Morgunblaðið - 19.04.1972, Blaðsíða 17

MORGUtNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 19. APRÉL 1972
17

af írum og öðru fólki t(J) 5
(eínkum íslendingum)
Seint gleymast sunnudagskvö'ldin
á O’Donohues. Það er athvarf fólks,
sem flýgur í burt á vængjum söngs
ins og svarta björsins Guinmess.
Ástandið á Norður-írlandi er látið
liggja milli hluta. Það er nú gaman.
Að vísu sagði Des mér, að þetta
væri argasta I.R.A. krá, en ég tók
því létt. Hitt féll mér þyngra
að horfa upp á litla hjörð amerískra
túrista, sem samanstóð af miðaldra
konum og einum pilti, sem var kom-
inn af léttasta skeiði. Ég sá ekki bet
ur en þarna væri Midnight Oowboy,
eða staðgengill hans, lifandi kominn.
Þetta gæti auðvitað verið alrangt og
kannski var pilturinn sonur
eða frændi einnar ekkjunnar, en
hegðaði sér þó á óvenju ög.randi hátt,
að mínum dómi, af syni, eða frænda
að vera.
Ekkjurnar, sem sennilega voru af
írskum ættum í sjötta lið, eða svo,
reyndu að vera þjóðlegar og
drekka svartan bjór (úr örsmáum
glösum). Síðan brostu þær blítt,
þótt ég þættist sjá, að ekki var þeim
hlátur i hug, þvi að vondur
er Guinness fyrir þá, sem ekki
þekkja hann. En staðfestan var ekkj
unum í blóð borin og nú höfðu þær
ákveðið að vera þjóðlegar. Niður
skyldi sá svarti. Að vísu lá við, að
ein svikist undan merkjum. Er hún
hafði með hörku lokið við fyrsta
bjórglasið, sá ég, að hún laumaðist
út í írskt kaffi, sem er náttú.rlega
þjóðlegt lika, en ekki líkt því eins
og Guinness.
Kodak instamatik vélum var hamp
að hátt þetta kvöld og kannski mætti
segja sem svo um það, að allar leið-
ir liggja í fjölskyldualbúmið. Síðast
sá ég það til hópsins, að hann hafði
nælt sér í innlenda viðmælendur til
þess að hrella þá með litmyndum af
fjölskyldum, vinum, ættingjum, kött
um og kanarífuglum að heiman.
Minnug þess, að svipaðir atburðir
dundu á mér, ráðlausum unglingi, er
ég ferðaðist eitt sinn í lest í Sviss-
landi, sneri ég mér undan í þöglum
hryilingi og gætti þess að snúa mér
ekki við aftur.
Svo sagði ég við Des, að amerísk-
ar ekkjur, eða jafnvel þess-
lendir túristar í heild, væru verri en
plágan. Þeir væru ólæknandi. Þar
með var málið útrætt og við ein-
beittum okkur að söngnum og því
síðhærða fólki, sem fremst var i
flokki. Aðalmaðu.rinn er með rautt,
hrokkið hár, sem stendur út í loft-
ið og iék á gitar og söng af fjöri
og kátínu, eða sorg og söknuði, eft-
ir þvi sem við átti, og fórst harla
vel og því betur sem fleiri Guinness-
fliöskur hurfiu ofan i hann.
ÍRSKCR JÓLASVEINN
MEÐ FIÐLU
Sá óborganlegasti var gamli bör-
inn með fiðluna. Hann er með hvítt
hár og eplakinnar og minnir í heild
á fyrsta jólasvein í einn og átta.
Þegar liðið var á kvöld, stóð hann á
fætur og upphóf kvæðaraust, að ís-
lenzkum sið. Þetta var kvæðabálk-
ur um hestinn Finn McCaul og eig-
anda hans og veðreiðarnar miklu.
Þarna varð mér fyrst ljóst, hvað við
eigum gott, að ferskeytlan er enn i
tízku í Skagafirðinum, þótt ég hljóti
að játa, að tii eru kvæði eins og
Hér er fækkað hófaljóni og 1 morg-
unljómann er lagt af stað, en i því
sambandi er bezt að nefna engin
nöfn.
Þegar kvæðaflutningurinn var vel
á veg kominn með að vekja hjá mér
hugljúfar bernskuminningar um
hvita hestinn Finn, sem dró mjólkur
vagnin.n í sveitinni, var gripið fram
i fyrir Stúfi, eða öllu heldur fór mað
ur með eina Ijóðlínuna í kór við
flytjanda, sem ekki kunni að meta
liðsaukann, settist niður pronto og
sagðist vera stein- bara alveg hætt-
ur. Siðan sagði hann þrisvar við liðs
aukann: „Ég var að fa-ra með kvæð-
ið en ekki þú.“ Liðisaukinn, unigur
og ábyrgðarlaus hljómlistarmað-
ur, grátbað gamla bör að halda
áfram og það gerðu fleiri. Ekki var
við það komandi — svona strax.
En eitthvað hefur skapbfsinn
mildazt, því að síðar tókst að múta
gamla bör (sjálfsagt með brennivíni
og kvenfóiki) tii þess að
halda áfram. Þar hefndist viðstödd-
um beizklega fyrir yfirsjón hljóm-
listarmannsins, því að kvæðamaður-
inn byrjaði upp á nýtt. 1 þessum efn
um er ekkert til, sem heitir
að halda áf.ram, þar sem frá var
horfið.
Enginn glataði þó sönggleðinni.
Allir tóku þátt, einkum þegar við
átti, og sumir klöppuðu í takt, aðr-
ii stöppuðu, en beztur var sá, sem
lék undir á vinstri hnéskel
með tveimur matskeiðum af frábærri
leikni. Annar undirleikari not-
aði tvö þartilgerð grjót og varð allt
að einum fögrum tóni.
TVEIR FRÆGIR
Fleira gerist í tónlistarlífi Ira en
sunnudagskonsertar á O’Donohues.
Nýlega hafa hinir frægu menn
Donovan og Leonard Cöhen látið sjá
sig í sviðsljósunum þar í landi.
Donovan á hús skammt frá Dubl-
in, i Kildaresýs.'ju. Þar í litlu þorpi
spilaði hann og söng til ágóða fyrir
sveitarfélagið eða kvenfélagið, eða
bræðrasöfnuðinn og myndaði eins
konar instant stúlknakór með þeim,
sem voru tiltækar þar og þá. Hon-
um þykir svo gaman að litlum stúlk-
um. Svo söng hann lagið, sem byrj-
aði svona: „Yellow is the eolour of
my true love’s hair,“ síðast þegar ég
vissi, en virðist hafa breytzt, því að
nú söng hin.n frægi: „Yeliow is the
colour of my true love’s teeth,“ róm
antískum áheyrendum til hugarang-
urs.
Þvi miður missti ég af Leonard
Cohen, þar sem ættjörðin kallaði, en
fékk hins vegar fregnir af atburð-
inum, sem voru meðal annars á þessa
leið: „Leonard Cohen var stórkost-
legur. Áheyrendur voru hugfangnir.
Stú’ikur vörpuðu önidinni og grétu.
Þetta voru hreinir og beinir töfrar
og eitthvert mesta ævintýri, sem ég
hef orðið fyrir. Seint gleymist mér
hljómurinn af þessum söngvum."
í HÚSAGARDI FORSETANS
Einnig fékk ég fregnir af því, að
betra væri að fara varlega á Irlandi
núna, mei.ra að segja í Dublin, eink
um í grennd við garðinn Fönix, sem
sumir segja stærsta lystigarð í
Evrópuborg. Þar er dýragarðurinn
og þar býr DeValera, forseti. Eða
eins og segir í flréttaskeytin.u:
„1 gær fórum við út í Fönixgarð
og klifruðum yfir nokkra veggi og
höfnuðum í húsagarði forsetans, þar
sem við fórum að tína liljublóm. Þá
birtust tveir lögreglubílar, ásamt
tveimur lögreglumönnum á mótorhjól
um. Við vorum leidd brott, tekin föst
og yfirheyrð lengi á lögreglustöð-
inni. Þeir héldu, að við værum öfga-
sinnar úr I.R.A., komnir til að
sprengja forsetann í tætlur."
Nú gætir maður þess að sneiða
vandlega hjá húsagarði forset-
ans næst þegar maður fer í lysti-
göngu í þessum stóra garði. Þar eru
nú blóm á flestum trjám. Marz og
apríl hafa séð til þess.
GUÐMUNDUR SIGURJÓNSSON
SKÁKMEISTARI ÍSLANDS 1972
samkvæmt lögurn Skáksam-
Skákþing íslands 1972 fór
fram um páskana og lauk
með sigri Guðmundar Sigur-
jönssonar, sem Maut 7(4 v.
úr 9 skáku.m. Með þesisum
sigri sínum sannaði Guð-
mundur enn að hann er einn
af okkar öflugustu skákmönn-
um, hafi einhver efazt um það
eftir alþjóðlega mó'tið á dög-
unum. Tafimennska Guð
mundar í mótinu var mjög
traust og heiilsteypt og er
hann sýnilega að ná sínum
fyrri styrklieika etftir æfinga-
leysið, sem virtist hrjá hann
i vetur. Vil ég nota tækifærið
og ó®ka Guðmundi til ham-
ingju með sigurinn, en þetta
mun vera í þriðja sinn, sem
hann hlýtur titilinn skák-
meistari íslands.
1 öðru sæti varð Bjöm Þor-
steinsson með 6% v„ þeir,
Jónas Þorvaldsson og Magnús
Sólmundarson, hlutu 6 v. og
hafa þessir fjórir rétt tii þátt-
töku í næstu landsliðs'keppni.
Að öðru leyti varð röð kepp-
enda þessi: 5. Ólafur Magnús-
son 5% v., 6. Hal'ldór Jónsson
4 v„ 7. Jón Torfason 3(4 v„
8. Jón Pálsson 2% v„ 9. Har-
vey Georgsson 2 v„ 10. Ólafur
H. Ólafsson 1%.
Eins og fram kemur af
þessari upptalningu voru þátt-
takendur aðeinis 10, en áittu
bands íslands að vera 12.
Skýringin á þessu er sú,
að þeir, Gunnar Gunnarsson
og Freysteinn Þorbergsson,
veiktust í upphafi móts og
urðu að hætta keppni af þeim
sökum. Við þetta varð keppn-
in mun svipminni en eWa, þar
sem tveir keppendur sátu hjá
í hverri umferð og sömuileiðis
kom þetta illa við hina kepp-
endurna. Sem dæmi má nefna,
að Jónas Þorvaldsson, sem
sigraði þá Gunnar og Frey-
stein, í fyrstu tveiimur um-
ferðunum og hafði þá forystu
í mótinu, hafði aðeins einn
vinning, auk biðskáka eftir 6
umferðir. Slíkt hlýtur að
draga úr keppnisskapi og
áhuga manna og getur haft
miikil áhrif á úrslit skáka. Þá
verður ekki hjá því komizt
að geta þess að nolrkru, hve
afar hljótt var um mótið.
Hafa ýmsir kunnir skák-
áhugamienn haift orð á því við
undirritaðan að þetta væri
í fyrsta skipti í mörg ár, sem
þeir hefðu ekki getað fylgzt
með Islandsmóti, einfaldlega
vegna þess, að þeir vissu ekki
hvar væri tefllt né hvenær.
Svo virtist raunar sem um
einhvers konar leynimót væri
að ræða og ekki bárust flréttir
af því fyrr en töluvert var lið-
ið á keppnina. Slílkir hlutir
mega ekki endurtaka sig, ef
íslandsmótin eiga að halda
reisn sinni og virðingu.
1 meistaraflokki sigraði
ungur og mjög efnilegur
skákmaður, Kristján Guð-
mundsson, með yfirburðum,
hlaut 8 v. úr 9 skákum.
1 2.—3. sæti urðu þeir Jó-
hannes Lúðvíksson og Stefán
Þ. Guðmundsson, með 6(4 v.
og rnunu þeir tefla einvígi um
annað sætið, sem veitir rétt
til þátttöku í næstu landsliðs-
keppni.
Við sbuium nú lita á eina
skák frá hendi hins nýbakaða
Islandsmeistara.
Hvítt: Giiðniiindiir Sigurjónss.
Svart: Jón Pálsson.
Frönsk vörn.
1. e4 - e6, 2. d4 - d5. 3. Rd2 -
Rf6, 4. e5 - Rfd7, 5. f4 (Þetta
er einna hvassasta áframhald-
ið, en einmig er oft leikið hér
5. Bd3). 5. - c5, 6. c3 - Rc6.
7. Rdf3 - Dl>6?, (Þessum leik
mun ætlað, að auka á þrýst-
iniginm á hvíta d-peðið, en í
rauninni er hann vindihögg.
Hvítur á auðvelt með að verja
miðborðið og á b6 stendur
svarta drottningin illa, auk
þesis sem hún tefur fyrir eðli-
legri liðskipan. Betra var að
leika hér 7. - b6). 8. g3(!)
(Þessi leiikur hefur tvíþættan
tilgang. Hann styrkir hvita
peðamiðborðið og skapar
hvíta kóngnum öruggt skjól
á g2). 8. - cxd4, 9. cxd4 -
Bb4f(?), (Leiktap, betra var
að leika strax Be7). 10. Kf2 -
f6, 11. Kg2 (Svartur hótaði að
vinna peðið á e5). 11. - 0-0,
12. Bd3 - Be7, (Auðvitað ekki
12. - Rxd4, vegna 13. Rxd4 -
Dxd4, 14. Bxh7f og vinnur).
13. Re2 - He8, (Nú koma af-
leiðingarnar af ónákvæmni
svarts í 7. leik vei í ljós; hann
á í erfiðleikum með liðskipan
sína og verður að eyða mörg-
um leikjum i að koma mönn-
unum á drottmingarvæng í
spilið). 14. b3 - Rf8, 15. a3
Bd7, 16. Bd2 - a5, 17. Rc3 -
Ra7, 18. Ra4 - Dd8, (Eftir
18. - Bxa4 gæti áframhaldið
orðið eitthvað á þessa leið:
19. bxa4 - Hec8, 20. Hbl - Dc7,
21. Db3 - Hab8, 22. Hhcl og
hvitur vinnur peð með yfir-
burðastöðu. Hið sama yrði
uppi á tengingnum eftir
20. - Dd8). 19. De2 - b6. 20.
Hhcl - Dl>8, 21. Ii3 - f5, 22. g4!
(Hvítur leggur til atlögu á
kóngsvæng en meginihluti
svarta liðsins er óvígur fjarri
vettvangi). 22. - g6, 23. gxf5
- exf5, (Eftir 23. - gxf5 yrði
sókn hvits enn öflugri). 24.
h4 - Re6, 25. h5 - Kf7, 26. Rc3
- Bc6, 27. Hhl - Hg8, 28. hxg6f
- hxg6, 29. Hli7f - Hg7, 30.
Hli6! (Hrókakaup yrðu aðeins
til þess að auðvelda svörtum
vörnina). 30. - Dl>7, 31. Kf2 -
Hag8(?), (Hér var sjálifsagt
að leita mótspiis með 31. - b5.
Næsti leiikur hvíts gerir alila
Slíka möguleiika að emgu).
32. a4! - Dd7, 33. Ke3 - Bb7,
34. Dh2 - Rc6, 5. Rb5 (Svartur
hótaði 3’5. - Rxd4!, 36. Rxd4
- Rxd4, 7. Kxd4 - Bc5f mát!).
35. - Kf8, 36. Hgl - Rcd8,
37. Rh4 - Kf7, 38. Rxg6! (Nú
hrynur svarta staðan i örfá-
urn leikjum). 8. - Hxg6,
39. Dh5 - Rf8, 40. Bxf5 - Dc6,
41. Hcl og svartur gafst upp.
Guðmundur hefur teflt þeissa
skák mjög vel og sýnt glöggt
hvernig má notfæra sér mis-
tök andstæðinigsins í byrjun-
inni. Hér kemur svo önnur
skák frá hendi Guðmundar.
Hvítt: Giiðniiindur Sigurjönss.
Svart: Ólafur H. Ólafsson.
Sikileyjarvörn.
I. e4 - c5, 2. f4 - e6, 3. Rf3 - d5,
4. Rc.3 - dxe4, 5. Rxe4 - Rf6,
6. Rf2, - Bd6, 7. g3 - b6, 8. Bg2
-Bb7, 9. 0-0 - 0-0, 10. b3 - Rbd7,
II. Bb2 - b5, 12. d3 - Db6,
13. Hel - Hac8, 14. c4 - R"b8,
15. Rg5 - Bxg2, 16. Bxf6 - Db7,
17. Dh5 - h6. 18. Rg4 - Rd7,
19. Dxli6 - Rxf6, 20. Rxf6f -
gxf6, 21. Dh7f mát!
Skákþingi Norðlendinga
lauk skömmu fyrir páska og
varð Halldór Jónsson skák-
meistari Norðlendinga, hlaut
7(4 v„ 2.—3. Hrafn Arnarson
og Hafsteinn Ágústsson 6 v„
4. Örn Ragnarsson 5(4 v. og
svo frv.
Lausm skákdæmis í síðasta
þætti: 1. D!>8-,-5 og ef nú
a) Bxe5 þá Rc5f niát, b) Hxe5
þá b7-h8=Rf mát, c) Hxb7 þá
Rc5f niát.
Hér kemur svo annað dæmi
eftir Sigurbjöm Sveinsson:
Hvítt: Ke7, f7, g6, g5, h7.
Svart: Kg7. Hvítur leitour og
mátar í öðrum leik.
Jón Þ. Þór.