Morgunblaðið - 30.01.1972, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 30. JANÚAR 1972
75 ára á morgun, 31. janúar:
Sesselja Konráðsdóttir fyrr
verandi skólastjóri
SESSELJA er borin og baim-
fædd aS Syðra-Vatni í Skaga-
firði. Foreldrair hennar voru hjón-
in, sem þar bjuggu, Konráð, bróð
ir séra Jóns Magnússonair á
Mæliíelli og Ingibjörg Hjáilms-
dóttir, alþingismanns Mýra-
manna. Þótti þeim báðum kippa í
kyn ættmennia einna með mann-
kosti og góða greind.
Þau vou foreldrar 9 mannvæn-
legra bama og þurfti fjöiskyldan
öll að virnna hörðum höndum,
eina og tíðkaðisit í þá daga, til
framdráttar sveitarheimili.
En brátt fór engill dauðans að
svifa í kring um þessa fjölskyldu.
Lauk þeim viðskiptum þannig, að
hann hneif á braut með sér þrjú
wfnileg börn, með nokkurra ára
millibili. Elnnig sjálfam heimilis-
föðurinn, Konráð bónda, eftir
langa og straniga sjúkdómslegu.
Eitt af bornum þeirra Syðra-
Vatns hjóna, Heigi prófastur á
Sauðárkróki, lýsir síðar í snilld
arlegri frásögn berniskumiraningu
sinni um dánardaig föður síns og
djúpa sorg móður sinnar, sem
borin vatr með hetjulund og
skapfestu.
Hjól timans rennur áfram með
ótall blæbrigðum, hratt og óstöðv
andi. f æviferli einstaklinga og
þjóða skiptast á skin og skuggar,
sigrar og ósigrar.
Systkinin frá Syðra-Vatni, sem
fátæk voru af veraildarauði, hafa
öll unnið stóra sigra á leikvangi
jarðlífsins. Dugnaður og néims-
hæfni báru þaiu inn á brauitir
mennta og mermingar, sem
gerði þeim fært að gefa þjóðar-
sálinni dýrmætar gjaifir.
Einu sinni hafðí ég stutt kynmi
af merkiskonunni Ingibjörgu hús
freyju frá Syðra-Vatni, eigniaiðist
minningu um hana, sem geymzt
hefur um áratugi. Þá dvaldi hún
í Stykkishólmi hjá Sesselju dótt-
úr sirmi og manni hennar Jóni
Eyjólfssyni kaupmanni. Eftir 7
sólarhringa sæveltur frá Sauðár-
króki lá „Lagairfoss" gamli loks
við bryggju í Stykkishólmi, auð-
vitað í leit að saltkjöti þar eins
og annars staðar í þessari för.
Gott var að hafa nú fast land
undir fótum, eftir öll fárviðrin
á hafinu fannst okkur, norö-
lenzku stúlkunum fjórum, sem
gemgu upp bryggjuraa í Stykk-
ishólmi. Reyndaæ þurftum við
sums staðar að vaða í gegraum
Skafla, en það gerði ekkert til,
því að allt var betra en að „vera
um borð“. För minná frá skips-
fjöl var heitið til verzlunar Jóns
Eyjólfssonar frænda míns.
Langaði til að sjá hann. Hafði
heyrt að hann væri ljúfmenni
hið mesta og vonaði þess vegna
að hamn fyrirgæfi mér forvitn-
ina. Já, ekki bar á öðru en hann
gerði það. — Bauð okkur að
dvelja í húsi sínu meðan skipið
stæði við í Hólminum. Þágium
við hiniair sj óhröktu það góða
boð og brátt hafði gestrisna hús-
móðirin frá Syðra-Vatni borið
fram fyrir okkur nýbakaðar
kleinur, þær beztu sem ég hefi
bragðað, ásamt fleiru góðgæti.
En þótt höfðinglegar veitimgar í
þessu hlýlega húsi væru mér til
glaðningar þótti mér enn vænna
um að hafa fengið að sjá örlítið
brot af anditegri stærð konunn-
ar, sem ég hafði oft heyrt talað
um á heimdli forelldra minna í
Skagafirði. Nú hafði ég feragið
að sjá fafliegu og gáfulagu augun
hennar, sem líkleg voru til að
sjá í gegnum hismi inn í kjoma
hvens málefnis. Allt í einu opnað-
ist útihurðin og iran vatt sér
kona, góðmannileg og frjálsteg í
fasi, full af andlegri og líkam-
iegri lífsorku, fanmst mér. Þetta.
var sjál'f húsmóðir þessa heim-
ilis — Sesselja Konráðsdóttir
kenraari — konan, sem orðlögð
var fyrir kennsluhæfni, fær
var hún talin um afð laða það
bezta fram I hverri barnssál —
kenínarinh, sem börnin fullyi'tu
að skildi állt betur en aðrir. Lít-
ið gat ég að þessu sinni taiað
við hina virðulegu og yfirlætis-
lausu kennslukonu, fríminútiir
hennar frá kenraslusitarfi voru
brátt liðraar og við gestir þessa
góða heimilis urðum að hraða
okkur á „skipsfjöl“. Datt mér
ekki í hug, að ég ætti eftir að
hafa náin kynni af því góða
heimili, er ég kvaddi og að þar
ætti eftir að verða vinahús miCt.
Mörgium árum síðar báru öld-
ur örlaganna ævifley mitt um 7
ára skeið á mlibli lireiðfirzkra
stranda. Á þeim árum dvaldi ég
oft við hlýjam heimilisarin fyrr-
nefndra hjóna í Stykkishólmi.
Þangað var jafnan gott að koma
og gamiara þar að dvelja.
Jón Eyjólfsson var hið mesta
ljúfmenni, sem ég hefi kynnzt,
enda mjög vinsælll maður. Hasm
var hljómlistarunnandi og sörag-
maður góður, sem bræður hans
— Þormóður söngstjóri á Siglu-
firði og Sigurður Birkis söng-
málaistjóri. Hestamaður var
hatnn ágætur og hafði mikla un-
un af að tala um góðhesta, eins
og ýmsir fleiri af þeirri ætt.
Um þær mundir, sem hér get-
uir voru börn þeirra hjóna —
fjögur að tölu — milli ferming-
ar og tvítugsaldurs — góðir og
skemmtilegir uinglingar með
mikla námshæfni og dugnað.
Bláru þau glöggt andlegt svip-
mót foreldranraa og góðs upp-
eldiis. Frú Sesselja er mikiil og
fær ræðumaður. Hélzt þar í
hendur skýr og djúp hugsun, fag-
urt mál og aðsópsmilkil framsögn.
Hún á því, láni að fagna að eiga
lifamdi Guðstrú. Er sú gjöf arfur
hennar frá friðsælu og trúuðu
bernisikuheimili —■ þess vegna
heifur henni auðraazt að giefa
bömum og unglingum hollt vega
nesti inn á ævibrautir og trúna
á vöxt þess góða, sem býr í
hverri mannsál.
Skapgerð frú Sesselj u Kon-
ráðsdóttur er samofin úr mörg-
um sterkum eðlisþáttum, sem
hver um sig gat nægt til mynd-
unar afburðakonu. Þótt hún
hafi haft mikil samiskipti við
aðra, ier hún að eðlisfairi dul i
skapi og segir ógjarnan öðrum
en beztu vinum sínum frá lífs-
reynslu sirani. Hún er húsmóðir
og móðir eins og bezt verðuir á
kosið. Lagði fram sinn stóra
skerf við hlið eiginmanns síns,
miikils uppalanda til þess að búa
börnum þeirra glaitt, friðsælit og
hlýtt heimilisathvarf með per-
sónule-gum blæ hannyrðakon-
unnar haigsýnu. Keraniairi vair hún
talin „af Guðsnáð“. Stundaði
kennslustörf i Stykkiishólmi um
30 ára skeið við miklar vinsæld-
ir og virðingu. Hæfileikar hjúkr-
unarkonunraar hafa verið henni
ríkulega í blóð bornir. Það
sýndi hún bezt með kærleilka-
ríkri og fórnfúsri umönnun há-
aldraðrar og blindrar ömmu
manns sáns, sem dvaldi og amd-
aðisit á heimili þeirra hjóna.
Matarhléi sínu frá skólanum
varði hún þá eftir þörfum til
þess að veita þessu veika gam-
aámenni kæirleiksríka þjónus'tu.
Á því heimili dvaldi einnig, ,*m
sjúklingur, móðir Sesselju, með-
an hún þurfti á því að hallda.
Það kom því engum á óvart þótt
Sesselja annaðiBt með um-
hyggju og ástúð eiginmcLnn sinn,
sem haldinn var erfiðri van-
heilsu síðustu æviár hans í
Reykjavík. Þeigiar veikindin
ágerðust ffluittist hann á sjúkna-
Framhald á bls. 24
ALLTAF FJOLGAR
VOLKSWAGEN
SENDILLINN
SEM SÍÐAST BREGZT
VOLKSWAGEN SENDIFERDABÍLLINN
sameinar notagildi, góðan smekk og fallegt útlit

• ' ■’ :
í / /vm

MARGVÍSLEGAR ENDURBÆTUR
HAFA VERIÐ GERÐAR
Á 1972 ÁRGERDINNI
Kæliloftsrístar fyrir vél hafa verið staekkaðar.
Lögun hjólaskála að framan hefur verið endurbætt ti
að auka spyrnu framhjóla í aur og snjó, — og mmnkr
skvettur frá hjólum á framhurðir.
Óbeinni loftræstingu hefur verið komið fyrir.
Nú er hægt að fá ferskt loft inn, án þess að opna rúðt
Afturstuðari hefur verið færður upp, — og veitir auki
öryggi.
Afturljósasamstæða hefur verið stækkuð.
Engin hætta á, að þeir, sern aka fyrir aftan, ruglíst
hemlaljósum og stefnuljósum.
Dyralæsingar á farangursrými hafa verið endurbætta
V.W. sendibílar eru nú fáanlegir með stærri vél — 7
ha. 1700 rúmsentímetra, — sem þýðir minna álag r
meiri endingu vélar.
Hvers vegna ekki að sameina notagildi og þægindi í sendiferðabíl? Það auðveldar duglegum bílstjórum starfið og eykur af-
köstin. — Bílstjórahúsið er útbúið þægindum fólksbílsins.
KOMIÐ
SKOÐIÐ OG KYNNIZT VOLKSWAGEN SENDIFERÐABÍLNUM

SENDILLINN
SEM SÍDAST BREGZT
HEKLA hr
Laugavegi 170—172 — Sími 21240.