Morgunblaðið - 13.02.1971, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 13. FEBRÚAR 1971
11
— Skatta-
frumvarpið
Framhald af bls. 8.
þar eð jslenzk fyirirtæki yrðu að
sæta saimbærileg'um kjöriuan og
fyrirtæki araiarra aðSldamrikja.
Haaitn tafldi þó, að Tiamtnisókn uim
þetta efni hefði leitt í Ijós, að
skattiakjör fyrirtækja hémiendis
væru eikki lakairti etn ammiains stóð-
ar, en gat þess þó, að siaimain-
burður og aðstaða væri misjöfm.
Tíðar genigisbreytimigair hetfðu
þar gert gæfum'umimm, og Þórair-
irai saigði, að firuimviairpið bætlti
ekki sGcattlega aðstöðu fyrár-
tækja. FyTtnáangaa-riegluir kænmi
verzlum og iðniaði kammSki til
góða, en bætbu ekkert aðstöðu
físlkviminsntifyTÍirltaekja og fyriir-
tækja, er stumdia sjávarútveg.
Niðurstaðam aif því, sem Þórar-
inm sö'gði uim þamm hluita friuim-
varpsiims, er laut að atvimmiuifyrir-
tæikjum var, að í frumnvarpimu
væm ekki fölgmiaír neimiar þær
breytiingar, sem bættu að
ráði aðstöðu atvirnniufyriirt ækj -
amma, nieima að síður væri. Hamn
lagði tiil að finuimvarpið yTði
kymmt rækilega fyrir aðiluim at-
viwniuifyrirtækjainma og femigin
umigögn þeiinra. Saigðist hamm
álita, að mefindim, sem siamið
hefði firumvarpið og fjármáíla-
ráðherra, hefðu komizt að ramgri
nóiðurstöðu í xnálámu.
Mesta sfceÆnubreytingu kvað
Þórarimm feflast í þvi að hluta-
íjáreigemdum væri ívilmað í lik-
ingu við sparifjáreigendur. Hamm
kvað þó ekkerf sainmigimnismál,
að slikt yrðd gert, þar eð hluta-
fé væri tryggt gegn verðbóQgu
hvort eð er, en spariifé ekki. Þá
gagmrýndi hanm mjög persónu-
frádrátt hjóna, og sagði hamm
aKt of lágam aðeiins 185000 krón-
ur. Nefrrtdi hamm tölur úr Hag-
tíðiindium um brúttótekjur ófag-
lærðra verkamanmia máli sánu
til sonmumar.
— Hvorki sprungur né hverir
Framhald af blaðsiðu 5.
við jarðskjálfta 1630, að nýir
goshverir hafi orðið til í nánd
við Haukadal, en aðrir horfið.
Þá tóku nokkrir miklir hverir
hjá bænum Laug, sem lítt
höfðu á sér bært í 40 ár, að
gjósa með slíkum krafti að
jörðin skalf, en hvinurinn
heyrðist alla leið niður á Vatns
leysu. í jarðskjálftunum 1789
urðu enn miklar breytingar á
Geysissvæðinu. Og loks má
geta þess að á árunum fyrir
1895 voru gos Geysis orðin
mjög treg og liðu stundum
2-3 vikur milli gosa. En við
jarðskjálftana miklu á Suður-
landi 1896 færðist nýtt líf í
hann og fyrst á eftir gaus
hanm oft á dag.
Eklti sáum við þess þó nein
merki að Geysir væri að lifna
í gærmorgun. Ástæðuna fyrir
því að hann fer að tregðast
við að gjósa, telja menm þá
að þrengzt hafi um aðstreym-
ið að honum og þá vegna út-
fellimga eða kisils, sem hleðst
innan í göngin. En vitað er
að nægilegur hiti er enn
þarna niðri. Einnig getur það
verið önnur ástæða að skálin
er orðin of stór og því vatnið
eem súlan þarft að lyfta, of
þungt. Auðvitað væru það
taliin mikil náttúruspjöll að
hreinsa útfellingarnar úr píp-
unum. En ef sá sem valdið
hefur í náttúrunni hristir
lamdið svo rækilega, að hrúðr-
ið brotnar úr, væri það bara
ánægjulegt náttúrufyrirbrigði.
Við fljúgum lágt yfi,r svæð-
ið, og ættum að ejá nýjar
sprungur, þó mjóar væru, því
þær mundu sennilega skera
eig vel úr í snjónum, og ekki
lítur út fyrir að hafi skafið
mikið. Við höldum áfram aust
ur að Hvítá. Mikið krap virð-
ist fijóta í ánni, en klakabönd
eru lítil sem engin á Gull-
fossi. Flogið er upp að Sand-
vatni og að Hagavatni. ísinn
á vatninu er ekki einu sinni
sprunginn, aðeins venjulegar
vatssprungur út frá landi. Og
aftur er haldið suður yfir
Sandfell. Þarma bendir Svein-
hjörm mér á greinilega gjá,
sem liggur suður eftir hrauni
í rétta stefnu, en hún er göm-
ul.
Eftir að hafa sveimað lágt
yfir þessu svæði, án þess að
sjá nokkrar misfellur í snjó-
breiðunni, er haldið heim til
Reykjavíkur, yfir Laugar-
vatn, Lyngdalheiði, Þingvalla-
vatn og Mosfellsdal.
Áður en við skiljum man
ég þó eftir að spyrja Svein-
björn um það, hvemig hafi
verið með jarðskjálftana við
Heklu í sumar. Hann segir að
ungur piltur, Páll Einarsson,
sem var við nám í jarðeðlis-
fræði og nú er við jarðskjálfta
rannsóknir við Lamont-vísinda
stofnunina í Bandaríkjunum,
sé að vinna úr þeim. En þar
var Sveinbjörn einnig í haust
með sínar mælingar.
— E. Pá.
Siðasbur tiailaði Lúðvík Jósefs-
son (K). Hamm sagði, að sér
fyndist embættismaninamefmdim
haifa farið nokkuð frjálsum
höndiam um þá stefniu, seim ráð-
hema hefði markað henmi í bréfi.
Tafea þyrftá veigaimikiil aitriði tii
gagngemar endurskoðumar og
breytimig á ákattlagnimigu eim-
stakliinga væri að mesittu leyti
eftir. Hamin kvað skoðanir metfmd-
airimmar þó atíhygii'sverðar og
ýmis atriði réttmæt, en eimmi'g
væru mörg aitrdði, er sitefindoi að
sínuim dóimd í mjög vaf aisaima átt.
Lúðvík saigði, að mjög veiga-
miklar breytinigar vseru gerðair
á fyTmdmgarregkim, em þær kæmu
sjávairúitvegi og fisíki'ðmaði í lak-
airi stöðu. Þá kvað hamm regiumn-
ar aðeims koma hluta iðnfyrir-
tækja til góða. Eðlilegt væri að
gera greimiarmuin á eðlli atvimmu-
reksturs, þegar ræft væri um
fyrmiingar — fyrirtæki, sem ræki
síldarverfesmiðju með mikillli
áhættu ætti að fá að afskrifa
húsnæði og véiar á skemmri tíma
en verzlumlarfyrirtæki, þar sem
húsnæði þess myndi á engam
hátt rýrna, þótt verzluninmi væri
jafnvel lokað og rekstri hætt.
Þá taldi Lúðvík, að ekki lægi
neiitit á að afgreiða frumvarpið,
fyrr em á haiusitþimigi — ráðíherra
hefði boðað endurskoðum á lög-
um um tekjustofna sveitarfélaga
og hér væri um skyld mál að
ræða, sem vel gætu fylgzf að.
Þá gagnrýmdi hamm ýmiisilegt er
laut að sköttum hlutafjár og
hlutafélaga og kvað nauðsynlegt
að koma í veg fyrir að menn
með Slík atvimnufyrirtæki gæfu
að eigim vild skotið penimgum
undan skafti.
Þar með laiuk fyrstu umiræðu
í nieðri deild og var atkvæða-
greiðslu um máilið frestað.
Eitt af verkum Hildar ber heit íð „Guð í eigin mynd“. Verkið
er handofið, en í miðju þess er speginn. Á myndinni sést Hild-
ur virða fyrir sér verkið. (Ljósm. Mbl. Kr. Bem.)
Synir myndvefnað
HILDUR Hákonardóttir opnar í
dag sýningu á ýmiss konar mynd
vefnaði í Gallerie SUM: Verkin
eru flest unnin >ir ull og lianipi
og liefur Hildur ofið þau á síð-
ustu þremur árum. Þetta er
fyrsta sýning Hildar, en áður
hefur hún sýnt tvö verk á Edin-
borgarhátíðinni í sumar sem leið.
Hildur Hákonardótfir er fædd
í Rieykjavíik árið 1938. Hún hóf
nám við Myndlistar- og hamdáða-
skóia 15031108 árið 1964, en árið
1968 hótf hún nám í Listaskólan-
um í EÖinborg, em þar er mynd-
vefnaður kenmdur sem séríag.
Við vefmað sinm notaæ Hildur sér-
— Heath
Framhald af blaðsíðr, 1.
á fót nýjum stofnunum, isem
væru í samræmi við framlag
Vestur-Evrópu til þess að koma
á einingu á meginlandinu.
Heath sagði þetta á fundi með
100 evrópskuim þingmömmum,
sem nú eru á þingi í London,
Áfeveðin áskorun hans tíj sam-
einingax Bvrópu var ekki með í
fyrirframtexta ræðu þeirrar, sean
hanm skyldi flytja og þess vegna
kom hún útlendu þinigfuilllt'rúun-
uim mjög á óvart.
Heath sagði, að stjórranála-
menn í Vesfcur-Evrópu ættu að
hætta endalausum og tilgangs-
lau'sum dei'IUm og taka í þess
stað upp þann hugsunarhátt,
sem tíl staðar var við stofnum
Etfriahaglsbandalagsins. — Heath
kvaðst sanntfærður um, að EBE
væri ein atf mikilivæguistu stjórn-
málasamitökuim þessarar aldar og
hann kvaðst ekki vilja óska þeiss,
að Bretland stæði fyrÍT uitan
þessi samitök vegna skorts á
pólitísku frumkvæði.
staukan vefsitól, sem er nokfeurs
konar eftiriikinig af vefisitól þeim
sem fcenndur er við Gobeíin. Vef-
stólS þessi er búinn tíl úr vaitns-
rörum og er einfalt verktfæri en
býður upp á ófceljandi möguieika,
að sögn Hildar.
Á sýningu Hildar eru 19 verk
og verður sýningin opin frá kí.
4—10 daglega til 28. febrúar.
— Samsæri
Framhald af blaðsíðu 1.
Fyrir tveimur sólarhringum
gerðist það, að tveir félagar í
glæpamannaflokki, sem lögregl-
an hefur nefnt eftir þeim Mahl-
er og Baader, beittu skotvopn-
um til þess að komast undan
úr gildru, sem lögreglan hafði
gert þeim. Síðan var sagt, að
þar hefðu verið að verki Astrid
Proll, dóttir arkitekts í Kassel og
Jan Carl Raspe. Er talið, að lög-
reglan hafi komizt á snoðir um
samsærisáformin um að ræina
kanslaranum, er hún var að elta
þau tvö og leita að öðrum íélög-
um í glæpamannaflokknum. Ell-
efu manns eru nú í gæzluvarð-
haldi, grunaðir um þátttöku í
þessum glæpamannaflokki og
tveir til viðbótar voru handtekn-
ir á miðvikudag og fimmtudag.
Telur lögreglan, að um 30 manns
séu í glæpamannaflokknum eða
viðriðnir hann.
Til viðbótar því, er ofbeldi var
beitt í Vestur-Berlín, til þess að
fá Baader lausan, telur lögregl-
an tengsl vera milli þessa flokks
glæpamanna og sex bankarána,
í Vestur-Berlín og á fleiri stöð-
um, þar sem ræningjarnir voru
búnir skotvopnum.
Einar Örn Björnsson, Mýnesi:
Forystumenn kommún-
ista á Austurlandi gegn
Austurlandsvirk j un?
1 Þjóðviljanum 3. nóvember
s.l. birtist grein eftir Lúðvík
Jósepsson, formann þingflokks
Alþýðubandalagsins, er hann
nefnir tvær stefnur i atvinnu-
málum, sem skoðast verður sem
stefna kommúnista og fyrirætl
anir, ef þeir fengju ráð í þessu
landi. 1 nefndri grein er þetta
m.a.: „Áróður fyrir erlendri
stóriðju hefur ekki farið fram
hjá neinum Islendingi. Einn af
ritstjórum Morgunblaðsins hef-
ur lýst því með hrifningu, að
hér gætu risið tuttugu álbræðsl
ur af þeirri stærð, sem er að
rísa í Staumsvík. Ákveðið hef-
ur verið af stjórnarvöldum að
verja 250.000.000.00 kr. aðeins
til rannsókna á því, hvort ekki
sé tiltækilegt að veita stórám
landsins milli landsfjórðunga og
mynda jafnstór vötn og stærst
eru íyrir í landinu og grafa
25—30 km löng jarðgöng, allt í
þeim tilgangi, að hér verði kom
ið upp einu stærsta raforkuveri
í heimi, sem framleitt gæti nægi
lega ódýrt rafmagn handa út-
lendingum.“ Loksins sprakk
blaðran hjá Lúðvik um þessi
mál, þar sem hann tekur sér fyr
ir hendur að berjast gegn stór-
brotnasta framfaramáli á þess-
ari öld. Það er mikil óskamm-
feilni af Lúðvík að biðja Aust-
firðinga um stuðning og fela
honum umboð á Alþingi til
að reyna að hindra rannsóknir
fallvatnanna austan Vatnajök-
uls og þar með fyrirhugaða
virkjun þeirra með staðsetningu
orkuvers í Fljótsdal. Og þar
með reyna að koma í veg fyrir
þá framfaramöguleika, sem hin
gífurlega orka mundi skapa,
ekki aðeins á Austurlandi, held-
ur einnig íyrir alia þjóðina.
Vilja Austfirðingar stuðla að
kjöri slíkra manna í næstu Al-
þingiskosningum ?
Þögn þingmanna Austfirð-
inga um þetta stórmál gegnir
furðu, en það er vegna þess að
þeir hafa ekkert unnið að því
og hafa ekki haft trú á að slík
ar framkvæmdir væru möguleg-
ar. Það er ekki von til þess, að
landsbyggðin rétti hlut sinn með
slíkum vinnubrögðum og bæta
því svo við, eins og Lúðvík ger
ir i grein sinni, að atyrða aðra
fyrir þá framsýni, sem í því
felst að virkja stórfljót lands-
ins til að treysta efnahagslega
stöðu þjóðarinnar með slíkum
framkvæmdum. Þeir stjórnmála-
menn, sem ekki skilja fram
vindu timans, og ekki eru sér
meðvitandi um, hvert þeirra
verkefni er, þegar þeir eru sezt
ir á Alþingi, eiga þangað ekk-
ert erindi. En hvers vegna tek-
ur Lúðvík afstöðu gegn Austur
landsvirkjun? Hún er samkynja
hugarfari og skrifum Magnúsar
Kjartanssonar I vetur og þeirri
niðurrifsstefnu, sem kommúnist-
ar stunda hér og i vestrænum
löndum til að reyna að koma i
veg fyrir samstöðu um að styðja
að framförum í atvinnulífi, sam-
göngum, iðnaði og verzlun, sem
er undirstaða menntunar og fé-
lagsiegra réttinda og betri lífs-
kjara hinum almenna manni til
handa.
Kommúnistar berjast gegn Atl-
Einar Ö. Björnsson
amfsihafsbaind'ailaigiinu og sam-
skiptum Islendinga og Banda-
ríkjamanna og veru varnarliðs-
ins hér. Nöldur þeirra gegn stór
iðjunni er af sama toga spunnið,
en þeir gleyma að minnast á
ógnina sem hvílir yfir allri
heimsbyggðinni af hátterni og
ógnarstjórn kommúnismans, sem
liggur eins og mara á þjóðum
Austur-Evrópu og Kína og held
ur mörg hundruð milljónum
manna í þjóðarfangelsum. Hanni
balistar eru með svipaða afstöðu
til utanríkismála og vilja að Is-
lendingar segi sig úr samtökum
vestrænna þjóða. En bæta svo
við nýrri stefnu, sem þeir kalla
og flytja tillögu á Alþingi um
að bjóða Evrópuþjóðum, þar
með Austur-Evrópuþjóðum, til
ráðstefnuhalds á Islandi um ör
yggissáttmála sín á milli, sem
runnin er undan rifjum komm-
únistaforkólfanna í Austur-Ev-
rópu í blekkiiniga- og áróðurs-
skyni til að villa á sér heimild-
ir heima fyrir og erlendis og
reyna með þeim hætti að breiða
yfir allan ósómann og kúgun-
ina. Nefnd tillögugerð er víst
komin frá pólskum kommúnist-
um. Nú vita menn um stjórnar
farið þar í landi, þar sem verka
fólk er murkað niður á skelfi-
legan hátt, ef það leyfir sér að
minna valdhafana á kúgunina
og óstjórnina. Ætlar Hannibal
Framhald á bls. 20