Morgunblaðið - 30.12.1970, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 30. DESEMBER 1970
Jónína Jónsdóttir
- Minningarorð
F. 9. sept. 1899. D. 30. nóv. 1970.
ÞAÐ er vandi að velja orð
þegar á að fcveðja móður sínia.
Af mörgu er að taika írá liðinni
tíð og margs að minoast. Þú
hafðir svo m/argar óskir fram að
bera til lífsins, sem vel máitbu
fara, og mest ber á því er þú
barst í hug og hjarta til okkar
bairna þinna og eiginmanns. í>ú
baðst Guð um styrk svo við 011
í sameininigu mættum eiga
dýrðlega daga. Þú varðst fyrir
margri alæmri reynsilu og áitak-
anlegri, en þú barst það sem
hetja. Þú varst svo sterfk. Oft
röbbuðum við um áhugamál þín
og þau voru söngur og hljóð-
fseraleikur. Þú þráðir að læra
að spila á ongel, svo þú gætir
spilað og sunigið siálmalög og
ættjarðarlög. Þú hafðir svo
falllega sópranrödd, sam hljóm-
aði svo fagurlega að það var
umiun á að hlusta. Greiðvikini þín,
alúð og vinsemd gerðu þér veg-
inm færan, engirm fór frá þér
án þess að hann færi glaðari.
Elsku mamma mín, það er svo
margt sem ég þarf að þakfka þér
fyrir mig og mína fjölsikyldu,
en mig skortir orð til að láita
það í ljós eins og skyldast væri.
Þú varst ekiki gefin fyrir að
það yrði farið að skrifa sérstakar
lofgjörðir til þín og þess vegma
veit ég að það er þér rneira að
Skapi að þetta verði likaira da>g-
tegu rabbi okkar, eins og það var
þegair við vorum báðar í þess-
um heimi. Qft minntumst við á
ammað líf og vorum báðar fullllviss
ar um það að þó ytri fflíkin færi
þá vair sú innri eftir. Þú lifir og
ég líka og við miumium hittast
þagar mín flik er orðin svo slit-
in að ég legg hana af mér.
Ég hlakfca til endiurfúndanna
við þig og alla ástvini sem á
undan eru farnir.
Elsku mamma mín, hafðu hjart
ans þakkir íyrir allt og aillt.
Drottimn gefi þér frið og ró og
Guðmundur Þorkels-
son - Minning
megi þér auðniast að Sá óskir
þínar uppfylltar.
Vertu ssel eldku mamtna mín,
hittumst að leiðarlokum.
Þín dóttir,
Guðrún Hansdóttir.
KVEÐJA FRÁ EIGINMANNI.
Lífsins stundir liðnar,
lökið er þetta stríð.
Sálin sveif til himna.
svo sælurík og blíð.
Af Kristi krossins pínu
kærleikans lýsti sóL
Velikiomin vertu vina,
ég veiti þér hvíld og skjól.
Guð á hæstum hæðum
sú himmeska náðarsóil,
þér veitir af vísdóms gæðum
veglegust dýrðar-jól.
Vertu sæl, vinan blíða.
þér verður ei nófctin lönig
við himnieska hljóminn þýða
og hjartkæran englasöng.
TlL minningar um Guðmund
Þorkelsson, fyrrv. hjúkrumar-
mann, fæddan 29. apríi 1893, lát-
inn 11. des. 1970,
Guðmundur var einn af Vobt-
um Jehóva Guðs og dó í þeirri
von að fá upprisu til eilífs lífs
í fullkomleika á þessari jörðu,
þegar hún bráðum verður gerð
að paradís.
Þeirri von er lýst í eftirfar-
andi orðum:
(Jesaja 35 og 11:6—9.)
t
Móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
Lilja Jónsdóttir,
Lónshúsum, Garði,
verður jarðsungin frá Út-
skálakirkju liauigardaiginn 2.
janúar M. 3 e.h.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigurjón Kristinsson.
Er aiugu blindra aftur sjá,
og eyru daufra heyra ma,
og öræfi sem Hlja er,
og upp úr sandauðn vaitnslind fer,
er haltur hleypur eins og kið,
og ástvin aldrei missum við,
þá sælustund þeir munu sjá,
sem sigurlaun Guðs horfa á.
Er mállaius aftur taila má,
og æskufjör þeir gömilu fá,
er jörðin ríkan ávöxt ber,
og gæðin aldrei þrjóta hér,
er barnasöngur fer um allt,
er gleði, friður er ávaillt,
þá sjá þeir dauða laun sín fá,
sem sigurlaiun Guðs horfa á.
Er lamb og úlfur hafa frið,
er kálf hjá bimu sjáið þið,
og smásveinn gæta þeirra má,
svo barmaraiust þau hlýða á,
er tár hvert alveg horfið er
og hræðsla í menn aldrei fer,
þá þessa sýn þeir rætast sjá,
sem siguiríaiun Guðs horfa á.
E.
t Sonur okkar, t Inmilegar þak'kir fyrir auð-
Jóhannes Hermannsson, sýnda samúð og vinarhug við
Þórsbergi, andTát og jarðarför
verður jarðsumginn frá Frí- Áskels Snorrasonar.
kirkjunni i Hafnarfirði laug- Hugheilar jóla- og nýárs-
ardaginm 2. janúar M. 2. kveðjur.
Blóm og kransar afbeðnir. Davið Áskelsson.
Heimir Áskelsson,
Ásdís Reykdal, Ásta Áskelsdóttir,
Hemiann Sigurðsson. og aðrir vandamenn.

t
Hjartanlegar þakkir færum við öllum þeim, er sýndu okkur
samúð og vináttu við andlát og útför móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu
arnbjargar Arnadóttur
Melabraut 7, Hafnarfirði.
Kristín Þorvarðardóttir, Guðmundur Pálsson,
Kristbjörg Þorvarðardóttir, Bergþór Sigurðsson,
Heiða Guðmundsdóttir, Alfheiður Ingadóttir.
Hans Bjarnason.
*
— Islenzkt
sement
Framli. af bls. 5
og þeirri greinargerð, sem þar
vair lögð fram. Umdirritaður sat
funid þann, sem fjallaði um sem-
entið. Ummælin um fiundinn, sem
og aðrar skýrinigar og athuga-
serndir við aitriðin sex, sem lögð
vonu fram á blaðamannaffundin-
um voru frá mér komntar.
Slys eða ekki slys? Staðhæf-
img gegn staðhæfimgu.
Málið, þ. e. framíleiðisla á sem-
enti, er vissulega ekki eins ein-
falt og álykta mætti eftir hundr
að ára þróun aðferðarinnar við
framlleiffeluinia. Hver verksmiðja
hefur sín vamdamiál vegna mis-
mumaimdi hráefma og aðstöðu. Við
hér höfum mörg vandamál. Nokk
uir þeinra er verið að kanna, önn-
ur verða öruigiglega tekin til með-
ferðar svo fljótt sem aðstæður
lieyfa.
Ég er ritstjóramuim sammála
■um að leita beri til ®em fliestra
er stufct gætu að firamþróun á
sviði semiemtsfrafmflieiðisJiu. Já-
kvæðar ábendingar og tiHögur
eru vissulega þákkarverðar. Ég
’lét að þessu Uggja í niiðurlags-
orðum í ávarpi því er ég flutti
á semientstfundimum. En ég lauk
máli mínu með þessum orðum:
„Tvö höfuðsjónarmið tei ég að
hafa beri í huga við umræður og
ályktanir fundar í þessu fiélagi
um þetta málefni, en það er:
1. Skilnimgur á sérstöðu okk-
ar með tilliti til hráefma, og
2. Stuðningur notandans og
kaupandans við þá viðleitni ráða
manna verksmiðjunnar að leiita
leiða tiil að bæta framleiðsiiuna
og þannig a. m. k. haida í horf-
inu, hliutfaillslega miðað við er-
Iienda framleiðendur.“
Ef um slys er að ræða varð-
amdi þessi mál, í umdangemgmum
uimræðum og blaðaskrifum, hygig
ég að slysið felist í að þessum
óskum var eigi sinnt.
„ÁRATOG66
Bergsveinn Skúlason
Áratog.
Leiftur hf. 1970.
Á ÖNDVERÐRI 19. öld voru
Breiðafjarðareyjar ein helzta
miðstöð bóklegra og vedklegra
menmta á íslaindi. Meranámgar-
miðstöð svæðisins var Flatey, en
þar stofnuðu þau hjónin, Ólafur
prófastur Sívertsen og Jóhamna
Eyjólfsdóttir, meran'in'garfélag,
Framfarastofnunina, hiran 6. okt.
1833. Tilgairagur þessarar stofn-
uraar skyldi vera sá, að efla og
glæða nytsama þeklkiingu, sið-
gæði og dugnað í byggðarlaigimu.
Síðar eða árið 1841 var Bréflega
félagið stofnað fyrir atbeina fyrr
nefndrar stofniumar. Á árínu 1847
til 1855 gaf félaigið út tímaritið
Gest Vestíirðing, en Framfara-
stofnuinin lánaði bækur vítt um
Braiðafjanðarbyggð og í skjóH
Ihennar dvaldi GísH sagranaritari
Konráðsson í Flatey síðustu ævi-
árin (1852—1877). Hvorki saga
Framfarastofraumiarinmar og Bréf-
lega félagsdnis mé menmingarálhrif
frá þessum samtöikum, sem voru
aerin, verða rákán hér, emda hef-
ur Lúðvík Kristjáinsson gert
þessu efmi ýtarleg skil í riti sínu,
Vestlemdimgar.
Breiðfirzk atvkmuisaga og at-
vinmiuihættir eru etóki síður for-
vifcnilegir en saiga Framfarastofn
umariminar, erada var breiðfirzkt
atvinraulif sérstætt. Ðú bænda í
Breiðafjarðareyjum stóðu bæði
til lamds og sjávar og mikil
hlunnindi fylgdu hvenri jörð. —
Eyjamar voru því hin mesta
maibarlkiista, erada mium hungur-
vofara sjaldan hafa ómakað sig
þaragað. Tælkniþróun 20. aldar
og hreytt búseta haffa þó reynzt
þessu byggðarlagi þuirag í skauti,
erada hafa margar eyjar lagzt í
auðn him síðarí ár og búskapar-
hættir breytzt að sama skapi. Við
slíkar aðstæður er aetíð hætta á,
að fróðleikur um atviranulhætti
og aitvinnutæki leradi í glatkist-
umni. Þeir memn, sem þekktu
breiðfirzkt atviinnuHf fyrir tæfcni
byltiimgu 20. aldar af eigira raun
týna og stöðugt tölunmi.
'Bergsveinn Slkúlasom hefur
verið öðrum Breiðfirðiinigum iðra-
ari við að bjarga ýmsum fróð-
leifc um átthagana frá glötum.
Hefur hann á umdamförraum ár-
um semt frá sér 5 bindi bóka,
sem fjalla um breiðfirzkt efrai.
Verður Áratog því 6. bókin í þess
um flofcki. Hin nýja bók hefur
þá sérstöðu meðal rita Berg-
sveims, að hún fjallar eingömgu
um atvinrautæki og atvimnuihætti
í Breiðafjarðareyjum. Með ritun
þessarar bókar hefur haran því
unmiið hið þarfasta veik, einkum
ef haft er í huga, að Bergsveinn
er þaulkunraugur Breiðatfjarðar-
eyjum frá fonnu fari og ritfær
vel. Ættu því 'lýsimgar hans á
fyrrgreindum þáttum að vera
himar traustustu heimildir. Þama
er lýst uppidrápi, sjósókn, fugla-
og eg'gjatökju og dúdhreinsun,
aulk kvikfjárræktar og akur-
yrkju. Kvilkfjárrækt Eyjamamraa
var sérkennileg og ollu því land-
þreragsli. Undirriituðum eru fjár-
flutraingar þeirra í bamsminni,
erada eklki hversdagslegt að sjá
margt fé flutt með opnum bát-
um. Ferðum þessum og útbún-
aði báta þeirra, sem til þeirra
voru notaðdr, er glögglega lýst
í Áratogum, og auk þess hinum
margháttuðu erfiðleikum, sem
samtfara voru heyöflun hainda
búsmalaimum.
Að sjálfsögðu skipar sjósókn
og hagnýtirag sjávargagns veiga-
mikiimn ®ess í rítinu, enda var
sjór oft sóttur fast frá Breiða-
fjarðareyjum, áður en hin stór-
virku veiðairfæri 20. áldar skildu
Við hin gjöfulu nmið við Odd-
b j arnarsker, Bjameyjar og
Höskuidsey að mestu uppurin.
Skyldu öriög hörpudisksmiðainna
á Breiðafirði verða hin sömu?
Bergsveinra lýsir bátum Breið-
firðinga, venstöðvun, veiðarfær-
um og fistkámiðum í bók þessari
og nær sú lýsing allt til loka
ekútualdar. Sérstalkuir katfli fj'all-
ar um skip og skipasmíðar. Lýs-
ingin er yfirleitt hin ítarlegasta,
en á stöfcu stað bregður út af og
þá eiinikum í lýsiimgum á útbún-
aði, sem höfundur Áratoga mun
hatfa þekkt mjög vel, og því taUð
'nákvæma lýsiragu óþairfa. Hafa
reyndar flestir fræðimemra giírnt
við slfkara Móra, og fáum tekizt
að kveða haram niður til fulls.
Undirriitaður hefði t. d. kosið, að
betrl grein hefði verið gerð fyr-
ir „'loggorfcusiglinigu". Þá hefði
ekki saikað, að myndiir af segla-
búmaði ásamt raöfnum hina ein-
stöku segla hefðu fylgt bákiinmi,
en mymdakostuir er amimars yfir-
leitt vel valinn.
Áratog hljóta að vera öllum
áhuigamönnum uim atvinmusiögu
og þó einfcum atviminuhætti hinn
mesti aufúsugestur, en auk þess
er rdtið mJkiisverð heimild fyrir
komandi kyraslóðir um sérstæð-
an þátt í íslenzkri atviramusögu.
Hatfi Bergsveinn þökk fyrir verk
ið.
Lýður Bjömsson.
Ný frímerki gefin
út á næsta ári
Rituð saga ísl. frímerkja
í FRÉTT, sem Mbl. befur borizt
frá Póst og síirmaimálaistjórniiinni,
er skýrt frá að eftirtaldar frí-
merkj aútgáfur hafi verið á-
kveðmar á árirnu 1971:
1. Frímerki í tilefni atf flótta-
mannasöfmura Norðurlainda í
einu verðgildi, 10 kr., með
myimd af málverki Ásgríms
Jónssonar „Flótti". Útgáfudaig-
ur 26. marz. Sama dag fcoma
út frímerki af þessu titefini í
Dammörku, Noregi og Svfþjóð.
2. Evróputfrímerki í tveimur verð-
gildum, 7 kr. og 15 kr. Verður
það að þessu simrai með teikn-
ingu eftir Heiga Hafliðaaon,
arkitekt. Útgáfudagur 3. maí.
3. Frkmerfci í tiletfni af stotfraun
pósbgíróþjóniustu á íslamdi í
tveiimur verðgilduim, 5 kr. og
7 kr. Útgáfudagur væntamlega
í júní.
4. Frímerki í tiletfni af aldaraf-
mæli Þjóðviniafélagsinis með
mynd af Tryggva Guramiars-
syni bankastjória. Útgáfudiagur
sennilega 19. ágúst. Verðgildi
enin eðdki ákveðið.
Ennfremur eru fyrirhugaðar frí-
merkjaútgáfur með mymdum, er
lýsi awnars veigar ylrækt og hins
vegar fiskveiðum og fisikiðraaði.
Þá hetfur og verið rætt um að
getfa út ný iíknarfrímerkL
Árið 1973 verða 100 ár liðiin
fró því frímerki komu fynsfi út
á íslandi. Hefur Jón Aðalsteinm
Jónsson, camd. mag., verið ráð-
inn til þess að riita sögu ís-
lenzkra frímerkja og er stefnt að
því að verkirau verði lokið fyrir
afmælisárið. Eiinraig hefur sam-
göraguráðunieytið skipað nefrad
til að gera frumtillögur um frí-
merkjasýniragu á afmælisérimu.
Jóhann Jakobsson.