Morgunblaðið - 11.11.1971, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 11. NÓVEMBER 1971
•m
mm
45
stolizt til að hringja bjöliunni
þarna niðri! Og nú var þsssi
góði, dökkhærði maður, sem
hafði aðeins verið að ge; a
skyldu sína, dauður fyrir fó' urn
mér. Bókstaflega og siðferði-
tega.
Ég brölti á fætur og þreifaði
fyrir mér þangað til ég fann
slökkvarann. Ég var með ógleði
og svima og mig sárverkjaði í
úlniiðinn. Ég leit framan i hann.
Andlitið var fölt undir sólbrun
anum og hann var blóðugur á
enninu. Það var líka blóð á litla
hamrinum, sem lá við hliðina á
honum. Ég sleppti mér af ur og
tárin runnu ofan á hann.
En þá hreyfði hann sig. Sneri
höfðinu ofurlítið, og stundi.
Ég reif þunga rauða tjaldið,
sem var dregið fyrir endann á
ganginum. Ég tók til fótanna og
þaut inn í baðherbergi Barrys
þar sem ég vætti handklæði í
köldu vatni og kom svo inn með
það aftur, rennblautt.
Hr. Parrott stundi aftur þeg-
ar ég þvoði honum i framan, og
opnaði augun og reyndi að rísa
upp. Ég lagði handlegginn um
öxlina á honum og hét hor.um
upp að mér, og nú hafði ég
alveg gleymt veika úlnliðnum.
Hann sneri höfðinu til að líta
á mig og kipptist við þegar ljós
ið féll í augu honum. — Hættu
þessu sagði hann veiklulega. —
Ætlarðu að drekkja mér. . . .
Ertu að gráta, Liz Boykin?
— Ég hélt þú værir dauður,
kveinaði ég, og reyndi að stöðva
grátinn.
Hann sleit sig lausan og stóð
Það hlýtur að vera eitthvað að, læknir, -
vel döguni sanian.
mér hefur liðið svo
upp en studdi annarri hendi
við vegginn. Hina höndina rétti
hann til min. — Stattu upp Lis
og líttu á mig. Fjandinn hafi
það allt saman! Þau eru að
sleppa burt og hér stend ég eins
og þvara. Komdu nú! Þurrkaðu
á þér andlitið með handkiæð-
inu, og láttu mig svo hafa það.
Þá get ég stöðvað þetta blóð
rennsli þangað til ég kemst út í
bílinn. Hopkins getur bundið um
mig. Flýt.tu þér nú!
— Ég rétti honum handklæð-
ið.
— Ætlarðu að taka mig fasta?
spurði ég vesældarlega. — i
Þetta var allt mér að kenna. —
Æ, það var leiðinlegt þetta með
höfuðið á þér.
Hann lagði báðar hendur á axi
irnar á mér og horfði einkenrii-
lega á miig.
— Nei, sagði hann loksins. —
Ég ætla ekki að taka þig fasta.
Hann Lét hendurnar falla.
Ég tók upp hattinn hans og
rétti honum. Vasaljósinu stakk
ég í vasa minn. — Styddu þig
við mig, afi, sagði ég skjálfrödd
uð. — Ég skal hjálpa þér niður
stigann.
Ég gerði mér ekki Ijóst fyrr
en þá, að ég hafði haft ágætis
tækifæri til að fara heim til Mel
chiors eftir bréfinu mínu, —
ágætis tækifæri — og ég hafði
látið það ónotað.
Þegar við komum niður á
tröppurnar mætti okkur ein-
kennileg sjón. Á gangstéttinni
og kring um lögreglubilinn
hafði hávaðasamur hópur safn-
azt saman, en inni í honum miðj
um voru nokkrir lögreglumenn,
sem reyndu að ýta hópnum frá,
og var einn þeirra Hopkins, sem
var búinn að týna stóra svarta
flókahattinum, en hárið var limt
niður á koilinn af rigningunni,
sem nú var skohin á. (Að ég
bezt veit. fann hann aldrei hatt
inn aftur). Og þarna var iíka
húsvörðurinn, hetja i röndótium
samfestingi — ákafur og óða
mála. Og með glóðarauga.
Þegar við hr.Parrott komumst
gegnum þröngina, hætti Hopk-
ins að ý:a fólkinu frá og þaut
til okkar.
— Sjáðu, sagði hann. — Þessi
tvö. Viltu ekki ná í þau? Hann
benti og við litum í áttina.
Barry og Klara og stór lög-
reglumaður sem gætti þeirra,
sátu á stigbrettinu á bílnum, lík
ust tveim spörfuglum á sima-
streng, og vesældarleg þarna í
rigningunni. Klara, sem var
grátandi, hélt hatti Barrys fyr-
ír andlitinu, og það var illilega
beyglaður hattur. Aftur á móti
leit Barry þannig út, að hann
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Reyndu að láta aðra uin að blekkjast. Það er fyrir neðan
virftingM ]>ína.
Nautið, 20. apríl — 20. maí.
Kcyndu að sinna skyldmmi og bálfkláruðum verkum, þótt það
sé hvimleitt.
Tvíburarnir, 21. niaí — 20. júní.
Unga fólkið og; ævintýramennska þess fær ærið umhugsunarefni.
keitaðu fróunar í trúmálum ogr ástinni.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
í dag: geturðu s:ert haldíróða samninea, þótt þeir séu ótraustir
að s.iá í fyrstu.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Kf þú átt að ákveða eitthvað, skaltu reyna að gera það af
skóruntfsskap.
Mærin, 23. ágúst — 22. september.
I»að er ekki svo fráleitt að reyna að ná sér í nýjan félatfssliap.
Voffin, 23. septeniber — 22. október.
Stundum er réttara að halda sig: fjarri ys og þys.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Reyndu að taka fjármálin til endurskoðunar £ flýti.
Boffmaðuriim, 22. nóvember — 21. deseniber.
I»ér liættir mikið til að reyna að sleppa smáatriðunum.
Steingeitin, 22. deseinber — 19. janúar.
Kiua leiðin til úrhóta er verklega hliðin á málinu.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Kf ekkert betra er I sigti, skaltu reyna að gera góðverk.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. niarz.
Hvernig: sem fara kann, skaltu ekki láta bilbug á þér finna.
J
hefði enn orðið fyrir mótlæti.
Ermin á frakkanum hans
var rifin af uppi við
öxl, og bindið lafði nið-
ur eftir hnappalausri skyrtunni.
Það var fleiður á hökunni á hon
um og hnefinn, sem Lá kreppt-
ur á hnénu, var með tvær rauð
ar rákir í kross.
Klara leit upp yfir hattinn og
kom auga á mig.
— Bölvaður svikarinn þinn!
sagði hún snöktandi og glápti
á mig. Ég lét sem ég sæi hana
ekki en sneri mér að Barry.
— Þú ert meiri hetjan! sagði
ég bálvond. —Að berja fóLk í
höfuðið með hamri! Þú varst
nærri því búinn að drepa hann.
Þú ert morðingi.
— Láttu Barry í friði, ságði
Klara. — Hann barði ekki einn
eða neinn. Ég gerði það. Og ég
vildi óska, að ég hefði notað
hamarinn á þig í stað þess að
berja þig bara í magann.
— Já, einmitt það? sagði ég og
gekk að henni, en hr. Parrort
I*1 CXvn
• • •
Sérsaltað
smjor
sterkara bragd
Sérsaltað smjör er meira saltað en
venja er til um íslenzkt smjör. Bragðið
er sterkara. í»að nýtur sín áberandi vel
án áleggs, t.d. á ný, fersk og ilmandi
rúnnstykki, eða á heimabakað brauð
— beint úr ofninum.
smjor
I silftir umbúðum
sérsaltað smjör ósaltað smjör
í rauðum umbiíðiim í grænum umbúðmn
500 g
250 g
Osta og smjörsalan s.f
ÍJrvalið eykst. Þér getið nú valið um 6
mismunandi tegundir eða stærðarein-
ingar smjörs.
IMA
HVAR ER
IMA
VERZLUN
í YÐAR HVERFI ?
hélt aftur af mér.
— Hættu þessu sagði haiin, —
Og farið þið þarna inn, öll söm-
ul.
— Guð minn góður! Lögreglu
bíllinn! Hann hafði komið hvín
andi upp að gangstéttinni og
með hjálp nokkurra lögreglu-
þjóna stigum við öll inn í hann,
jafnvel fulltrúinn, sem virtist
hafa orðið til þess að stöðva
strokufólkið, þegar það kom
þjótandi út úr húsinu.
Við fengum að heyra að hús-
vörðurinn væri skattgreiðandi
og þjóðhollur maður. Það kom
meðal annars í ljós, að Barry
var orðinn á eftir með húsa-
leiguna og húseigandinn hafði
beðið húsvörðinn að hafa aug.a
með honum, ef honum skyidi
detta í hug að stinga af án þess
að greiða leiguna. Og jafnskjótt
og húsvörðurinn frétti, að lög-
reglan væri þarna á ferðinni,
fékk hann grun um að verið
væri að leita að leigjandanum í
fjórðu hæð.
IMA
IMA
verzlun er
mafvöru-
verzlun