Morgunblaðið - 03.12.1972, Blaðsíða 1

SUNNUDAGUR________________________3. DES.
Óli Tynes skrifar:
Hin hliðin á MALLORCA
Viö Paseo Maritimo á Mallorca, sem ís-
lendingar kalla oft Skúlagötu, eru nokkur dýr-
ustu ogfínustu hótelin á eynni, t. r. Bellver og
Melia Mallorca. Þar sitja ferðamennirnir og
sötra ískalda kokteila meöan þeir velta því
fyrir sér hvort þeir eigi heldur að snæða hum-
ar eða Chataubriand, eða hvort þeir eigi
kannski að fá sér bara eitthvert létt snarl, eins
og t. d. reyktan lax.
Ösjaldan verður þeim litið út yfir höfnina,
hinum megin við götuna, þar sem hvítar lysti-
snekkjur sindra í glampandi Miðjarðarhafs-
sólinni og þeir hugsa með sér að þetta hljóti
að vera hið fullkomna líf. Þjónninn hóstar
kurteislega og þeir brosa til hans vingjarnlega
og biðja um Chataubriand, það er nógur tími
að byrja að halda í við sig á morgun.
Tæpa hundrað wietra frá
þeim sitja aðrir menn sem einn
ig horfa út yfir höfnina. En
angu þeirra beinast ekki að
hvitu lystisnekkjunum sem
sindra í glampandi Miðjarðar-
hafssölinni, heldur linunn-i sem
liggur út frá bambusveiði-
stönginni. Þeir eru líka að
hugsa um hvað þeir eigi að
borða, en þeir myndu liklega
ekki þekkja Chataubriand,
þótt þeir dyttu u-m hana. Ef
þeir -eru heppnir með veiðina,
borða þeir súpu sem er soð af
smáfiskunum sem þeir fanga,
ekki miklu stærri en manns-
fingur. Ef þeir eru mjög heppn
ir, nægir það kannski líka í
kvöldmatin-n. Þeir s-itja hoknir,
með barðabreiða stráhatta til
að skýla sér fyrir brennheitri
söiinni og horfa þolinmóðir á
línuna.
Þei-r eru ekki fiskimenn að
atvinnu, heldur verkamenn eða
götusalar sem reyna að drýgja
tekjurnar -með þessu móti, eða
kannski atvinnuleysingjar sem
ei-ga ekki annarra kosta völ.
Alvöru fiskimennirrar á
Malilorea stunda veiðar frá bát
um. Þeir eru misjafn-ir að stærð
og gerð, en mest ber á litlum
árabátuim, sjaldnast imeð meira
en tvegigja manna áhöfn og á
sumum þeirra er hægt að
setja upp segl. Þeir stunda
veiðarnar eiginlega alveg uppi
í landsteinum því fleytur
þeirra eru ekki það merkileg-
ar, að hægt sé að fara í mikl-
ar siglingar á þeim.
Ef þú keyrir áleiðis út á
Arenal-ströndina sérðu þá oft
dóla 100—200 metra frá landi
dragandi net sín. Það má sjá
þá báðum megin við baðstrend-
urnar, en ekki út af þeim. Það
er ekki vegna þess að sólbak-
aðir túriistakroppar fæli fisk-
ana því ég hef oft séð stórar
torfur þegar ég hef kafað út
af baðströndunum. Ég veit
ekki hvers vegna það er,
kannski er talið að þeir
skemmi útsýnið.
BÚA I HELLUM
Fiskimennirnir búa margir
hverjir í hreysum sem við
myndum vart telja til manna-
bústaða. Ef þú keyrir út með
Arenal-ströndinni og út fyrir
hana, kemurðu að híbýlum
þeirra. Það er gaman að gamga
meðfram sjónum þarna. Þar er
ekkert ríkidæmi, langt frá þvi,
en fólkið virðist samt vera
ánægt með sitt hlutskipti. Böm
in eru hrein og þrifaHeg og hin
ir fullorðnu eru brosleitir og
vingjamlegir.
Margir elda utandyra. Fjöl-
skýldan situr á hsekjum fyrir
framan stóran pott -sem hangir
yfir hlóðum og ef þú sezt á
hækjur hjá henni og dregur
fram orðabókina geta hafizt
hinar líflegustu samræður, og
þá er mjög mikilvægt að brosa
í sífeilu, kinka koUi og segja
si, si með mismunand-i áherzl-
um, eins og þú skiljir hvert
orð sem við þiig er sagt. Við-
-mælendur þínir leika sama
leikinn: Þegar þú spyrð hvort
það sé Pedro sem á bát-inn,
kinka þau koQli og segja si, si.
Pedro á kon-u og fjögur börn.
Þá segir þú aaah og brosir til
Pedros, sem brosir á móti. Ef
þú er óheppinn, geturðu sagt
si, einu sin-n-i of oft og þá verð
ur þú að brosa mjög hetjuiaga
meðan þú borðar fiskisúpuna,
sem var verið að bjóða þér þeg
ar þú hélzt að væri verið að
spyrja um hvort Isiendingar
fiskuðu mikið.
Svo þakkarðu fyrir þig og
kveður Pedro, Teresu, Pakitu,
Önu Mariu, Miguel, Juanitu,
Juan. . . . og röltir áfram, með-
fram ströndinnd. Það er orðið
áliðið svo þeir eru flestir
kommir að landi og sitja við að
greiða eða bæta netin, meðan
krakkarnir hoppa og skoppa í
kringum þá. Þeir hafa ekki les
ið sálfræðibækur um að ekki
megi -rassskella bömin svo ef
galsinn keyrir fram úr hófi
heyrist hár skéllur, ægilegt
neyðaróp og svo verður ró-
legra í biii.
Aðeins lengra út með strönd
inni, stoppar þú forviða og star
ir á sjónvarpsloftnet sem stend
ur upp úr klöppinni. Hvað er ^
nú þetta? Svarið er að finna
hinum megin við klöppina.
Þarna hefur sjórinn sorfið hella
í bergið þegar land lá lægra og
í þeim búa fiskimenn og fjöl-
skyldur þeirra.
Tvo til þrjá kilómetra frá
háreistu lúxushóteli, býr fóik
í hellum. Hellum. Pepito og
fjölskylda hans hafa búið
þama i nokkur ár, og kunna
vel við -sig. Húsalei-ga er en-g
in, skattar littir sem engii
<0