Morgunblaðið - 01.10.1972, Side 7

MOHGUI FT '• ÐTÐ, SUNNUDAGUR 1. OKTÓBER 1972
Hór fer á ePtir sipjl frá 3lejtkin-
wm milF Póilaridis t>g Fraik!k-
lands í opna flok'karuim í Ol-
ympi'uxn.ó'túji'u 1972.
S: 6-2
H: D-10-5-2
T: Á-K-D 9 8
L: 9-5
Vestwr Austur
S: G-10-7-5 S: K-D-8-4-3
H: Á-7 H: 6 3
T: G-104-3 T: 6-2
H: Á-7-6 L: D-10-8-4
Soður
S: Á-9
H: K-G-9-8-4
T: 7-5
L: K-G-3-2
Pólsku spilararnór sátu N.-S.
vió anmiað borðið oig sögðu þamn-
ig-
S.
lhj.
4 hj.
N.
3 t.
P.
Ves'tur 'lét út spaðia gosa, aatst
tiir dnap með drottmáng'u og suð
ur mieð áis. Sagníhafi tók nœst
óis, kómig og drottmingu i tígM,
en austur tromipiaði þriðja tíigul-
'inn og sagnhaíi trompiaði yfir.
Næst lét sagnlhjafi út tnomp,
yegtur dnap mieð ás, lét út
spaða, austur drap með kóngi
og lét út lauf. Sagnhafi dnap
með gosanum og vann þeir mieð
spitlið, þvi hamm gaf aðeáins 3
sla.gi.
Við hitt borðið sátu. pólisku
spiílararinir A-V. og þar gemigu
sagmir iþannig:
s. V. N. A.
lhj. 1 sp. 21. 2 sp.
P. P. 4 hj. 4 sp.
D. P. P. P.
Norður tó>k. ás og kóng i tíiglá,
®ét út hjarta, suður drap með
kónigi og sagnhafi með ás. Sagn
hafi lét út tigul 10, norður dnap
með drottnimgu og sa.gnfh.afi ’lét
hjartia úr borði. Norður lét út
tfiigul, trompað var í borði með
drottnimigu, tromp vax látáð út,
suðuir drap með ási, Jét enn út
tnomp, sem dmepið vár heima,
hjarta látáð út og trompað i
borði. Nú var laufa dirottining
látíín út, suður drap með Jeómgi
og sagmhafi með ás og þammig
vtarð sipúið aðeins 2 ncður.
Iim
llll
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
BLÖÐ OG TÍMARIT
Gangið
úti í góða
veðrinu
■Itiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiinimiiiiiiimniiiinimiiiiiiiimiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiill
.Tiimí-,iúlí-hef1ti Crvals er kom
dð út fyrdr noJdcru, og er það
mum stœrra em vejuleg hefti.
Flytur það fjölda greima, er-
lemdna og immJemdna. Að þessu
sfimmi er útdráttur 1 úr þremur
bók’U'm. Eru þær: Siðustu daigar
MussoJimiis, Kimadagbók Mich-
emetrs og Kvemmabúrið mitt, eft
ir Graham Porter.
iiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiinniiiiiiiniiiiiiNiiiNiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiii|||||
SMÁVARNÍNGVR
IIUIIIUIHIIIUIIIIIIHIIIHIIIUHIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIillllllllllllllllU
Lfitill st.rákur kom imn í búð
eima og spurði kaupmamnimm:
Hafiið þér káJhöfuð? Já, dnemg-
'ur mimm. Aumimgja maðurimn,
svaraðá drenguránm og hljóp út.
spímWíi
DAGBÓK
B.\K\A\\A.,
Happdrættismiðinn
Eftir Einar Loga Einarsson
göngu sinni, í gegnum mið-
bæinn, og eftir dálítinn
tíma kom hann að lítilli
flöt, sem var í hinum hluta
bæjarins.
Samskipti drengjanna í
þessum tveimur bæjar-
hlutum höfðu ekki verið
mikil til þessa, og ekki
ætíð upp á það bezta. Það
Það var nú ekki ónýtt að
pabbi skyldi trúa honum
fyrir þessu og hann aðeins
tíu ára gamall. Og hver
vissi nema pabbi gæfi hon-
um einhvern aur fyrir
snúningirm, sem hann ætl-
aði þá að láta í sparibauk-
inn sinn, því hann var að
safna sér fyrir spánnýjum
fótbolta. Þeir höfðu, dreng
imir þama í kring, stofn-
að fótboltafélag þá um
vorið, en boltinn, sem þeir
höfðu til að æfa sig með,
var bæði gamail og léleg-
ur. Það hafði því orðið að
samkomulagi, að þeir aur-
u&u saman fyrir nýjum
bolta. Það hafði nú gengið
upp og ofan hingað til, en
með tíð og tíma, vonuðust
þeir til að geta safnað
nógu miklum peningum
til að geta keypt boltann.
Siggi rölti hægt af stað
niður í bæinn. Honum lá
ekkert á og hann notaði
tímann til að virða fyrir
sér fólkið á götunni. Ósköp
lá nú öllum á. Það var
engu líkara en aliir héldu
að þetta væri seinasti dag-
urinn'í lífi þeirra. Og þá
bílarnir! Þarna brunuðu
þeir eftir götunni og það
var vissara að fara gæti-
lega, því það væri annað
en gaman að verða fyrir
einhverjum þeima.
Þegar Siggi var kominn
í miðbæinn, gerði hann
það sér til afþreyingar að
skoða í búðagluggana. Að
lokum kom hann að sport-
vöruverzlun.
Nei, hvað var þetta, sem
hann sá í glugganum. Skín
andi gljáandi fótbolti, ein-
mitt af þeirri tegund, sem
þeir félagarnir í fótbolta-
liðinu ætluðu að kaupa.
Hann leit á verðmiðann,
en svipur hans, sem hafði
verið svo glaðlegur, breytt-
ist í vonbrigðasvip. Ennþá
var víst langt í land með
að þeir ættu nóg til að
kaupa boltann, en einn góð
an veðurdag skyldi það tak
ast, og þá yrði sannarlega
gaman að lifa, þegar þeir
þrömmuðu út úr verzlun-
inni, með boltann með-
ferðis. Bara að það yrði
nú ekki búið að selja hann
einhverjum öðrum í milli-,
tíðinni! Ætti hann að láta
taka hann frá? Nei, það
yrði sennilega ekki gert,
því enn var of snemmt að
spá um, hvenær þeir gætu
greitt hann. Auk þess fengj
ust svona boltar sjálfsagt
víðar en í þessari verzl-
un.
Siggi hélt nú áfram
FRHMHBLÐS
BflRNflNNfl
SMAFOLK
PEANUTS
UJ£ MA^ NOT HAVE won aw
6AME5,6UT WH HAD SREAT
TIME5, PlOM'T U)E ?50 L0N6...
l'LL éíí 4ÖU A6AIN NEXT VEAR..
—---------u

— Jæja, g-amlla þiíifa. L,elk-
tJmaMllmii er lokið hjá okk-
— Við nnnum að vísu eng-
a.in leík, en við skemmtuun
okkiur kominglega,, ekki satt?
Bless á meðan — sjánmst aft-
«r mæsta snmar. . . .
FERDINAND

5?»
VJ\.wi»»i i»