Morgunblaðið - 21.02.1973, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 21. FKBROAR 1973
Unndór Jónsson,
fulltrúi — Minning
Faeddur 6. júni 1910.
Dáinn 11. febrúar 1973
ER sú fregn barst, aff Unndór
Jónsson, fulltrúi, hefffi beðið
bana af slysförum aðfaranótt
sunnudagsins 11. febrúar, varð
okkur bekkjarsystkinum hans og
öðruim vinum næsta bHt, enda
höfðu sum okkar rætt við hann
í síma nýlega eða hitt á fömum
vegi, þnmginn orku, kæti og lífs-
vilja sem fyrr. Satt að segja
höfðum við þegjamdi talið það
mjög sennilegt, að Unndór lifði
okkur öH, hversu háum aldri
sem við naeðum. Þetta fór þó á
aonan veg, og samnast enn hið
fomkveðna, að engimm veift, hver
annan grefur.
yÆviatriðum Un.ndórs vinar
imns Jónssonar sleppi ég hér í
þessum fáu kveðjuorðum; trú-
lega verða aðrir tifl að geta þeirra,
og aulk þess er hin helztu að
finna i útbreiddum uppflettibók-
um.
Kynni okkar Unndórs Jónsson-
ar spanna fjörutíu ár. Fljótlega
tókst með okfeur vinátta, sem
aldrei bar skugga á. Saman vor-
um við í Menmtasikólanum á Ak-
ureyri, saman vorum við nokkur
sumur í síldimni á Siglufirði, og
saman lágu leiðir okkar hér í
Reykjavík í röska þrjá tugi ára.
Á kveðjustund er það að sjálf-
sögðu æðimargt, sem brýzt fram
í hugann. En við fráfaU þesisa
vinar míns er það femt, sem
mest er fyrirferðar í minningum
mínum um hann: Gleði, hlýtt
hjartalag, hjálpsemi og karl-
mennska, því að Unndór var
maður gleðimnar og hjartahlýj-
unnar, og hverjum manni var
ha-nn greiðvi'kinari og hið mesta
karlmenni.
Unndór var alla tíð hinn sann-
nefndi gleðigjafi bekkjarins.
Hann hafði óvenju næmt
auga fyrir sérkennium fólks,
kvenna jafnt sem karla, umgra
jafnt se»n aldinna, ekki sizt fyrir
hinu broslega, sem býr í fari
hvers heillbrigðs manns. Og ekki
t Faðir okkar, t Jón Ólafsson Stál
Ólafur Dýrmundsson, Suðurlandsbraut 67, lézt á sjúkrahúsi i Winnipeg 19. febrúar.
lézt að heimili dóttur sinnar að kvöldi 18. þ.m. Vandamenn.
Börnin.
t
Eiginmaður minn,
ERIK JACOBSEN,
andaðist í Nórresundby hinn 18. þessa mánaðar.
Guðrún (f. Lúðvígsdóttir) Jacobsen.
t
Etskuteg eigrnkona mín og móðir okkar,
LARA JÓHANNSDÖTTtR,
Sjafnargötu 8.
aodaðist 19. þessa mánaðar.
Jóhann Gunnar Stefánsson,
Stefán Jóhanrtsson,
Ingibjörg Jóharmsdóttir,
Jóhann Jóhannsson.
t
Föðursystir mín,
ÞORBJÖRG STURLUDÓTTIR,
verður jarðsungrn frá Fossvcrgskirkju, fimmtudaginn 22. þ. m.
kt. 1.30. — Jarðsett verður i gamla kirkjugarðinum.
Arnfriður Snorradóttir.
t
Útför móðursystur minnar,
GUÐBJARGAR JÓNSDÓTTUR,
Öldugötu 2,
fer fram frá Dómkirkjunni, fimmtudaginn 22. febrúar W. 1.30 e.h.
Kristbjörg Einarsdóttir.
t
Útföi bróður míns,
GUÐMUNDAR INGA BERGSTAÐ GESTSSONAR
frá Reykjahlíð,
ter fram fimmtudagirm 22. febrúar nk. frá Fossvogskirkju
khrkkan 15.00.
Fyrir hónd ættingja,
IngimundiH Gestsson.
brást honum bogalistin, er harm
setti persóniurnar á svið, eins og
þær tanu honum fyrir sjónir, og
til þess þurfti hann engan leik-
stjóra né æfingatíima, honum
nægði að sjá hverja persónu og
heyra aðeims einu simnL
Það er ekki ofmælt, að Unndór
hafi verið makalaus hermileik-
ari, hann náði ekllú aðeinis kækj-
um, röddum og raddbrigðum
fólfcs, heldur smaug hann með
einhverjum hætti inn í hugar-
heim og hugsanagang þess og
varð jafnvel nauðalíkur þvi fólki
í framan, sem hann brá upp
hverju sinni, hvort sem í hlut
átti karl eða kerling, maður eða
kona, piltur eða stúlka, jafnvel
börn á ýmsum aldri. Ógleyman-
legir verða okkur bekkjar- og
skólasystkinuim Unndórs „kenn-
arafundimir", sem hamm ,,hélt“ í
M. A. vegna ýmissa mála. Ein-
hvern veginm fannst okfcur, að
kennarar okkar mundu eimmitt
t
Þökkum inndlega auðsýnda
samúð og vinairhug við amdlát
og útför
Halldóru Jónsdóttur.
Sérstakar þakkrr færum við
orgamisrta og söngkór Uamg-
hottssóknar svo og sitarfsfólki
á Hrafinisitu.
Fýrir mína hönd og anmarra
aðstandemda,
Einar Erlendsson
haifa haflt uppi þær skoðanir,
sem Ummdór setti fram, og notað
einmitt þau orð, sem hann lagði
þeim í munn, hefðu þeir fundir
nokkum tima verið haldnir. Og
ökki síður eru okkur mdnnisstæð-
ar þær myndir, sem hann. sýndi
af okkur sjálfum í hermispegli
sdnium, sem og ,,sjálfsmyndir“
hans.
Á margslungirnn háttt vakti
Urmdór gleði og kæti í kringum
sig, ég álít þó helzt með hinni
miklu manmivináttu, hjairtahlýju
og lífsorku, sem frá honum
streymdu. En þessi gleðknaður,
sem jafnframrt var meiri alvöru-
maður en fflestir gerðu sér ljóst,
sætti stundum harðari dómum
en við hæfi. Hanm var í semn
opinskár og dulur, ör í lund,
næm/ur fyrir álhrifum frá fólki
og sveiflaðist molklkuð milli
skauta amdúðar og samiúðar.
Hann var skjótur til orða og at-
hafna, baráttuglaður, nokkuð
orðlhvatur, orðhagur og harðorð-
ur, ef svo bar undir, og félt ekki
öllum affltaf vei. Unndór var
einmig hagorður og hraðkvæður.
Sumar tækifærisvísur hans flugu
um landið burðargjaldslaust.
Sé það rétt, að hláturinin lengi
lífið hefur Unndór Jómssom lagt
því drýgri skerf en margir aðrir,
því að möngum kom hanm til að
hlæja um dagana. Bjartur undir
brún hló hann sjálfur með þeim,
sem hanm kætti, hærra og hjart-
anlegar en aðrir menn, því að
sinni fallegu og bams'legu gleði
hélt hann til dánardægurs. Og
hlátw Unndórs var í ætt við vor-
leysingamar, sem hrilfsa allt með
sér, hvort sem það vili eða vill
ekki.
Á fraan)líf trúði Unndór efa-
semdalaust, og haffl homum
orðið að trú simrni, er hann þegar
kominm í hóp margra góðra vina,
seim farnir voru á undan homum.
Mætti þá segja mér, að þar ríkti
gleði þrátrt fyrir snöggsáran við-
gkilnað við þá, sem hann unni
hér á jörð, og óimur af lérttum
hlátrri bylgjaðist um sviðið.
Að leiðarfokum þakka ég
Unndóri Jónissynd langa vináttu
og marga glalða sitund, og hvemig
sem til kann að takast án hans
srjálfs, minnuimist við vinir Unm-
dórs hans bezt með því að láta
ekki merki gleðinmar síga, þvi að
hann var að lífsstefnu og allri
gerð í óhagganlegri andsrtöðu við
t
Þökkum auðsýnda samúð við andlát og útför systur okkar,
HREFNU DAGBJARTSDÓTTUR,
Vatnsstíg 9.
Systkinin.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát
og útför móður minnar, tengdamóður og ömmu,
ÞURlÐAR BJARNADÓTTUR,
Norðurbraut 7, Hafnarfrrði.
Hrefna Eyjóffsdóttir, Sæmundur Bjömsson
og bamabðm.
Loftverkfœri
Borir (SutKvan 1"). Borir (Atlas 7/8"). Borstál 7/8" og 1".
nokkrar lengdir. Fleigur og fleigstál. Múrbrotshamar og stál.
2 þjöppur (Ingersoll Rand). Varahlutir og fleira. TÆKIFÆRIS-
KAUP. — Upplýsingar í síma 41735 og eftir kl. 18 í sima 41290.
íbúðir til sölu
Rúmgóð 4ra herbergja kjallaraíbúð með sérhita !
Vogahverfi til sölu. Nánari upplýsingar gefur
MÁLFLUTNINGSSKRIFSTOFA
Einars B. Guðmundssonar, Guðlaugs Þorlákssonar,
Guðmundar Péturssonar og Axels Einarssonar,
Aðalstræti 6, sími 26200.
sorg og sút, taldi þær stalLsyst-
ur reka erindi hims amdvana lífs.
Ekfcju Uiimdórs Jónssömar, frú
Guðrúnu Síraonardóttur, góðri
konw og Tníkilhæfri, mammvænleg
um bömuim þeirra, tengdabom-
uim, barnabömuim og öðrum ætt-
ingjum sendum við hjónin og
bekkjarsrystkin hins látma inni-
legar samúðarfkveðjur.
Ingvar G. Brynjólfsson.
SKÖMMU eftir að við Umndór
Jónsson kynmtumst barsvo viðað
hann þurfti að bregða sér norður
á Akureyri. Hann bauð mér með
i bilmum. Við vorum tveir eimir,
en þeir sem fram hjá okkur fóm,
eða í námumda voru, hefðu stund
um vel métt ætla að bíil okkar
væri troðfullur, þvi að úr homum
hljómuðu oft margar raddir, m.a.
Jónasar Jónssonar, Ólaís Thors
og annarra stórmenna. — Unm-
dór var svo smjall að mó tungu-
taki man.na, látbragði og kækj-
urm, að hanm átti fáa sína jatfn-
ingja. Bn góð eftirherma getur
enginn verið, nema hann haffl.
bæði skarpa athygli og mikla
kímm'igáfu. Þegar heim kom eftir
mnjög ámægjulega ferð, semdi ég
•honum eina af skruddum mín
um: Setið hef ég að snmbli, og
hripaði á hama þessa stöku:
Unndór minn! Ég þakka þér
þessa ferð og alla kynnlng.
Að gamni þínu geðjast mér,
glampa slær á Ijúfa minning.
Þau 14—15 ár sem síðan eriu
liðin, og við höfum spilað saman
einu sinni í v'ku, hefur aldrei
skugigi eða fölskvi fallið á þenm
an glampa.
Unndór Jónsson var vel gefimn
maður og ihiugull um margt.
Hann hneigðist mjög að súrraii-
isma og guðspeki, en aliur rnein-
lætalifnaður var honum fjarri
skapi. Hanm var lífsmautna- og
gleðimaður og gladdi ldka otft
aðra. Hann var frábærlega
traustur í viðskiptum og orðheld
inn, ör á fé og veitull og þó glögg
ur fésýslumaður. Hann var til-
fimninigamaður og svo hjartahlýr,
að hann mátti ekkert aumt sjá.
honum var mjög létt um að
varpa fram stöku og maut þar
fyndni hans og kímmi sín afar
vei, em ekki hirti hann um að
nostra þær stundum.
Hann var afrenndur að afli á
beztu árum sínum, en aldrei sá
ég hanm svo mikið sem ýta við
mainni, þótt deilt væri hart og
menn jafnvel við skál. Hann var
djarfyrtur og bermáffl en þoldi
líka vel þótt óvenjulega væri að
hon.um vegið. Aldrei man ég eft
ir því að okkur sirmaðist þau
mörgu ár, sem við spiluðum sam
an. — Ég sakma hans og svo ætla
ég að fleetir eða allir geri, sem
kyrmtust honum vel.
Hinmi góðu og mikilhæfu konu
hans, frú Guðrúnu Simonardótt-
ur og hinum gervilegu fimm
bömum þeirra votta ég mina inni
leigustu samúð.
Magnús Magnússon.
2 Jugóslavar
handteknir
Gautaborg, * febr. — NTB
SÆNSKA lögreglan hefur hand
teldð tvo Júgóslava í Gautaborg
og eru þeir grunaðir um að hafa
átt þátt í undirbúningi undir
morðið á júgóslavneska sendl-
herranum í Stokkhóbnl í apríl
1971.
Sæmska lögregian hefur ekld
viljað gefa frekari upplýsinigar
um þetta mál. Morðingjar sendi
herrans eru nú á Spáni, en þeim
var sleppt í haust, þegar félaigair
þeirra frömdiu flugrán og neyddu
sænsk yfdrvöld til að lóta þá.
lausa. Þeir höfðu báðir verið
dæmdir í lifstíðarfangeisi í Sví-
þjóð.
SKILTI A GRAFREITI
OG KROSSA.
Flosprent s.f. Nýlendugötu 14
sími 16480.