Morgunblaðið - 03.06.1973, Side 12

12
MORGUNBLAÐIÐ. SUNNUDAGUR 3. JÚNl 1973
í KVIKMYNDA
HÚSUNUM
niimiiiiiiiiiimiinnnii
Steinunn Sig-
urðardóttir
Sæbjörn
V aldimarsson
Valdimar
Jörgensen
Stjörnubíó:
UMSKIPTINGURINN
Negrahatari nokkur, sölumaöur
hjá tryggingafyrirtæki, breytist
i þeldökkan mann eina nóttina.
Handrit: Hermann Raucher.
Framleiöandi: John B. Bennett.
Myndataka: W. Wallace Kelly.
Klipping: Carl Kress. Leikstjóri:
Melvin van Peebles. Tónlist
Melvin van Peebles.
★★★ Þessi gráthlæ-gileg.a
ádeila dregur upp mun raum-
saerri mynd af kynþátta-
vandamálinu en ótal margar
ailvariegri og „flottari“ frænk
ur hennar. Godfrey Cam-
bridge og Estelle Parsons eru
óborganlieg í sin-um hlutverk-
um, og bæði leikstjóm og tón
list Van Peebles aldeilis frá-
bær.
★★★ Það er nokkuð hart
ef breyta þarf hvítum mannd
i svertingja til að hvítir kvik
myndahúsgestir nái að skilja
bágborna aðstöðu negra í
USA. Annars er boðskap
myndarinnar komið mjög vel
tii skila og myndm bráðsmeil
ín á köflum. Sérstaklega má
hæla leik Godírey Canabridge
og skemmtilegu samspili í
miúsik og texía.
Tónabíó:
NAFN MITT
ER TRINITY
Leikstjóri: E. B. Clucher.
Kvikmyndun: Aldo Giordanf.
Tónlist: Franco Micalizzi.
Aðalleikendur:
Terence Hill
Bud Spencer
Farley Granger.
Trinity, léttlyndur ævintýramað
ur rekst á bróöur sinn Bambino
i litlum sléttubæ þar sem hann
siglir undir fölsku flaggi sem
lögreglustjóri. BáÖir eru þessir
bræöur þekktir, Trinity fyrir
skothæfni og bróðir hans fyrir
hrossaþjófnaö. Þeir bræöurnir
taka sér fyrir hendur aö verja
innflytjendur i dal þar nálægt
fyrir ágengni majors nokkurs og
hestaeiganda, sem ágirnist beit
arJand innflytjenda fyrir hesta
slna. Gerir majorinn árás á þorp
iö og kemur til mikilla átaka.
★★ Fyrsta flokks afþreying
armynd, enda hressileg, hlægi
leg og vönduð að gerð, en að
mmnsta kosti það síðast-
nefnda er naiuðsynlegt til þess
að afþreyjari geti talizt góð-
ur. Kvensurnar tvær eru
dæmi um það sem hér er of
aukið.
★★ Hér kemiur enn ein út-
gáfa af vestrum Suðurianda-
búa. Ekki verður annað séð
en hún takist all bærilega.
Enda er myndin full af góð-
um (gálga) húmor, og hin
ágætasta skemmtun.
★★★ Hér er á ferðinni létt
og smellin mynd, þar sem
fjallað er um Vestrið á nokk
uð nýstárlegain hátt. Þeir sem
hafa gaman af fjörugum siags
málasenum ættu ekki að láta
þessa mynd fara fram hjá sér.
Laugarásbíó:
ÉG ELSKA
KONUNA MÍNA
Xjeikgtjóri: Mel Stunrt
Kvikmyndnn: Vilis I.npeiiieks.
Tónlist: I.alo Schifrin
Aðalleikendur:
Elliott Oonld
Brenda Vaccaro
Angel Tomklns
Richard Burrows giftist Jody
Dennison og eignast með henni
ðvelkomið barn þar sem hann er
að læra til læknis og á 1 tjár-
hagslegum erfiðleikum. Jody hugs
ar eingöngu um velferð barnsins
og tekur að fitna verulega. Ekki
bætir úr skák að hann verður að
leita sér næturskemmtana utan
heimilisins vegna sérvizku konu
sinnar og verður brátt ástfanginn
af annarri. Hún heimtar að hann
skilji viö Jody, en hann getur
ekki hugsað sér það vegna barns
ins.
Það er etns og höfundar
myndarinnar hafi aldrei gert
það upp við sig hvort þeir
væru með gamanmynd eða
tragedíu í huga. Rýrir það
gildi myndarininar, en Elliot
Gould svíkur engan.
★★ Frekar vel leikin og
raunsæ mynd um erfiðleika
hjóinabandsins. Samt sem áð-
ur hefur myndin á sér blæ lé
legs reyfara og er lamgdregin
á köflum. Helzt mætti hæla
búningi og gervi Brendu
Vacearo og er leikur hennar
með ágætum.
Austurbæjarbíó:
SKJÓTA MENN
EKKI HESTA?
Lclkstjórl: Sydney Pollack.
Leikendur: Jane Fonda (Glor-
ia), Michael Sarrazin (Robert),
Susannnh York (Alice), Gig:
Youngr (Rocky), Red Biittons
(Sailor) Bonnie Bedelia (Ruby),
Michael Conrad (Rollo), Bruce
Dern (James), Robert Fields
(Joel).
Á kreppuárunum mlklu 1 Banda
ríkjunum geröu menn hvaö sem
var 1 fjáröflunarskyni og eitt af
þvl var þolkeppni i dansi. Sigur-
vegararnir fá peningaverölaun
og eiga þar aö auki von um frægö
sem gæti komiö þeim aö i kvik
myndum. Þátttaka er fjölmenn
★★★ Hefur flest til að bera
sem þarf svo úr verði eitt-
hvað akneimilegt. Gott hand-
rit og vönduð vinnubrögð við
útfærsluna á þvi. Að vísu er
verið að velta sér upp úr
mannlagri eymd, en hér er
það smekklega gert.
★★★ Jafn áhrifamiklu
listaverki er útilokað að gera
skil í fáeinum tínum. Ég vil
aðeins geta þess, að Pollack
hefur frábærlega tekizt að
draga upp ömurlega mynd af
rautnum kreppunnar miklu.
Leikur allra er með afbriigð-
um, sömuleiðis hlutur ann-
arra sem komu nálægt mynd-
gerðinni.
★★★★ Þessi mynd er
magnþrungin lýsing á þján-
ingum og örvæntlngu þess
fólks sem keppir allt að því
sama marki að vinna. Það er
ekki oft sem maður á kost á
að sjá mynd sem skilur eftir
sig jafn djúp áhrif. Maður lif
ir áfram i heimi þess fólks
sem dansar hvíldarlaust til að
aðrir geti horft á það í dýrs-
legri eymd þess. Fyrir leik
sinn í þessari mynd fékk Gig
Young Oscarsverðlaun fyrir
leik í gestahlutverki.
Hafnarbíó:
FÓRNARLAMBIÐ
★ í grundvaíllaratriðum er efn
ið ekki uppbyggilegt. Þó keyr
ir um þverbak, þegar
hvit hefðarkona tekur að líta
hart leikinn blámanin hýru
auiga. Handritið býður upp á
góð sýnishorn af heimskuleg-
um samtolum. Leikarar minna
flestir á þrumur úr heiðskíru
lofti.
★★★ Hér er ekki um að
ræða verk sem er framúrskar
andi á einu sviði fremur en
öðru. Fórnarlambið er heil-
steypt mynd sem heldur
manni við efnið frá upphafi
til enda og er það meira en
hægt er að segja um margar
aðrar myndir sem fjallað hafa
um lík efni. Leikur Raymond
St. Jacques og Kevin Mc
Carty er góður, enda handrit
Charles Martin trúverðugt.
KAUPUM
— Úr verinu
Framh. af bls. 3
og Skapa hlýhug hjá þestsum
valdaumiklu mönnum til íslenzku
þjóðarinnar.
hreinar og stórar
lérefftstuskur
KOLMUNNINN
Nokkur issSenzk síkip ætiuðu
að veiða kolmiunna í vor og siuim-
ar, en þrátt fyrir leit haframn-
sókjraákipa og þeirra, sietn voru
einkum Börfsur, nýja 1000 lesita
síldveiðiskip þeirrn Norðtfirðing-
anna, og Eldborgin úr Haínar-
firði.
Fyrir nokkru bárust fréttir
af kolmunna vestur aí eyjunni
St. Kildu, en það varð eíckert
meira.
Nú segja Norðmienn frá kol-
munnatorfum suðvesitur af Fær-
Skókjallarinn Ausfursfrœti 6
Ódýrir kvenskór, töfflur, inniskór,
karlmannaskór, gúmmístígvél o. fl.
eyjuim, og sé það fiskur, sem
sé á leið frá gotstöðvunium.
í fyrra í byrjum maiixnánaðar
var sagt frá óthemju kolmunna-
genigd norður af Hjaltlanids-
eyjum, svo að norskir bátar,
siem þar voru, sprengdu troLlið
og urðu að halda heim.
Fiskifræðingar sögðu miiklar
tröllasögur þá af kolmunna
þarma, og væru torfumar fjall-
háar og fleiri ferWtómetrar að
víðáttu. Jafnaðist elkikert á við
það miema síldin, þegar hún var
mest.
Sjómenn urðu oft varir við
koimunna niorðaustur af Langa-
nesi hér áður fyrr. En eitt er
athyglisvert, og það er, að þó
að búið sé að veiða alla síM, er
átan eftir sem áður í sjönum og
ætti að vera f milkDu rneira
magni, þegar slldin er ekki til
að éta hana. Kemur þá elkiki
annar fiskur og það i mlklu
meiri mæli en hann var áður til
þess að gæða sér á hiemmi.
Það þarf ekki að vekj-a at-
hygli á þvi, hve geysimikilvægt
það væri, ef tafcast mætti að
firnna mifcið aif koimunna. Það
gæti valdið byitingu í mjölfram-
leiðsiiu á íslamdi.
PÓLVER.IAR SEL.IA FISK
I DANMÖRKU
Eitt af verksmiðjuskipum
Póiverja „Andromeda" — 2800 —
lesta, seidi nýlega 500 lestir af
frosnum flatfiski í Hirtshalis,
sildarbæ islendinganna. Fisikur-
inn var mjög góður eins og
hann er úr vericsimiiðjusikipuim.
Elatfiskinn á að flaka í ýmsum
fiskvinnslustöðvuim, og þykir
hann miikilvægur til að jafna
atvinnu, Þegar lítið benst að, er
erfitt að halda hinum dýrmæta
vinnuikrafti, og er það sama
sagan og hér. Það hefur aldrei
valdið erfiðleikum að selija vör-
una, en hins vegar að hafa nóg
aif heimafenigmiu hráefni.
Verksmiðjusikipið hafði verið
5 miánuði i túrnum og var að
sjálifsögðu með ammam fisk, sem
það hefur þá farið með tU Pól-
lands. Gert er ráð fyrir, að um
fleiri sllkar landamir geti orðið
að ræða í Dammörku.
Er þetta ekki athugandi fyrir
í'slendinga? Þá vantar alveg eins
fflatfisk yfir dauða tlmann til
vinnsiu, en umfram ailllt blokk,
sjálfsagt af ölium tegumduim tU
vinmslu í ve rksmiðju-m sinum
í Ameríku.