Morgunblaðið - 30.12.1970, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGU'R 30. DESEMBEÍR 1070
15
HÉR FER á eftir bréf Ingu
Jakobsdóttur Black. íslenzkr-
ar konu, sem býr í borginni
Dacca í Austur-Pakistan. Seg
ir hún og maður hennar, All
an Black, frá hörmungunum,
sem gengu yfir landssvæðin
við Bengalflóa í fellibylnum
mikla í nóvembermánuði sl.
Myndirnar, sem fylgja með,
tók Allan Black í þorpinu
Pathragatha daginn eftir felli
bylinn.
-- XXX ----
Það er Ramazan hinn 26.
árið 1390 frá dauða spámanns
ins. Það er heilagur dagur,
bsenadagur ár hvert síðasta
föstudaginn í Ramazan. Opin
ber nefnd, tunglmefndin, hef-
ur haldið fund. Það er búizt
við nýjum núna á sunnudag
og þá hefst Eid, ein mesta há
„það er vilji Allah’’
Frásögn íslenzkrar konu í Dacca og manns
hennar af fellibylnum í Austur-Pakistan
tíð ársins. Bænum var haldið
uppi í alla nótt í moskunni
héma á mótL HvítWiæddar
fylkingar karlmanna beygja
sig í duftið fyrir hinum al-
máttuga, sem nú hefur lostið
Pakistan sínu þyngsta höggi.
„Það er vilji Allah,“ er öruggt
svar. Maðurinn, sem lét hjá
líða að halda við feRibyls-
viðvörunarkerfinu hafði þar
sína afsökun eins og maður-
imn, sem lætur hjá líða að
bera á tilraunahrísinn hjá
manninum mínum. „Allah
hefði borið á, ef til þess væri
ætlazt." Varð fólki í Pakistan
MHt við þessa ógn ? E.t.v.
brá.st að koma aóstoð tál
hinna bágstöddu fyrr en ýtt
var á utanlands frá. Ef van-
höld urðu á þessu og Pakist-
anir efndu til hátíðahalda í
sambandi við Asíuleikana um
það lieyti, sem háillfri midlljón
þeirra var sópað inn í eilífð-
ina, má e.t.v. færa þeim til
máksbóta, að dag hvem horfa
þeir upp á fjölda landa sinna
í svipaðri raun, við dauðans
dyr af sjúkdómum, matar-
skorti og þeirri margvíslegu
eymd, sem er hlutur fjöldans
hér. Reynsla okkar af felli-
byhium var nokkuð persónu-
leg. Hinn 15. nóv. opnaði ég
„The National Observer" og
las þar frétt, sem skýrði frá,
að hópur manna frá Alþjóða
bankanum o.fl. væri ófundinn
eftir fellibylinn sem varð
himn 12. sama mánaðar. Mað-
urinn minn, Allan Black, var
meðal þessara manna. Hann
hafði farið með þeim niður
að Bengalflóa til að líta á til-
raunastöð, sem hann hefur
þar. Einnig fylgdu fréttir af
20 feta hárri flóðöldu og um
að 200.000 manns hefðu farizt.
Seinna þann dag náðist sam-
band við þá og öllum hafði
farnazt vel.
Hér fer á eftir frásögn hans
af þessari nótt og myndir,
sem hann tók morguninn eft-
ir.
,,Á hádegi hinn 12. nóv.
heyrðum við fellibylsviðvör-
un í útvarpinu, styrkleiki 10,
sem þýðir ofviðri. Aðra við-
vörun höfðum við ekki feng-
ið utan þess, að hvass vindur
væri væntanlegur og lág-
þrýstisvæði á Bengalflóa, sem
algengt er. Var nú sjálfsagt
að búa sig eftir fömgum undir
nóttina, fylla allar kyrnur af
vatni og borða vel. Hluti af
hópmum hélt til í tveggja
hæða steinhúsi í smáþorpi,
sem heitir Pathragatha, en
tveir okkar, ásamt tveim Pak
iátönuim, ákváðu að fara á
bátana tvo, sem fluttu okkur
þarna, því engir vegir eru
fyrr en 80 mílur norðar, og
án þeirra var engim leið að
komast burt daginn eftir. Við
bundum bátana við brúarstöp
ul með löngum köðlum, þann
ig að báturinn gat flotið upp
með öldunni og breytt um
stöðu með snúningi vindsins.
Kl. 8,30 var veðrið skollið á
að fullu. Fljótabátar vo>ru nú
farnir að brotna upp og kút-
veltast niður strauminn. Gang
urinn upp á brúna brotnaði
og féll yfir sig — sömuleiðis
var nokkuð af drasli, svo sem
járnplötum og öðru lauslegu,
á fljúgandi ferð. Þegar hér
var komiö var vtindhvinur-
inn eins og öskur eimlestar á
fullri ferð, þó mun þetta hafa
verið um 10—15 mílur frá
miðju fellibylsins. Hurð skali
nærri hælum, þegar einn
mannanna hrasaði og féll út-
byrðis, en hélt sér í borð-
stokk og náðist inn. Innan
flóðgarðsins, sem er á þessu
svæði, varð vatnið aldrei
hærra en 4—5 fet, en straum
ur mjög stríður. Utan garðs-
ins var vatnið 4—5 fetum
hærra. Má í þessu sambandi
geta þess, að garðarnir eru
ekki byggðir sem vörn gegn
flóðöldu, slíkt er vonlaust,
heldur venjulegum sjógangi.
Þreyta var farin að segja all
mjöig til sín, þvi oifsinm hélzt í
6 tíma samfleytt. Milli kl. tvö
og þrjú um nóttina komu sam
ferðamenn að vitja okkar og
haifði enginn bugaó akkur ilíf.
Um morguninn gerðum við
lauslegt yfirlit yfir eyðilegg-
inguna og var þá talið að um
200 manns hefðu farizt af 8000
manns á þessu svæði og má
líklega þakka þá lágu tölu,
að nokkur steinhús voru fyrir
hendi og svo flóðgörðunum.
Enginn lík voru sýnileg á leið
inni heiim, en ölll hús, siem við
siáuim á ieiðinná og ekki voru
hyggð úr steini, voru gjör-
eyðilögð, en þar til teljast
flest hús þarna suður frá. —
Fliest þeirra eru bygigð úr
pálmablöðum og bambus. —
Mestallur búpeningur hafði
farizt og eftir þvi sem á leið
fóru að berast fréttir af hús
um fullum af líkum og ann-
arri þeirri skelfingu, sem nú
er veröldinni svo kunn og
þessu fylgdi. Hinn 14. nóvem-
ber heyrðum við um tjón okk
ar í BBC. Að endingu má geta
þess að markmið ferðar okk
ar var að draga fram í dags
ljósið helztu vandamálin við
Bengalflóa og má segja, að
náttúran hafi undirstrikað
það nokkuð hrottalega."
Niðurrif
lélegra íbúða
Áætluninni miðar vel áfram
Á FUNDI borgarstjómar Reykja
v&ur 17. þ. m. var sam-
þykkt að leggja ríka áherzlu á
að fylgja fram áætlun borgar-
stjómar frá 1968 um niðurrif lé-
legra íbúða í eigu borgarinnar á
fimm árum. Þegar hafa verið
rýmdar 59 íbúðir í Höfðaborg og
á næsta ári verða fúllgerðar 80
letguíbúðir; gert er ráð fyrir, að
margir leigjendur borgarinnar
flytji í þær.
Ful'ltrúar mininilhlutaiflokkainina
fluttu sameiginlega tillögu um
níiðurrif á álkveðin'um íbúðum í
eiigu borgarinmar og að því fó’llki,
sem í þekn býr, verði séð fyriir
betri íbúðum.
Gísli Halldórsson slkýrði firá
því, að fyrir tveiimur árrnn hefði
borgarstjóirn
samþykkt áætl-
un um niðurrif
ailra 1 é 1 e g r a
íbúða í eigu
borgarininar á
fianm árum. —
Markvist hefði
verið unmið að
þessuim málum
síðan. Reykja-
ví'kurborig ættá
mú um 560 íbúðir. Framkvæmt
Ihefði verið ítarlegt gæðamat á
þessum íbúðum og létegustu
flokkannir yrðu rifnir. Stefnt
væri að því að ljúka 'nið'Urrif-
imi að fullu imniain þrdlggja ára
eins og áætliunin segir til um.
Samþykkt var svolhljóðainidi
hreytiinigartilaga frá Gísla Hall-
dónssiynd við tillögu mlinmiilh'luita-
flokkianna: „Á árimu 1968 «am-
þykkti bongarstjóm sérstafca til-
lögu varðandi niðunrif lélegra
íbúða í eiigu bongairdininiar. Var
ákveðið að sitefnt skýldi aið því,
að allar lélegar íbúðir yrðu rifn-
ar inman 5 ána, þ. á. m. íbúðir í
Höfðaíborg og Selbúðum.
Áætlun þessari hefur miðað
það vel áfram, að nú er búið að
ríf a 42 ílbúðir í Höfðaiborg, en 17
stamda auðair og verða rifnar á
næsbunni. í smáðum eru 80 leigu
íbúðiir, sem verða fullgerðar á
miðju næsta ári. Vitað er, að
aOllmargir teigjendur borgariinn-
ar miuiniu flytja í þessar íbúðir
og verður þá hæigt að balda
áfratm niðurrifi lélegra íbúða í
‘Höfðabong, Seibúðum ag víðer.
Bongarstjóm teggur ríka álherzliu
á, að fynngreinidri áætkm veirði
franmfylgit.“
Hafnarfjarðar-
kirkju gefnir
steindir gluggar
Á AÐFANGADAGSKVÖLD' jóia
aflhenti frú Sveinibjörtg Helgadott
ir, formaðuir Kveniféiags Haifnair-
ijarðarikinkju, kirkjunni að gjöf
12 steinda glugga, sem þegar
hafa verið settir í kirkjuna.
Kvenlfélagið gefur sjö þessaina
gliugga, hjónin Sigríður Jalkobs-
dóttir og Bjönn ÓlaÆsson tvo til
mimnin'gair um foneLdra Bjöms,
Óiaif og Sigríði, fermimgarbörn
frá árumum 1920 og 1922 tvo og
einm er dártargjöf Viibongar Jó-
haninesdóttur.
Sókniarpnestuirimn, sr. Garðar
Þorsteirusson, þakkaði gjöfina við
aifhendismguma.
Gísli.