Morgunblaðið - 27.06.1971, Blaðsíða 18

MORGCNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 27. JÚNÍ1971
Bjarni V. Magnússon (Islenzka umboðssalan) og John Haie.
*
Islenzka umboðssalan:
Tekur umboð
fyrir Laitram rækjuvélarnar
Fyrir nokkm var hér á
ferð John Hale, fulltrúi Lai-
tram fyrirtækisins í New
Orleans, en það fyrirtæki
framleiðir rækjupillunarvél
ar sem eru vel þekktar hér á
landi. Ifale kom hingað til að
ganga frá endanlegum samn-
ingum við íslenzku umboðs-
söluna, sem tekur að sér um-
boð fyrir Laitram, hér á
landi.
1 stuttu samtali við
Morgunblaðið, sagði John
Hale, að eftirspurn eft-
ir rækjupiilunarvélum fyr-
irtækisins hans hefði vaxið
svo mjög hér á landi á síð-
ustu árum og þær voru nú
orðnar svo margar í notkun
hér, að nauðsynlegt þætti að
hafa umboðsskrifstofu á Is-
landi tii að annast sölu og
alla þjónustu.
Laitram hefði verið fyrst til
að framleiða þá teg-
und sjáJifvirkra rækjupill-
unarvéla sem mest væru not-
aðar á Islandi og hinum Norð
urlöndunum og hefði ver-
ið aðalframleiðandinn fyirir
heimsmarkaðinn, á þessu
sviði, undanfarin tuttugu
ár. Vegna örrar þróunar síð-
astliðin tvö ár, hefði eftir-
spurn eftir vélunum vaxið
mjög mikið, og Mkuðu þær
ved, auk þess að söluskilmál-
ar væru hagstæðir. Hale
sagði að Laitram bæði leiigði
og seldi vélarnar og á Norð
urlöndum, væri vélarnar yfir
leitt teknar á leigu í fyrstu.
Hann sagði að stöðugt væri
unnið að því að fuMkomna
rækjupillunarvélar Laitram
og t.d. hefði árið 1968 komið
á markaðinn vélasamstæða
sem væri sérstakiega gerð til
að vinna rækju af þeirri teg-
und sem veiðist við Island og
hin Norðurföndin. íægar
væri búið að setja upp nokkr
ar slíkar samstæður á
Islandi, og fleirum yrði bætt
við á næstunni.
Jöhn Hale minntisit á máls-
höfðun Laitram, vegna ann-
arrar tegundar rækjupillunar
véla sem fluttar voru inn til
Islands. Höfðað hefði verið
mál þar sem í fyrstu hefði
verið talið að um einkaleyfis-
brot væri að ræða. Nánari
rannsókn hefði leitt i Ijós að
svo væri ekki og hefði því
verið fafflið frá máSshöfðun.
Laitram myndi hins vegar
halda áfram að fylgjast með
að ekki yrði gengið á einka-
leyfisrétt fyrirtækisins.
t
Eiginkona mín, móðir okkar, dóttir og systir
Asta friðleifsdóttir
Nýhöfn II, Presthólahreppi,
andaðist þann 20. júní sl. á sjúkrahúsi Húsavíkur. Útförin fer
fram frá Neskirkju þriðjudaginn 29. júni kl. 3.
Guðmundur Kristinsson,
Anna Jóna Guðmundsdóttir,
Hreinn Elliðason,
Guðrún Magnúsdóttir,
Jóna B. Ólafsdóttir,
Anna Friðleifsdóttir,
Gunnar Friðleifsson,
Sólveig Friöleifsdóttir.
t
Hjartkær faðir okkar, tengdafaðir og afi
SIGURJÓN SIGURJÓNSSON
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni mánudaginn 28. júní
kl. 10,30
Svanhildur Sigurjónsdóttir,
Hjördís Sigurjónsdóttir,
Guðni Sigurjónsson,
tengdabörn og bamabörn.
Móðlr okkar t BERGÞÓRA JÓNSDÓTTIR
Nönnugötu 4,
verður jarðsungin frá Dómirkjunni mánudaginn 28. júní kl.
1,30 e.h. Einara Þyri Einarsdóttir, Ragnar Einarsson.
Diakonissa vinnur
sem þjónn Krists
Rætt við Unni Halldórsdóttur
FRÚ Unnur Anna Halldórs-
dóttir er ættuð úr Reykjavik
og ber hinn kirkjulega titil dia
konissa, sem jafngildir starfs-
heiti djáknans. Frú Unnur er
eiginkona séra Tómasar Sveins
sonar í Neskaupstað og vinn-
ur í sóknum hans, sem diakon
issa.
— Við skulum þá byrja á
því strax, frú Unnur, að biðja
þig að skýra starf diakoniss
unnar fyrir lesandanum, í
hverju það felst og hvernig
það er fraimkvæmt.
— Grunnnám, sem þarf tit
þess að gerast diakonissa ligg
ur eftir fjórum meginleiðum,
ef svo má segja: í fyrsta lagi
það nám, sem snertir uppeldis
og kennslumál, i öðru lagi
hjúkrunarmál, í þriðja lagi fé-
lagsráðgjafarsitarf og svo í
fjórða lagi guðfræði.
Minn þáttur innan þessara
fjögurra leiða er það, sem veit
að kennslu og uppeldismálum.
Frumn'ám mitt var fóstrunám,
en síðan fór ég í sérstakan dia
konissuskóla, en um hann er
ekki að ræða hér á landi, svo
ég nam í Svíþjóð. Annars eru
slíkir skólar víða á Norðurlönd
um.
Að námi loknu er svo þunga
miðjan í þessu öllu kirkjuleg
vígsla. Ýmiss konar prestleg
eða kirkjuleg verk falla undir
starfssvið djákna og diakon-
issu, eftir því til hvers þau
eru vígð, en megin verkefni
þeirra eru þó þau, er varðfe
ýmislegt sem ekki telst bein-
línis prestverk, en er hagrænt
starf og þá fyrst og fremst í
fjölmennum söfnuðum þar sem
presturinn kemst alls ekki yf
ir neitt annað en brýnustu
prestskaparstörf sín. Djáknar
oig diakonissur geta unnið prest
leg störf önnur en útdeilingu
sakramentis. Diakonissa vinnur
því sem starfsmaður kirkjunn-
ar og hefir með vígslu sinni
helgað sig því að vinna sem
þjónn Krists í starfi sínu i
hverju sem það er svo fólgið.
— Er starfssvið þiitt mikið
í Norðfirði?
— Nei. Því miður verður
t
Jarðarför mannsins mins,
Skarphéðins Sigurðssonar,
Minna-Mosfelli,
fer fram frá Mosfellskirkju
þriðjudaginn 29. júní kl. 14.
Katrín Giiðninndsdóttir.

Frú Unnur A. Ilalldórsdóttir
diakonissa
það ekki sagt. Við höfum ekk
ert safnaðarheimili, utan kirkj
unnar sjálfrar, og eigum því
mjög erfitt uppdráttar með
alla félagsstarfsemi utan henn
ar. Þetta gerir það einnig að
verkum, að ég hef ekki getað
komið þar upp starfsemi á
— Að marka
Framhald af bls. 11.
hugleiðingar um gerð torga og
markmið. Verður í því efni að
vísa í greínina sjálfa í Lög-
réttu. Mér virðist sem hug-
mynda þeirra, sem þarna koma
firam, gæta töluvert í tillögu
þeirri, er Guðjón Samúelsson
gerði 1924 að skipulagi Skóla-
vörðuhæðar, „Háborg íslenzkr-
ar menningar," eins og þá var
komizt að orði.
Rétt er að vekja athygli á því,
að I greininni er sennilega i
fyrsta skipti hérlendis vakin at
hygli á nauðsyn og þýðingu
barnaleikvalla.
Þessi grein Guðjóns Samúels-
sonar er eins og áður segir vafa
lítið hið fyrsta sem birtist á ís-
lenzku um skipulagsmál á
fræðilegum grundvelli. Má und
arlegt heita, að svo mjög, sem
Guðjón hefur verið umtalaður
fyrir verk sín, skuli þessa
merkilega framlags hans til
skipulagsmála hvergi getið, svo
að mér sé vitanlegt.
Þetta var upphafið af hinum
miklu afskiptum Guðjóns Samú
elssonar af skipulagsmálum, en
þau falla utan marka þeirra,
sem þessari samantekt eru sett.
RÖDD FRÁ KAUPMANNA-
HÖFN
í ársriti Hins ísl. fræðafélags
í Kaupmannahöfn birtist árið
1916 stutt ritgerð eftir Boga Th.
t
Útför eiginkonu minnar, móður og tengdamóður,
TORFHILDAR JÓNSDÖTTUR,
Bollagötu 9,
fer fram frá Laugarneskirkju þriðjudaginn 29. júní kl. 1.30.
Baldvin Jónsson,
Jón Baldvinsson, Jórunn Magnúsdóttir.
t
Útföi eiginmanns míns, sonar, föður og tengdasonar,
SIGURJÓNS SIGURJÓNSSONAR,
Stigahlíð 34,
sem lézt í Borgarspítalanum 22. þ. m., fer fram frá Dómkirkj-
unni mánudaginn 28. júní klukkan 10.30.
Blóm eru vinsamtegast afþökkuð, en þeim er vildu minnast
hans er bent á líknarstofnanir.
Hulda Valdimarsdóttir
og aðstandendur.
sviði fræðslu og uppeldismája,
sem ég hefði viljað. Hins veg
ar hef ég slika starfsemi og
við hjónin raunar bæði, inni i
Norðfjarðarsókn og þar taka
öil börn sveitarinnar þátt í
starfinu. Ég er hiras vegar ekki
í neinum vafa um að talsverð
starfsemi og sitarf yrði fyrir
mig ef við gætum fengið safn
aðarheimili og starfsaðstöðu í
Neskaupstað.
— En þið hjón komið nærri
fleiri kirkjulegum störfum en
nefnd hafa verið til þessa í
samtölunum við ykkur?
— Já, Prestafélag Austur-
lands rekur sumarbúðir fyrir
böm í barnaskólanum að Eið-
um, en þessar sumarbúðir eru
opnar mánaðartíma á hverju
sumri. Við ömvumst umsjón
með þvi starfi, sem þarna fer
fram. Og þar hef ég mjög gott
tækifæri til að vinna að áhuga
málum mínum.
— En þú hefir verið diakon
issa fyrr en fyrir austan?
— Já, ég var það í þrjú ár
hér í Hallgrímssókn í Reykja
vík og þar liggur aðalstarf
mitt á þessu sviði, sagði frú
Unnur að lokum.
— vig.
Melsted sagnfræðing. Ber grein
in sama heiti og þessi saman-
tekt mín, „Að marka tóftir til
garða“ og mundi mér ókunnugt
um skipulagsframtak Ólafs hins
helga, sem vikið er að hér í
byrjuin, ef ekki hefði komið til
þessi ritgerð Boga.
Bogi Th. Melsted (1860—1929)
starfaði nær alla sína ævi við
fræðastörf í Kaupmamnahöfn,
en lét sig mjög skipta ýmis fram
faramál á fslandi, þótt ekki
verði sagt, að hann hafi haft
hér mikla mannahylli. Bogi rit-
aði mikið um anmað en sagn-
fræðileg efni. Meðal þess vax
áðurnefnd ritgerð. Þar segir
m.a.:
„Það er fróðlegt að fara um
lönd á vorum tímum og sjá,
hvernig bæir og borgir eru
byggðar, sumar skipulega með
beinum götum og breiðum, sum
ar óskipulega með mjóum göt-
um og krókóttum. Það er eins
og megi lesa út úr byggingarlag
inu, hve mikil fyrirhyggja hefur
verið höfð, þá er þær hafa verið
gerðar, og hvort þar hefur ver-
ið markað fyrir tóftum og göt-
um, áður en húsin voru reist
eða ekki.
í engu landi í Norðurálfunni
munu bæir vera jafn skipulega
byggðir sem á Finnlandi. Það
má heita, að þeir séu allir með
beinum götum.“ Því tíl stað-
festingar lætur Bogi fylgja rit-
gerðinni uppdrætti af fjórum
finnskum bæjum, er hann telur
mjög til fyrirmyndar. Þessir
uppdrættir minna helzt á tafl-
borð, svo reglulegar eru götur
og byggingarreitir.
í lok ritgerðarimnar er vikið
stuttlega að skipulagsmálum
Reykjavikur og bent á nauðsyn
þess, að gerður sé skipulagsupp
dráttur. Þar er gerð tillaga um
ráðstöfun Landshöfðingj atúnsins,
sem hann kallar svo, en átt er
við núverandi Arnarhól og svæð
ið þar austur af, sem þá var
óbyggt að mestu. Lagði hann
til, að því yrði ráðstafað til op-
inberra bygginga eins og orðið
hefur að töluverðu leyti. Við get
um þó verið þakklát fyrir, að
ein tillagan í hinni tímabæru
ritgerð Boga Th. Melsteds komst
ekki í framkvæmd. Að visu var
hún ekki frá Boga runnin, en
hann mælti með hennd. Hún var
sú, að nýtt hús handa Lands-
bankanum (þetta var rétt eftír
brunann mikla í Miðbænum)
yrði reist á AmarhóM, beint
norður af StjórnarráðshúsLnu.