Morgunblaðið - 18.10.1972, Blaðsíða 3

MORGU'NBLAÐIÐ, MIOVIKUDAGUiR 18. OKTÓBER 1972
VARÐSKIPIN MEÐ
TOGARAHJÖRÐ
-- flogiö í gær yfir Vestf jarðar
í gær og fylgzt með
varðskipunum stiaka erlend-
um togurum af miðunum
BLAÐAMENN flugu í gær i
Fokkervél Landhelgisgæzhimi-
ar yfir brezku og þýzku tog
arana á Vestfjarðamiðum og
fylgdust með gaaigi mála klukku
sfuind eftir að Ægir hafSi klippt
á teg\ínn brezka togarans Wyre
Coraefir. Skömmu áður en flug-
vélin kom á vettvawg voru allir
togaaarnir búnfcr að hífa trollin
Bmn og höfðu þeír tekið sömu
stefnu norður með Vestfjörðum.
Ráku Ægir og Óðinn hjörðina.
Þegair flwgvélin flaiig yfir sigldi
Ægfir í kjölfar þess nýklippta,
en skammt frá sigldi systurskip
Corsaflr, Wyre Oaptain með
sömu sltefniu. Allt í eðnu snar-
beýgði Wyire Captain þvert í veg
fyrir Ægi, en Ægir komst fram
fyrir áður en hætta yrðí af.
Eftir að fliugvél Landheilgis-
gæztuinmar hafði skráð skipin Eftir að Ægir haffti klippt víra Wyre Corsair i gærmorgun tóku aliir brezku togararnir
var stefnan telkiin á haf út, en strik norður á bóginn, eftir að hafa híft trollin inn og Ægir og Óðinn fyJgdu þeim
varðBkipin höfðiu orðið vör við þannig að togaraflotinn vax á milii þeirra. Á myndinni er Ægir lengst til vinstri, W’yre
togara þar samkvæimit radar- tain og Wyre Corsair 1. t. h.
Áhöfn flugv’élar Landhelgisgæzl unnar í gær.
flugstjórar, Gylfi Geirsson, loftskeytamaðnr,
Hllöðversson, stýrimaður.
Frá vinstri: I'áll Halldórsson og Guðjón Jónsson,
Ólafur Vahir Sigurðsson, skipherra og Pálmi
(Ljósm. Mb). á. j.)
skífuim. Á Halamiðiumo, imnain 50
milina markarmia, voru tveir
þýzkir togarar að veiðuim og á
Kögurgrunmi voru 6 þýzikir tog-
arar að veiðum inman 50 máina
markanna, alit inn að 35 mii'un-
uim. ..Þarna er einnig skuttogari
frá Færeyjium," sagði Ólafur Vai
ur Sigiurðisson, skipherra á flug-
vélinni i hátalarakerfi vélarinnar
„ein hanin er í fuillu leyfi þarna.
Þetta er góður vinur okkar,“ —
F æreyski togarinn var Skála-
bergið.
Eftir Mðieiga klu kkustundar-
flaiig á miðunum úti aí Vestíjörð
um var haldið heim á leið og
soltnir blaðamienn og áhöfn flutg
vélarinnar settuist að veizlukosti,
samlokum mieð hangikjöti oig sal
ati og þar með fóru tapparnir að
fljúiga aí kókflöskunum.
16 togarar höfðu verið skráðir
í ferðinni, 8 brezkir, sem varð-
skipin voru reyndar búin að skrá
að mestu og 8 vestur-þýzkir toig
arar, sem Ægir stjakaði síðar
burtu af miðunuim.
Skipherra i eftiriitsferðinni
var Ólafur Valur Sigurðsson,
fiiugistjórar voru Guðjón Jónsson
og Páll Halldórsson, stýrimaður
var Pálmi Hlöðversson og loft-
skeytamaður var Gyltfi Geinsison.
í batoaieiðinni til iands miætt-
um við Ægi, sem þá var orðinn
einn á leið út til þýzku togar-
anna að ræða svolítið við þá. Óð
inn rak þá togarahjörðina einn
norður með Vestfjörðum. Áhöfn
in á flugvélinni hafði stöðuigt
samband við varðskipin þanniig
að á mjöig skömmium tima aflaði
Landhei'gisgæzian sér nákvæmr
ar vitneskju um öll skipdn á
þessu svæði.
Jón Árnason:
Halli vátryggingasjóðs
96 millj. kr.
VIÐ umræður iuh stefnuræðu
1 orsætisráð'herna á Alþingi í gær-
kvöldi sagði Jón Árnason, alþm.,
aið án verðstöðvnnar eða hlið-
stæðra ráðstafaina, hefði sjávar-
litvegnirinn engan rekstrargrund-
völl og hlyti að stöðvast. — Til
viðbótar þessum erfiðleikum
kæmi svo kostnaóurinn, er leiddi
aí hækkuðu fiskverði, sem Verð-
jöfnuinarsjóður fiskiðnaðarins
sitæði unditr til bráðabirgða. Þá
væri sjávarútveigurinn ekki fær
um aíð taka á sig 6% umscimdar
kauphækkanir 1. marz nk.
Jón Árnason sagði, að þessir
þættir væru metmr á 2.590 millj.
króna, og engar tillögur væru í
fjárlögum til þess að mæta þeirri
upphæð.
Alfþinigismaðurinin sagði emn-
fremuæ, að aldrei fyrr hefði slík
kollisteypa átt sér stað, hvað við-
kæmii útþensllu í ríkiskerfínu og
aulkmum álögum á almenning.
Aðeins 16 miánuðum eiftir valda-
tlölku súna skilaði ríkisstjórnin
fjóriagafrumvarpi, sem væri að
upphæð yfir 20 þúsund milljón-
ir toróna. Þannig hefðu rfkisút-
gjölidim hælkikað um nærfellt
100% á þessum tima.
Forsætisráðlherra segði, að
stjórnarstefnan væri óbreytt;
það merkti að sjálfsögðu meiri
verðbólgu og meiri álögur á þjóð
taua. Bifcisstjómin biði niú eftir
leiðisögu þeirra sérfræðinga, sem
hún hefði fengið sér til aðlstoðar
til þeiss að komast út úr þeim
ógöngum, er hún hefði leitt þj óð-
ina í, en eftir væri að vita,
hvort ríkisstjómin bæri gæfu til
®ð hilíta þeirri leiðlsöign.
Jön Ámiasom benti þvi næst á,
að fyrrverandi rikisstjóm hefði
byiggt upp varasjóði sjávarút-
vegsins í góðæri, meðan afurða-
verð stóð vel. Verðjöfnunansjóð-
ur fiskiðnaðiariina hetfði verið
stofiniaður í mai 1969. Únræði
rikisstjómarinnar til iausnar á
vandamálum sjávarútvegsins,
sem ættu rætur að refcja til
verðbóliguþróunarinnar, væru
þau að láta Verðjöfnuniarsjóð
fiskiðlnaðarins borga brúsann.
Með þessu væri Verðjöfnunar-
sjóðnum beint inn á aðrar braut-
ir en ætlað var. Þessi sjóður
miyindi tæmast ffljótt eins og aðr-
ir sjóðir, sem handbærir voru á
stjórmartímabili viðreisnarstjóm
arrininar. Þvi yrði ekki trúað, að
ríkisistjómin mymdi leysa þenn-
HANNIBAL Valdimarsson,
félagsmálaráðherra, veitti
samráðherra sínmn. Lúðvík
Jósepssyni, alvarlega áminn-
ingu fyrir framkomu hans í
landhelgismálinu er hann
sagði, að engin sæmd mundi
falla í skaut þeim stjórn-
málamanni, sem reyndi að
slá sig til riddara í land-
helgismálinu og bætti því
við, að bráðabirgðasamning-
ar við Breta og Þjóðverja
væru líklegri til þess að
an vanda að nýju um næstu ára-
mót, með þvi að halda áfram að
brenna Verðjöfnunarsjóðinn á
báili sinnar eigin verðbólgu.
Þá bemiti Jón Ámason á, að á
sl. sumri, þegar veiðar togar-
anna voru að stöðvast, hafi sjáv-
arútvegsráðherra komið með þá
lausn að fella niður útflutnings-
gjöid af frystum karfaflökum,
sem amnars áttu að ganga til
Vátryggingasjóðs fiskiskipa.
Þessi ráðstöfun hafi verið aiigjör
lega óraunhæf, þar sem Vátrygg
imgasjóðinm skorti fjármagn til
þess að geta staðið við sínar
skuldbindinigar; halli sjóðsins á
þessu ári sé áætlaður 96 millj.
króm.a. Sjóðurinn væri nú orðinin
9 tii 10 mámuðum á eftir með
bjarga þorskinum á íslands-
miðum frá eyðingu beldur en
hart stríð, sem gæti staðið í
2—3 ár. Ummæli Hannihals
Valdimarssonar fara hér á
eftir orðrétt.
Haninibal Va’dim"' ssom. fé-
la.gsmáiaii'áðherra, s" gði i út-
varpsumiræðumium í gærkwMi,
að kos'ti inir í landhaiigismálliinu
væru aðeins tv?ir og bá yrði að
rmeta atf raunsæi.
Félaig'.smáílairáðihe;> •> sagð’, að
loositiTniir v -ru '"• ssir: ,,Að
lieggja út : ha t str ð ssm mér
virðist geta sitaðlð i 2 til 3 ár,
Jón Ámason.
greiðslur sím>ar og auk þess næmi
sfculd hans við Seðlabankann 40
milijómum króna.
Jón Árnasom gat þess, að for-
öö'.iuim tiltækuim ráðum úr atfta-
miagini þeir a Hinin kostuirinn ?r
sá að fireista þess að né bráða '
bjrgðaisamninigum við Br?ta og
Þióðveirja. og láður nú brátt að
þvi að þar verði að hita úa’ nál
inni.
Éig held að það \"e ði dómur
þjóðarinnair, að þann kastimm
b'Pi’i að veðja, þótt hvoruigur sé
góðnr s?im lik'ígri veirð: tnilfiimn
eftir vaind'pga stooðum, t’fi að
bjarga borsksitofninum á fs-
landsmiðum f á eyðingii- ^nmur
sjómarmið. svo s'?m mietnaðatr og
atmað því lií'kt, hePd ég að verði
léttvæg fundiirr af fliestum.
Én hvaða kostur sem valinn
verður, er eitt nauðsýnlegt: Að
sætisráðherra hefði láðst að
skýra frá, að efcfci befði tekizt
að afla Veðdeild Bún ^larbamk-
ans þess fjármagns, sem talið
var að þyrfti; áætlun Veðdeild-
arinnar hafi því verið skorin
niður um 70 millgónir króna. Það
hafi síðan leitt til þess, að lán-
veitingar til vinnslustöðva land-
búnaðarins hafi verið stöðvaðar
og lán til dráttarvélakaupa hafi
verið taikmörkuð, en siíkt hefði
ekki átt sér stað á umdantförniumi
árum.
Um landhelgismál'ið sagði Jón
Ámason, að þar stæðu alfiir ís-
lendingar sem einm maður og
væru áfcveðnir í að hopa hvergi,
þó að við ofurefli væri að etja.
En það væri þó álit margra sjó-
manna og útgerðarmanma, að
þær tillögur, sem settar hefðu
verið og boðaðar af sjávarútvegs
ráðuineytin.u um friðun fiskimiða
á hrygningarsvæðum og upp-
eldisstöðvum, væru ófulinægj-
andi og algert kák, ef ekfci yrði
mieira að gert.
þjóðareinin/g um málið verði
ekfci rofin af neinum. Það er
sanníæring min, að hver sá
stjórnmáiamaður, sem reyndi að
slá sig til riddara á landhelgis-
málinu, eða sá stjómmálaflokk-
ur, sem það reymdi, fengi af því
enga sæmd. Það sæmir emgum
að telja sig öðrum heilli í land-
helgismálinu. Hvíslingar um úr-
tölu- og undanhaldsmenn í þessu
máli málanma eru fram til þessa
tilefnislausar og aðeins til þess
fallnar að grafa undan og
véi'kjá samstöðu þjóðarinmar. I
lamtdhelgismálinu skulum við
gera ölium heirnni það opintoert,
að við erumn einhuga þjóð, seim
á ekkert nema lif sitt og fram-
tíð að verja og gefst þvi aldreij
upp fyrir ofbeldinu.'‘
Hannibal Valdiinarsson:
Samkomulag líklegra til að
bjarga þorskinum en hart stríð
Veitti Lúðvík alvarlega áminn-
ingu vegna framkomu hans
við alfla enflenda veiðiþjófa. með
það ta'kmar'k a'Ugnim að
draga s>?m mest má verða mt?ð