Morgunblaðið - 03.11.1972, Side 14
14
MORGUNBLAÐIÐ,. FÖSTUDAGUR 3. NÓVEMBER 1972
LÆSILEGT SÓFASETT
Þetta glæsilega SÓFASETT er nú aftur fáanlegt, bólstrað
með ekta leðri eða áklæði. Grind úr marsífu maghony.
Skoðið húsgagnaúrvalið hjá okkur á 700 fermetrum.
OPIÐ TIL KLUKKAN 10 I KVÖLD.
SKEIFAN
KJÖRGAR-ÐI SIMI, 16975
BREIÐUR SOLI - BETRI SPYRNA
MIKILL SNERTIFLÖTUR - MEIRA HEMLUNARVIÐNÁM
MINNI
SLYSAHÆTTA.
HEKLAhf
. Laugavegi 170—172 — Sími 21240.''
GOOD YEAR
snjóhjólbarðar
með eða án nagla
- Afmælisrabb
Framh. af bls. 11
kffiuikkan þrjú og sex í dag, og
vontast þá til að vinimitr miínir
fflti in.n. M. Thors.
Mér þykir sennilegt, að þau,
Þorgerður Sigurðardóttir og
Guðmundur Þörólfsson, hefðu
kosið dóttur sinni ríkulegri heim
anmund en þann, sem hún fékk
í veganesti er hún hóf
sína fyrstu för úr foreldrahús-
um í Stykkishólmi til náms hjá
föðurbróður sínum að Hvítár-
bakka. En ég held þó, að þegar
horft er nú til þeirra ára, sem
liðin eru frá þvi er þessi för
hófst, þá verði auðsætt, að hin
unga og fagra heimasæta frá
Stykkishólmi haifi verið betur til
ferðar búin en flestar þeirra,
sem farareyri áttu meiri.
Hið óskeikula brjóstvit Jón-
ínu, góð almenn greind, eðlislæg
góðvild og undirhyggjulaus ein
arðleiki í afstöðu til allra þeirra
mála, er hún taldi sig varða, öfl
uðu henni fijótlega þeirrar virð
ingar og vinsælda, sem einkennt
hafa allan feril hennar. Hún hef
ir um flest verið mjög happa-
sæl í einkallifi sínu, en þegar
betur er að gáð er þar áreiðan-
lega um allt annað en tilviljan-
ir tómar að ræða. Hún reyndist
hinum ágæta, en alltof skamm-
lífa, eiginmanni sinum, hinn
ákjósanlegasti förunautur, bjó
þeim fagurt heimili við Baróns-
stig 80, þar sem þau ólu upp
fjögur mannvænleg böm
með þeim hætti, að til var jafn-
að ef leita þurfti fyrirmyndar
um fagurt fjölskyldulíf. Og þó að
einskis væri nú að minnast ann-
ars en þess hve góð húsmóðir
Jónína Guðmundsdóttir reyndist
bónda sínum, bömum og gestum,
þá væri það eitt saman fullgilt
fagnaðarefni á sjötugsafmæli
hennar í dag. En trúlega fennir
fyrr í þau spor Jóninu, sem stig
in voru innan veggja heimilis
hennar en hin, sem hún hefir
markað á ævibrautinni, því að
þegar við erum öil farin, sem
áttum þess kost að njóta þess
að sækja hana heim, þá mun
endurminningin um hin persónu
legu kynni smám saman þoka fyr
ir því, sem eftir mun lifa í sög-
unni um þau störf hennar, sem
þjóðkunn eru, og skipa henni
nú til þess öndvegis, sem örlög-
in ásköpuðu henni.
Og það er áreiðanlega engu
siður fyrir góðan heimanbúnað
en fararheill að Jónína Guð-
mundsdóttir hefir verið í for-
ystusveit reykvískra kvenna allt
frá því er hún var fyrst kjörin
í bæjarstjórn, barnavemdar-
nefnd og mæðrastyrksneÆnd.
Hún hefir gegmt formennsku í
Húsmæðrafélagi Reykjavikur og
Mæðrastyrksnefnd um langt ára
bil, og unnið margvísleg trúnað
arstörf fyrir Kvenfélagasam-
band íslands og Bandalag ís-
lenzkra kvenna, en hér er ein-
ungis stiklað á stóru, þegar
minnt er á nokkur þeirra félags-
og mannúðarmála, sem Jónína
hefur látið sig einhverju skipta.
Ég veit ekki hvað það muni
verða sem endist Jónínu bezt tii
langlífis í annálum Islendinga,
en ég er fullviss þess, að henni
S'jáifri þyki nú vænst um
að mega muna þakkartár og hlý
handtök hinna umkomulausustu
þeirra, sem hún hefir veitt ríku
legast af mestum kærleika, og
e.t.v. er það einmitt það, sem
allra mestu máli skiptir bæði
fyrir hana og okkur öli hin, sem
hljótum að viðurkenna, að lifið
væri annað og betra ef við fær
um að þvi fordæmi Jónínu að
rækja trú okkar fremur í verki
en með játningum einum saman.
Það er vegna þessa, sem svo
mörgum er það ljúft og skylt að
færa Jónínu þakkir í dag fyrir
þau ár, sem hún á nú að baki,
og óska alls þess bezta, sem hin
ókomnu geta veitt henni. Ég
þakka hið aðdáunarverða æðru
leysi og öryggi hennar í sorg,
djúpa og innilega gleði í góðum
fagnaði. Ég er þakklátur fyrir
að hafa átt þess kost að eiga
þessa mikilhæfu, drenglyndu og
hjartahlýju konu að góðvini, og
þeir verða áreiðanlega mjög
margir, sem minnast þess I dag,
að þeir eiga Jónínu Guðmunds-
dóttur stóra þakkarskuld að
gjalda.
Hið mikla örlæti hennar í veit
ingum þeirra góðverka, sem eft-
irminnilegust eru nú, leiðir hug-
ann að annarri konu, snæ-
fellskri, sem fyrrum reisti sinn
skála um þjóðbraut þvera „og lét
þar jafnan út standa borð, en
hún sat á stóli og laðaði þar
gesti, hvern er mat vildi eta.“
Það heffir löngum verið annað
fólk en það vonda, sem eftir-
minnilegast hefir orðið í sögum
frá Snæfellsnesi, og hæst ber
við þess hvíta jökulfald.
Sigurður Magnússon.
Hef til sölu
★ fbúð við Miklubraut.
★ fbúð við Gautland.
★ fbúð við Eyjabakka.
★ Einbýlishús í Kópavogi.
Upplýsingar í símum 42390 — 40587.
Sigurður Helgason, hri.,
Digranesvegi 18, Kópavogi.
Tilkynning
Þeir, sem telja sig eiga bila á geymslusvæði „Vöku" á Artúns-
höfða, þurfa að gera grein fyrir eignarheimild sinni og vitja
þeirra fyrir 20. nóvember nk. Hlutaðeigendur hafi samband við
afgreiðslumann „Vöku" að Stórhöfða og greiði áfallinn kostnað.
Að áðurnefndum fresti liðnum verður svæðið hreinsað og bíl-
garmar fluttir, á kostnað og ábyrgð eigenda, á sorphauga, án
frekari viðvörunar.
Reykjavík. 1. nóvember 1972.
Gatnamálastjórinn í Reykjavik,
Hreinsunardeild.