslueyri, sem
skipt hefur verið í bönkum,
nema 105,6 mitljónum króna,
en á sama tíma í fyrra voru
þessar tekjur 77,6 milljónir
króna. Einhvern þátt í þess-
ari aukningu á hækkað verð-
lag. Hér eru ekki taldar með
tekjur flugfélaga eða skipa-
félaga.
Af þessu má sjá, að tekjur
af móttöku erlendra ferða-
manna fara stöðugt vaxandi.
Æ fleiri byggja afkomu sína
á þessari atvinnugrein; þar
með stuðlar ferðamanna-
straumurinm að aukinni fjöl-
breytni í atvinnulífi lands-
manna og treystir jafnframt
stoðir efnahagslífsins. Það
verður að taka á móti þess-
um gestum af þeirri kost-
gæfni, sem frekast er unnt.
í því efni má hinn einfaldasta
aðbúnað ekki skorta. Hér er
eftir ýmsu að fisfca, sem ferða
menn finna ekki hjá stærri
iðnaðarþjóðum. Þessi verð-
mæti verðum við að varð-
veita.
Sjálfstæðisstefna eða sósíalismi
T stjómmálum greinir menn
* jafnan á um markmið og
leiðir. Þar sem skoðanafrelsi
ríkir skipa menn sér í fylk-
imgar samkvæmt viðhorfi og
afstöðu til ýmissa meginþátta
þjóðfélagsins. Þau atriði, sem
einkanlega valda deilum eru:
Hlutverk ríkisvaldsins, hlut-
deild almennings í stjóm
landsmála og eignarétturinn
og rekstrarform fyrirtækja.
Oftast deila menn þó um
eignaraðild að framleiðslu-
tækjunum, og sýnist þar sitt
hverjum.
Sjálfstæðismenn hafa byggt
sína stjómmálaskoðun á
þeirri meginstefnu, að
tryggja eigi bæði andlegt og
efnalegt frelsi einstakliing-
anna. Þar er byggt á þeirri
vissu, að hagsmunir einstakl-
imganna fara jafnan saman
við hagsmuni þjóðarheildar-
innar. Sérhver þjóð þarf að
nýta atorku og sérhæfileika
hvers einasta þjóðfélags-
þegns. Þess vegna er það
skoðun sjálfstæðismanna að
tryggja eigi öllum sama rétt
til þess að þroska hæfileika
sína og njóta atorku sinnar.
Af þessum sökum hafa sjálf-
stæðismenn viljað stuðla að
því, að fyrirtækin væru í eigu
leinstaklinga, fólksins sjálfs,
eftir því, sém kostur hefur
verið. Það er vafalaust, að
þessi stefna hefur tryggt
mestar efnalegar framfarir á
íslandi.
Ful'ltrúar flokksbrota komm
únista, Samtaka frjálslyndra
og vinstri manna og Fram-
sóknarflokks skeggræddu
s.l. helgi um það, hvort færa
ætti ísland inn á braut sósí-
alismans. Þjóðnýting og alls
herjar ríkisforsjá em þau boð
orð, sem þessum aðilum er nú
efst í huga. Flestum er hins
vegar ljóst, að þessar gat-
slitnu hugmyndir eru löngu
úreltar. Þær stuðla ekki. að
framfömm, heldur hinu gagn
stæða. Stefna framsóknar-
manna hefur oft og tíðum
verið reikul, en aldrei reik-
Ulli en nú. Tíminn hefur
ekki enn treyst sér til að
svara svo einfladri spurningu
sem þeirri, hvort Framsókn-
arflokkurinn er sósíalískur
flokkur.
Á íslandi ríkir nú framfara
sókn, það er markvisst unn-
ið að eflingu atvinnuveganna,
og ráðstafanir hafa verið gerð
ar til þess að stuðla að fjöl-
breyttari atvinnuháttum.
Þjóðnýtingaráform og ríkís-
rekstur munu ekki örva þessa
þróun. Það er atorka og
fraimtak fólfcsins sjálfs, sem
þar ræður úrslitum.
Kosningarnar einskis
verður skrípaleikur
Grigorenko lýsir skoðun sinni á kosningunum
til æðsta ráðs Sovétríkjanna
SUNNUDAGINN 14. júlí
sl. fóru fram kosningar til
æðsta ráðs Sovétríkjanna.
Einn listi var í framboði
og einungis einn maður
fyrir hvert þingsæti, en í
æðsta ráðinu eiga sæti
1517 fulltrúar. Frambjóð-
endur voru allir úr komm-
únistaflokknum og hlutu
þeir 99.74% atkvæða. Þetta
eru úrslit, sem ættu að
gefa til kynna mikla sam-
stöðu og eindrægni. F.n
bíðum við.
„Við höfum ekki kosn-
ingar og þingmenn okkar
hafa ekkert raunverulegt
vald. Kosningarnar eru
einskisverður skrípaleik-
ur.“ Þannig kemst sovézki
hershöfðinginn Grigor-
enko að orði í opnu bréfi
til kjörstjórnarinnar í kjör
dæmi sínu. Grigorenko er
nú haldið föngnum í Serb-
sky-stofnuninni í Moskvu,
sem alræmd er orðin fyrir
þá sök, að þar hefur flest-j
um andófsmönnum gegn
ríkjandi stjórnarvöldum,
er stimplaðir hafa verið
geðveikir, verið komið fyr-
ir. Grigorenko, sem kunn-
ur er orðinn fyrir stuðning
sinn við málstað Krím-
Tatara og fyrir ýmiss kon-
ar aðra réttindabaráttu,
skrifaði bréf sitt í Moskvu,
áður en hann var handtek-
inn. Bréfið fer hér á eftir:
„Þar eð ég vil efeki valdia
kiosnánigasimiö-luiniuim óþarfa
ómiaki, leyfi ég mér að skýra
yð'ur svo frá, a(ð ég mun ekki
kanaa til kjönstaðiarins. Ástæð
urniar eru þesisar:
1. Við höfum ekki kosning-
ar. Það er fco'Si’ð um þann eina
fraiMbjóðiandia, siem fram er
borinm af þeiim, setn völdin
hafa nú. Hvort sem fólk kem-
ur oig kýs eðia eikki, þá verð-
ur þassi einii framibjóðandi
„kosiinin". Veigina þessa eru
koisninigarmar einsikis verður
skrípal eiku r, niaiuðsynlegur
þeim, sem hafa völdin, til þess
að sýnia uiMheirninjum, að öll
þjóðiin styðlur þá. Úg vil ekki
talkia þátt í raeimum skrípaleikj
um. Því imrn ég þá fyrat fara
og kj'ósa, er atkvæiði mitt byrj
ar að hafa einlhverj'a þýðinigu.
2. Þinigimietran okkar bafa
eklkert rauiniveruleigt vald og
ekki eiinu siminii rétt til þess að
greiða atJkvæði. Þeim er ein-
umigs leyft að taka til máls til
þess að láta í ljós samþykki
sitt við stefrau og starfshætti
nákvæmleig'a siamræmds hóps
æðlstu valdam'aninia. Á öilum
þe'im tímia, sem roúverandi
stjórnarsikrá hiefur verið í
gildá, hiefur það aldrei komið
fyrir, að niakikur af þimgtnöran-
uniuim af hvaða tagi siem er,
hafi hafið upp raust sína gegn
gjörræði valdlhafamjnia. Og
viislsuiieigla kiom sá tími þegar
tuigum milljóraa algjörlega sak
laiuisra miammia var kamið fyrir
kattarnief, þar á mieðal yfir-
gnrsefandi mieirihluta þeirra
fulltrúia, sem „kjörnir" voru
af fólkimu.
Réttiradiaileysi þimigmiamin-
ainiraa sésit eiinináig af mkiini eig-
in reynislu. Árið 1964 var ég
hainidteikinn af KGB einunigis
sötouim þeisis, að ég hafði farið
fram á, að reglur L«etninis yrðu
tetoniar upp að nýju hjá flokkn
um og hjá rikiniu. Það var
ákveð'ið að láta réttarhöld yfir
mér efkki fara fram, auigsýni-
leiga af ótta við þaran sainn-
leitoa, sem ég kymni að segja
frá í réttarhöldumium. í þess
stað var ég flalinn í sjúkra-
famigelsi fyrir 'geðsjúlka, rekinn
úr hiemuim oig sviptur hers-
hiafðiragjatitli miírauim. Málaleit
anir miíraair til stjómarvald-
anima oig til dómistólannia feragu
ekkert svar. Bkfci beldiur varð
roeimm þingmiairuraamiraa til þess
að srvana. Og ég hafði semt
ástooramir til allra fulltrúa
æðstia ráðs Sovétríkjianna, þar
á mieðal til þeirra, sem ég
hafði gneitt aittovæði.
Nú skuiuð þið dæmia fýrir
ykkur sjálfa hrvort ég get tek-
ið þátt í koaniiinigasikrípaleiik,
sem hiefur það að miarfamiði
að tjá traiust á stjiórmarvöld-
um, er leitiast við a'ð viðhialda
völdum síraum uim alla fram-
tíð með gjörræðisaðgerðum.
UTAN l)R HEIMI
Ungfrú Alhelmur
Fimm þær fegurstu. — Fyrir miðju er ungfrú Alheimur, Marisot Malaret frá Puerto Rico, sem
hlaut titil sinn í fegurðarsamke ppninni á Miami Beach á laug rrdaginn var. Yzt til vinstri er
Jun Shimada, Japan, sem varð fjórða í fegurðarsamkeppninni, þá Debbie Shelton frá Banda-
ríkjunum, sem varð númer tvö. Tii hægri við ungfrú Alheimur er Joan Zealand frá Astralíu,
sem varð númer þrjú í keppninni og yzt Beatrice Gros, Argentínu, sem varð fimmta í röffinni.