Morgunblaðið - 03.11.1972, Síða 31

MORGU'NBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 3. NÓVEMBER 1972
31
Norskir fiskimenn
krefjast útfærslu
Alþjódasamningar gagnslausir
segir Björn Johnsen, formadur
norska fiskisambandsins
Tromnsö, 2. nóvember. — NTB.
BrlÖRN Johnsen, formaöur
norska fLskisambandsins, sagði
i dag & fundi sambandsins að
eina lausnin á ofveiðivandamál-
ummi væri sú að strandríki
færðu út fiskveiðilandhelgi sína
og vernduðu fiskstofna með
nauðsynlegtim reglum og
tryggðu þar með atvinnugrund-
völl íbúa í strandhéruðum,
Johnsen sagðd, að Norðmenn
yrðu að horfaot í augu við það
að ekki værl hægt að tryggja
vemd físksboÆna með alþjóða-
samnlngum um takmörkun fisk-
veiða og þess vegna væri út-
færsla fiskveiðilandhelginnar
eina lausinin,
Hann sagði að baráttan sem
itslenidingar stæðu í út af fflmm-
tííu mílna iandheiginni sýndi
hvaða ráðum stórveldi beittiu til
þass að vemda hagsmuni sína.
Hann kvað norska fflstkimenn
ekki munidu samþykkja við-
skipbasamnin'g við Efnahags-
bandalagið sem útólokaði út-
færslu liandhelginnar. Hann kvað
markaðshonfur gefa ástæðu til
— Birgir ísl.
borgarstjóri
Framh. af bis. 1
fulltrúar aillir hyggja gobt til
samstarfs við hann. Ég vona að
gæfa og genigi fylgi starfi hans
i framtóðinmi.
Þá tók hinn nýkjömi borgar-
stjóri, Birgir ísl. Gunnarsson, tii
bjartsýni, einkum með tiiliti til
söiiu á þorski og ýsu, en hins
vegar væri ástæða tid að óttast
ofveiði.
Jobnsen sagði að ef ekki yrði
tekið á þessum máium af vitt,
hyrfi afflur fisikur úr sjónum, en
alþjóðareglur væru ekki virtar.
Auk þesis beibtu stórar þjóðir
eins og Bretar og Vestur-Þjóð-
verjar póiitískum og ef.nahags-
legum áhrifum tii þess að kúga
smáþjóðimar og þessar þjóðir
stækkuðu fflota sinn og ykju
veiðar sínar án þess að hugsa
um ofveiði.
máis og þakikaði ámaðaróskir
Geirs HaBgrímssonar og það
traust er sér hefði verið sýnt.
Enginn á afflra fylgi, sagði Birg-
ir ísl. Gunnarsson; en ég vænti
góðrar samvinniu við borgarfufl-
brúa hvar í fflokki, sem þeir
standa. Við munum allir sakna
Geins Haiilgríimssonax og vænt-
um þess, að við fáum tækifæri
tii að færa honum þakkir okkar
áður en hann lætur af emibætti.
— Landhelgis-
deilan
Framh. af bls. 32
sliks þjónaði samkoimul'ag eng-
uim tiligangi.
Ingólfur Jónsson sagði, að
ánægjulegt væri, að samninga-
viðræður við Breta stæðu nú fyir
ir dyrum á rá'ðherragrundvelli.
Hann sagðist taka undir með for
sæti'sráðherra, að heppitegt væri
að taka upp samninga, þó að
ekki mætti ganga of langt í þeitn
efnuim. Þorskastríð, sem stæði i
mörg áir gæ'ti orðið örlagaríkt
fyrir okkar veiðisvæði. Síðan
siaigðiist hann vilja ádeiinlaust
minna á, að ef tiliagan um land
grunnið hefði verið framkvæmd,
hefðurn við nú betri aðstæður til
þess að gefa eftir í samningum
við Breta og Vestur-Þjóðverja.
Þingmaðuritnn sagði, að við
yrðum eftir stuttan tírna að talca
upp baráttu til þess að heliga okk
ur svæðin á landgnmninu fyrir
Vestfjörðum ag Suðauisturliandl,
þvi að nú myndi ásóknin á land
grunnsmiðdn utan 50 mílna auk
ast. Síðan saigði hann, að góðar
ósíkir fylgdu utanríkisráðherra
og laðstoðarmönnum hans í vænt
anleguim samningaviðræðuim.
Neyðarljós
á lofti
ÉR Garðinum sást á þriðja tím-
anum í gær neyðarljós í lofti, e*«
rannsókn liafði í gær ekki leitt
í l.jós, livað þarna gerðist að
sögn Hannesar Hafstein hjá
Slysavarnafélagi Islands.
Frá Garðinum virtiist svifblys-
ið vera yfir Sandgerði. Tagarinn
Únainius var fenginin tii að
svipast um úti fyrir Sand-
gerði, en fanu ekkert. Björgun-
'arsveiitin í Sandigerði gekk í aiila
báta í höfnánmi, en þar um borð
kannaðist enginn við að ha-fa
skotið blysitnu á loft. Leit á f jör-
urn bar heldur enigan árangur.
DRGLEGH
Adda Bára Sigfúsdóttir, borgarfuUtníi Alþýðubandaiagsms,
óskar nýkjörmun borgarstjóra, Birgi Isl. Gunnarssyni tU ham
ingju á fundi borgarstjómar í gær.
— Geir þakkað
Framh. af bls. 32
fleiri störfum. í reynd hefði Geir
Hallgrimsson nú faffizt á þe-tta
sjónanmáð sitt.
Sigurjón Pétursson (K) sagði
að eiftir að Geir Halilgrímsson
hefði tekið að sér þingmennsku
og vairafonmennsku SjálfstæðiB-
floikksins hefði hlotið að koma
að því, að harm yrði að veJtja
á m-illi. Með lauisnarbeiðni sinni
hefði Geir HaMgríimisson fylgt
þeirri venjiu Sj álfstæðiisflokksins
að skipta um bongarstjóra á
miðju kjörtimabili þrátt fyrir
skýlausar yfirlýsing-ar frá hon-
um fyrir kasningar. Borgarfuh1-
trúinn sagði, að ekkert sérstakt
tiiefni væri til að halda hverfa-
fundi nú, enda væru þeir eklki
haldnir til að ræða bongarmái
heldiur til að auglýsa upp nýjan
borgarstjóra og fá borgarbúa tQ
að falliaist á val 8 bangarfulltrúa
Sjáifstæðisfjokksinis.
Björgvin Guðmundsson (A)
saigði að sér hefði ekki feamið
iausnarbeiðni Geirs Hailgriims-
sonar á óvart. Hann hefðí rei'kn
að með henni einhvem tima á
kjörtímabilinu. Huigur Geirs Hail
grímsison-ar hefði stefnt að lands
málum. Ákvörðun hanis hefði
verið rétt.
Ólafur Ragnarsson (SFV)
kvaðst óska þess, að stjómmáiila
maðurinn Geir HaU'grimsison
starfaði áfram sem borgarfuiil-
trúi edns og bann væri til kjör-
inn. Hann kvaðst tsammála ecfni
bréfls hans að öðru leyti en þvi,
að hann teldi borganstjóra ekW
eiga að segja af sér tii þess að
bargarbúar gætu kynnzt nýjuim
borigarstjóra í starfi. Ég tel eðli
1-egt, að borgarstjóri verðd ráð
inn sem embætti-smaður og eigi
ekki sætí í borgarstj óm, sagði
borgarfuilltrúinn.
Alfreð Þorsteinsson (F) sagði,
að það væri gagnrýniarvert,
hvemig laiussnarbeiðni borgar-
sitjóra hefði borið að. Honium
hiefðd borið skylda til að lláta
hana koma fram fyrst í þeirri
stofnun, sem hefði kjörið hann til
emibættísins, þ.e. í bargarstjóm.
í þess stað hefði lausnarbeiðmin
verið iögð fram í bargarráði, síð
an haldinn blaðamanniaifundiur
og tílkjmnt þar hver eftirmaður
inn ættí að vera. Borgarstjóímin
á að vera annað og meira en af-
greiðstostofniuin, sagði borgar-
fuilitrúinn. Ég er ósammála Geir
Haiigrímssyni um margt en ég
þakka honum ánægjutegt sam-
starf.
Geir Hallgrímsson þaikkaði vin
samiieg ummæli í sinn garð ag
kvaðst meta þau mikiis. Ég vil
heizt leiða hjá mér umræður um
málið að öðru teyti en miun þó
drepa á nokkur atriði. f fyrsta
lagi er liaiusnarbeiðni min ekki
staðifestinig á þeirri giatgmrým,
sem fram hefur kamið, að éig
hafi varið af miktom tíma í öim
ur störf. Ég tók það skýrt fram
í bréfi minu, að ég teldi nauðsyn
legt að verja meiri tíma til
þeirra og það væri ósamrýman-
tegt borgarstjórastarfiniu. í öðru
lagi er saigit, að ég taki fflokks-
starf og þingstörf fram yfir borg
armál. Máiffið er ekki svona ein-
falt. Fyrir síðustu borgarstjóm
arkosningiar kvaðst ég ekki hafa
í huiga að 'gegna öðru starfi en
emibætti borgarstj óra. En eftir
þær kosnirugar urðu þær breyt-
ingar, sem sjálfkrafa breyttu
starfssviði mdnu. Ég var búinn
að 'gera það upp við mig að
áliðnu þessu kjörtímabili að gefa
eklki kost á mér til borgarstjóra
srtarfa á ný. Því fór saman vilji
minn í þessu efni og sú skoðun
xniín, að mér bæri skylda tid að
sjá fyrir ákveðnum eftirmiannl
og siamhentri stjóm borgarinn-
ar. í þessu máli fara ekki sam-
an skoðanir mínar og borgarfull
trúa m’innihiutafiokkarma. Ivfeð
vali borgarstjóra nú eru ráðin
ekflri tekin af borgarbúum, þeir
fá tækifæri til þess að kveða
uipp sinn dóm siðar.
Hverfafundimir voru nýmæli
til þesB að efla tengslin við borg
arbúa. Ég hef kosið að skýra
þessa ákvörðun fyrir þedm ag
standa fyrir mínu máli augliti
tdi auglitis við þá. Og jafnframt
er það skylda nýkjörins borgar
stjóra að taka við þessium terugsi
um og effla þaiu. Um aðdraganda
málsáns vii ég aðeins ®egja það,
að ég hafði persónule-gt samband
við forsvarsmenn ailra minni-
hluitafflokkanna neroa Steinunni
iFinnbogadóittur, sem viar fjar-
verandi og hafði samráð við þá
og borgarráð um málsmeðferð-
ina. Mér þykir það því leitt, ef
einhverj um borgarfuiltrúa
finnst borgarstjórn sýnd óvirð-
ing með þessari málsmeðferð.
— Birgir ísl. Gunnarsson
Framhald af bls. 17.
þörfinni fyrir að auka starf-
semi þeirra, enda hafði ég
sjáMur verið -iiiiðsikiiptaviniur
barnaheimiianna frá því ég
var í skóla, þar sem Sonja
vann úti. Eftír kosningarnar
1966 fór að brydda á atvinnu
leysi og var þá sett á stofn at
vinnumálanefnd og ég varð
formaður hennar. Þá hafði ég
mikii samskipti við atvinnu-
refeendur og fuiltrúa iaun-
þeiga í borginni. Mikinn hluita
úr tveimur vetrum þurfti að
eyða mifetom tima til að
reyna að greiða úr ýmsum at
vinnumálum. Þessi störf eru
ekki eins umfangsmdkil nú,
vegna betri atvinnuáistands.
Eftir kosningarnar 1970 varð
ég formaður heilbrigðismála
ráðls, sem hefur yfirstjóm
allra heilbrigðissrtofnana borg
arinnar, en ág hafði átt sæti í
görrultu heiibrigðisnefndinni.
Sl. 2 ár hefur farið veruleigiur
tími í þann málafflokk. Upi>
bygiging Borgarspítaians hef-
ur t.d. tekið mikinn tima. —
Heimilislæknaþjónustan við
hinn almenna borgara hefur
ekki verið nógu góð hér, og
ég hefi haft mikinn áhuiga á
að bæta þar úr. í samvinnu
við l'ækna og sjúkrasamlag er
um við því núna að undirbúa
bygigingu fyrstu læknamið-
stöðvarinnar í borginni og
hugmyndin er að flrá slíkum
heiteuigæzlustöðvum verði öll
1 ækn isþj ónusta viðkomandi
borgarhverfa rekin. Á það að
bæta mjög úr. Nú, og ég hefi
frá 1963 verið formaiður launa
máiianeifindair borgarinnar
sem Ser með samniniga við
starfsfólk borgarstofnana. —
Líka á ég sæti í stjóm Lands
virkjunar sem fulltrúi Reykja
víkur og tekið þátt í uppbygg
ingu Búrfells og þeirrar stór-
iðju, sem þvi hefur fyLgt
— Þetta virðast ærin verk
efni og bannski ekW mikla-r
tómstundir. En hvað gerið
þið helzt i tóms'tundum ykk-
ar hér á heimilinu?
— Þegar ég fer að hugsa
um það, þá hefur raunar ekW
verið mikiM tími til tóm-
stundaigamans, segir Sonja.
Telpurnar tvær fædduist 1970
og fram að þeim tíma vann
ég úti með heimilinu. Aðal-
tega gefum við okkur tima til
að njóta tónidstar.
í stofunni er píanó með op-
inn-i nótnaibók á ag það bem
ur í ljós að bæði foreldrar og
bömin leika á píanó og elzta
dóttirin hefur verið í Tóniisit
arskóiianiuim. — Ég lærði rétt
„mannganginn" á píanóið, ef
hægt er að segja svo og hefi
gaiman af músik, hiiusta miWð
á tóniist af hljómplötuim, seg
ir Birgir ísledfiur. En mestur
tkni fler í testur góðra bóka.
Ég hefi mikirni áhuiga á sögu
og stjórnvísindum. Annars er
ég nánast alæta á tesefni. —
Og á vetrum skreppuim-við á
sWði.
Við sspyrjum Sonju hvort
hún taki nærri sér, þegar
maður hennar verður fjrrir
pólitískum árásiam í hita
stjómmálabaráittunnar ag
hvemig henni iitíst á hið
nýja hlutverk þeirra hjóna í
bonginni.
— Saitt að segja er ég búin
að hejrra svo martgt ósann-
gjamt sa-gt um fófflk, sem ég
þebW vel, að ég held að óg
taW það ekW nærri mér leng
-ur, svarar hún. Og um hlut-
verk mitt sem eiginkona borg
arstjóra, þá veit ég að það
verður erfitt, einkum með
svo umg böm. En það hlýtur
að bjárgast, eins og annað.
TeOlpumar eru nú komnar á
bdðli«ta í leikskólanium í
Grænutoorg, svo kannski ræt
ist þar úr síðar.
— Ég geri mér fyllilega
igjrein fyrir þedm mikrtia
vanda, sem fylgir þessu um-
fanigsmikla starfi, svaraði
Birgir ísleiiflur Gunnarsson,
þegar spumingunni var beint
táil hans. — Ég hef kynnzt þvl
vel um alllangt sbeilð
sem náinn samstarfsmaður
Geirs Haiigrimssonar, borgar-
stjóra. En hann hefur rækt
störf sín af frábærri elju, ár-
vekni og samvizkusemi, eins
og ölkwn borgarbúum er
kunnuigt. En þegar litið er á
þessi störf úr mikilii nálæigð
hlýtur sú spuming að vakna,
hvort þau séu í rauninnd svo
eftirsóknarverð. Ég tók samt
þá ákvörðun að venða við því,
þegar þess var farið á teit við
mdig að taka þetta s-tanf að
mér. Það var mér hviaitnimg
að vita að um þá málateitan
var fuliur einhugur ailira fiuii-
trúa og varafulltrúa borgar-
stj órnarflokksins. En það er
sú sveit manna, sem ég kem
til með að hafa nániast sam-
starf vi'ð. Ég ósfea jafnframt
eftir góðu samstarfi við ala
borigairfulltrúa, þótt ég vití
að stundum eigi akfcuir eftir
að greina á u-m ýmislegt En
umfram allt óska ég eftir því
a-ð sem bezt samstarf og sam
vinna megi verða við borgar
búa alia um þau mál, sem
eiga eftir að kama upp.
— E. Pá.