Morgunblaðið - 11.10.1972, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 11. OKTÓBER 1972
SAI BAI N | í frjálsu ríki eftir V. S. Naipaul
í þýðingu
Huldu Valtýsdóttur.
skrúðugan skógargróðurinn svo
eríitt hafði verið að koma auga
á þá, en nú sáu Bobby og Linda
að þarna í hlíðinni var krökkt
af fólki. Á breiðum stalli ofar í
brekkunni var lágt stráþaikið
byrgi. í fyrstu hafði það sýnzt
eins og rjóður í skóginium en
nú sáu þau að þar var yfirfullt
af A fríkumönrmm og allir voru
þeiir spariklæddir.
„Þetta er ekkert brúðkaup,"
sagði Linda. „Þetta er ein heit-
ingarsaimkoman hjá þeim.“
„Þeir eru ekki af ættflokki
forsetans."
„Einhve-rs staðar þarna upp-
frá eru þeir komndr úr fínu föt
unium, famir að dansa naktir,
haldast í hendur og éta mykju.
Ætli forsetinn hafi ekki senit
þeim vænan skammt af því
góðgæti. Þú veizt að hér geta
menn horfið sporlaust. Manstu
ekki hvað gerðist héma handan
við l'andamærin. Vatnið í ánni
litaðist rautt af blóði. En ef til
vill er það eitt af þvi sem aidrei
gerðist."
„Þeim hafði verið haldið í
ánauð," sagði Bobby. „Þeir
höfðu verið kúgaðir öldum sam-
an.“
,,Æ, þetta er allt svo fárán-
legt,“ sagði Linda.
Bobby einblíndi á veginn og
hafði sig allan við aksturinn.
„Ekki fárántegt fyrir þá. Ðn
fyrir mig að vsera hér.“
Fiskibátur til sölu
Vélbáturinn Flosi ÍS 15 er til sölu, ef viðunandi til-
boð fæst.
Nánari uppl. veita Benedikt Bjarnason, Bolungar-
vík, í símum 94-7302 og 7330, og Bjarni Guðbjörns-
son, Reykjavík, í síma 22697.
KAUPUM
hreinar og stórar
LÉREFTSTUSKUR
prentsmiöjan.
Þau voru komdin fram á fjalls-
brúniraa. Af herani sá yfir breið-
an dal hiraum megin fjall'a þar
sem einnig gaf að líta keilulaiga
stal'laðar hæðiir mieð strákofum
efst, reyk af eldstæðum og mjóa
götuslóða svo laragt sem augað
eygði.
Nú hófst aksturiinn niður og
útsýndð hvarf smátt og smátt.
Hérraa m/eg'in var gróðurinn
öðruvisi, liandið gr'aisgiefraara. 1
fjarsfca sást i vatnið, þar sem
var áfaragastaðurinn. Þegar raeð
ar í hlíðamar kom, tók sfcógur
við á ný. Við það varð skugg-
Sýraraa í bílraum. E'fcki urðu þau
vör við umferð, fyrr en veg-
urinn lá fram hjá kofaþyrpiragu
í allsitóru rjóðri, nokkurs koraar
úthverfi bæjarims sem þau nálg
IWIl OG
IlIIIiOMIW
OIHÍUX
M ENGAR ELDSPÝTUR
-k KVEIKIR MEÐ ÞESSUM
FRÆGU RAFHLÖÐUM
SEM ENDAST ARIÐ
M VATNSHELDUR KVEIKUR
UR FIGER GLASS
fc LEKUR EKKI ÞÖTT
HANN HALLIST
M SERSTÖK EINANGRUN
^ MILLI ELDS OG GEYMIS
RAFBORG SF.
RAUÐARARSTlG 1 SIMI 11141
uðust. Fötin höfðu þosmað á
þeim og sömuleiðiis Bletturn'ar á
sætunum og mælabor ðinu.
„Skyldi ofumtinn bjóða upp
á heitt bað?“ sagði Bobby.
„Það vona ég,“ sagði Linda.
Það birti yfir þegar þau
komu út úr skótgiraum í námiumda
við vatnið. Va'tnið var gniðair-
Stórt, hvarf við sjóradeildar-
hriraginn svo vart mátti greina
það frá himninum. Þau voru
komdn á olíuboriran veg sem í
fyrstu viritisit liggja beinit raiður
að vatnirau en tók beygju oig
vairð að tveggja afcreiraa bireið-
götu með götuljósum eftiir miðju
og pálmatrjám meðíram.
Breiðgaitan var holóitt. Einn
ljósastaurinn brotinn. Á milli
gatunniar og vatmsinis vair
sfcemmiti'gönigusvæði, óuppiíýsit
kaffihús á ströndinini og svolit
il bryggja. Hinium miegin götunn
ar voru eimbýliiishús í stónum
görðum méð litskrúðugum
gróðri. Þar var gömul bensín-
stöð með einni dælu, minjagripa
sala með leður og fílabeinsmun
um. Á skilti framan á lágri
gluggalausri sfcúrbyggiragu voru
auglýst kvikmyndaheiti og nöfn
leikaranna.
Bn fyirr en varði fcom í ljós,
hve al'it hafði orðið hér niður-
raíðsl'U að bráð, þótt ekfci hefði
það sézt svona fljótt á litið. 111-
gresi þafcti iranfceyrsaunnar að
eirabýlislhúsuniuim, sandur og
rusl hafði safnazt í hliðin,
sifcemmitiga.rðuriran var í algerri
óhirðu útidyiralukitiir voru
brotraar og ljóslausiar, allt sem
úr málmi var gert, var koliryðg
að, brei'ðgatan var meira en
bolótt, hún var sundursfcorin á
mör'gum sitöðuim óg sumis staðar
varataði i hana uppfylil'imigunia,
göturaasán voru yfirfull af saradi
og iliigresii og gönigubraufimiar
sömiulei'ðis. Þökin á sumum hús
arana voru hirunin og á ein.u
þeinra héragu bárujámisplötum-
ar fram a.f svo þær mámmitu á
útbreidda fugl’svœnigi.
Við enda gotumniar var larag-
ur imos'avaxiinn steinvegguir siem
hallaði fram vegma þuraga jarð-
vegsinis hinium megin. Fyrdr of-
an hliðið var sfcáliti einrs og ör
að lögum og á því stóð stóirum
stöfuim: Hótel.
Þau ófcu iran um þetta hlið óig
iran á malaiborið bílasttæði ifmm
ans við stórt itveggja hæða fcismib-
uirlhús, s'em vintiiisrt enn sæmilega
við haíldið.
Um leið og bíllinin stöðvaðálsit,
barst vatnsgjálfur þeim til
eyrma frá strömdinmi. Og frá
litlu herbergi iniraan úr húsirau
heyrðisit eitthvað hrópað reiði-
legri röddu á ensku.
„Þetta er ofurstinn," sagði
Linda. „Hann er í fuhu fjöri.
6.
Ekfcert lát varð á kölluraum á
meðan Bobby og Linda biisuðu
við að taka ferðaitösfcumaæ út
úr bílnum. Bobby setti þjóifa-
bjölluna í samband. Hún fór óð
ara að hrimgja mieð ósköpum,
þangað til hainn var búiran að
loka og læsa bilhurðinni. Köil-
in héldu áfraim, en Afrífcuimað-
uiriran, sem fcom niður tröppum-
ar frá sfcrifstofunni með hatt-
imn sinn í hendirani, var bros-
leiitur á svipinn. Og bros-
ið breikkaði enn, þegar hann
kom auga á Bobby og Lindu.
Um leið og hann setti upp hatt-
velvakandi
Velvakandi svarar i síma
10100 frá máraudegi tii
föstudags kl. 14—15.
% Enn um áróðurs-
myndina í sjónvarpinu
Páll Jónsson skrifar:
„Mynd, sem á að sanna stríðs
glæpi Bandaríkjamanna í Víet
nam, hefur nú verið sýnd í sjón
varpirau tvisvar sinnum, með
stuttu millibili.
Þegar sjónvarpi.ð tók þessa
mynd til sýningar, varð mér
hugsað til þess, hvernig Stofn-
un, sem á að heita hlutlauis,
þ.e.a.s. sjónvarpið, hefði leyfi
til þess að sýna áróðursmynd,
sem sýnir aðeins aðra hlið máls
ins. Eðlilegt hefði verið að
sýna einniig mynd, tekna hinum
megin víglínunnar.
Til þess að kóróna þetta end
ursýnir sjónvarpið svo áróðurs
myndina þriðjudagskvöldið, 3.
október.
Er sjónvarpið orðið málgagn
kommúnistaklíkunnar hér á
landi, eða heíur það bara svona
mikla samúð með kommúnist-
unum í Víetnam?
Hvað, sem því líður, þá er
þetta ekki eðlileg þróun oig
þetta verður að breytast. Sjón-
varpið er ekki lengur hlutlaus
stofnun.
Páll Jónsson."
0 Frá Jökulgrunni
Sigm. Jónsson skrifar:
„Allflestir munu nú kannast
við hið nýja hús Hrafnistu, Jök
ulgruran. í húsinu eru átján
hjónaíbúðir og allar eins gerð
ar. Húsið var tekið í notkun á
þessu sumri og er nú fullskipað.
Það hreykir sér ekki hátt og er
heldur ekki fallegt tíl að sjá.
Annað verður þó ofan á þeg-
ar hurðir eru opnaðar og inn er
komið. Þá blasa við þægilegar
og vistlegar iþúðir með öllum
nauðsynlegum þægindum.
Hér býr gott fólk og vingjarn
legt, sem vill hjálpa hvert öðru
ef svo ber uindir.
Flest erum við, sem hér bú
um við háan aldur og heilsufar
misjafnt, eins og við er að bú-
ast. Það er viðburðaflítið hér á
„jöklinuim", eins og ég kalla
það, að undanskilduim heirn-
sóknum. Fólkið trimmar fram
og aftur á stéttinni, þegar gott
er veður. Þar blandar það geði
og kynnist, um leið og rætt er
um daglega viðburði og önnur
áhugamál.
Þegar að hádegi líður, fara
allir sem geta í þessa skemmti-
legu og rólegu kröfuigöngu upp
í eldhúsið á Hrafnistu, þar sem
hver og eiran fær sinn matar-
skarnmt á haglega gerð ílát. —
Þetta miranir mig á æskiuárin,
þegar allur matur var skammt
aður. Munurinn er þara sá, að
þá var okkur færður mafcurinn,
en nú verðum við að sækja
hann og skila ílátinu aftur. Já,
tvisvar verður gamall maður
bam.
Ekki spiliir pólitíkin sambúð
inni hér.
Stjómmál eru ekki daglegt
umræðuefni nema þá með
leynd. E'kki er það af því að dag
blöðin vanti, eða fjölmiðlana í
húsið, nóg er af þess háltar. —
Hiras vegar er aðalumræðuefnið
efnahagsleg afkoma okfcar hér
á Jökulgrunni; nefnilega hvort
ellilifeyririnn murai .endast fyr
ir útgjölduraum.
Vetur konungur heldur nú
innreið sína á næstunni og því
skýfcur upp í huga okkar, hvort
ætlazt sé til að við sækjum mat
inn okkar í vetur. Að sjálf-
sögðu treystum við igóðum
mönraum, sem málurn þessum
stjórna til að gera sitt bezta.
Að lokum vil ég færa stjórn
Hrafnistu beztu þakkir fyrir
ánægjulegar skerramtiferðir
farnar á sumrinu og alla vel-
vild og rauisn þeim saimfara.
Sigm. JónSson.“‘
„Kæri Velvakandi.
Mig langar til þess að korna á
framfæri þakldæti til þeirra að-
ila, er standa að hinum myndar
legu verzlunum í hinu nýja
verzliuinarhúsi Fossvogsbúa,
GrímiSbæ. Þegar ég kom við í
matvöruverzliuninni hafði ég
efcki hugsað mér að hafa kjöt
til hádiegisverðar, en sem ég sá
beinlausar, barðar og fallegar
lærissneiðar, tilbúnar á pönn-
una, stóðst ég ekki freistiraguna,
og varð heldur ekki fyrir von-
brigðum þegar að þvi kom að
snæða.
En það er ekki auðvelt fyrir
okkur, sem ekki höfum biifreið
ar, að komast áfram í Fossvog-
inum. Ég hélt að stígamir, sem
liggja á miiii húsarana væru fyr
ir igaragandi fólk, en þar er víða
lagt bilum, þannig að rétt er
hægt að smeygja sér fram hjá
þeim og alls ekki með barna-
kerru. Gæti uimferðarlögreglan
ekki ráðið bót á þessu?
Með þöfck fyrir þirtiraguna.
Húsmóðir í Fossvogi."
Lögtaksúrskurður - Skaftafellssýsla
Lögtak fyrir ógreiddum þinggjöldLim, bifreiðagjöld-
um, sölusikatti, skipagjöldum, skipulagsgjöldum,
öryggis- og eftirlitsgjöldum og rafmagnseftirlits-
gjöldum, má fara fram að liðnum 8 dögum frá birt-
ingu úrskurðar þessa að telja.
Fari gjörðin fram á kostnað gerðarþola en ábyrgð
gerðarbeiðanda.
Sýslumaður Skaftafellssýslu.