Morgunblaðið - 13.02.1971, Side 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 13. FEBRÚAR 1971
\
— Einar
í Mýnesi
Framhald af bls. 11
að vera fundarstjóri á nefndri
ráðstefnu? Hann hefur svo góða
reynslu af samvinnu og sam--
neyti við kommúnista. Eru eng-
in takmörk fyrir því, hvað
kommúnistar og fylgifiskar
þeirra mega bjóða fólki? Vilja
íslendingar slíta þeim tengslum
og samskiptum er þeir hafa við
vestrænar þjóðir og halda út í
óvissuna undir forystu kommún-
ista og Hannibalista?
Lúðvík talar mikið í grein sinni
um fullvinnslu sjávarafla. Það er
ekkert sérmál fyrir kommúnista.
Menn eru sammála um, að
nauðsyn beri til að vinna úr
þeim hráefnum, sem til eru í
landinu, bæði matvæli og aðrar
iðnaðarvörur. Inngangan í Efta
var við það miðuð, að endur-
skipuleggja iðnaðinn og huga að
nýjum iðngreinum og gera hann
samkeppnisfæran á erlendum
mörkuðum. Minna má á, að ís-
lenzkt dilkakjöt selst nú á betra
verði eftir Eftaaðildina. 1 Svíþjóð
fékkst fullt verð fyrir kjötið.
Kommúnistar börðust gegn að-
ild íslands að Efta og sýndu
þar með í verki, að þeir vildu
halda Islendingum á nýlendu-
stigi í iðnþróun.
Niðurlagningarverksmiðja er
nú í uppsetningu í Neskaups-
stað, sem vinna á úr síld og öðr-
um sjávarafurðum og mun taka
til starfa innan tíðar. Hún hef-
ur sölumöguleika við Svia og
fleiri. Þessi verksmiðja er reist
í tíð þessarar rikisstjómar, sem
Lúðvík telur óalandi og óferj-
andi. Hafnarframkvæmdir hafa
staðið yfir í Neskaupsstað og
þurft mikið fé til þeirra fram-
kvæmda. Lúðvík vill kannski
telja Norðfirðingum trú um, að
hann hafi einn unnið að þeim
málum. Þar hafa fleiri að komið,
sem hægt er að upplýsa, ef með
þarf. Hvemig stóð á því, að
Lúðvík skyldi ekki láta setja
upp niðurlagningarverksmiðju í
Neskaupsstað, þegar hann var
sjávarútvegsmálaráðherra. Hon-
um hefði þó átt að vera I lófa
Íagið að semja við vini sína í
austri. Skyldi hann hafa gleymt
sér á þeim árum. Sannleikurinn
er sá, að hráskinnsleikur Lúðvíks
og tilburðir að reyna að gera
sjálfan sig að einhverju alls-
herjartæki fyrir framkvæmdir í
Neskaupstað, en vanvirða aðra,
er ekkert annað en það sem
kommúnistar stunda alls staðar
til þess að þjóna sínu illa eðli
og hugarfari. Hefur ekki útgerð
vaxið i Neskaupsstað síðasta
áratuginn og móttaka sjávar-
afla batnað. Nýr togari hefur
nú bætzt I flota Norðfirðinga og
margt fleira mætti telja.
Það situr ekki á Lúðvík Jóseps-
syni og fylgifiskum hans að vera
með sífelld ónot og ávirðingar á
aðra, eins og Austurland, blað
kommúnista, hefur stundað
um frambjóðendur Sjálfstæðis-
flokksins í Austurlandskjördæmi.
Þeim hefur verið falin forysta
þetta kjörtímabil og munu i
för sinni um Austurland ræða
fjölmörg framfaramál, sem bar-
izt berður fyrir að nái fram að
ganga næsta kjörtímabil. En
láta nöldur og óhróður kommún-
ista lönd og leið. Það færi betur
ef Lúðvík hefði drenglund til að
þakka margháttaða fyrirgreiðslu
í málum Norðfirðinga í stað þess
að láta blað sitt níða aðra, sem
af engu minni skilningi og velvild
hafa þar að unnið. En það er
ekki háttur kommúnista að meta
neitt gott í fari annarra. Þær
framfarir, sem orðið hafa í Nes-
kaupsstað og sú fyrirgreiðsla,
sem gerð hefur verið, er fyrst
og fremst vegna byggðarlagsins
og þess dugmikla fólks, sem þar
býr og skilað hefur miklum afla
á iand, en ekki til að viðhalda
kommúnistaforkólfunum, sem
yfirráðastétt yfir atvinnulífi og
athöfnum Norðfirðinga.
Allir eru sammála um, að land
búnaður og sjávarútvegur eru að
alatvinnuvegir þjóðarinnar, enda
undirstaða margs konar iðnað-
ar í landinu. En þanþol þessara
atvinnuvega er ekki óendanlegt,
þó fiskirækt í sjó, ám og vötn-
um sé líklegt til að skapa meira
öryggi en ella. Ræktun láglend-
is og sáning í heiðarlönd er
framtíðin í íslenzkum landbún-
aði og umsköpun hans í kvik-
fjárrækt, heyöflun og heyverk-
un og annarri hagræðingu er
framtíðarmálið. Nauðsyn ber til
að rækta hreinan holdanauta-
stofn upp í landinu, sem mundi
tryggja styrkari stöðu landbún-
aðarins í framtíðinni. Ástæða er
til að huga að ræktun erlendra
mjólkurkynja, sem gefa meiri
arð en ísl. kýr gera. Þetta hafa
allar landbúnaðarþjóðir gert í
Vestur-Evrópu og Bandaríkjun-
um. En þrátt fyrir efl-
ingu nefndra atvinnugreina er
nauðsynlegt að nýta fallvötn
landsins og jarðhita til að knýja
stóriðjuverksmiðjur og tryggja
landsfólkinu ódýra orku til
uphitunar húsa og annarrar
starfsemi. Þess vegna er það
rugl eitt hjá Lúðvik og öðrum
kommúnistum, að einhverjar
tvær stefnur séu í atvinnu, og
efnahagsmálum. Þvi stefna
kommúnista er engin stefna
nema til niðurrifs og að skapa
hér ringuireið, þeim sjálfum til
framdráttar.
Kommúnistar hafa verið ötul-
ir við að stunda óhróður um Egg-
ert G. Þorsteinsson, sjávarútvegs
málaráðherra, sem hefur gegnt
því ráðherraembætti um nær 6
ára skeið. Eggert er mikill mann
feostaimaður og velviRjaðuir öllu,
sem til framfara horfir, en ekki
gefinn fyrir að hafa hátt um sín
störf. Miklar framfarir hafa ver
ið í sjávarútvegi síðustu árin. Og
fiskiskipaflotinn verið endur-
nýjaður með stærri og fullkomn
ari skipum en áður var. Tækni-
búnaður og önnur aðstaða
á veiðiskipunum hefur verið
bætt.
Hagræðing og nýbygging fisk
vinnslustöðva og annarra mót-
tökustöðva, hefur verið gerð
með það í huga að taka á móti
hinum mikla afla, sem borizt hef
ur á land. Fieiri fisktegundir
eru nú nýttar en áður, rækja,
humar og loðna og nokkuð af
skelfiski er nú drjúg viðbót til
gjaldeyrisöflunar og skapar
mikla vinnu í landi. Lagt er mik
ið kapp á að fá það hráefni
sem berst að landi, í sem beztu
ásigkomulagi enda nauðsynlegt
vegna kaupenda, sem gera strang
ar kröfur um gæði framleiðsl-
unnar. Nýir togarar eru nú að
koma til landsins, sem miklar
vonir eru bundnar við. Tvö haf-
rannsóknarskip hafa verið keypt
til landsins, sem nú stunda haf-
og fiskirannsóknir og fiskileit.
Með tilkomu þessara skipa standa
íslendmgair betur að vígi og geta
nú sjálfir stundað öflugar haf-
rannsóknir umhverfis landið og á
nærliggjandi hafsvæðum. Það get
ur orðið góður stuðningur í bar
áttunmd um útfærsQiu lamdhelgiinin
ar og yfirráð yfir landgrunninu
öllu, sem er lifsnauðsyn fyrir Is-
lendinga að verði að veruleika
sem fyrst. Stálskipasmíði er nú
stunduð á nokkrum stöðum í
landinu, sem er orðin mikil at-
vinnugrein ásamt smíði þilskipa
og smærri báta. Enginn vafi er
á þvi, að lögin um ráðstafanir
í sjávarútvegi er sett voru í
desember 1968, vegna gengis-
breytingarinnar, sem þá var
gerð og stafaði af aflabrestin-
um mikla á síldveiðum og verð-
falli á sjávarafurðum, er burð-
arásinn, að því að sjávarútveg-
urinn hefur gengið snurðulaust
síðustu árin. Ákvæði laganna
um stofnfjársjóð fiskiskipa og
verðjöfniuniarsjóð, sem hetfur
tryggt úthald og emdumýjuin
skipaistólsimis eir hin merkaista á-
kvörðum, sem tekim hefur verið
um árabil. Nefnd lög bafa stuðl-
að mjög að inmdendri ákipasmíði.
Þeitta æittu allir að geira sér ljóst,
sem vilj a stuðla að velgemgni
sjávarútvegsiina í fnamtíðimim og
sjómemin einmig, þótt þeir séu
óámægðir með sinn Mut vegna
nefndra ákvæða. Væmtamlega
fæst liausn á þeiirri deiilu, ®em nú
stendur yfir við yfirmenn fiski
skipaflotans, svo að allir megi
vel við una, enda þjóðamauð-
syn, þar sem sjávarútvegurinn
er aðalútflutningsatvinnuvegur
þjóðarinnar og megimstoð fram-
fara og atvinnu í landinu. Það
er tími til kominn að aðvara
menn við niðurrifsstefnu komm-
únista og áhangenda þeirra,
hvar sem hún birtist. En þeir
kynda alls staðar undir ónægju,
vegna þeirra ráðstafana, sem áð
ur er getið og þeim erfiðleik-
um, sem nú eru um samninga
vegna togaraverkfallsins.
Lúðvík Jósepsson barðist gegn
ráðstöfunum ríkisstjórnarinnar
um stofnfjársjóð o. fl. Hann
hefði hvorki haft þor eða dug
til að leysa þann vanda, sem að
steðjaði 1968. Hvernig væri á-
statt í sjávarútvegi og þar með
um atvinnu í landinu ef lögin
frá 1968 hefðu ekki verið sett.
En hann þeysti um landið til að
hæla sjálfum sér fyrir afrekin,
þegar hann var sjálfur sjávarút
vegsmálaráðherra og kom þeirri
gloríu á stað, að hann væri sá
eini, sem hefði vit á þeim málum.
En Adam var ekki lengi í Paradís,
því Lúðvík hljóp frá þeim mál-
um eftir rúmlega tveggja ára
setu sæilar minningar og skyldi
vinstri manna hreyfinguna eft-
ir alla sundurflakandi, eins og
alls staðar, sem kommúnistum
hefur verið sýndur einhvei'
trúnaður. Sú hörmungarsaga
hefur gerzt um alla Evrópu og
nú er leikurinn leikinn á Norð-
urlöndum með öllum þeim meðul
um, sem kommúnistar hafa yf-
ir að ráða til að reyna að eitra
hugarfar manna og þá sérstak-
lega ungu kynslóðarinnar í
æskulýðsfélögum og skólum. Sú
iðja er einnig stunduð hér af
kappi. En unga fólkið þekldr
ekki vinnubrögð kommúnista og
þá neikvæðu afstöðu, sem þeir
reyna að spúa út á meðal al-
mennings og koma slíku hugar-
fari inn í fjölmiðla eftir ýms-
um leiðum, svo sem útvarpi og
sjónvarpi. Að þessu þarf að gefa
gætur meira en gert hefur ver->
ið.
En til þess að gera langa
sögu stutta vil ég ráðleggja
mönnum að líta I kringum sig
hver í sínu byggðarlagi. Þá
geta menn séð þær framfarir,
sem orðið hafa í sjávarútvegl
síðasta áratuginn. Austfirðingar
vita um þá miklu umbyltingu,
sem varð í austfirzkum bæjum
og kauptúnum á síldarárun-
um og nú birtist i miklum bol-
fiskveiðum og öðrum veiðum.
Seyðfirðingar vita hvað hefur
gerzt hjá þeim, þar sem tvö
frystihús eru nú starfrækt og
bátaflotinn eykst. Stálskipasmíð
ar byrjuðu fyrst hjá vélsmiðju
Stefáns Jóhannssonar á Seyðis-
firði. Þar vantar betri aðstöðu
til smíðanna, þó hún hafi batn-
að nokkuð. En til þess þarf f jár
magn, sem sjálfsagt er að veita.
Auk þess eru þar smíðaðir
minni stálbátar og bátar úr tré
hjá öðrum fyrirtækjum. Á Aust
fjörðum eru öflugar síldarverk-
smiðjur og síldarsöltunarstöðv-
ar sem tiltækar eru, þegar síld-
in lætur á sér bæra á ný, sem
getur orðið fyrr en varir. Og
svo heldur Lúðvík Jósepsson
og fylgifiskar hans á Austur-
landi, að þeir séu eitthvert afl
til að leysa málefni Austur-
lands með þá neikvæðu afstöðu,
sem þeir hafa til flestra mála.
Tveir forustumenn kommún-
ista á Austurlandi, þeir Lúðvik
Jósepsson og Sigurður Blöndal
hafa tekið afstöðu gegn rann-
sóknum fallvatnanna á Austur-
landi og þar með fyrirhugaðri
Austurlandsvirkjun, sem setur
Austurland í brennipunkt mik-
illa framkvæmda og er mesta
jafnvægismál fyrir landsbyggð-
ina, sem upp hefur komið og
mundi skapa milljarða fjárfest-
ingu og glæsilega framtíðar-
möguleika í austfirzkum byggð-
um. Og svo talar Lúðvík fjálg-
lega um jafnvægi i byggð lands-
ins og flytur á Alþingi tillögu
um skipun sjö manna nefndar
til að athuga um jafnvægismál
landsbyggðarinnar. Það er sam-
ræmi í slíkum málflutningi.
1 útvarpsþætti talaði Sigurður
Blöndal um nauðsyn á að
styrkja hlut landsbyggðarinnar
og ætlaði alveg að hrökkva upp
af standinum yfir öllum „ósóm-
anum“ í Reykjavik, en láta Faxa
flóasvæðið hafa alla orkuna og
stóriðjuma, en talaði svo fjálglega
um meiri menntun og starfsval
fyrir fólkið úti á landsbyggðinni.
Ekki er nægilegt að ganga i kring
um jólatré upp í Hallormsstaða-
skógi og kyrja afturhaldssöng
kommúnista og hræða menn á
mengun með laufblað í barmi sér.
Þó Sigurður hafi fengið einokun
araðstöðu til að flytja sex erindi
um daginn og veginn í ríkisút-
varpið og sjálfsagt í nafni Aust-
firðinga!!!, og þar með einráð-
ur með þá skoðanamyndun. Ekkl
ólíkt siðferðinu austan jám-
tjalds. Nefndiir menin vilja liltl-
ar framfarir á Austurlandi, en
vilja nota kjósendur þar sem
nokkurs konar pólitíska ný-
lendu fyrir sjálfa sig. En sú tíð
er liðin. Hinir miklu framtíðar-
möguleikar, sem við blasa S
Austurlandi og raunar um allt
ísland, skola kommúnistum fyr-
ir borð, enda nauðsynlegt til að
starfsfriður skapist I landinu.
Útvarpsráð hélt upp á 40 ára
afmæli ríkisútvarpsins í vetur,
ein minntist þess á „verðugam."
hátt með þvi að rifta því gesta-
boði, sem staðið hafði I nær 40
ár um að hafa einn frjálsan þátt
í útvarpinu fyrir þá, sem vildu
ræða um daginn og veginn hverju
sinni. Nú eru 24 erindi flutt af
fjóruim mönmium, sínium í hveirj-
um iaindstfjórðiumgi. Þessu athæfi
er hér með mótmælt og þeiss farið
á leit við Útvarpsráð, að þáttur-
inn Um daginn og veginn verði
aftur frjáls hverjum sem er.
St. Rvík.
FELAGSSTARF
SJÁLFSTÆÐISFLOKKSINS
Kópavogur Kópavogur
SPILAKVÖLD
Týr F.U.S. í Kópavogi heldur félagsvist í Félagsheimili Kópa-
vogs neðri sal þriðjudaginn 16. febrúar kl. 20.30.
Góð verðlaun verða veitt og einnig verða heildarverðlaun.
Öllum er heimil þátttaka.
Stjórn Týs F.U.S.
SMÁÍBÚÐA- BÚSTAÐA- OG
FOS SVOGSHVERFI.
SKEMMTIFUNDUR
verður haldinn sunnudaginn 14. febrúar
n.k. kl. 21.00 í Dansskóla Hermanns
Ragnars i Miðbæ við Háaleitisbraut.
D A G S K R A :
1. Ávarpsorð: Geir Hallgrímsson, borgarstjóri.
2. Hið landskunna þjóðlagatríó Þrjú á palli skemmtir.
3. Erlendur Jónsson les úr verkum Matthíasar
Johannessens, skálds.
4. Bingó. Spilaðar verða nokkrar spennandi umferðir
um vandaða og eigulega vinninga.
Fundarstjóri: Svavar Gests.
Allt Sjálfstæðisfólk í hverfinu er hvatt til að mæta vel og
stundvíslega á skemmtifund þennan. — Enginn aðgangseyrir.
Stjóm Hverfasamtaka Sjálfstæðismanna
í Smáíbúða- Bústaða- og Fossvogshverfi.
HAFNARFJORÐUR
Sjálfstæðiskvennafélagið Vorboði heldur fund í Sjálfstæðis-
húsinu mánudaginn 15. febrúar kl. 20.30.
Fundarefni:
Félagsmál, spiluð félagsvist, upplestur, kaffidrykkja.
Félagskonur fjölmennið og takið með ykkur gesti.
STJÓRNIN.
Hljómsveitin ÁSAR leikur frá kl. 8—2.
Matur framreiddur frá kl. 7.
Borðpantanir í síma 52502.
SKIPHÖLL, Strandgötu 1, Hafnarfiröi.