Morgunblaðið - 01.04.1971, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 1. APRÍL 1971
23__\
Guðrún Guðlaugs-
dóttir sextug í dag
Húon Gunna í Ingólfi er sex-
ituig í dag. Fjarstæða? Já, auð-
vitað en tölulega verður þetta
(vfíúsit að hieita svo.
Gunna er bezta frænlka S
hekni. Álitsatriði ? Nei, nú er ég
edtki sammála, því aMir
Ærændur og aliar frænlk-
ur Gurnniu samþykkja þetta um-
svifalauist.
Hjartagæzíka og Gunna hefur
alltaf vierið eitt og það sama í
minni vitund. Aldrei hef óg vit-
að neiitit auomt eða bágt, sem ekki
á griðastað hjá henni, hivort
sem það nýtur einstakrar gest-
risni hennar eða almenns stuðn-
ings í lífinu.
Nú er það svo, að Gunna hef-
ur mjög verið orðuð við þann
kvenliega kost, sem máltækið seg
ir, að fari oft e'kiki saman með
igæzku. Ég get þó ÆuMyrt, að
tfarí gsözika og fegurð ekki
ivenjiuilega saman, þá er hún
Gunna miin í Ingólfi sú undan-
itelkninig, sem sannar regluna.
Jóna Guðrún Guðdaugsdótt-
ir, eins og hún heitir fullu nafni,
er feedd á einu mesta höíuðbýli
lanidsins, Hvammi á Landi, en á
fyirsta ári fliuttist hún með fbr-
eMrum sinum, Guðlauigi Þórðar-
syni og Guðríði Eyjöifsdótí-
ur að Götu í Holfum. Þótt dvöl-
in í Götu yrði stutt eða um ár,
þá stækkaði fjölskyldan næst-
um því um helming við fæðingu
tviburasystra, Guðnýjar og
Guðríðar.
Skömimu seinna verða mikil
þáititaskil í lífi Gunnu og fjöl-
sfcyldunnar. Ein ágætasita jörð
Ámessýslu, Vatnsnes í Grirns.
nesi, losmar til ábúðar og ræðst
Guðlaugur i að kaupa jörðina.
Nú er klakkur lagður á, búslóð-
in bundin í bagga og síðan lagt
yfir tvö mestu fjalJvötn sunnan-
landis, en rangæsk eldfjalla-
drottning hyttst blámóöu fjar-
lægðarinnar.
1 Vatnsnesi var gott að vera
og þaðan býst ég við að afimæl-
isibamið okkar eigi sinar fyrstu
minntagar. Jörðin er kostajörð,
filatir valMendisbafckar og aðr-
ar engjar eru mjög grösugar,
ekki sizt þær, sem Guðtaugur
veitti á vatni, en hann var braut
ryðjandi í þeim efnum í sveit-
inni. — Framkvæmdir Skeiða-
manna í áveitum blasa líka við
frá Vatnsnesi. Túndð stækkaði
hann og mikið, en þá þurfti að
Skera ofan af með torfiljá og sið-
an var psölit Beit er einnig ágæt
í Hestfjallli auk þess, sem mikið
er um ber þar, og ekki spiliir
sitanigurinn í vatninu.
1 Vatnsnesi stæfckaði hópur-
inn enn, aftur voru það tvíbur-
ar og stúlfcur, Bryndlís og Guð-
björg. Margt vimnufólk var auk
þess jáfnan á bæmum og sumt
með böm, svo eklki hefur fóllks-
fæðin orsakað fásinni. Sæmund-
ur, bróðir Guðflaugs, var um
tíma í Vatnsnesi og þriðji bróð-
irinn, Þórður, bjó nokkur ár í
Eyvílk, sem er næsti bær. Hef-
ur þá verið glatt á hjalla, þvi
aMir voru þeiir bræður miklir
fjör og gleðimenn, hestamenn
miiMir og glæsilegir svo af bar.
Eind s'kuigginn, sem bar á dvöl
ina í Vatnsnesi, var spænska
veiikin, sem gekk hór 1918. Hver
einasti vinnufær maður i Vatns-
nesi lagðist, en mest var óttast
að Guðriður tæki veikina, en
hún var þá nýstigim af sæng eft-
ir tvíburama og hafði auk þess
fengdð heiftarlega lungnabólgu
stoöomimu áður. Tókst að bjarga
henni frá smitun og enginn lézt
úr veiikinni á heimiiiinu. Mikil-
væg hjálp barst lika úr Land-
sveitimini, því Eyjólifur afi
Gunnu semdi einn sona sinna,
Einar til þess að annast gegn-
iingar. Veikin var þá yfirstigin
þar og fðlkinu fuillfcunnugt um,
hrvaða vágestur hún var.
Síðustu minniingar G-unnu frá
heimiMsárum sinum 1 Grtamsmes-
iniu, munu vera fermimg hennar
í Klausturhólakirkju 1925. Þá
um vorið varð Guðlaugur vegna
óviðróðanliegra atburða að selja
Vatnsnesið og filytja niður að
Selfossi, þar sem hann tðk við
refcstri Tryggvaskála. Mun jörð
inni hafa fyllgt mikill söknuð-
ur, bæði vegna jarðarkosta og
hims, að Grimsnesingar eru ein-
staklega gotit fðlik, sem rang-
æska fjöliskyldan var fljót að
kymnast. Ekki urðu þau kynni
minni vegna þess, að Guðlauguir
héflit upptefcnum hætbi að syngja
og spila í kirkjum, þótt lianigt sé
í þær sumar frá Vatnsnesi, Átti
hann margt ferðalagið um Grims
nesið, bæði á hesti, sem og á
skíðum á vetuma.
Ég hef eftir einni systurinni,
að þegar leið að kveðjustund-
inni, hafi hún prílað upp á Hest
fjalil, þaðan sem sjá máttd niður
að SeWossi, en þá var þar svo
tál engin byggð. Pluttd hún þœr
fiegniir, að ijötur væri staður-
inn og mun móðir henmar sér-
staMega hafa haft svipaða skoð
un, Enda segir, „Grímsnesið
góða,“ og „svarti Flói,“ en enig-
inn eflast um fegurð Landsiveit-
arinnar.
Afmælisbarninu okkar hlýtur
að hafa verið þungt um hjarta-
rætumar um þessar mundir.
Hún, sem er fædd í sveitimni við
rætuir Heklu, þar sem fjallatigm
og frelsi blessar hivern dag og
er auk þess alin upp í einni
beztu sveit landsins, þurfti nú
að flytja þama niðureftir.
Byggðaþróun á sér margar or-
sakir. Ég leyfi mér þó að halda
þvi fram, að Selfoss eigi ekki
sízt velgengni sína að þafcka
því manndómsfólki, sem þar hef
ur vaiizt til búsetu, Og ég vona
að enginn lái mér, þótt ég haldi
því einnig fram, að það hafi
ekki sízt orðið happ fyrir stað-
inn, þegar fjöliskyldan úr Gríms-
nesinu fluttist þangað 1925.
Guðlaugur endurbætiti flljót-
legk og stækkaði Tryggvaskála
og varð bráitit þekktuir um allt
héraðið, ef ekki landið, fyrir
rausn og góðvild við vegfarend-
ur. Hann byggði Ingólif, sem
stendur enn i hjarta stáðarins,
og Guðríður ræktaði þar blóma-
og trjágarð, en bæði húsið og
garðurinn bera vitni þeim sitór-
hug og dugnaðd, sem bjó með
fólkimu, þótt það kæmi upptruma
lega úr torf- og moddarhúsum.
Ég veit, að hún Gumma mtn vM
ekM ofm'etnast af foreldxum sín
uim, en samt held ég, að sá Ijómi,
sem lagði af gestrisni þeirra og
góðvild, hafi ekM minnst stuðl-
að að vexti og viðgangi þessa
staðar, sem er henni svo 'kær.
1 nærfelit hálifa öld hef-
ur Gunna nú búið á Selfossi. Á
þessum tíma hefur margt gerzt,
kynsdóðir haifa kvatt og kynslóð
ir hafa komið. Tuttugu ára rekst
ur eins stærsta gisti- og veitinga
húss Suðurlands olli kynnum
við margan góðan manninn, Bú-
setan í þjóðbrautinni í Imigóilifi,
nefndum eftir því fjalli,
sem skýldi landnámsmanninum
fyrsta veturinn hans hér, hef-
ur llka skapað stóran vinahóp,
sem nú semdir hamingjiuóskir I
tiilefni dagsins. Öli aystra-böm-
in, sem mörg ekki koma þvi við
að sjá hana Gunnu sína í Imigólfi
á afmasMsdaginn, senda nú einn-
ig innitegar kveðjur. En kærust
er þó vafaiaust kveðjan frá há-
skólastúdentinum, sem varð að
hætta námd vegna ægilegusitu
veiM síns tiíma berklaveikinn-
ar, og hóf siðan störf á sýslu-
Skrifstofunni á Selifosisi.
Það var ekki einnar gæfa að
kynmast Ólafi Kristmundssyni,
heldur allra, sem femgu að
kynnast yfirburðar vitsmunum
hans og sáilarþreki. Þrátt fyrir
örkuml af völdum veiMnda, sem
aldrei virtist unnt að siigrasit á,
var andinn samt alíltaf fleygur
sem örn og ætíð reiðubúinn að
lyflta öðrum fiii fluigs. Gunna og
Ólafur voru sem bjarg ungum
sálum og reyndar öllum, sem
Framhald á bls. 25.
PIEiiPONT ÚR
er bezta
fermingargjöfin.
Allar nýjustu
gerðir.
ÁRS ÁBYRGÐ.
HELGI GUÐMUNDSSON
Laugavegi 96, sími 22750.
(Við hliðina á Stjörnubíói).
Opið til kl. 10 í kvöld
HACKAUP
SKEIFUNNI 15 SÍMI 30975.
Tilkynning um lögtök í Hafnarfirii
30. marz s.l. voru úrskurðuð lögtök vegna ógreiddra en gjald-
fallinna fyrirframgreiðslu útsvara ársins 1971. Fasteignagjöld-
um álögðum 1971 og vatnsskatti samkvæmt mæli á árinu 1971s
Lögtök fyrir gjöldum þessum geta farið fram að liðnum 8 dög-
um frá birtingu auglýsingar þessarar ef ekki verða gerð skil
fyrir þann tíma.
Bæjarfógetinn í Hafnarfirði 30. marz 1971,
Kristján Torfason e.u.
Bátaskýli
Til sölu er bátaskýli við sjó, á höfuðborgarsvæðinu,
Skýlið er 8,5 m á lengd.
Selst með vagni, spili og teinum í sjó fram.
rljgg.;,:
EIGNASALAN,
Ingólfsstræti 9, sími 19540,
Fermingargjöf
sem gleður
K
Hljódfarahús Reyhjauihur
w Laugaucgi 96 simh I 36 56
4. apríl
1936
35 ára afmæli
4. apríl
1971
í tilefni af 35 ára afmæli verzlunarinnar selj-
um við dagana 1.—6. apríl ýmsar vörur með
30-50°/o AFSLÆTTI
Ég þakka viðskiptavinum mínum viðskiptin
á undanförnum 35 árum.