Morgunblaðið - 22.06.1971, Qupperneq 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 22. JÚNl 1971
Anna Wathne
In Memoriam
Fædd 16. apríl 1890
Dáin 15. júni 1971
Mikil marmkostakona er
kvödd í dag. Traustur, hlýr og
Ijúfmarmlegur persónuleiki með
glæsilegu yfirbragði, hreinum
svip og höfðinglegum, er horf-
inn mannJeguim sjónum okkar.
Frú Anna Wathne, hin trúar-
transta gæðakona, með heitar
fyrirbænir og sannfæringarmátt
t
Eiginmaður minn og faðir
okkar,
Þorleifur Halldórsson,
Einkofa, Eyrarbakka,
lézt aðfaranótt mánudagsins
21. júní á sjúkrahúsinu, Sel-
fossi.
Ágústa Þórðardóttir,
börn og tengdaböm.
t
Móðir okkar og tengdamóðir,
Kristín Þorvaldsdóttir,
andaðist laugardaginn 19.
júní.
Útförin ákveðin síðar.
Þórdis Sigurjónsdóttir,
Ólöf Sigurjónsdóttir,
Haukur Vigfússon.
t
Guðríður Pétursdóttir,
frá Egilsseli í Fellxnn,
Norður-Múlasýslu,
andaðist að Elli- og hjúkrun-
arheimilinu Grund 17. þ. m.
Útförin fer fram frá Frí-
kirkjunni 24. júní kl. 3 e.h.
Fyrir hönd vandamanna,
Pétur Sveinsson.
inn I bænum sínum og orðum
um fagurt mannlíf, um kærleika
Guðs og hið góða í samskipt-
um manna, sem veitti svo mörg-
um þrek og þrótt, er nú sofnuð
svefninum langa, á dúnmj'úkri
sæng langrar ævi, sem samferða
mennimir — en þó einkum ætt-
ingjar og vinir vissu — að var
björt og fögur og flekklaus
með öliliu.
Söknuðurinn er að visu mikiilS
og sár, þegar siik afbragðskona
hverfur af sjónarsviði lifsins.
En þá verður lika fyrst fyrir
manni þakklætið, einlægt og
djúpt þakklæti fyrir þá miklu
og góðu gjöf, að hafa fengið að
þekkja og kynn.ast slíkri konu,
sem jafnan var gefandimn góðra
ráða og bendandi á það, sem gef
ur lífinu sjálfu, hverri konu og
manni, mest giMi.
Frú Anna Wathne var fædd
á Seyðisfirði 16. apríi 1890, dótt
ir merkishjónanna Ólafíu Sig-
urðardóttur frá Firði í Seyðis-
firði og hins mikla athafna-
T
Eiginkona mín,
María Jóna Jakobsdóttir,
Köldukinn 22,
andaðist að St. Jósepsspítala,
Hafnarfirði, 20. júní.
Fyrir mína hönd og barna
okkar,
Þorlákur Guðlaugsson.
t
Konan min,
Sigrún V. Sveinsdóttir,
Mávahlíð 25,
verður jarðsungin miðviku-
daginn 23. júní kl. 13,30 frá
Langholtskirkju.
Kristján Guðmundsson.
manns Stefáns Th. Jónssonar,
kaupm£Lnns og útgerðarmanns
þar, sem um margra ára s,keið
bar athafnaiMf Seyðisfjarðar á
herðum sér.
Anna ólst upp í foreJdrahús-
um á hinu mikia og höfðinglega
heimili foreldra sirma, sem ann
álað var um allt land. Og jafn-
an dáði hún og unni æskuminn-
ingum sín,um og fæðingarstað,
en yör Seyðisfirði hvffldi Ijómi
fegurðar og ástar í vitund henn
ar og huga.
Árið 1914 giftist Anna (Xto
t
Hjartans þakkir til allra er
sýndu okkur samúð og vin-
arhug við andlát og útför
eiginmanns míns, föður, son-
ar og bróður,
Óskars Sumarliðasonar,
Mosgerði 23.
Jóhanna M. Þorgeirsdóttir,
börn, móðir og systkin.
Wathne, ungum og glæsilegum
athafnamanmi í næsta nágrenmi
við hana á Seyðisfirði, sem lát-
inn er fyrir aftonörgum árum.
Lifðu þau Anma og Ottó saman
í löngu og ástríku hjómabandi
og urðu vinmörig og viirt af öli-
um, er þeim kynntust. Eigniuðus.t
þau tvö glæsileg og mamnvæn-
leg börn, Stefán, framkv.stj. í
New York, sam kvæmtur er
Soffíu Hafstein frá Húsavík og
Bergljötu, sem gift er Geir Borg
framkv.stj. i Reykjavik.
f dag drúpum við höfði þeg-
ar við kveðjum frú Önnu
Wathne, sem í hárri eMi heldur
nú yfir him miklu og óráðmu
lamdamaari lifs og daiuða til
fundar við ástvimi síma, sem
þamgað eru horfnir á undan
henmi, en fyrst og fremst á nýtt
steifruumót við kærasta viminn,
eiginmamn sinrn Ottó heitinm
Wathne.
Ungur að árum kynmtist ég
Örnnu Wathne fyrst. Þá fann ég
strax hve mikii gæðakona var
þar á ferð, kona, sem unrni æsk-
unni og urngu fólki, viidi blan,da
við það geði í góðu fordæmi og
með hlýjum og Ijúfum orðum,
giöð á gleðistundum, huggandi
í hörmutm.
Vinskapurinn við hama og f jöl
skyldu henmar og náin tengsl
við son hennar, sem í svo mörg
um greinum hefur erft ljúf-
menmsku hemnar og hlýhu.g,
verða mér ævimlega ómetamleg
verðmæti fram á efsta dag.
Ég þakka hinar góðu gjafir
þínar, Arama Wathne, samveru-
stundimar og samleiðina Himn
mikli höfuðsmiður fagni þér vel
og inmiiLega, svo sem þú heíur
rikulega umnið tái, og gefi um
leið syrgjandi bömum, tengda-
börrnum, barna- og bamaböm-
um huggun og trúartraiuet í
söknuði og sárum haimi, svo
sem þú sjálf gaifst svo mörgum
af miklum auði þínum í þeim
efmum.
t
Hjartkær eiginmaður minn
GEORG HANSEN
bankaútbússtjóri, Pólgötu 1, Isafirði,
lézt aðfaranótt 21. þessa mánaðar.
Fyrir mína hönd, barna minna og tengdabarna.
Vigdís Hansen.
t Eiginmaður minn og faðir t Útför móðursystur minnar,
okkar, Sesselju Runólfsdóttur,
ívar Sigurbjörnsson, Langeyrarvegi 8b,
Vesturgötu 26A, Hafnarfirði,
er lézt að heimili sínu 14. þ.m., er andaðist 12. þ.m. verður
verður jarðsunginn frá Frí- gerð frá Þjóðkirkjunni í
kirkjunni miðvikudaginn 23. Hafnarfirði þriðjudaginn 22.
þ.m. kl. 1,30 e.h. þ.m. kl. 2.
Halldóra Maríasdóttir, F. h. vandamanna,
börn, tengdaböm og barnaböm. Runólfur fvarsson.

1 Eiginmaður minn r
SIGURJÓN SIGURÐSSON
fyrrv. verzlunarstjóri Álafoss,
Laufásvegi 38,
andaðist að heimili sínu að kvöldi 20. júní.
Rannveig Guðmimdsdóttir og fjölskylda.

1 Móðir okkar.
BERGÞÓRA JÓNSDÓTTIR,
Nönnugötu 4, Reykjavík,
andaðist á Landspítalanum að morgni hins 21. júni.
Einara Þyri Einarsdóttir,
Ragnar Einarsson.
t
INGIBJÖRG GUÐMUNDSDÓTTIR,
Grettisgötu 57 B,
frá Haukfelli, Vestmannaeyjum,
andaðist í Borgarsjúkrahúsinu 19. þessa mánaðar.
Símon Sveinsson, böm, og tengdaböm hinnar látnu.

Móðir t okkar, tengdamóðir og amma
PÁLÍNA G. PÁLSDÓTTIR
frá Ljótssöðum,
andaðist að Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund laugardaginn
19. júní. Guðrún Jónsdóttir, Björgvin Sigurjónsson, Ingibjörg Jónsdóttir, Þorgrímur Brynjólfsson, Páll G. Jónsson, Eivor Jónsson, Bjöm Jónsson, Guðrún Kristinsdóttir, Davíð S. Jónsson, Etísabet Sv. Bjömsson,
barna og branabörn.
t
Þökkum hjartanlega samúð og vinarhug við andlát og útför
mannsins míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
ÞÓRÐAR BJÖRNSSONAR
prentara.
Sigríður Jónsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
Hafðu hjartans þökk frá öll-
um okkur himum, sem á eftir
þér horfurn í dag.
Jakob V. Hafstein.
ÞBGAR ég minnist ömniu
Wathme, þá verður mér efst í
huga látleysi, nægjuisemi og góð
viid. Af þeirn orðum verður ekki
dregin mein sérstök persónulýs-
img, en aðeims leitazt við að
gredna þá þætti, sem mér þóttu
ráðandi í fari henmar. Helzt get
ég ímyndað mér, að Anma hafi
verið geðrók og stjómsöm kona
á fyrri árum, eða þanmig fimnst
mér ég bezt skiija, hvermig sá
þrosiki, sem gæddi lumd henmar
og fas, verður tii. Það var mik-
ið lán íyrir mig og heimili miitt
í föðurhúsium að eiga hama að,
og sama er að segja fyrir konu
míma og böm siðar.
Nærvera, kærleikur og guðs-
trú frú Önmu Wathne veitti æv
imlega hugarró öig gesir enn.
Blessuð sé mimnimg bemnar.
Kjartan Borg.
FRÚ Amma Wathne er til mold-
ar borin í dag. Góðviraur mimn
eimm, sem hitti hama að máli
fyrsta simmi fyrir skömmu, gat
á eftir ekki orða bumdizt: „Mik-
ið er konam faJIeg". Þeirn, sem
þekktu hana, eru þessi orð vim-
ar mims meira en lýsimg á ytra
útíiti og sérstæðum þokka, þvi
þeir vissu, að hún bjó yfir Mfs-
bJómi, sem aidred föimaði og ehi
mörk sáust ekki á til hinzta
dags, bjargfasfcri trú á siigur
hims góða yfir himu iila. Sá trú-
arstyrkur færði yfir sviprmót
hemnar óvenjulega mildi, hreirn-
leika og fegurð og eimkenmdi dag
far hennar í hógværð og stiJi-
imgu svo amdstætt gustmiklu fasi
eða háværu ofríki, sem svo mjög
virðiist setja mark sitt á þá sam
ferðamenn, sem einma helzt er
teikið eftir. Þetta var leyndar-
dómur persómutöfra hemnar, sem
gagntófcu mig þegar við fyrstu
kynmi fyrir fáum árum siðam.
Hún átti jaifn auðvelt með að
umgamgast umga sem aldna af
mæmleik og varfærni og fléttaðdi
samastöðu og samleið með yngri
ættliðum hiýjum minmingum for
tíðarinnar, minmimgum um föð-
ur og móðiur, um eiginmamn og
aðra ástvimi í fullviissu um emd-
urfumdi i bústöðum öUum öðr-
um fegrL
í vöggugjöf hefur hún þegið
góðar gáfur og eðl.iskegar dyggð
ir, sem fyrst var hlúð að á róm-
uðu menmingarheimilii í foreldra
húsum og hún síðan ræktaði tM
meiri fullkommunar og þroska
en flestum auðmast.
Fáir vissu betur en hún, að
veraidteg veigemgni er fallvölt.
Hún kynmtist því á yrngri árum
að mikikmemni voru knésett, Mfs
sfcarf þeirra lagt í rúst, breið-
ustu bökin kikmuðu. Sjálf stóð
hún af sér öld boðaföM, rik tii
hinztu stundar af andleigri auð-
tegð, sem hún veitti af á báðar
hemdur þeim, er heinnd kynmtust.
Tel ég mig auðnumanm að vera
i þeirn hópi.
Guð btestsi henni bústaðaskipt-
in og ástvimum henmar siunar-
bjarta minniingu um göfuga
konu.
Jakob Þ. Möller.
S. Helgason hf. STEINIÐJA
[inholti 4 Stmai 26677 og 14254