Morgunblaðið - 18.10.1972, Page 7

MORGUiNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 18. OKTÓBER 1972
7
Bridge
Hér fer á eftir spóíl firá leikin-
um miani BraziEíu ag i.s.riiel i Ol-
yimpiukieppn i nrii 1972, seim muik-
ið má læra af vtarðandi vamar
epil.
Norður
S: D-G-9
H: 6-2
T: Á-D-G-5
L: K-G-9-5
Vestnr Austur
S: 8-7 S: Á-5-3-2
H: Á-K-10-9-8-4-3H: D-G-7
T: K-7 T: 10-3
L: Á-D L: 10-7-3-2
Suður
S: K-10-6-4
H: 5
T: 9-8-64-2
L: 8-64
Spilarannir frá Brazilíu só/bu
A.-V. við aninaö barðið ag þar
gengu sagmir þamnig:
V. N. A. S.
lhj. D. P. 1 sp.
3 hj. P. 4 hj. A.P.
Norður lét úit spaða dnroititin-
ingu, saginhafi gtaí í barði, suð-
uir drap mieð kómigi, lét út tfigul
ag norður tók 2 slagi á tfiigul.
Narður lét nú úit spaða og sáðar
í spilinu fekk marður slag á
lauf og þair mieð tapaðáisit spdlið.
Við hitt barðið þar sem spil-
airamir fmá ístnael sátu A.-V.
Igiengu saigmir þannig:
V. N. A. S.
2hj. D. P. 2 sp.
31. P. 4 hj. A.P.
Útspil við þetta borð var
efiranig spaða dmatitmimig, eimmiig
hér var gefið i barðd, en hér
var spilárimm, sem var suður,
ekki nægilega vei á verði, þvi
hiamn gaf einnig. Narður lét
enm spaða, sagmhafi dirap með
ás, lét enm spaða ag tiroimpaði
heiima. Sagmhafi tók liú hjarta
ás, lét út hjarta 4, dmap í borði
með drattmimgu, l'ét út tfiigul 10
og gaf heima. Norður drap, tók
tfiigul ás, en nú er sama hvað
hann laetur út, saignhafi vimmur
alfitaf spildð.
Sést á þesisu spili hve þýðámg
armikið það er fyrir varmarspil
arama að vimma samam eims og
gert var við fyrra botrðið þeg
ar suður drepur með spaða
kóngi tíl að láta út tígul. Isra-
el fékk 12 stíg fyirir þetta spil.
BÖRN munið regluna
heima klukkan 8
Tapazt hefur
Ég heiti Lísa ag er brömdótt-
ur köttur með hvitar framíiiapp
dr, hvíta brimigu og hvitar hos-
ur. Ég er svo voðalega einmana
því ég rata ekki heiim til mán,
en ég fór að heiman fyrir 4 dög-
um. Ég veit llka að eigandi
minn getur ekkert borðað, íyrr
en ég kem heim, em húm er 10
éra gamul. Voðalega yrðii ég
þekklát ef eimhver fymdi mitg ag
fseri með mig heim. Tiíl að
auðvelda ykikur að þetkkja móg,
þá er ég með hvita óil á hálls-
inum með bjöllu til að fU'gDarm-
ir heyri í mér. Ég á heimaa i
Imgólfsstrœti 7b og sSimimm hjá
mér er 14657.
Með fyriirfraim þaikklæti ag
fundarlaum,.
Lísa Btla.
DAGBOK
BARWWA..
Þessi Jói Stefáns...!
Eftir Anitu Rowe Block
eins og ég sagði áðan: mér
var þröngvað til að fara.
Við hittumst öll þann 5.
júlá fyrir utan Grand
Central járnbrautarstöð-
ina og ég hef aldrei á ævi
minni séð • tilkomuminni
strákafans. Stelpurnar
voru svo sem engar feg-
urðardísir heldur. Sumar
voru í peysu og pilsi í
steóikjaindi sumarhitan-
um og ein eða tvær
voru í reimuðum skóm
með lágum hælum. (Til
þess að gefa ykkur nokkra
hugmynd um, hvers komar
stelpur þetta voru, þá get
ég sagt ykkur, að systir
mín, sem er ellefu ára,
gengur einmitt í svoleiðis
skóm). Ég var í léttum
sumarkjól og þremur und-
irpilsum (úr því ég kom
þeim ekki í töskuna, skyldi
ég í þau, hvað sem það
kostaði) og hvítum skóm
með háum hælum. Ég var
áæeiðanlega hærri en flest-
ir ef ekki allir strákarnir,
þótt ég væri á sokkaleist-
unum. Mamma, sem ekki
hefur nokkra kímnigáfu,
leit yfir hópinn og sagði:
„Þér er óhætt að trúa því,
elskan, að þér sýnist þeir
allir hærri, um það bil sem
þið komið heim aftur.“
Og svo gerði hún það
sem var alveg ófyrirgefan-
legt. Hún gekk til hjúkr-
unarkonunnar og sagði, að
í fyrsta lagi væri ég kvef-
gjöm, í öðru lagi mætti ég
ekki borða súkkulaði, því
þá fengi ég útbrot og í
þriðja lagi ætti að gefa
mér tvær aspiríntöílur og
láta mig halda kyrru fyr-
ir heilan dag undir sér-
stökum kringumstæðum.
Pabbi hefur afar furðu-
legt skopskyn. Hann leit
brosandi framan í stráka-
kjúklingana og hvíslaði
svo að mér: „Reyndu að
vera ógift, Penný, þegar
þú kemur heim.“
Þá var ég alveg ákveð-
in í því að fara hvergi,
jafnvel þótt ég - þyrfti að
borga fyrirframgreiðsluna
af vikupeningunum mín-
um um óákveðna framtíð.
En um leið kallaði farar-
stjórinn Alderson: „Jæja
krakkar, af stað!“ rétt eins
og hann væri að hvetja
knattspyrnulið úr sporun-
um.
Mamma horfði á mig
tárvotum augum, kyssti
mig og sagði: „Farðu nú
varlega, ' elskan.“ Pabbi
faðmaði mig að sér og
hvíslaði: „Skrifaðu skýrslu
um fallna og særða,“ (ekki
veit ég, hvern fjandann
hann meinti) og þar með
var ég komin af stað með
hópnum niður marmara-
tröppurnar á Grand
Central.
Carol Adams hét sú sem
gekk við hliðina á mér.
Hún sagði: „Finnst þér
ekki strákarnir alveg
hryllingur?“ Þá vissi ég að
hún var í lagi, Og stelpan
sem var í efri kojunni fyr-
ir ofan mína hét Stefanía
Brooks og hún sagði: „En
þú sniðug að vera í öllum
undirpilsunum þínum. Ég
sendi mín í pósti á fyrsta
áfangastaðinn á meðan
mamma skrapp í búðir um
daginn.“ Þá vissi ég að hún
var ekkert blávatn.
Við vorum átján stelp-
urnar og strákamir tutt-
ugu. Við stelpurnar áttum
að vera í vagni sem
merktur var A61 og strák-
arnir í A62.
Okkur hafði ekki gefizt
tími til að greiða okkur
lestin var ekki einu
sinni farin af stað
þegar strákarnir þustu inn
til okkar. Við í mínum
hópi (Carol, Stefanía og
ég) létum auðvitað eins
og við sæjum þá ekki, en
hjúkrunarkonan, sem við
höfðum strax ákveðið að
kalla R. N. (stytting á
Rauð-nefja) tók þeim eins
þeir væru aldagamlir vin-
ir, sem hún hefði ekki séð
í háa herrans tíð. R. N. er
alveg brjáluð í leiki, svo
hún hóf strax einhvern
spurningaleik. Fjórir strák
anna fóru að spila á spil,
sumir spjölluðú við Ald-
ersons-hjónin, og þar sem
FRHMttflbÐS
SflErR
BflRNflNNfl
B13-71
a
EITRAÐI SVEPPLRINN
Fjölskyldan heílr verið úti í skógi og týnt 6 sveppi. Þeir
líta \ íó fyrstn sýn ailir eins út, en sanrt er einn þeirra svoiítið
fráhrugðirin, en hann er eitraður. — Getur þú fundið hann?
•jiiuigoj fJj,» i mjTjnddaAsjfiK :RVAS
SMAFOLK
PEANUTS
— Ji'ti hleypur beint áfram, — Heldurðu að þetta sé
Snati, en tekiir svo sbyndilega efcki góð leikaðferð?
stefnnna til vimstri . . . «n ég
hleyp í eyðu til að rugía imót
herjann en getf þá boitann . . .
— Hann heldur að þetta sé
góð leikaðferð!
FERDINAND
o 'O <» ••‘-g"» ■
o
1134S