Morgunblaðið - 16.05.1972, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 16. MAl 1972
® 22*0*22*
RAUÐARÁRSTÍG 31
V______________/
14444 '2' 25555
mitm
BílAltlGA-HVÉFISGOTU 103
14444 S“ 25555
BÍLALEIGA
CAR RENTAL
TT 21190 21188
Ódýrari
en aórir!
SHOOB
LCIOUI
AUÐBREKKU 44-46.
SlMI 42600.
Hópierðir
""il leigu í lengri og skemmn
ferðir 8—20 farþega bilar.
Xjartan Ingimarsson
sími 32716.
Silíurhúðun
Silfurhúöum gamla muni. Uppl.
í síma 16839 og 85254.
Hafnarfjörður
GUÐJÓN
STEINGRÍMSSON
hæstaréttarlögmaður
Linnetsstíg 3, Hafnarfirði.
Sími 52760.
STAKSTEINAR
Sögufölsun
Þjóðviljlnn seg-Ir, að Magn-
ús Kjartansson hafí I útvarps-
umræðuniim flutt ræðu, þar
sem hann hafi gert nokkurn
samanburð á stjómarháttum
í tíð fyrrverandi rikisstjómar
og núverandi stjórnar. I>enn-
an samanburð notar blaðið
sem uppstöðu í forystugrein
sl. sunnudag. Fróðlegt er að
taka hann til skoðunar, því
að ef rétt er með farið, er þar
um ósvífnari tilraun til sögu-
fölsunar að ræða en jafnvel
iðnaðarráðherra hefur hingað
til gert sifí sekan um. í fyrsta
lagi segir hann, að í tíð fyrr-
verandi ríkisstjórnar hafi rikt
þögn um landheigismálið en
nú verði landhelgin færð út
í 50 sjómílur í haust. I»að
ríkti nú ekki meirl þögn um
landhelgismálið í tíð viðreisn-
arstjórnarinnar en svo, að eft-
ir að hún hafði leyst land-
helgisdeiluna við Breta og
V-Þjóðverja, sem fyrri vinstri
stjórn skildi eftir sig, hélt hún
uppi stöðugri kynningu á
sjónarmiðum Islendinga í
la.:dhelgismálinu og undir
hennar forystu áttu Islend-
ingar verulegan þátt í því að
ákveðiö var að kalla saman
hafréttarráðstefnu SÞ. Þegar
landhelgismálið var komið á
alvarlegt stig vorið 1970 ósk-
aði Viðreisnarstjórnin eftir
þvi, að þingflokkarnir til-
nefndu fulltrúa í sameigin-
lega nefnd allra flokka til
þess að samræma aðgerðir og
stefnumótun í landhelgismál-
inu. Það var eitt siðasta emb-
ættisverk dr. Bjarna Bene-
HELGE WELLE.IUS heitir
danskur ritstjóri, sem kom-
inn er til íslands eftir hálfrar
aldar fjarveru til þess að
kynnast þeim hreytingum
sem hér hafa orðið á þessum
Ianga tima. Hann dvaldist hér
um þriggja ára skeið eftir lok
fyrri heimsstyrjaldarinnar.
Wellejus er 74 ára að aldri,
en þrátt fyrir háan aldur
skrifar hann að staðaldri í
ýmis norsk, dönsk og sænsk
blöð um evrópsk málefni og
ferðast oft til þeirra landa
sem hann skrifar um til þess
að kynnast ástandinu af eig-
in raun. Og hann segir að
þetta starf sé næstum því
diktssonar, forsætisráðherra,
að hafa frumkvæði um skipun
þeirrar nefndar. I öðru lagi
segir ráðherrann að i tíð við-
reisnarstjórnarinnar hafi tog-
araflotinn verið látinn drabb-
ast niður en nú séu margir
togarar í smíðum. Hann veit
þó sjálfur manna bezt, að
ákvöirðun var tekin í tíð
viðreisnarstjórnarinnar um
smíði flestra þeirra togara,
sem nú eru í byggingu og
m. a. var þá ákveðið að smíða
tvo stóra skuttogara á Akur-
eyri, sem hefði verið ómctan-
leg þjálfun og reynsla fyrir
íslenzka skipasmíðastöð. Frá
þvi var hins vegar horfið
eftir að vinstri stjómin tók
við. Iðnaðarráðherrann hefur
væntanlega ekki treyst skipa-
smíðastöðinni fyrir þessu
verkefni og sýnir það hver af-
staða hans er til innlendra
iðnfyrirtækja. Hins vegar
hefur hann verið iðinn við að
samþykkja að fiskiskip yrðu
smíðuð erlendis. t þriðja lagi
segir liann, að í tíð fyrrver-
andi stjómar hafi verið at-
vinnuleysi og menn flúið land.
Þetta er ómerkilegur áróður.
Öllum er ljóst, ráðlierranum
líka, að kreppnástandið og at-
vinnuleysið 1968 og 1969 staf-
aði af ytri aðstæðum, sem
engin ríkisstjóm gat ráðið við.
Hins vegar leiddi Viðreisnar-
stjórnin þjóðina út úr þeim
erfiðleikum, með þeim mynd-
arb-rag að eftir verður munað.
í f jórða lagi segir ráðherrann
að þá hafi ríkt stöðugt stríð
ríkisvaldsins gegn verkalýðs-
samtökunum. Þetta er rangt.
A. m. k. frá gerð júnisam-
komulagsins 1964 og til loka
eins erfitt og virk herþjón-
usta, sem hann gegndi i átta
ár og störf sem hernámsfor-
ingi á franska hemámssvæð-
inu í Þýzkalandi eftir síðari
heimssty r j öldina.
Þegar hann dvaldist i
Reykjavík á yngri árum sínum
skrifaði hann meðal annars í
Morgunblaðið og um skeið
var hann starfsmaður sendi-
manns Dana á ísdandi, Bögg-
ild.
Þegar Kristján konungur
IX kom í heimsokn sina til
Islands 1921 gaf hann út
fyrsta — og síðasta —
danska dagbiaðið á íslamdi og
kallaði hann það „Kurér“,
viðreisnartimabilsins ríkti
meiri vinnufriður en almennt
hefur tíðkazt hér á Iandi og
meira traust milli stjórnenda
og verkalýðshreyfingarinnar
en bæði fyrr og síðar. Og
verkalýðshreyfingin tók með
drengskap þátt í því að koma
þjóðinni út úr kreppunnt I
fimmta lagi segir ráðherrann
að eftir kosningar og verð-
stöðvim 1967 hafi skollið yfir
mikil verkhækkun. I nóvemb-
er 1967 var gengi krónunnar
fellt vegna gengislækkunar
sterlingspundsins og aðsteðj-
andi erfiðleika. Það voru þvi
ytri aðstæður, sem leiddu til
verðhækkana þá. Hins vegar
verður ekki það sama sagt
um allar þær verðhækkanir,
sem Magnús Kjartansson ber
nú ábyrgð á. í sjötta lagi seg-
ir ráðherrann, að almanna-
tryggingum hafi verið „haldið
svo lágum“. Þetta er auövitað
fáránleg fullyrðing. Hann hef-
ur sjálfur lítið annað gert en
framkvæma þær hækkanir,
sem ViðreLsnarstjómin var
búin að leggja til og Alþingi
hafði samþykkt. í sjöunda
lagi talar ráðherrann um, að
visitalan hafi hvað eftir ann-
að verið tekin úr sambandi að
einhverju leytL Þegar þetta
var gert eftir 1964 var það
gert í samráði við verkalýðs-
hreyfinguna. Hins vegar hef-
ur ráðherrann nú tekið þátt
í því að stela nær 4 visitiilu-
stigum af launþegum og ekki
einu sinni fengizt til að viður-
kenna þann þjófnað. Hér
hafa aðeins í stuttu máli
verið rakin dæmi um sögu-
fölsun Magnúsar Kjartansson-
ar en af meiru er að taka.
enda voru því ekki ætlaðir
langir lífdagar,
Allt er þetta gleymt og
grafið, segir Wellejus. Líka
það að segja má að hann hafi
lagt grundvöHinn að Kópa-
vogi. Þar reisti hann kofa
með hjálp vina sinna, feðg-
anna Isaks og Ingjalds Isaks-
sonar í Fifuhvammi.
Þá var Reykjavík lítill bær
en bær stórra viðburða, segir
Wellejus, sem minnist Kötlu-
gossins, spönsku veikinnar,
sambandsslitanna við Dani
og fleiri atburða. 1 spönsku
veikinni vann hann dag og
nótt í Hafnarfjarðarapóteki.
Hvað finnst honum svo um
Skjaldarmerki
skrælingja
Tíminn hefur í ritstjómar-
grein nefnt fólk það, sem stóð
fyrir ofbeldisverkunum við
Arnagarð, skríl, Það er tals-
vert stórt orð. Hins vegar
leynir sér ekki, að athafnir
þessa fólks voru á þann veg,
sem Jónas Hallgrímsson hafði
í huga, þegar hann orti Skræl-
ingjagrát. Morgunblaðið hefur
af því tilefni minnt á eftir-
farandi Ijóðlínur, þar sem um
skrælingja er f jallað.
Og ekkert þinghús eiga þeir
og sitja á hrosshaus tveir og
tveir,
naha, nalia.
iVú hefur sú tillaga skotið
upp kollinum, að lið það, sem
hér um ræðir, fengi sér
skjaldarmerki að sið her-
skárra þjóðflokka á sérhverju *
stigi menningarinnar, og ekki
þarf að velta vöngum yfir
þvi, hvaða tákn eigi að vera
á skildinum. Það hlýtur að
vera hrosshausinn. Sigmund
hefur þegar teiknað hann og
mundi vafalaust aðstoða
hreyfinguna við gerð skjald-
armerkisins. Og þá er sú hlið
málsins klöppuð og klár. Hitt
er ekki endanlega ákveðið
hvaða nafn hreyfingin eigi að
bera. Finnst mönnum þar
hvort tveggja koma til greina,
hrosshausarnir eða skrælingj-
arnir.
Heige Weilejus í Lófót.
Reykjavík að hálfri öld lið-
inni? Hann segist ekki þekkja
eitt einasta andlit á götunum
lerigur. „Örfáir vinanna frá
Framh. á bls. 21
Danskur frumbyggi
Kópavogs 1 heimsókn
VKaupmanna
|) höfn tí
Stokkhólmur
Ijixemborg
\ Ijondon
Glasgow
LOFTLEIBIR
laugardaga
þriðjudaga
miðvikudaga
fiinmtudaga
sunnudaga
mánudaga
miðvikudaga
föstudaga
mánudaga
föstudaga