Morgunblaðið - 12.08.1972, Blaðsíða 17

Morgunblaðið - 12.08.1972, Blaðsíða 17
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 12. ÁGÚST 1972 17 ]>ór5ur Gunnarsson stud. jur. skrifar frá Haag; Málstaður í slands ekki kynntur sem skyldi HOLLENDINGAR eru mikil skákþjóð. Af þeirri ástæðu eru skákfréttir frá Reykja- vik mjög tíðar bæði í sjón- varpi og dagblöðum. Þess má geta til gamans, að sigur Spasskys i elleftu einvígis- skákinni var forsíðufrétt í hol lenzku dagblöðunum, og hol- lenzka sjónvarpið ver um það bil þremur stundum á viku til þess að skýra einvigisskák irnar. Það starf hefur með höndum góðkunningi okkar Islendinga, dr. Max Euve. Hague er ákafflega fögur borg eins og mörgum íslend- ingum er kunnugt. Eitt af einkennum borgarinnar eru fagrar byggingar. Ein sú allra fegursta er Friðarhöll- in, en hún er m.a. byggð fyr- ir framlag Carnegie-sjóðsins og var fullgerð árið 1913. Höli- in er, eins og nafnið reynd- ar gefur til kynna, hugsuð sem tákn friðar og alþjóð- legrar samvinnu, og í sam- ræmi við það gáfu ýmsar þjóðir gersemar, sem nú skreyta höliina. Alþjóðadóm- stóllinn (The International Court of Justice) hefur að- setur i Friðarhöllinni. 1 júli og ágústmánuði ár hvert eru haldin námskeið í alþjóðarétti við þjóðréttar- akademíuna í Hague. Akadem ían er til húsa á lóð Friðar- hallarinnar, en bókasafnið er til húsa í Friðarhöliinni sjálfri. Sterk bönd tengja Al- þjóðadómstólinn og Akademí- una og má t.d. geta þess, að þrír af dómurum Alþjóða- dómstólsins, þeir Sir Gerald Fitzmaurice, M. Lachs og de Aréchaga, eru í stjórn Aka- demíunnar. Á meðan almenningur I Hollandi hugsar um Island í sömu andrá og heimsmeistara einvígið i skák, vekur nafn Islands í söium þjóðréttar- stofnunarinnar aðrar hugsan- ir. A'llt frá því kennsla hófst hér 24. júli sl. hefur fisk- veiðideila íslendinga við Vest ur-Þjóðverja og Breta verið eitt aðalumræðuefni þátttak- enda. Mönnum var kunnugt um, að deilan yrði lögð fyrir Alþjóðadómstólinn 1. og 2. ágúst og eins höfðu sumir þátttakendanna kynnt sér málið rækilega áður en hing- að kom. Það varð fljótíega á alilra vitorði, að ísiending- ar ætluðu ekki að mæta fyr- ir dórmstólnum. Frá þjóðrétt- arlegu sjónarmiði sýndist ýmsum það rétt en öðrum rangt. Ég hygg þó, að flest- ir þeir, sem fengið hafa ein- hverja hugmynd um nauðsyn útfærslunnar, skilji afstöðu okkar að þessu leyti. Hitt er svo annað mál, að málstaður islendinga i þessu deilumáli hefur ekki verið kynntur sem skyldi, hvorki hér i Hollandi né í öðrum löndum Vestur-Evrópu a.m.k. Margir þátttakenda hafa lýst furðu sinni yfir þessu. Og mér er nánast óskiljanlegt, hvers vegna íslenzk stjórn- völd eða t.d. ræðismaðurinn í Amsterdam hafa ekki séð ástæðu til að kynna málstað okkar rækilega fyrir rösklega 200 lögmönnum, dómurum, prófessorum og laganemum frá flestum þjóðlöndum heims, sem hér er að finna á einum og sama stað. Okkur íslendingum ætti að vera Ijós þýðing almennings- álitsins með okkur í deilunni við Bretia 1958 til 1961, það var þungt á metunum. Nú er okkur jafnvel meiri þörf á hagstæðu almenningsáliti. Ástæðan er m.a. sú, að Is- lendingar tóku ákvörðun um að mæta ekki fyrir Alþjóða- dómstólnum. Ég hef greini- lega orðið var við þá skoðun margra Hollendinga, sem ekki var kunnugt um sjónarmið og rök Íslendinga, að við séum með einhliða aðgerðum að hrifsa til okkar sameiginleg- ar eignir, fiskimiðin, án nokk urra verulegra ástæðna, og til þess að kóróna allt, þá neitum við öllum viðræðum við þá, sem við stelum frá. Skoðanir af þessu tagi eru al- gengar hjá þeim sárafáu Hol- lendingum, sem á annað borð er kunnugt um útfærslu fiskveiðilögsögunnar 1. sept- ember 1972. Föstudaginn 28. júlí júlí sl. hélt aðairi'tari Alþjóðadóm- stólsins, A. Pillepich, stutt er- indi i sölum Akademíunnar um deilu Islendiniga við Breta og Vestur-Þjóðverja. Tilgang- ur erindisins var sá að kynna efnisatriði máisins fyrir við- stöddum, jáfniframt tilkynnti hann, að Alþjóðadómstóllinn yrði settur kl. 10 fyrir há- degi 1. ágúst og hvatti hann um leið viðstadda til þess að hlýða á málflutninginn. A. Pillpick reyndi eftir beztu getu að gera deilumálinu hlut læg s'kil. Hann rakti í stór- um dráttum sögu islenzku fiskveiðilögsögunnar frá 1901, gat um samninginn við Breta og Vestur-Þjóðverja frá 1961 og helztu efnisatriði hans. Hann minntist ennfremur á úrslit Alþingiskosninganna 1971 og samþykktar Alþingis varðandi útfærsluna. Hann vék einnig að pólitískri þýð- ingu deilunnar, bæði að þvi er varðar brezk innanríkis- mál og eins frá alþjóðlegum sjónarhóli. Pillpioh gerði grein fyrir þeirri kröfu Breta og Vestur- Þjóðverja, að Alþjóðadóm- sitóllimn legði bainn við út- færslunni 1. september n.k. og gat þess, að Islendingar hygðuis't eklki mæta fyrir dómstólnum vegna þess, að þeir teldu, að dómstóllinn hefði ekki lögsögu í málinu. Pramhald á bls. 20. Njósnasaga Eftir Charles Foley Að nýju hefur bandarískur njósniairi kiomið inn úr kuldan um, og uppljóstranir hans eru sagðar gefa til kynna að hin voldugu, herskáu Banda- riki Norður-Ameríku ógni friði i heiminum með því að bora sig inn á athafnasvæði kommúnistarikjanna til að snuðra, snudda og moldvarp- ast. Njósnarinn fyrrverandi Perry Fellwock 26 ára að aldri, var leyniþjónustusér fræðingur í þrjú ár hjá hinni dularfullu National Security Agency (NSA) sem ef til vill er leynilegasta stofnun Bandarikjastjórnar. Eftir að frásögn hans var birt í hinu róttæka tímariti RAMPARTS kom hann sjálfur fram á sjón arsviðið til að skýra frá þvi hvers vegna hann hefði gert þetta. Fellwock er einn af mótmælendum stríðs þessa dagana, og eins og Daniel Ellsibeing — sem með því að biirta Penitaigon-sikjöiiin fékk kjark til að segja sína mein- ingu — fannst honum að bandaríska þjóðin „þyrfti að fá að vita“ það sem gert væri i hennar nafni. Og sem sagt: blaðamenn voru boðaðir á ritstjórn- arskrifstofur RAMPARTS í Berkeley þar sem Che Gue- vara starði með merkissvip ofan af veggjunum og ritstjór arnir Peter Collier og David Horowitz litu ströngum aug- um á starfsbræður sína frá íhaldssamari blöðum og ásök uðu þá fyrir að segja frá því að Fellwock væri í raun og veru ekki „Wislow Peck“ (dulnefni sem hann tók til að vernda fjölskyldu sína), en láta sivo hjá líða að ráðaist á hinn raunverulega óvin, —- NSA. „Þið hefðuð gert þjóð- inni meira gagn með því að kanna NSA gaumgæfilega í stað þesis að fára að njósna um Fellwock," sagði Collier. Fellwock sjálfur lét ekki mörg orð falla. Hann virtist dálítið hlessa yfir moldviðr- inu sem hann hafði þyrlað upp. Þessi lágvaxni maður með gleraugun, sem áður var liðsforingi, sagði að ákvörðun in um að leysa frá skjóðunni hefði kvalið hann mánuðum saman. Það sem um var að ræða var, að bandairiski her- inn hafði notfært sér þjóðsög una um árásir erlendra ríkja til þess í rauninni að fá fjár magn og vopn fyrir „árásir Bandaríkjanna á hendur öðr- um þjóðum“. Það var „hin raunverulega frétt“ sagði Horowitz. Búið væri að hrekja þá hugmynd að situitt bill væri á miiltti Bandariikjanna og Sovétrikj- ainna í herstyrk. „Það er greinilega um að ræða tvö ríki þar sem annað má sin meira, en hitt er í varnar- stöðu. Þar af leiðandi hefur George McGovern, forseta- efni demókpaita, rétt fyrir sér þegar hann heldur þvi fram að unnt sé að minnka fjár- lög til varnarmála um billjón ir dollara. HAFA ALLA DULMÁLSI, YKL A ? Frásögn Fellwocks „Minn- ingar úr leyniþjónustunni“ staðhæfir að NSA „getið ráð ið öll dulmálskerfi sem þau (þ.e. kommúnistaríki) hafa yf iir að iráða". Þettia er gert með hjálp um 2000 hlustun- arstöðva sem umvefja komm- únistarikin á landi, í sjó og á lofti. Viðtálið i RAMPARTS er fullt af æsandi sögum, sögð- um af miklum frásagnar- þrótti. Dæmi: NSA hleraði „fleiri Víetnamstríð og vara heimiinn við „heitnaðarógnun Baindaníkjann'a“. Aðal „uppljóstrun" Fell- wocks, þ.e. að Bandaríkin eigi lykil að ölluim dulmál- um Sovétrikjanna og viti næstum öll hernaðarleg og diplómatísk leyndarmál í heiminum, hefur verið ákaft vísað á bug af embættismönn um stjórnianinnair. Dulmáis fræðingar telja einnig að þrátt fyrir það að stór hluti upplýsinga hans kunni að vera á rökum reistur, þá hafi aldrei verið fundin lausn á höfuðdulmálskerfum Sovétmanna. Bandaríkin hafa lykil að dulmálskerfum smærri landa, og þannig fá þau óbeinar vísbendingar um áætlanir kommúnista Ymsir 7——lU’r * i fj'því » V v w/' / Ví—' v/ Mí, THE OBSERVER » / f \ ---------- 1 þegar Alexei Kosygin forsæt isráðherra Sovétríkjanna, kjökraði er hann kvaddi geimfara einn hinztu kveðju eftir að sá varð dauðadæmd ur þegar hemlakerfi geimfars han's bilaöi. Þeiir töluðust við í sjónvarpssíma. Kosygin >grét. Hann siagði geiilmfarainU'm að hann væri hetja og að hann hefði unnið mesta afrek í sögu Rússlands. . . Siðustu mínúturnar fór geimfarinn að bresta og sagði: „Ég vil ekki deyja, þið verðið að gera eitt hvað.“ Siðan heyrðist aðeins óp er hann lézt. . . “ Fellwock gekk i flugher- inn tvítugur að aldri en var kvadduir tiil starfa hjá NSA. Nú telur hann hins vegar að eiður sinn sé ekki lengur i gildi; hann þurfi að ganga úr skugga um að ekki verði sem vel þekkja til i leyni- þjónustunni velta einnig fyr- ir sér hvemiig liðsforingi á þrítiutgsiaildri geti sagzt virta hvernig farið er með mikil- vægustu gögn NSA. „Margar þessara sagna virðast vera fengnar gegnum aðra,“ segir einn leyniþjónustusérfræð- ingur. Lýsingar Fellwocks á starfsháttum NSA eru hins vegar að mestu leyti réttar, að því er embættismenn við- urkenna undir fjögur augu. Þessi umfangsmikla stofnun heifur um 100.000 miannis í þjónustu sinni og aðsetur hennar er í Fort Meade, ná- lægt Washington. Hún ver uim þúsund mill'jónuim Banda- rikjadollara á ári til öflunar öryggismálagagna, mestmegn is með þvi að nota háþróaða tækin'i af ýmsu tagi, — gervi- hnetti með njósnaútbúnaði, U2 flugvélar, skip af svip- aðri gerð og PUEBLO, og stöðvar á jörðu niðri sem taka við loftskeytasendingum annarra rikja. „HVÍTA HÚSID MEÐ BUXURNAR Á HÆLUNUM" En eitt tilfelli sem Fell- wock minnist á í RAM- PARTS virðist einna helzt af sanna hans eigin röksemda- færslu. Hann segir að banda ríska njósnaskipið LIBERTY sieim ísna'elair réðuist óvart á í sex dagia stríðiinu 1967 (en 34 Bandaríkjamenn biðu þar bana), haifi varað Bandairíikja- stjórn við því að ísraelar heifðu í hyg'gju að ráðasit á bæði Katiiro og Damaskius. Lyndon Johnson, fónseiti féfck Israel til að slöðva árásarisveiit iir 'sínar og vairaði Kosygin for sætiisráðher'ra í beánu siimtalii (á „heitu llinunni") við að halda áfrarn með þá fyrirætl- un að 'gera lioftárásiir á Israel frá flugsitöðvum í Búlgairiu, (-— þetita var einnúg h’ieraö af NSA). Fellwock túlkar þetta þannig: „Þarna sást Hvíta húsið með buxurnar á hælun um.“ Á hinn bóginn væri alveg eins hægt að hrósa Johnson og NSA fyrir að koma i veg fyrir þriðju heimsstvrjöldina eða a.m.k. upphaf „nýs Víet- nams“ í Miðausturlöndum. En Fellwock kveður reynslu Sína haifa sanmfært hann uim að „jafnvel niki eins og Sovétrikin væru ekki sú hætta sem mér hafði alltaf verið talin trú um að þau væru“. Hori'Uim filmnaisit Bainda- ríkin staðráðin í að ýkja „rauðu hæt'tuna" svo að hægt sé að tielja þjóðinni trú um Framliald á bls. 18.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.